Een vakantie kan deugdoend zijn, een oase van rust, een tijdstip om iets te doen wat je al zolang uitstelde...En dan voor dat je het weet staat het einde van de vakantie voor de deur. "Had ik nog maar 1 dagje dan zou ik dit kunnen doen of dat... Pfff morgen is het weer zover! Stress, haasten, die ene collega die ik helemaal niet kan uitstaan daar zal ik me weer aan opjagen..."
Voor dat je het weet sta je jezelf op te jagen aan de gedachte van morgen terwijl je NU nog bijvoorbeeld zalig kunt genieten van een heerlijk etentje, een leuke film, je kindje...
Wel, het is gemakkelijk te zeggen, maar het doen is nog een andere zaak. Vanuit het boeddhisme is dit een vorm van lijden. In de westerse wereld noemen we dit gewoon stress:)
Als we de basisprincipes van het Boeddhisme bekijken dan merken we 4 waarheden op.  - Let wel "de 4 waarheden" is een begrip binnen het Boeddhisme. Een  mens is vrij deze te interpreteren en te transponeren naar eenieders leven.Ik kan dan ook alleen voor mezelf zeggen dat deze 4 stellingen (zoals ik ze noem) enige waarheid bevat.- Deze 4 waarheden luiden als volgt en zullen geïnterpreteerd worden naar mijn inziens. Het begrijpen van deze 4 waarheden kunnen dan al voor enige "verlicht-ing"  zorgen :
1. Het leven is lijden
2. Het lijden wordt veroorzaakt door verlangen
3. Verlossing van het lijden komt door zich te verlossen van verlangens
4. Er is een weg om het lijden te verlossen
(om praktische redenen wordt voorlopig enkel de 1ste stelling besproken)

Een mens wordt tijdens zijn verblijf op de aarde voortdurend blootgesteld aan prikkels die boven zijn standaard staan, en dit gebeurt al vanaf kindzijnde (het verkrijgen van een nieuw speelgoedje, bezitten van een nieuwe wagen, het uitvoeren van een bepaalde studie, het behalen van een  titel, streven naar rijkdom, het bouwen van een mooier en groter huis...) als deze dingen zich aanbieden dan komt het Ego aandraven. Het klein stemmetje dat alles te werk stelt om ervoor te zorgen dat het streefdoel verkregen wordt.
Het Ego is als het ware van kindsaf aan geconditioneerd om ervoor te zorgen iets te (ver)krijgen. Op zich hoeft dit niet negatief te zijn. Integendeel! Mensen hebben doelen nodig in het leven. Zonder doelen zou het leven  uitzichtloos worden en zou het leven maar vervallen in een "laissez-faire" model waarin we alles zouden ondergaan ipv begaan.
Wetenschappers hebben al zoveel jaren baanbrekend werk verricht om een ziekte als kanker te overwinnen. Chapeau! Mensen met doelen hebben we nodig in de samenleving! Hoe klein deze doelen ook mogen zijn! Enkel al de energie die vrij komt bij het streven naar doelen is op zich al een verrijking voor zichzelf en voor zijn omgeving. Het streven naar doelen is een vorm van vergelijken. Vergelijking tov zichzelf en tov anderen. Die vergelijking wordt nog eens gestimuleerd door media en de maatschappij zelf!
Net zoals wij allemaal stap voor stap hebben leren lezen, kunnen wij nu feilloos lezen wat we zien (in onze eigen taal dan toch). Sterker nog, ik vraag jou nu het volgend woord dat in drukletters is geschreven, niet te lezen: HALLO!
Ik ben er 101% zeker van dat je het woord gelezen hebt! Zonder dat je het misschien niet wilde. Dat komt omdat de patronen die ons zijn aangeleerd om vanzelf te lezen, onmiddellijk in actie komen als we woorden gedrukt zien staan. Een automatische vorm van actie-reactie.
Zo is dit ook met het vergelijkingspatroon! Ons werd het vergelijken, via woorden, eigen gemaakt, en hier komen we moeilijk vanaf!
Dus als wij het voorbeeld van de laatste dag vakantie nog eens gaan bekijken dan merken we dat we ook gaan vergelijken. "Als ik nog een dag had, dan kon ik vandaag echt nog genieten" Dit is een vorm van vergelijken. We gaan proberen dit gevoel weg te krijgen om zo toch nog baas te worden over de situatie. We gaan enkele dingen proberen te doen:
- Compenseren (vb. ik voel me dan wel niet zo blij, maar ik ga ervoor zorgen dat mijn gezin hier niet onder zal leiden)
- Versterken (vb. je blijft thuis, doet niets en denkt voortdurend aan morgen)
- Onderdrukken ( vb. gedachtes oproepen waarom het morgen/vandaag toch nog leuk te worden)
- Streven ( vb. Naar een superleuke attractiepark gaan waar je je verstand op nul kunt zetten)
- Accepteren (vb. oke, morgen opnieuw werken, dat voelt nu minder leuk. maar we zullen morgen wel zien wat de dag ons zal brengen)

In de eerste vier gevallen zal het uiteindelijke resultaat leiden tot angst en frustratie. Het Ego en het vergelijkingsprocessen/mechanismen worden verder gevoed en bevestigd. Ze vreten energie. Het Ego zegt ons immers dat we ons enkel goed zullen voelen als we verkrijgen wat we willen. Het lichaam probeert fysiek te mascreren in de vorm van eindeloos "uitvoeren" om te verkrijgen wat het wil maw zich goed voelen. De geest vervalt in gepieker en denkwijze om zich beter te voelen. Wat alles behalve economisch is voor lichaam en geest is.
Proberen te accepteren is iets speciaal... Het accepteringsproces vraagt in eerste instantie zeer veel energie omdat het Ego in opstand komt.Het Ego vraagt immers in stand gehouden te worden en probeert te vervallen in de eerste vier  begrippen (compenseren, versterken, onderdrukken en streven). Door deze processen bewust te worden gaan we onze (geconditioneerde) gedragingen leren kennen en gaan we aanvaarding voelen in lichaam en geest. We leren onszelf te accepteren wie we zijn waardoor, paradoxaal genoeg, ons lichaam en geest rust krijgt en waardoor we productiever worden en leren we denken wat we willen denken.
Belangrijk begrip in dit verhaal is: "Bewust". Bewust in het leven staan en bewust antwoord bieden op negatieve gedachte patronen door te aanvaarden wat er is zorgt voor gemoedsrust en extra energie om de doelen na te streven die werkelijk de moeite zijn.
Deze "werkelijke" doelen kan jij alleen bepalen. Deze doelen kunnen opborrelen tijdens de meditatie.
In vorige blogs legde ik reeds uit dat onze geest op een champagnefles lijkt. Door te mediteren gaan we de bubbels in ons hoofd (= vervuilende gedachten om onze doelen helder te zien) herleiden in puntjes. 
Let wel: meditatie is slechts een middel om "verheldering" (lees als verlichting) te verkrijgen. Sporten, schrijven, (gericht) denken... kunnen natuurlijk ook. Belangrijk is dat we ons bewust worden van onze gedachten en gedragingen. 
Door bewust te leven gaan we ons meer verbinden met het nu-moment en ervaren we meer met lichaam en geest. We verrijken ons leven maw door alledaagse gebeurtenissen en we leren hier ook uit.
Als ik naar mezelf  kijk, kan ik enkel beamen dat het bewust tijd maken om bewust te ademen en te gaan zitten (= zazen) een gevoel geeft van verlichting! Het geeft je een gevoel van rust... Iedere adem, iedere stap is immers een wonder op zich...
Om af te sluiten een leuke vergelijking :) Leer het leven te accepteren zoals een baby: bewust en onbeoordeeld! Dit is volgens mij de essentie van Mindfulness...
 

24-02-2012 om 23:01 geschreven door Andy