De vader van de familie bracht ons met zijn kleine vissersbootje aan wal (geen eindeloos onderhandelen meer over de prijs van de bootvaart...pfieuw). In het krottige dorp namen we een vrachtwagentaxi naar de dichtsbijzijnde grote stad, Champasak. Omdat we al in de vroege namiddag arriveerden, huurden we hier nog een motor om de overige twee watervallen die ik de laatste keer niet gezien had, te gaan bezoeken. De watervallen waren niet zo spectaculair maar we hadden wel een mooie motorrit dwars door het Bolivenplateau met zijn heuvelachtige koffie- en theeplantages. Na lekker te zijn uitgewaaid op de motor en een  grote vis te hebben gekocht op de markt, namen we de nachtbus naar Vientiane. De bus had echte horizontale minibedden en we verheugden ons erover dat we beiden maar magere friemels waren want de Zwitser (1meter90cm) en de gezonde Chinees achter ons die samen een bed moesten delen kregen hun draai maar moeilijk gevonden. Goed uitgeslapen kwamen we in Vientiane aan en was Annie nog net op tijd om haar zus (die op bezoek was en normaal in Singapore woont) te gaan uitzwaaien op de luchthaven. Ik kreeg door hulp van  m'n lokale reisbegeleidster een hotelkamer midden in het centrum met alle luxe op en aan(Kabel, airco, warme douche,..) voor de spotprijs van 7 euro. Na een uitgebreide brunch aan de oever van de Mekong liet Annie me nog een paar bezienswaardigheden zien met haar scooter en gingen we om af te koelen nog een duik nemen in het openluchtzwembad samen met zoontje Sondy. Amaai....was me dat een rakkertje...na een kwartier ravotten riep hij al papa, papa, more... omdat hij mijn naam maar niet kon onthouden. Volledig uitgeteld verlieten we het zwembad en werden we verwelkomd met een heerlijk visgerecht dat Annies huishoudster had klaargestoofd.
De grote passie van zoontjelief was karaoke zingen( welk hier heel hip is in Azie) en zo werden we voor het slapen gaan nog op een paar nieuw ingestudeerde liedjes getrakteerd...
De volgende 2 dagen werd me de onmiddellijke omgeving van Vientiane getoond en zo kwamen we terecht op de lokale "niet toeristische" bezienswaardigheden (o.a. tempels, watervallen, meertjes,...) en gingen we 's nachts stappen in lokale karaokebars en discotheken.
Omdat we zo een leuke tijd samen hadden gehad en het veel te vroeg leek om nu al afscheid te moeten nemen, planden we nog een reisje naar Vangvieng (het was dus niet de laatste keer).
Mijn Visum was voor de 2de keer al afgelopen en zo moest ik bijgevolg nog even langs  het immigratiebureau waar ik te horen kreeg dat een derde verlenging op deze wijze niet mogelijk was en we genoodzaakt werden om een tripje naar Thailand te maken (om dezelfde dag weer terug de over de grens te komen). Eens in Thailand gearriveerd, maakten we ervan gebruik om in een groot supermodern winkelcentrum (nu werd ik me pas weer bewust hoe basic er alles in Laos aan toe gaat) de nodige inkopen te doen. 's Avonds werd ik aangenaam verrast omdat Annie de huishoudster had opgedragen om lekkere frietjes voor de belg klaar te maken...mmmmmmmhhhh hebben die gesmaakt na zo lange tijd....