hoi beste lezers
waar was ik gebleven.....oh ja de Cambodjaanse bruiloft op de boerenbuiten. Het was een heel leuke belevenis, vol met verrassingen! Op dag 1 waren we bij de buren uitgenodigd zo rond middagtijd. Zo gastvrij als de Cambodjanen zijn, werden we meteen gevraagd of we honger hadden. Een niets vermoedende eend kwam de hut voorbijgewaggeld  en werd het slachtoffer van onze appetite. Binnen een tijd van niets was de eend gekilld, geplukt, zuiver gemaakt, heerlijk gekruid en gebraden op een openluchthaardvuurtje. Alles maar dan ook echt alles van de verse duck à la cambodienne werd met smaak verorberd.
Mister Rong (alias tuktukdriver) nam ons na de heerlijke maaltijd met de nodige rijstwijn mee naar de voorbereiding van het trouwfeest. Hier werd ons een dessertje aangeboden dat je (gelukkig maar) niet op de Europese menukaarten kan vinden, namelijk een verse koeikop (cfr. foto) die aan een boom hing en vanwaar het vlees en de hersens vanonderuit geplukt werd en in een ondefinieerbare maar lekkere dressing aan ons gepresenteerd werd. Zo beleefd als we zijn hebben we er ons met de nodige tegengoesting toch aan gewaagd......in de hoop naderhand niet naar de immodium te moeten grijpen. We hebben ons dan maar met de nodige palmwijn preventief gedesinfecteerd.

s'Avonds heb ik mezelf dan na deze "vermoeiende" dag  een ontspannende massage gegund en was verbaasd van het gevraagde prijskaartje. Ze vroegen 40 dollar ipv de gebruikelijke 5 à 6 dollar. Toen de kassierster bijgevolg m'n vraagtekengezicht aankeek vroeg ze heel onschuldig of ik met of zonder boumboum wou. De massage was vergeleken met die ik op Koh Tao heb genoten benedenmaats, en heb dan maar de conclusie getrokken dat haar specialiteit op een ander gebied lag....
Dag 2 was dan de grote dag en werden we al in alle vroegte opgehaald door de privéchauffeur. Op het feest aangekomen bleek dat we de enige westerlingen waren en veruit de enige nuchtere. We kregen een 7 gangenmenu voorgeschoteld maar hadden nauwelijks de tijd om ervan te genieten omdat mettertijd, hoe beschonkener de mensen werden, iedereen met ons aanstootte en erop stond met hun te drinken. Omdat wij brave Belgjes het frühschoppe nie zo gewoon zijn hebben we uit beleefdheid dan maar vele kleine slokjes genomen. Om twaalf uur s'middags stonden we al op de dansvloer en hebben ons kostelijk geamuseerd. De Locals bleven het drinktempo er goed inhouden en bijgevolg was bij 33 graden om 3 uur s'middags 90 procent van de mannen lazerus. De vrouwen en meisjes waren in vergelijk heel rustig en hebben we dan maar kort bij hun een schuiloord gezocht. Omdat we van al dat feesten behoorlijk gaar waren werd ons een slaapplaats in de aanpalende hut aangeboden. Daar hing achter een doek nog een surprise (de uitgeholde koeiekop van dag 1) op ons te wachten.

De volgende dag zijn we dan in alle vroegte met een aircobus vergezeld van 56 cambodjanen vertrokken richting Pnom Penn (hoofdstad van Cambodja, 1,25 miljoen inwoners). We hebben op aanraden van onze gerenommeerde reisgids een heel leuk guesthouse gevonden aan de lakeside. In deze wel heel bedrijvige stad lijkt zo een rustoase wel het paradijs op aarde. Het guesthouse heeft een groot terras gelegen op houten palen over het meer en is de perfecte plaats om s'avonds in alle rust van de zonsondergang te genieten. Dag 1 hebben we eerst lekker gechilled en zijn dan in de late namiddag een eerste bezoekje gaan brengen aan het centrum met z'n vele Franse koloniale gebouwen. We dachten een leuke stadswandeling gaan te maken maar dat viel door de nogal opdringerige taxicauffeurs (fietstaxi's, motortaxi's,tuktuks,...) in het water. We werden dus alle vijf voet gevraagd of we een taxi nodig hadden en hebben het wandelen na een halfuurtje ingeruild voor een taxirit zodat we tenminste met rust werden gelaten.
Op dag 2 hebben we een bezoekje gebracht aan de onbeschrijfelijk wreedaardige gevangenis s21 (tuol sleng museum) uit de tijd van Pol pot en z'n rode khmer-aanhang. Voor deze tijd deed de gevangenis dienst als een heel normale vredelievende school. Hier heeft de rode khmer in de kortste tijd grote verandering in gebracht en het geheel omgevormd tot 1 grote folterkamer. Hier werden tussen april 1975 en januari 1979 meer dan 15000 mensen opgesloten en op de meest wrede manier gemarteld, voor ze door de rode khmer naar de killingfields (choeung ek,bezoek dag 3) werden gebracht en een einde vonden aan hun lijden. Beide plaatsen zijn dus helemaal geen bezienswaardigheid maar eerder een bedevaartsplaats en bezinningsoord. Het heeft dan ook een heel aangrijpende indruk op ons gehad....
Koen heeft me dan op dag 4 in alle vroegte verlaten om met 1 lachend en 1 wenend oog zijn schatzi claudia from austria te gaan bezoeken.
In tussentijd (ergens in de loop van dag 2) hebben we kennis gemaakt met een heel aardige stralende mevrouw uit Nederland. Inge is haar naam en ze is net als mij voor 4 tot 6 maanden in Azie onderweg. Ze was eerst voor 2 maanden in Thailand waar ze ondermeer aan een schildpaddenproject heeft meegewerkt. Na Cambodja gaat ze net als ik naar Laos.
Inge had contacten met een kleine organisatie ter ondersteuning van weeskinderen genoemd COLT en opgericht door Nederlanders(www.colt-cambodja.org)
Vandaag hebben we samen een bezoekje gebracht aan het weeshuis met 16 kinderen tussen de 5 en 17 jaar. Uitgangspunt is om de kinderen te verzorgen en te begeleiden op gebied van onderwijs tot ze oud genoeg zijn om in eigen onderhoud te voorzien. We werden rondgeleid door André (een van de organisators die na een rondreis hier is blijven plakken en een reisbureautje heeft opgestart om de kost te verdienen). Als afscheid trakteerden de kinderen ons op een ingestudeerd liedje.
Omdat je hier kan zien dat het geld echt wel goed geïnvesteerd wordt, heb ik een bijdrage geleverd voor een nieuwe printer in het klasje.
Morgen hebben we een uitstapje, georganiseerd door het reisbureau van André, gepland. Een van de highlights zou een een ritje zijn op een nog "niet toeristisch" bamboetreintje een half uurtje buiten Pnom Penn....klaat me verrassen....tot binnenkort, tede