Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ik ben onlangs, vroeger dan verwacht, op de arbeidsloze markt verzeild geraakt en maak nu van de gelegenheid gebruik om een droom werkelijkheid te maken.
Na een wereldtrip, samen met m’n mam, ben ik m’n hartje verloren in het Verre Oosten. Sinds deze reis laat het gevoel me niet meer los om meer te ontdekken van de interessante cultuur in Zuidoost-Azië. In tegenstelling tot de “luxe”reis van toen zal er nu alles veel meer basic en low-budget aan toe gaan met backpack en alle mogelijke vervoersmiddelen.
Ik vertrek op 31 januari, samen met m’n achternicht Elsje en Stijn (uit Brugge) naar Bangkok, om van daaruit waarschijnlijk een bezoek te brengen aan mijn maatje Koen die duikinstructor is op Koh Tao.
Hoe en met wie de reis verder zal verlopen staat nog in de sterren geschreven.
Als het jullie interesseert waar we uithangen en welke avonturen we beleven, kunnen jullie hier een kijkje komen nemen en ik hoop op reacties en nieuwtjes van het thuisfront.
01-08-2007
still alive......no worries...voortzetting van de riviertocht
Kheb eindelijk nog eens de tijd, mogelijkheid en goesting gevonden om verder te schrijven aan mijn blog. Sorry dat jullie zo lang hebben moeten wachten....... Kort samengevat ben ik in het totaal twee en een halve maand in Laos gebleven i.p.v. de geplande maand (het voordeel van alleen te reizen is dat je natuurlijk heel flexibel bent he). Ondertussen ben ik ook al een maand in Maleisie aan het rondtouren geweest samen met Miek en Stefan (2 hartsvrienden uit Belgenland) dus ik heb jullie nog het een en het ander te vertellen van de voorbije tijd...Het zal wel niet meer zo uitgebreid zijn als in het verleden anders zit ik hier volgende week nog in het internetcafee. Waar was ik gebleven...? ah ja ....de riviertocht in Noord Laos. Mijn dagboek vertelt mij dat we de volgende dag werden opgewekt door een stralende zon en we besloten om er een actief dagje van te maken. We maakten een wandeling waarbij we eerst een beetje uit het zicht ontrokken tempel ontdekten door het gegieber van spelende kinderen. We ruilden bij deze opgewekte kinderen onze zure pruimen in voor een nog zuurdere lokale appel zonder sap (geen goede deal dus). Onze wandeling ging verder langs en door rijstvelden temidden van een schitterende bergcoulisse. We zagen hierbij toe hoe de rijst door handenarbeid werd afgesneden met behulp van een kleine sikkel en werden hierbij uitgenodigd om het ook eens zelf te proberen...gene zever zo een ganse dag voorovergebukt te staan in de blakende zon. Na veel zwoegen en zweten als ne reiger zochten we afkoeling in een bergstroompje waar een visser met een zelfgemaakt net zijn geluk beproefde en ons fier zijn kunsten toonde. Terug op de hoofdweg beland gingen we op zoek naar een grot die in onze reisgids werd vermeld. De grot had in de oorlog dienst gedaan als schuilplaats voor de hevige bombardementen en als ziekenhuis voor de gewonden. Met gemengde gevoelens hebben we dan de grot ontdekt via bambooladders die op de moeilijk passeerbare plaatsen waren aangebracht. Op de terugweg hebben we aan het sunsetrestaurant aan de rivier genoten van een lokaal gerecht 'chicken laap' genoemd. Dit gerecht bestaat uit zeer fijn gehakte kip gemengd met allerlei verse kruiden en chillies....het bestaat in allerlei varianten: pork, duck, buffalow, beef,.....en wordt meestal met steamed rijst opgediend. Na de sunset boven de rivier zijn we teruggegaan naar de bungalow waar we de voordeur van de buren bijna niet meer zagen door de ontelbare vliegende mieren die aangetrokken werden door hun balkonlampje (gelukkig hadden we ons lichtje uitgedaan). De Aziatische buren vertelden bij thuiskomst dat hun "uitgenodigde gasten" gefrituurd een lekkernij waren....
