De horror,
de horror, een week na het bijplamuren van mijn velomobiel (niet mijn
voorgevel) weer wat meegemaakt.Het begon na een zondagavondse testrit langs het kanaal in Grobbendonk,
tot aan het sluis in Olen.Op die
route wel een bergop gehad waarbij ik naar het onderste blad schakelde, dat
anders meestal dood gewicht is.Toen ik na deze bergop weer naar boven wilde schakelen had ik hetzelfde
voor als met de Waw in de tijd: ik geraakte met mijn ketting niet naar het
bovenste blad geschakeld.In
tegenstelling tot de anders vrij praktische ketting van de Waw (die niet moet
ingekort worden om de fiets op mijn maat in te stellen maar wel meer vrijzit en
dus meer smeer afgeeft op je broek)zat deze ketting nog door een buisje, wat een oplossing bood.Terwijl ik probeerde te trappen met
enkel mijn rechtervoet (geen voetbal) duwde ik met mijn linkervoet tegen het
buisje van de ketting tot deze terug op groot blad lag.Een luxe die je zelfs niet met je
gewone fiets hebt.
Dat verder
afstellen zou ik thuis wel doen na dat ik hem terug heb uitgelijnd want
alhoewel ik al eens aan de 52/u ben geraakt (en helaas zijn dan de
versnellingen al lang op) op het lang stuk nieuwe asfalt op mijn woon-werk route was
mijn snelheid op het kanaal toch een diepe teleurstelling in de trand van: In
Europa zit ik veilig, Oh, neen, ik moet terug naar Turkije, waar Turken en
Koerden een spel genaamd kanonnenvleeshoop spelen.Bovendien had ik de indruk dat het stuur telkens naar links
trok sinds de val en ik dacht dat het voorwiel door te blijven haken in de put
bij de val uit het juiste spoor was geraakt.Misschien dat dit hetgene is waardoor ik niet echt hoge
snelheden kan halen.
Hoewel voor
barsten en schrammen herstellen de site van velomobiel.nl vrij duidelijk was werden
er voor het uitlijnen van de fiets maar enkele zinnen en 2 fotos vuilgemaakt,
in principe genoeg maar er staat niet wat je kan fout doen of zeker niet moet
doen.Met het gedacht dat mijn
fiets telkens naar links trok beginnen sleutelen na fout te hebben uitgemeten
of hij recht stond (zie verder), bijgevoegd sleuteltje M10 en M8 (M staat
voor metrisch systeem, het is dat of Inchmaatstelsel, 10 en 8 is aantal
millimeter) zijn voldoende om de vijsjes lot te maken van het kogelgewricht,
maar dat was niet duidelijk, ik dacht eerst dat ik buiten sleutel 10 nog een
platte sleutel 10 nodig had.Met
de 8 kon ik echter langs het rubber van het gewricht wringen.Het was eigenlijk de bedoeling (denk
ik) dat je enkel de draadstang het dichtste bij de neus aanpakte om uit te
lijnen (vrij onduidelijk op de site) maar ik had ook de achterste verdraaid die
langs de binnenkant op het stuur was aangesloten.Tot hier geen probleem, ik dacht goed te hebben uitgelijnd
maar toen begon mij iets te dagen....
Ze zeggen wel
op de site dat je dezefde hoogte moet aanhouden en daarom had ik hun
wielspoormeter online besteld.Helaas is dat ding milieubelastende zinloze rommel.Je kan het spoor vooraan meten door hem
ertegen te plaatsen en te draaien tot je juist zit, maar nergens kan je de
afstand aflezen.Wil je
vergelijken met de achterkant van de wielen dan merk je dat je de banden moet
verwijderen of je krijgt je meter er niet meer af omdat je hem niet kunt
openklikken.Wil je hem recht naar
achter brengen zitten de spaken in de weg, je zou hem dus via de velg rond
moeten draaien tot vanachter, maar de wielen staan schuin naar buiten zodat dit
ook niet gaat.Hoe weet je in
godsnaam nog wat de gemeten afstand is?Je kan zelfs geen meetlint tussen de wielspoormeter spannen als hij de
wielafstand meet.Ik meende dus
gewoon een lintmeter te nemen en vanachter en vanvoor de afstand te meten.Helaas is dat wat laag onder de body
dus heb ik hem met zn voorwielen op een salontafel gezetzodat ik tenminste onder aan de wielen
kon.Nu was het probleem dat de
uitstulping van de kettingkast aan de achterkant van de wielen in de weg zat,
en er geen aan de voorkant zat.Ik
dus onder de kettingkast gemeten en vanvoor gemeten bovenaan.Met die gegevens aan de slag gegaan, er
was een volledige centimeter speling.Na volledig uit te lijnen wilde ik nameten toen ik plots besefte dat ik
compleet verkeerd heb gemeten omdat ik niet gelijke hoogte heb gehouden, aangezien ik achteraan lager heb
gemeten was daar meer ruimte door de schuine wielstand.Ik moest dus volledig opnieuw alles op
originele positie zetten... Nog steeds was er niets verloren.Toen ik echter de achterste draadstang
van het rechterwiel (die ik nooit had moeten aanpassen) terug in haar originele
positie wilde brengen alsof niets was gebeurd wrong ik het kogelgewricht los
van de kogel langs de stuurkant... MILJAAR!Ten eerste is het gewrichtje niet ontworpen om terug op de
kogel te steken en zou heel het onderdeel moeten worden vervangen en ten tweede
was dit een onberijkbare plaats.De enigemanier om dat te
berijken was via het kleine gat verstopt achter het rechterwiel, de bodem van
de fiets zit onder het gewricht en erboven en errond zit de borduur waar je je
voeten op zet om in en uit te stappen.Die borduur is stevig verankerd in de fiets, onmogelijk los te
maken.Er zijn maar 2
mogelijkheden: een gat maken in die borduur of de bodem en alsnog proberen de
kogel erin te krijgen (wat volgens de website niet mag) of met hangende pootjes
terug naar Elen.Het zal
binnenkort dat laatste worden wanneer mijn broer terug is van een weekje
Duitsland met de wagen.
Misschien
moet ik toch maar de zijkanten van de fiets verhuren aan 1000 euro/jaar als
advertentieruimte.Als de fiets
dan blijft tegenslaan kan ik hem na een jaar of vier verkopen en er misschien
nog wat geld aan overhouden, na dat waardeverlies van de val.Eerst eens horen aan de boekhoudster
hoe het zit maar de site mijnadvertenties.be klinkt aanlokkelijk.Toch zou ik enkel reclame moeten
toelaten als die humor bevat, om niet alle magie van de fiets te verliezen.
In de tussentijd staat de fiets er toch
werkloos bij dus ik met de koersfiets naar de verfwinkel om hem eens op juiste
wijze op te spuiten (en wat verenigingenlogos bij te spuiten).Die fiets heeft ook zijn charmes waar
de Strada of een andere velomobiel niet aan kan tippen: het op de borduurtjes
wippen om weg af te snijden, overal door kunnen wringen (op veilige snelheid)
en de prachtige stilte die de Strada echt wel ontbreekt.Aangezien ik een week of twee al
serieus aan het stompen was met de zwaardere velomobiel kon ik wel een betere
snelheid halen dan normaal.Ik met
mn gewone schoenen, jeansbroek (ocharme mn achterste), trui en jas met rugzak
vol verfspuitbussen vanachter op mn rekje (ja, dat heb ik nog) en handen op
het gewone stuur een wielrenner passeren in volledige wieleroutfit en met
ossekopstuur en klikpedalen.Zonder mijn dunne bandjes en zijn waarschijnlijk veel langere route zou
dit natuurlijk niet waar zijn, maar het deed toch deugd.Het deed wel een beetje pijn een Quest
te zien rijden toen ik in Viersel (het bovenmeer van Lize Spit haar boek het
Smelt) het kanaal overstak maar eerlijk: Flandriens rijden met slechts twee
wielen en lijf in de wind.
De Bewogen
Belg
ps:als je fiets herspoten is, blijf er dan
af met aceton en petroleum etc., tenzij je fiets is uitgehard in een oven want
geloof me: de verf wordt terug een oneffen pap en de pluchen van je vod blijven
erin hangen...
Ik heb nu
al een week mijn prachtige Strada velomobiel, met de monovolume waar hij net in
past mee naar huis genomen en zelfs op de snelweg keken passagiërs van andere
wagens naar het ding dat met zn achterwiel op mn platgelegde passagiërsstoel
stond.Enkele klanten die ook
aanwezig waren in het werkhuis van Emvelomobiel hebben me afgeraden een
vlaggetje te zetten om een reden die ik nog niet had zien aankomen: Ze denken
dat je een kind bent en schatten je snelheid verkeerd in.Nu moet ik wel zeggen dat hij
weldegelijk goed zichtbaar is in het verkeer en ik ook alles goed kan zien, al
kies ik bij veel fietspaden die vlak tegen hagen met opritten staan toch voor
de autoweg of alternatieve route waar mogelijk.
Overal waar
ik fiets verbaasde blikken, wijzende kindjes en brede lach waardoor je zelf ook
goed gezind wordt.Een toetertje
achterna (jawel, standaard een toeter en fietsbel)en de wereld lacht de velomobilist toe die meestal nog niet
merkt vanwaar de wind komt.De
fiets weet zelfs de tussendoor (slingerpad) van de kapelstraat te nemen, al ga
ik die zoveel mogelijk beperken om mijn medeweggebruikers langs dat fietspaadje
niet te hinderen.
Enkele
collegas blijven erbij dat er een vlaggetje op hoort en de rest vindt hem te
duur maar zij die de fiets wel zouden zien zitten zien het niet zitten in te
stappen.Inderdaad, instappen en
uitstappen daar verlies je veel tijd mee (3 minuten/rit) en vele van de bolle
buiken zien het niet zitten om uit te stappen uit zoiets.Mijn gemiddelden vinden ze wel snel: ik
heb in negen van de tien gevallen een gemiddelde in de 27km/u, een uitzondering
wel bij een dag met erg druk verkeer waarbij het 23,9 was, defensief rijden
kost tijd maar liever dat dan mn leven.Etienne wist geen dodelijke ongevallen met velomobiels of blijvende
letsels.Hij zij me dat meestal de
fiets kapot is met een aanrijden maar de velomobilist niets had (hij had daar
weeral wat exemplaren staan...), behalve die ene die wel gewond was die onder
een betonmixer zat.Enfin, om
terug te komen op de gemiddelden: de tijden van de gewone tweewielers op mijn
woon-werk route:
Gewone
fiets Woon-werk snelste tijd:
gemiddelde:
21 km/u
maximum
snelheid: 30,9km/u
tijd: 19,24
min
Afstand:
6,86 km
2de
traagste tijd gewone fiets Woon-werk:
gemiddelde:
20,2
Maximum:
22,8
tijd: 22,05
afstand:
7,44
Helaas ben
ik mijn notities kwijt van de traagste tijd (gemiddelde 18, of 17/u), de 2de
traagste tijd is een aangepaste route.Met de racefiets echter heb ik ook verschillende routes gedaan omdat ik
bij slecht weer niet via de zandbaantjes rij om de ketting te sparen.Ik ga dan ook niet naar gemiddelden
maar naar totale tijd kijken.
snelste
tijd racefiets:
gemiddelde:
26
maximum:
31,6
tijd: 17,03
afstand: 7,37
Racefiets
traagste tijd:
gemiddelde:
16,8
maximum: 23
tijd: 24,40
afstand:
6,92
Voila, dat
zijn de tijden van de gewone fietsen en de velomobiel geeft ze niet echt het
nakijken, al moet ik wel zeggen dat zijn tijden veel stabieler zijn.Constant een gemiddelde van 27 komma
vraagteken en tijden van 16-17 minuten, zo lang omdat ik nog een andere route
neem (8km) al denk ik wel bij langdurig slecht weer de grote baan te nemen in
plaats van de zandbaan achterdoor, reken dan nog eens 3 minuten voor het
vertrekken en parkeren en je rijdt altijd 20 minuten.Dan heb ik nog één cijfer niet gezegd en dat is mijn
maximum.... het maximum dat ik tot hier toe op de woon-werkroute heb gehaald
was 46/u, 48/u op een andere route... en dan komen we bij de helaas... er
zijn negatieve punten, en die waren de reden voor een andere bestemming... de
doe-het-zelf-zaak...
Etienne had mij op het hart gedrukt dat
als je met het achterwiel van de baan zou gaan niet tegen 15/u terug erop te
rijden, tegen 4/u tot daar aan toe maar sneller niet want je kantelt dan zoizo.Toen ik via de oude romeinse heirbaan
naar het oefenen van het vendelen reed heb ik wel wat tegengekomen.Het begon met een hond die mij
achtervolgde en blafte (niet beet) net ter hoogte van mn hoofd (ook paarden
kunnen enorm schrik hebben van zon machien), gelukkig besefte ik dat ik best
kon stoppen zodat het baasje haar hond kon terugroepen.Anders dacht de hond dat ik met hem
wilde spelen.Ik ben als
gemeentewerker ook geen fan van honden omdat ik constant met de stront te maken
krijg, in het rondspetterend bij het gebruik van een kantenmaaier en plakkend
aan mn schoenzool, waardoor onze camionette nog uren stinkt, maar ik raak
afgeleid... Nog geen kilometer verder op mn route was ik op een betonplaatbaan
wanneer een wagen tegenreed en ik toch maar uitweek met het rechtervoorwiel op
de berm.Zware fout achteraf terug
tegen dezelfde snelheid (onder de 30) op de weg te draaien.Voor ik het wist was ik gekantelt (vermoedelijk
door hakend rechtervoorwiel) en over de baan aan het schuiven terwijl de vonken
van de spiegelhouder vlogen.Heel
de rechterkant van mn fiets geschandaliseerd, één gat waar een steentje op de
weg lag en een lange barst eronder.Enorm veel krassen over de gehele rechterzijde en een gekrenkt ego.Juist nu ik aan iedereen had gestoeft
hoe goed de fiets wel was heb ik hem nog net voor het totaal van 100 km fietsen
en op de vijfde ritdag al gedegradeerd tot schandpaal.
Dit kon ik
niet zomaar laten, ik wist wel dat de fiets eens zijn schoonheid zou verliezen
in een verkeerssituatie maar niet zo vlug.Ik dus op velomobiel.nl de handleidingen voor herstellingen
afgedrukt en een epoxyset met carbon besteld (plus nog enkele extras zoals
extra batterij die ik niet nodig heb en een extra lamphouder voor bij de
spiegel) samen met een wielspoormeter (omdat ik de indruk krijg dat hij wat
naar links trekt nu) en tegelijk richting doe-het zelf getrokken.Alle barsten opgevuld met
polyesterplamuur en terug herspoten.helemaal hetzelfde is hij niet meer maar een toevallige passant zal er
niets aan miszien.Enkel als hij
stilstaat en je weet ze zijn zie je nog waar de barsten waren maar de verf (wit
RAL 9010) is korreliger en donkerder opgespoten dan de originele laag en de
randen van de tape zijn duidelijk zichtbaar (als ik dit nog eens moet herstellen
dan snij ik de tape echt op maat van het stickerwerk en verwijder de beide
spiegels).Met de epoxy wacht ik
nog, hoewel ik dat normaal eerst had moeten doen, tot de temperatuur 20-25
graden is, want dit is blijkbaar nodig en zon kankerverwekkende stank hoort
niet in een huis.Ik ben al
wel blij dat ik een verlengd weekend had om hem te maken.Het uitlijnen en de epoxy kunnen nu wel
wachten en ik ben blij hem nu ook eindelijk in slechter weer te hebben kunnen
testen.Het is duidelijk dat een visier
geen luxe is bij slecht weer of je moet een bril opzetten tegen de regen die in
je gezicht spat (en je zelfs doet tranen).Je zit voor de rest wel droog al kan je met in- en
uitstappen wel een veeg water krijgen van de body.
Ik geloof
nu wel dat ik de fiets ken al weet ik niet wat het gaat geven wanneer de
maïsvelden en grasbermen hoog staan (onnozel Europa verbiedt bermen maaien voor
15 juni, iedereen maar snotteren van de pollen). Terwijl je met deracefiets kan genieten van een dag goed
weer met uitzicht op de omgeving, je voorwiel omhoogwippend op een borduurtje
en met de stilte om je heen geniet je dan weer in deze fiets van het zeteltje,
de kleine kinderen (en grote mensen met kinderen) die je nawijzen, de kilometers
die je maalt en het prachtige geluid van de vertragende (tand)wielen die een
zoemend van hoog naar laag uitblazen als een machine die net is stilgelegd en
langzaam in slaapt snort.Snelheid
moet je lang opbouwen en bochten geven me soms nog kriebels uit angst opzij te
worden geslingerd als je te snel gaat maar het geluidje maakt veel goed, zelfs
bergop is hij sneller dan ik had gedacht.Voor de bochtensnelheid zou de quattrovelo toch interessanter lijken
maar die heeft gesloten wielkasten en deze open kasten kunnen elke scherpe
bocht getemd krijgen, zij het tegen lagere snelheid.Hij beschermd goed tegen regen maar het is aan te raden geen
dingen die niet nat mogen worden rechtstreeks op de bodem te leggen want langs
het achterwiel (of door de scheiding tussen top en onderstuk) komt wel wat water
naar de bodem gekropen (zeker als je door een plas rijdt).Al bij al is het een beetje zoals een
hond of kat: veel mensen vinden het schattige dieren of gebruiken hem voor zijn
nuttige eigenschappen (bij een hond bewaken of speuren, kat muizen vangen) maar
hij heeft ook een eigen karakter, je moet hem temmen.Ik heb de bout van de spiegeltjes afgeplakt zodat ik er niet
tegen kwam met mn knie, ik heb hem geplamuurd en bespoten (en over zn grenzen
gegaan door te kantelen) maar om het goed te maken heeft hij van die prachtige
onvoorziene extras zoals een USB-poort om bijvoorbeeld je GPS op te laden
(indien je GPS-houder hebt gekozen als extra), het goed gezind krijgen van de
omgeving en zn spinnen van plezier in de bochten, dat alles zonder drollen te
leggen...
Enkele
jaren na de test van de Waw velomobiel begon het toch weer te kriebelen.Aanleiding was dat mn gewone fiets
versleten was en ons moeder de grove fout maakte (voor haar oordeel over
velomobiels (en waarschijnlijk mn klunzigheid)) mij te zeggen: pakt mijnne
oude fiets maar (ze heeft nu een elektrische) want ik verwacht da gij nog een
banaan ga kopen en anders is het weggegooid geld...
Dat was
voor mij groen licht om toch voor één te gaan (i.p.v. een fiets met gesloten
kettingkast)!Ik besloot een
Strada en DF te testen bij Emvelomobiel in het verre limburg (belgisch limburg
wel, het nederlands deel kregen we niet bij de onafhankelijkheid want geen
mogendheid vertrouwde die machtige provincie in handen van die marginalen).Een compleet andere locatie dan het
atelier van fietser.be.Een brede
baan in een klein dorp waar een gezellige woning met een werkhuis dat dienst
doet als winkel.Buiten staan de
3 racemonsters van velomobiel.nl te blinken: de Quest, Strada en DF.De Quest zag ik niet zitten door
de grote draaicirkel (en alle beschadigde gekantelte exemplaren daar aanwezig) maar
de Strada of DF wilde ik wel testen.
Enkele
weken vooraf had ik een Strada gespot bij een Wommelgemste opticien en ik heb
hem eens goed bekeken (de fiets welteverstaan).Ik betrouwde het stuur niet, een klein worstje met alles op
van remmen en toestanden dat je voor je borstkas moet houden.De hollander die de fiets bezit had
al héél wat nederlandse modellen velomobiels versleten maar zag niets in de Waw:
te laag in belgisch verkeer (maar misschien was hij nog nederlands patriot).
Zo ben ik dus in Limburg gesukkelt
(Dronten was te lang rijden) en kon ik een babbel slaan met Etienne, overtuigd
velomobilist, trots op zijn dochter: wereldkampioene met haar Quest.Hij had zelf racekapjes ontworpen voor
zn fietsen en zelfs een Quest aangepast voor races: Vering verwijderd en de
staart verlengt met plexiglas en tape.Hij bezat nog een normaal exemplaar (waarvan hij
wist dat sneeuw kan ophopen in de wielkasten waardoor sturen mislukt).De kapjes waren interessant, net
zoals bij de Waw in plexiglas maar hij zei wel dat velomobiel.nl bezig was met
kapjes te maken uit motorhelmvisiermateriaal.Interessanter voor mij, minder kans op aandampen.
Voor ik tot
testen kwam eerst gezien of mijn vendelstok wel pastte.De DF viel al af, de stok pastte niet
en in tegenstelling tot de Waw zou een gat in de wand niets oplossen.Bovendien lijkt de wielkast wat smal
zodat hij toch niet scherp zou sturen.Deze laat ik dus (ook uit financiële overweging) staan en ik richt me vol
op de Strada waar tot mn groot plezier de stok wel in past.Etiënne past een exemplaar aan op mijn
maat, net zoals de Waw een verkeersbordpaal voor de pedalen maar de
body is uit één stuk dus moet het sleutelen via de voetengaten onderaan,
lastiger.De voorwielen staan eveneens iets schuin om minder snel om te vallen.Hoe dun het
carbon is valt op bij het induwen en ik snap niet dat de Strada niet sneller is
op vlakke weg dan de Waw.Het moet dus aan (het gewicht van) de vering liggen (en de aerodynamica)
want de 10-speed ketting is dunner dan de 7-speed van de oude Waw die ik had
getest.
Instappen
gaat toch vlot, zonder op de minder stevige body te mogen staan.De fiets heeft een veel krachtiger
handrem dan de Waw, zwaar pluspunt.Ik snap al zittend niet dat de Strada hoger zicht zou bieden dan de Waw
want ik geraak met mn ogen maar amper boven het mouchen deksel (gelukkig kan
hier wel het stoeltje hoger gezet worden, weer met meer kantelgevaar).Als je zonder deksel (dat nauw aansluit)
wil rijden dan kan je dat nog kwijt in de bovenkant van de fiets of achteraan,
handiger dan bij de Waw maar waarom zou je bij de Waw het deksel (met groter
gat) weg willen?Het Waw-visier
kan je wel achter je zetel kwijt terwijl ik niet weet of dit lukt bij het
nieuwe Strada-visier in ontwikkeling (en wss 700 kost t.o.v. Etiënne zn
kapjes van in de 300 euro).
Aldus
vertrek ik met hoofd vrij, het stoeltje net te laag en benieuwd naar zn
prestaties.Tot mijn
verbazing is het stuurtje (dat je achter de rand van de bovenkant van de fiets
kan steken voor in- en uitstappen) nog vrij comfortabel, schrik dat ik had
omdat ze op de website ook elleboogsteuntjes verkopen.Hij stuurt zelfs fijner dan de Waw en
de rem is niet per voorwiel maar als één hendel aan de twee wielen gekoppelt.Over het stuur is echt wel nagedacht al
is het nog wat moeilijk de juiste schakelaars te vinden voor de versnellingen
(voorste met draaisysteem wat ze nog niet hebben voor de 10-speed achteraan).De pinkers moet je helaas handmatig
afzetten.Ik weet niet hoe
zichtbaar ze zijn omdat ik dit vergeten te testen ben toen ik eruit was.
Net zoals bij de Waw zit je met gemak
aan 30 km/u en in tegenstelling tot de Waw is de rit een enorme luxe, ik zoek
speciaal de putjes en roosters op om te voelen of ze doorkomen maar het enige
dat ik merk is hoe een Rolls Royce aanvoelt (wel één met extra vering, deze).Mijn achterhoofd is het enige onderdeel dat wat te klagen
heeft, tikkend tegen de hoofdsteun.Daar is ook een optie voor te vinden (al 3 weken niet uitgaan).Mijn hoofd zou in de Waw wel
beschermder zitten omdat de rolkooi er nog over komt (niet dat mijn hoofd zon
belangrijk onderdeel is maar toch).Na een korte rit was ik echt wel overtuigd van deze fiets, die ook elk
borduurtje neemt zonder schurend geluidje.
De
belangrijkste punten waarvoor ik hem zou kiezen in plaats van de Waw zijn de
vering, het fijner sturen (niet scherper) en het transportgemak van de
vendelstok.
Ik was niet
lang thuis toen ik besloot de Strada aan te kopen (2 maanden levertijd), een
wit exemplaar zodat die s zomers niet te warm zou worden.Zwart is cooler (en heter)
natuurlijk maar zal vlug vol krassen staan als je niet de juiste zeep gebruikt
bij het wassen.De fiets is wel 2
kg zwaarder door de plastiek bovenkant, volledig carbon is 900 euro extra (een heel
jaar niet uitgaan).
Etiënne
raadde mij volgende opties aan: 2de voorlicht, tilbeugel en 90mm
trommelremmen ipv 70.Ik heb hem
dus gevolgd en heb nog extra opties gekozen waardoor ik volgende lijst kreeg:
-90mm
remmen
-2de
koplicht
-tilbeugel
-gps-houder
-racevisier
(nog in ontwikkeling)
-2de
spiegel (raar dat er maar één standaard was)
-extra
lichthouder aan linkerspiegel (waar ik wss nog een extra spiegel op zet)
-neksteun
-minivisier
(klein stukje plexiglas om de wind uit gezicht te houden als je met vrij hoofd
fietst)
Een stom
feit is dat bij de Waw met bagageluik vooraan de makers mij aanraden om zoveel
mogelijk gewicht achteraan te houden (omdat de voorwielen ver naar achter
staan) terwijl ze achteraan zon stomme wand hebben steken en bij de Strada,
waar je zon handig luik vooraan mist maar achteraan meer plek is, wordt
aangeraden veel gewicht vooraan te steken.Beide zijn dus van gewichtsverdeling slecht ontworpen.Er is wel een optie bij de Strada om
voor de wielkasten vooraan 2 rekjes te steken maar dat is wel lastiger te
berijken.Ik zou niet weten hoe:
je met hoofd eerst in de fiets laten vallen of onderaan langs het voetengat
alles erin steken?
Dit is dus
de fiets die ik heb besteld, maar niet mijn ideale keuze, mijn ideale keuze zou
een kruising tussen de 2 zijn:
Nog steeds
open wielkasten vooraan, handig voor draaien, band vervangen en slecht weer. De
aerodynamische achterkant van de Waw maar wel aansluitend op de eigenlijke
fiets, dus zonder tussenwand, de vering en de achterwielophanging en wielkast
van de Strada.
Rolkooi en
stevigheid van de Waw en de afneembare en mooie voorkant van de Waw met
bagageluik.
Het fijne
sturen van de Strada maar wel de hendels van de Waw, handrem zoals de Strada en
dashboard van de Waw.
Om in één
zin de 2 velomobiels te vergelijken:
De Waw is
een machtige mooie spartaanse racetank met optie elektrische ondersteuning die
je niet in de steek zal laten mits je graag sleutelt en de Strada is een
luxueuze, aangename velomobiel die de stevigheid ontbreekt van een rolkooi (al is hij nog steeds vrij stevig) en
meer bewegende onderdelen heeft.
Zo, het is
duidelijk dat ik geen moeilijke mens ben en ik ben vrij tevreden van mijn
aankoop, ik kijk er naar uit, al hoop ik wel dat bij regen het deksel
waterdicht is.Dit heb ik niet
kunnen testen maar als het nodig is dan zal ik wel een afvoerslangetje
voorzien.
In
afwachting van de aankoop ben ik al aan het noteren hoe lang en met welke
gemiddelden ik met de racefiets (nu ook af en toe met klikpedalen) en gewone
regenfiets (die van de eerste alinea) naar het werk rijdt en het valt mij op
bij de eerste gegevens dat ik even snel ben met de gewone fiets als
racefiets.Dit doet mij vermoeden
dat ik een tamme kloot ben...We
zien wel verder wanneer de gegevens aangevuld raken.
Jaren
geleden toen de dieren nog spraken (het beest is intussen uit mij... hoop
ik)besloot ik het te wagen een
weekje een velomobiel te huren. Guur winterweer, regen en het nodige vriezen
was ideaal om te zien of het ding helpt bij het droog houden van een persoon als
ik (zindelijk). Omdat dit toch een
dure grap is neem ik voor hem enkel te kopen mits geen onvoorzienigheden
opsteken en ik dubbel zo vlug fiets dan met de racefiets.
Wat verlof
genomen om te testen en vooraf een telefoontje gepleegd naar fietser.be om een
Waw vast te leggen (240 euro).De
Waw was voor de hand liggend:Belgisch (ontwerp), rolkooi, snel, zoniet de snelste bij vlakke weg en
bochtenwerk (de DF bestond nog niet) én de mooiste.Alleen het gebrek aan achtervering stond me niet aan maar ieder
huisje heeft zn kruisje, later test ik nog wel een andere...
Ik vooraf
de straat op Google Streetview afschuimen maar niets te zien van fietsatelier. Toch de monovolume in van Hotel Mama op
hoop van zegen, telefoon van de heren wel genoteerd en zo tot Gent, een heel
eind van midden provincie Antwerpen.
Ik had ook een bezoekje gepland aan de
herstelling van het Lam Gods om de afstand toch te kunnen verantwoorden (de
aarde warmt op).Dit was een geluk
want toen ik hun atelier vond (achter een biowinkel)hadden ze nog sleutelwerk aan het vastgelegd exemplaar (ik
geloof zelfs dat ze er een koosnaam voor hadden, wel niet exemplaar).Het was duidelijk niet de allernieuwste
en had al een geschiedenis maar er stonden ook prachtmodellen te blinken,
tweekleurig en met zon glans dat als het patisserie was je het niet zou durven
aansnijden vanwege zn uitgestalde perfectie.Eén der heren kwam met een opvouwbare driewieler ligfiets
binnen gereden en je kreeg het idee dat in zon atelier werken een topjob
was: midden in de stad met een parkje ernaast en de waterweg ervoor badend in
het licht lekker als vriendengroepje onder elkaar met eigen en unieke fietsen
sleutelen.
De fiets zelf lijkt niet moeilijk in
onderhoud, met de neus eraf kan je met gemak aan de voorste tandwielen en pedalen
en ik herkende dezelfde aluminium balk waar deze op gezet waren als waar we op
de gemeente tijdelijke verkeersborden mee plaatsen.Deze steekt nog ver uit maar iedereen heeft niet dezelfde
korte beenmaat als ik en ik gok dat ze de klap van een aanrijding mee opvangt
zodat je benen heel blijven.Als
je de staart demonteert (5 vijzen) zie je hoe simpel de achtervork is maar dat demonteren
is lang werken als je plat rijdt en van band wil wisselen.Een band vervangen is zo al een
kutjob maar dat 5 vijzen eerst nog losdraaien en daarna terug vastzetten ook,
waarom geen scharnier- of schuifsysteem waarbij je de staart op tilt?Ik denk wel niet dat je veel lek rijdt
met een offroad achterband (die trager is).
De fiets in
de auto krijgen ging net, toch wanneer ik de neus eraf deed en met de voorste zetel
plat.Thuis wel tegenslag dat de
vijf inbusvijsjes voor de neus niet mee waren toen we hem in de wagen staken.Gelukkig lagen in ons kot dezelfde maat
vijzen.Met de neus op de body gezet
stond daar iets prachtigs voor de deur, de neus van een lijnvliegtuig tesamen
met de golving op de motorkap van een racewagen en je kan er zo een
vliegtuigstaart en vleugels bij fantaseren (dit model had de optie
aërodynamische staart).Bij fotos
van de Quest of de Strada hebben die meer weg van een komkommer of dikke augurk
in glanzende verf gesopt. Mijn
vendelstok past helaas net niet in de fiets, de wielkasten staan te ver
achteruit (beter bochtenwerk) en aan de helft van het achterwiel stopt de body
van het middenstuk met een wand zodat er geen slijk in de body komt en het
achterwiel in zn wielkast gedragen kan worden.Als ik bij mijn exemplaar later een gat in die wand zaag en
er een buis in steek krijg ik de stok er wel in.
Ik wil
instappen (broek in sokken om kettingsmeer te mijden, klikpedaalschoenen aan),
je kan in de Waw op de bodem staan (in tegenstelling tot de Quest en Strada) en
ik hou van die luxe, sowiezo dat een vriend of kennis ook eens wil testen en dan
wil je iets stevig.Het wil wel
zeggen dat je de bodem dan niet kan vullen met materiaal als je zo instapt (en
er direct slijk in je fiets is).Hoewel de Waw een handrem heeft merkte ik al snel dat ze niet het
gewicht houdt van een in- of uitstappende kerel dus is het toch een gedoe.Je moet na het instappen het luik dat
je vooraf vooraan op de fiets hebt gelegd (maar ook gewoon thuis kan laten) met
velcro vastplakken (intussen beter systeem) en wil je het (aërodynamisch en
droger) vizier moet je die er ook op voorhand of achteraf op zetten (pfffff).Ik vertrek voor een eerste ronde,
hij trapt toch zwaar maar je raakt zo aan de dertig per uur.Dit kan ik met de racefiets ook maar
van wind heb ik geen last nu, 40/u is haalbaarder maar put me erg uit.Heel de week test ik verder en volg
lange routes waarvan ik de tijd ken op de racefiets, testend of de Waw beter
kan.
Gaandeweg
leer ik zn karakter, hij kan alle bochten van nabije fietspaden met gemak nemen
(al heb ik hem niet naar het bruggetje van de Kapelstraat gestuurd of langs het
spoor van de Herdersweg), het gebrek aan vering is te doen, hij voelt solide als
een tank en de vering van de camionette van de gemeente is van hetzelfde
kaliber (amper bestaand), dus dat ben ik gewend.Helaas is één van de eerste opmerkingen het gebrek aan hoofdsteun
die je echt wel kan gebruiken.Dat is wel een optie, maar hier is er geen, net zoals de pinkers die ik
graag had.Ik los het op met een
kussentje (dat ik regelmatig moest terugsteken, het pinkte echter nooit).
Erger is dat
bij het onderhoud in Gent iets niet juist is afgesteld, de versnellingen vooraan
reageerden amper. Wanneer het eindelijk lukte vooraan op het zwaarste blad te
schakelen besloot ik dit zo te laten. Gelukkig geen problemen achteraan (later
zal een gezette zelfstandige pogen in te stappen en is het vooraan weer naar de
knoppen).Ik hoop dat de
herstelling van het Lam Gods beter gaat.
De claxon
is wel tof gezien: de fietspomp met darmpje tot aan de toeter.Fietsers zijn helaas geen claxon gewoon
en een fietsbel hebben is wet (verstopt aan de pomp).Je kan niet hopen dat fietsers al opzij zijn als jij aanstormt
dus moet je sowiezo remmen en terug optrekken (pffff), je bent ook breder dan wielertoeristen.Als ik s ochtends naar het werk trok
was instappen weer een gedoe en merkte ik dat ik de lichten niet zittend kon
aanzetten (achterlicht zeker niet).Veel werk terug uit te stappen en weer in te stappen (pffff).Als ik er één koop sowiezo optie
bediening lichten binnenin.
Op routes
naar Mechelen (cursus) en Wilrijk (vendelen) voelde ik de kilte door de
schoenen met kliksysteem dringen en al vlug waren mn tenen ijspegels (onderaan
is een voetengat, net te ver naar voor voor mn hielen, k ben te klein), de
regen maakte het vizier niet echt doorzichtig, zeker niet in het donker en met
natte spiegeltjes al kan je het vizier hoger plaatsen waardoor je genoeg de
spiegels ziet (en wat regen binnenkrijgt).Helaas was dat vizier niet met klik- of schuifsysteem maar
weer een systeem met (hand)vijzen, dit bijgevolg veel tijd in beslag neemt te
verstellen om tien meter later weer te besluiten het toch anders in te
stellen.Zo was dit geen snelle
velomobiel, eerder een trage.Fascinerend
dat de lichaamswarmte van het trappen verhinderde dat de regen/sneeuw aanvroor
op de body, tenzij op de staart.Met
mijn rug nat bezweet en voeten ijskoud druppelde er nu en dan langs het plexiglas
visier zn verstelstukken water op mijn truimouw (in dat heet ding is een jas
te zot).Kan opgelost raken met
een plastikje ertussen zodat het water niet op het stelpunt kan kruipen.
Het is ook
geen fiets om in stilte te genieten want je hoort de radars van het achterwiel
weergalmen en omschakelen, je zit er recht voor in de body waar ze ongeveerd achter
hangen.Het hoort echter bij de
race-ervaring en stoort niet.
Langs het
jaagpad(max 30/u) haal je probleemloos hordes wielertoeristen in (breaking the
law, breaking the law) om nooit meer terug te zien... tot je een routebordje
mist (je ligt laag) of een oversteeklicht moet activeren totwaar je arm niet raakt.Al bij al was ik niet sneller daar dan
met de racefiets bij wind mee (defensief rijdend), wel droger, mijn rug buiten
beschouwing.Misschien toch reservekleding
voorzien en iets op de open onderkant vinden ter afdekking (en iets over de
ketting).De grote
tijdswinst was het later vertrekuur niet wetend hoe de wind stond, voor Mechelen
had ik anderhalf uur nodig op de racefiets maar rekende er twee moest ik windop hebben, een
halfuur minder nachtrust dus.Bovendien beweren velen dat je ligfietsspieren moet trainen die ik nu
nog niet had waardoor je wel sneller zou zijn.Eerst zien, dan geloven.
Bergop was
nog zon geval. Je valt terug op
zeven per uur mits tijdig terugschakelen (derailleur).Je sleurt extra kilos van de body mee
en kan niet op je pedalen staan om kracht te zetten.Bergaf grijp je wel snel naar de rem omdat dat enorm
schrikbarend is.Helaas maakt dat
je verlies niet goed.Fietser.be raadt aan vooraf aan te lopen voor de brug maar meestal hebben ze een bocht of
kruising zodat je toch vertraagt om te zien of om de bocht te nemen.Hiervoor zou ik elektrische
ondersteuning zeker aanraden,licht omhoog voel je al goed.
Positieve van
het stuur van de Waw is dat je met je armen zowat in armstoelpositie zit, je
hoeft ze niet te heffen, 2 joysticks beneden bedienen is voor je schouders geen
belasting, je kan uren zitten (indien je een hoofdsteun hebt) terwijl bij een
racefiets je na drie uur overal pijntjes voelt steunend op de ledematen.Nadeel is dat hij wat stroef stuurt
waardoor je veel moet corrigeren en niet echt je weg in rechte lijn kan
afleggen (flashback naar zaterdagavond).Ik vroeg me af of dit beter afgesteld kan worden.
Als je met
je tweewieler last hebt je kilometerteller te lezen dan zeker met de velomobiel,
je kijkt opzij, weg van de baan waar je snel over sjeest en dus op moet letten
en meestal stak ze in de schaduw van de body. Fietser.be zou dat nu hebben opgelost door hem op een klein
dashboard te zetten midden voor je neus, niet getest echter.
De lage zon
is s winters lastig, neem pet en zonnebril mee, je hebt ze nodig.Net zoals bij de racefiets moet je ook
tijdig terugschakelen om niet te zwaar te trappen bij vertrek.Bij snel remmen zou ik vooraan
terugschakelen (als hij goed is afgestelt), de ketting is zo lang dat je geen
schrik moet hebben dat ze te schuin komt te liggen.
Het
geruststellende is dat bij putten en bochten (vive la Belgique) ik nooit het
idee had dat hij zou kantelen, hoe snel ik ook over een scheve rioolput ging
(aan dit exemplaar is wel te zien dat er iemand toch in gelukt is, respect, ik acht
het niet mogelijk). Met de lage zetel en voorwielen iets gekantelt is hij erg
effectief tegen omvallen.Er zijn
wel twee neveneffecten, vooreerst slijten de voorbanden (bij wegbandjes) snel omdat
ze vooral in het midden (niet zijwaarts) verdikt zijn en ten tweede schuurt de
neusbodem veel borduurtjes bij het oprijden.Stoor je er niet aan, het ontwerp is erop voorzien door de
vezelkeuze (geen carbon, ik geloof aramide of zo).Je raakt soms wel wat rondgeschud op je weg, vooral
omdat je geen put mist met zn 3 sporen terwijl een tweewieler er maar 1 heeft.Het gaat wel maar het vermoeid je en ik
heb geen kasseien getest.
Zonder
pinkers heb ik geen autoweg genomen (waar fietspad was) maar er zijn bemerkingen
op hun plek: neem je autoweg met lichten zou ik voor elektrische ondersteuning
gaan (eWaw) om op te trekken na rood zodat je wagens achteraan minder
hindert.Ik zou wel zo mogelijk
wagens mijden want je hangt, zeker s winters, op ideale hoogte om
uitlaatgassen te inhaleren (wat met de gewone fiets al irriteert).
Als
afronding na de test nog wat onvernoemde dingetjes: ik stak niet gerust naar
links over vanaf het fietspad zonder pinkers en goed zicht naar achter (omdat
ik nu eenmaal in de rijrichting op het fietspad stond).Vooraf kan je beter even de baan nemen
als je een gaatje ziet.Bij
de eerste test (400m van huis) had ik al lekke band vooraan.Je moet hier niets losdraaien maar t
was toch irritant.Voordeel is wel,
sprekend als iemand die door Frankrijk reisde, dat maar 6 bar moet gepompt
worden (het racewiel met mij en koffers vroeg er 9) zodat je pomp de druk geeft
om niet een straat verder terug lek te staan met een snakebite.In een land als Frankrijk waar fietsenmakers
(en -wegen) niet altijd te vinden zijn is dat een enorm voordeel (de heuvels
dan weer een nadeel).
Na de fiets terug te Gent te hebben
afgezet bleek dat een vijsje van de versnellingskabel niet vastzat vooraan, ik
heb wel een dag korting gekregen maar dat het zo gemakkelijk te maken was
slaagde me toch tegen, voor die prijs mag de fiets in orde zijn.
Dan moest
ik kiezen: één aanschaffen of niet.Als ik het afweeg heeft hij heel wat voordelen mits de juiste opties, al
ga je nooit zo handig op borduurtjes wippen zoals bij je racefiets. Bij de Waw
met visier zou ik gaan voor volgende extra opties (die een serieuze meerprijs
zijn):
-luik
vooraan voor extra bagage (wel meer gewicht)
-zetel
met hoofdsteun (een must)
-aërodynamische
(dat woord beu getyped) staart (handiger te verplaatsen)
-elektrische
ondersteuning
-pinkers
en centrale bediening verlichting (beide een must)
-bescherming
ketting
-afsluiting
over gat om achteruit te wandelen
-
Al bij al een
goede fiets (als je er zelf nog wat aan sleutelt) maar waren zijn eigenschappen
8000 euro waard en een moeder die doordramd dat het te gevaarlijk is?Neen, dat had ik er toen nog niet
voor over, niet voor zoiets spartaans.Als ik de lotto win wel.Misschien toch de Strada eens testen.Dat zou niet voor de daaropvolgende jaren zijn, maar
volgende blog ga ik verder op de Strada-test en een vergelijk maken tussen
ogenschijnlijk dezelfde fietsen die toch een compleet andere ervaring bieden.
In de
vorige blogs kon je lezen waarom ik een velomobiel heb gekocht en watje te horen krijgt rondom je als je zo
achterlijk bent hier je geld aan te geven (bij deze heb ik mezelf even
voorgesteld).Net zoals gewone
fietsen zijner meerdere merken en
modellen en sommigen komen zoals bij racefietsen in verschillende formaten (2
meestal) en in verschillende prijsklassen, geen enkele helaas goedkoop (naar
mijn budget, al komt het alleweder bouwpakket in de buurt).
Los ervan
zijn er gewone driewieler
ligfietsen waar een body (bananenschil) rond kan.soms vindt je deze (schillen) terug op 2de hands
sites.Als je zelf je weg weet met
mallen, carbon en ovens dan kan je zelf aan de slag, maar ik ben nu niet de
handigste typ op dat gebied (ik heb hier nog een rugzak te maken, een
bezemsteel die nog steeds geen bovenstuk van een vendelstok is, een strip die
blijft hangen op pagina 20 en bamboe waar nog geen meubels uit zijn
gekomen).Zoals Da Vinchi zou ik blijven
steken bij schetsen van ideeën, gelukkig heb ik in tegenstelling tot Leonardo
mijn uiterlijk wel mee.Dat helpt
me echter niet bij mn velomobiel...
Als je toch
bereidt bent het geld te geven dat je hopelijk hebt, is er een brede keuze aan
velomobiels alleen al uit de lage landen, maar dan vooral Nederland, uitgezonderd
de Waw van fietser.be.Je vindt ook
modellen in andere landen maar om het gemak een dealer in eigen land(staal) te
hebben is het voor een lomperik als ik handig het tot de Nederlandstalige
landen te beperken.Je kan ook geen
velomobiel kopen zonder hem eerst zelf te testen, al heb je nog zo goed mijn
blog gevolgd of andere betrouwbare bronnen aangesproken (hare krisjna).Het is zoals met een wagen, maar dan
zonder de gegevens van PK en topsnelheid, want die is afhankelijk van de
rijder...Toch kan er een aardig
beeld worden gemaakt van bij welke omstandigheden welke velomobiel het snelst
is.
De merken
De
belangrijkste websites:
-fietser.be
-velomobiel.nl
-allight.nl
-sinnerbikes.com
Behalve de
eerste zijn alle andere van Hollanders en hoewel wij beter bier hebben moeten
we op velomobielvlak de Nederlanders toch benijden (oef, alleen hier).even een (waarschijnlijk onvolledige) lijst van de modellen:
Belgie:
-de
Waw (en Raw)
-Studenten
van Karel De Grote hoge school zijn ook met velomobiel eindwerk bezig, geen
idee of hun model ooit in productie komt (maar ik ken wel iemand die iemand
kent die de mal ervan kan maken)
-
Nederland:
-Quest
-Strada
-DF
-Alleweder
(verschillende)
-Sunrider
-Mango
-Quattrovelo
-nog
in ontwikkeling
Enfin, ik
probeer zo weinig mogelijk de wagen te nemen en hetgeen waar ik de wagen op
moet laten voorgaan is de zetel, slecht weer, snelheid en laadvermogen.Ik heb dus een velomobiel nodig waar ik
droog in zit, zo droog mogelijk, waar ik mij snel mee kan verplaatsen en waar
ik minstens mn vendelstok in krijg.De wagen zal nog steeds beter zijn (zeker nu ik vrijgezel af ben, engelenschare), maar de velomobiel zal ook al in vele situaties helpen (mijn arme
achterste, vervloekt die zadelpijn).De meeste eigenaars hebben echter nog steeds één wagen in het
gezin.De velomobiel doet dienst
als tweede wagen.
Ik wil een
snelle fiets, zoals gezegd, maar veel modellen hebben 3 even kleine wielen, de
Mango, de Alleweder,...wat wil
zeggen dat het wiel waar de ketting aan zit kleiner is dan een normaal wiel (en
je dus minder winst kan doen aan snelheid).Dan is er boven dat wiel nog wat ruimte voor bagage
maar ze zijn meestal ook korter dan de modellen met een 26 inch achterwiel
(daar gaat mn vendelstok), die meer op snelheid gericht zijn.Het grotere wiel doet veel voor de
snelheid maar vergis je niet: We spreken niet over de wielomtrek van een gewone
(race)fiets, wel van een standaard mountainbike, geen twentyniner.
Een
twentyniner mountainbike heeft trouwens slechts een 28 inch wiel maar omdat de
band op het wiel er een inch bijgeeft wordt deze voor marketingredenen toch
29er genoemd.Twentyeighter klinkt
niet.
Efin, elk
model dat geen 26 heeft valt dus al af, blijft dus nog over:
Waw (mottige
naam)
Quest
(lets go on a quest to conquer the jaagpad of the kanaal)
Strada
(niet te vergelijken met de Lada)
DF (de
wat???)
De
afvallers hebben ook hun schoonheden.De Alleweder kan je in bouwpakket bestellen en is het minst duur (een
bouwpakket begint van 2900 euro, verleiding, verleiding).De Quattrovelo en de Sunriderversie met
vier wielen vallen zo snel niet om, in de Quattrovelo zou je zelfs een bierbak
moeten krijgen (eerst zien, dan geloven) ik heb de flevobike orca nog niet
vermeld,....allemaal modellen die
ik zonder te testen heb gedumpt zoals je een potentiel lief zou afkeuren
vanwege de facebookfoto.
Maar nu, de
overblijvende vier fietsen zijn allemaal snellere modellen en de ene sneller
dan de andere (behalve wanneer de andere sneller is dan de ene), altijd in
andere omstandigheden.
De Waw is
geschikt voor vlakke en goede weg (hij die dit ergens zon weg weet in België,
geef mij een seintje, al betert het er wel op) en het nodige bochtenwerk door
de open wielkasten vooraan maar achtervering ontbreekt.Hij heeft wel een rolkooi en sleutelen
eraan lijkt niet zo moeilijk (maar wel noodzakelijk na aflevering).
De Quest is
dient zich voor lange rechte stukken en heeft de vering die de Waw ontbreekt
zodat hij sneller is op kassei of wegen met putten (raar genoeg zijn de Nederlandse
modellen dus beter geschikt voor Belgische wegen, België en het surrealisme...),
helaas zijn de voorwielen in de body verwerkt, gesloten wielkasten dus en is de
draaicirkel daarom te groot (heb je ooit een schip zien keren op het kanaal?).Hij kan ook sneller vallen omdat die wielen
dan ook dichter bij elkaar staan.
De Strada
is het broertje, of de zus van de Quest maar dan iets korter, bredere wielbasis
in open kasten (handiger voor stabiliteit en draaien) maar dus een stuk minder
aerodynamisch (wat ben ik het moe
zon moeilijk woord steeds te typen) vanwege die ingekorte versie.Wat wel een enorm voordeel is tegenover
de Waw is de achtervering omdat je niet op je pedalen kan staan om zo met je
knieën kan veren. De Strada zou de snelste moeten zijn op een bochtige
kasseiroute.
De DF is
zowat het midden tussen de Quest en de Strada en nog vrij nieuw, hij stuurt
scherper dan de Quest maar minder scherp dan de Strada maar is wel sneller dan
de Strada.Van uiterlijk lijkt hij
dan weer op de Waw (die de mooiste is) maar ik vermoed minder breed en wendbaar.
Enfin, De
Quest was van deze vier de eerste die afvalt (zonder weer te hebben getest),
alle tijd die je wint met zn hoge snelheid verlies je in de Belgische
straatjes bij elke bocht (in Nederland mss niet?), bovendien wil ik de
velomobiel gebruiken voor slechte omstandigheden en om in sneeuw mijn sturing
te verliezen (door opgehoopt ijs in de wielkasten) is niet echt mijn idee van
goed alternatief bij slecht weer.Dit los van het feit dat bij Emvelomobiel de zaakvoerder zelf al bij een
klapband overkop is gegaan met zn Quest (62km per uur in bocht bij wedstrijd
... waUw) en er nog zon exemplaar stond van een klant.Zo'n dure aankoop wil ik niet gebruiken
als éénmalig bruikbaar hamsterwiel.Beide hamsters waren ongedeerd (tanden en al) maar ik wil de herstelprijs
van het carbon niet bijbetalen.
Ik kom dus
uit op de Waw of de Strada, aangezien de DF in de tijd van de eerste tests nog
niet bestond (maar nu wel, blijkbaar).Vanwege mijn patriottisme en de rolkooi (en het uiterlijk) ging ik de Waw van fietser.be (ze
zijn echt niet goed in namen verzinnen hé) als eerste testen.Dit hou ik echter voor een volgende
blog omdat deze tekst weer veel langer is geworden dan oorspronkelijk voorzien,
mijn excuses.
Velomobilist of "da kieken", de reacties uit de omgeving
Dag
lezer(es),
Vorige keer
was het de uiteenzetting over waarom ik koos een velomobiel te bestellen voor
héél veel centjes, de bananen in de winkel zijn van heel andere prijsklasse maar
die hebben geen 3 wielen natuurlijk.Ik ben niet de enige die de prijs veel vindt, want de reacties van de
omgeving liegen er ook niet om.
Reactie 1:
Zo veel geld, koop dan toch nen auto!
Natuurlijk
is een tweedehandse wagen goedkoper, maar die naftbak vult zichzelf niet
(terwijl ik mezelf wel regelmatig bijtank).De uiteenzetting over de olie-industrie ga ik ook niet
herhalen, intussen is er wel nieuws uit het elektrische wagenpark.
Blijkbaar
is Tesla zinnens een model (naam: model 3) te maken rond 2017 dat 360-400km aflegt
zonder inpluggen voor een prijs van ca 40.000 euro met een laadtijd van 25
minuten bij een Tesla paal.Nog
te veel geld naar mijn zin al vraag ik me wel af of ze nu nog wel één wagen
verkocht krijgen voor 2017...
Vandaag een
collega die me zei: koop toch een renault Twizy!Die is inderdaad net goedkoper met een zitplaats meer (twee
dus). Max snelheid is 45, kan dus tegen de velomobiel op (niet in sprint) maar
kan niet op de fietsweg bij file, aha (je moet dus ook snellere wagens hinderen
bij druk verkeer)! Daarbij komt dat deze nog moet opgeladen worden (na 100
kilometer) en volgens mij gaan mijn benen langer mee dan Twizy zn batterij.Het is net dat op eigen kracht wat ik
leuk vindt (en ik fiets soms meer dan 100 km/dag, uitzonderlijk).Het is een feit: een extra zitplaats
(en een extra wiel) voor iets minder geld (deuren optioneel).Daarbij is de Twizy wel bedoeld voor de
stad terwijl ik wel wil dorphoppen.Eigenlijk spreekt Twizy me niet aan omdat je met de velomobiel op eigen
kracht méér kan.Ben je echter
toch voor elektrische ondersteuning kan je misschien beter een velomobiel kopen
die dit heeft, zodat je bij een platte batterij niet staat te koekeloeren. Natuurlijk, de 2de
zitplaats bij een velomobiel kost dan wel ineens een volledig nieuw exemplaar,
tenzij je een karretje erachter hangt voor kinderen. Al bij al kan een Twizy een verantwoorde keuze zijn maar niet voor mij.
Enfin, mijn
velomobiel is wel duur maar ik moet niet na 3 jaar de batterij vervangen,ik vind het al erg genoeg dat ik er
moet hebben voor lichten en pinkers.
Echter, als
je je fiets niet crasht (stel ik al mensen gerust?) en je wil hem kwijt vanwege
medische, familiale, stockage redenen of aanschaf wagen of een nieuwer model
dan kan je nog wel 4000 euro recupereren, dat is zowat de 2de
handsprijs.Dat moet je niet
proberen met een carbon tweewielerkader (geen idee bij de Twizy)!
Op de reactie achter mijn rug "Ge ziet waar 't geld zit" ga ik niet dieper op in, dat is iets te veel eer voor zo'n gevallen.
Reactie 2:
Dat is veel te gevaarlijk, zet daar een vlaggetje op!
t Is juist
dat de tweewieler bij ijzel zo gevaarlijk is dat ik er één wil!
Tuurlijk is
dat gevaarlijk, zwemmen is gevaarlijk, vis eten is gevaarlijk, met IS lachen is
gevaarlijk.Is het echter
gevaarlijker dan de auto, de tweewieler, te voet gaan of een potlood in je neus
steken (niet proberen)?
Hij is
inderdaad vrij laag om gezien te worden, het beste is om aan te nemen dat je
niet gezien bent.Zoals de
websites van de ateliers fijntjes benadrukken zijn er gewoon geen cijfers van
voetgangers, fietsers, autos apart betrokken per ongeval.Weer gezocht op statbel.fgov.be maar
tja, enkel cijfers dodelijke ongevallen (het betrouwbaarst), Nergens welke
voertuigen betrokken waren (ik vermoed BMWs en wielerterorristen).
Wat ik wel
kan doen is aan mijn schaarse contacten in het milieu vragen of ze weet
hebben van een (dodelijk) verkeersongeval met een velomobiel.Vermoedelijk krijg ik enkel coole verhalen
te horen van buitelingen in races waarbij ze niets hadden dan wat stramme
spieren.De aimabele Etienne van
Emvelomobiel (alle limburgers zijn aimabel) is zo in een race kopje over gegaan
met zn Quest toen hij in een bocht tegen 62/u een klapband kreeg.Hij hield er niets aan over, maar had wel
een worstenhelm en daarboven zn velomobielkap met plexiglas ruit voor
aerodynamica.Hij had nog zon
geval staan dat tegen een paal geknald was en waar de berijder zonder
kleerscheuren uitkwam (ook die kap op, anders dodelijk zei die).Hierbij zie ik het niet zitten om mee
te doen in zon race met mijn dure aankoop...
Die ene triatlon die ik ooit deed is
mij ook niet goed bekomen met mn racefiets.In ieder geval fiets ik met mn racefiets liever
alleen dan in groep want als er één valt liggen de heren erachter mee tegen de
korst (sleutelbeenbreuk heb ik veel gehoord op TV).Met je velomobiel is dit toch net anders denk ik dan...
Je
valt van minder hoog en wordt je aangereden is het niet rechtstreeks tegen je
been maar zit er toch nog iéts cocon tussen jou en de wagen in.Schaafwonden zijn ook niet van
toepassing en met je 3 wielen en lage zit is de kans weggekatapulteerd te
worden toch nog kleiner.Het model
Waw van fietser.be heeft dan nog een rolkooi (niet testen tussen 2 vrachtwagens
a.u.b.) en kreukelzones (al dienen die denk ik meer om de rest van de fiets te
vrijwaren en kosten te besparen bij aanrijding).Helaas heb ik nog geen model met gordel gevonden maar ik
vermoed (en hoop) dat klikpedalen je netjes binnen je fiets houden als het
ooit zover komt.
Qua zichtbaarheid in het verkeer zei Etienne
me dat hij meer gezien wordt door automobilisten in zijn velomobiel dan op zn
racefiets (meer specifiek heeft hij met zn tweewieler op een heenrit van
30kmnaar het werk 2
bijna-aanrijdingen/maand), maar ja, hij verkoopt velomobiels...(wij werden wel met onze wandeltocht naar
scherpenheuvel ook beter gezien met een bak bier op een skateboard dan met fluo
hesjes) Nochtans, toen ik voor een 2de hands Waw naar "de Vlaanders"
reed zei de eigenaar me (ik kon hem verstaan ja) dat iedereen hem zei dat het niet zichtbaar genoeg was
maar dat ze hem wel dààr en dààr en gìnder zien rijden hebben.Hij nam ook meestal de autoweg om
zichtbaar te zijn (bij max 70/u nam hij nog steeds de autoweg) en ik kan dat
beamen.(De fiets is toen verkocht
aan een Italiaan die speciaal ervoor met de trein kwam uit, jawel, Italië, ik vermoed geen
trein van Ansaldo Breda)
Toen ik met
de racefiets door Frankrijk reed (nog een ander verhaal) was ik eerst ambetant
geen fietsweg te hebben (Valenciënne is de hel) maar gaandeweg voelde ik mij echt op mijn gemak op de
autoweg: je zit op dezelfde weg als chauffeurs dus zien ze je en als je niet te
ver naar de kant rijdt moeten ze wachten tot tegenliggers gepasseerd zijn om je
in te halen waardoor ze meer afstand houden van je fiets.Het was een tegenslag weer fietspaden
te hebben die dan altijd kruisingen en oversteken vormen met de autoweg.Bovendien ben je veel beter zichtbaarder
voor autos uit een zijweg want zij zien of de autoweg vrij is en verwachten
geen fietser op het fietspad tegen 30 per uur.Hoeveel keer heb je zelf met de neus van je wagen op het fietspad moeten rijden om te
kunnen zien of er iets komt?Het
nieuwe ronde punt op de provinciale baan is eveneens vrij onveilig naar mijn
gevoel op het fietspad: je hebt geen voorrang omdat er nog een berm tussen zit en
de wagens geven die meestal wel zodat duidelijkheid ver zoek is.
Bovendien is de oversteek verder van de
rijweg geplaatst zodat er nog een afslaande auto kan stoppen zonder het rond
punt te hinderen.Hierdoor is het
rond punt vlak voor het oversteken achter je rug en je ziet dan niets komen omdat je ook het fietspad voor je
in het oog moet houden voor tegenliggers (vanwege een haag in de bocht zie je
ze niet komen). Als automobilist echter heb je de fietser wel goed gezien.
Toch nemen
veel van mijn omgeving aan dat de fietspad het veiligst is (ze geloven ook nog
in de tandenfee denk ik) en vinden dat er een vlaggetje op mn fiets
hoort.Dat vlaggetje zie ik echter
niet zitten en wel om 3 redenen: heel de aerodynamica van de fiets is
verstoord, die fiets heeft heel wat gekost dus die mag snel zijn wanneer het
veilig kan, ik moet een gat in mijn lekker droge en glimmende nieuwe fiets
boren (hem verkl*ten dus) en met een beetje pech blijft die vlag hangen aan het
stuur van een tweewieler met alle gevolgen van dien.
Tegen punt
één valt nog iets te ondernemen: In plaats van een vlaggetje gewoon dat stokje
met fluo verf en een lichtje op de top maar dan nog zal dat ding zwiepen tenzij
ik een manier vindt om de stok stijver te krijgen (wat klinken we weer
verkeerd).Een aerodynamischer
oplossing is misschien een vin maken en die erbovenop te plaatsen (zoals de
staart van een vliegtuig) maar wat dan met sterke zijwind?Dan moet het al een stevige vin zijn en
niet te breed uitgevallen (en ik moet misschien nog wat bijkomen als tegengewicht).Voordeel zou wel zijn dat je hier dan
een cameraatje op kan monteren, al is er altijd wel een plaatsje op de body te
vinden voor zoiets.
Neen, al bij al liever niets van zoiets
voor mij....
Al bij al heb ik (na weer een hele verhandeling te hebben geschreven)
nog altijd geen antwoord waar mn omgeving mee genoegen neemt maar het beste
antwoord is veilig rijden en geen ongevallen veroorzaken (blijf jezelf wijsmaken dat dit helpt).Wordt je toch aangereden (kans is
als fietser altijd groot, heb al een perde total racefiets zonder in
fout te zijn) dan zal je met het Zie je wel, ik zei het toch zitten, waarop
jij hopelijk kan zeggen: Zie je wel, ik heb niets...
Toch is het
enkel de nabije omgeving die ongerust is want toen ik een week een model aan
het testen was namen kinderen in de wagen fotos van mij, sprak een oude man in
Mechelen mij nieuwsgierig aan en zagen de dorpsgenoten aan de bushalte weer
die coole groene auto passeren toen een velomobiel van iemand van een buurdorp kwam
gepasseerd.Ik neem aan dat al die
ongerustheid enkel uit een gevoel van genegenheid om mij ontsproten is, daarom,
omgeving, dankjewel, snif, dat doet mij iets... (hopelijk vinden ze dit iets te
familiair en zwijgen ze nu uit schrik, héhé)
Deze blog over mijn aankoop van een velomobiel. Een velomobiel is een (dure) zit/ligfiets met meestal meer dan 2 wielen en een body rond als bescherming tegen het weer en voor verbeterde aerodynamica (dat is toch hoe ik het bekijk). Deze blog voor wie één wil aanschaffen of de ongeruste omgeving van deze persoon om een eerlijk beeld te krijgen van voor- en nadelen, want de producerende ateliers zijn natuurlijk partijdig. Ik heb vooraf de nodige opzoekingen gedaan en 2 modellen getest (waarvan één een week in winterse omstandigheden), maar voor jarenlange ervaring kan je beter een ander aanspreken. Ik hou je blog per blog wel op de hoogte als ik de fiets beter leer kennen.
Deze eerste blog handelt over waarom ik kies voor zo'n banaan (of dildo voor wie geen bananen lust) die toch rond de 7000 euro kost (prijzen variabel per model en navenant de opties). Veel geld voor een gemeente'werker' (aanhalingstekens niet naar realiteit), misschien niet veel geld voor Fernand Huts of Marc Couckenbak maar toch voor de gemiddelde Vlaming... Daarom een kleine toelichting in deze eerste blog zodat ik hopelijk iets minder gek verklaard wordt achteraf (hoop doet leven). In de volgende blog ga ik in op deze reacties van m'n omgeving en gebruik van dat spul in het verkeer. Een blog later ga ik dieper in op de modellen in omloop en waarom ik voor een bepaald model heb gekozen.
Ik ben geen "groene", eet schromeloos spek of worst en schrik er niet van terug vliegen te doden of mollen te klemmen. Ik besef wel dat de opwarming een feit is en nadelig is. Helaas is de tijd actie te ondernemen lang vervlogen en ik op m'n eentje kan weinig doen (misschien zoals artiesten optreden met liedjes over de natuur op festivals en daar met het vliegtuig naartoe gaan). Toch doe ik m'n best niet onnodig de aarde op te warmen (och gij, in China stoten ze miljarden uit, 't is zinloos hier moeite te doen, en zo is de aarde weer gered), ik probeer onnodig autorijden (bij hotel mama) te mijden en heb degout aan de kankergeur van tweetakt machines op het werk (een dure oplossing is Aspen-2). Op statistics Belgium (statbel.fgov.be) staat een mooi statistiekje dat België jaarlijks 100 miljoen ton CO2 uitstoot. (toen de EU gloeilampen afschafte: over gans de EU een half miljoen ton CO2 bespaard denken ze, de aarde is weer gered dus...). Denk eens wat er zou gebeuren als je een glazen stolp over je gemeente zet die z'n uitstoot binnen de grenzen bijhoudt, vertrouw je erop dat de bomen het aankunnen? De maffiapraktijken van olieindustrie (leugens over gezond leidingwater bij fracking in de VS en foute cijfers over gaslekken om nog te zwijgen over de Saoudi's) zijn echter de hoofdreden om zo weinig mogelijk te verbruiken.
Ik woon op 7 km van m'n werk, dat is genoeg al (race)fietsend te doen... Helaas groet het Belgische weer mij soms met regen, wind, sneeuw en ijzel op de weg. Modder in m'n ketting die ik na elke bui kan kuisen (tenzij bij gesloten kettingkast, maar dat is niet bij een racefiets), ijzel waar ik op kan slippen en vallen... Als ik opsta en terug vertrek is alles oké... maar wat als net een auto mij aan het inhalen was? Op ijzel stopt die ook niet direct, ik ben nooit gerust met dat weer en die auto's stinken nog eens zo hard bij vriesweer. Plus dat je op de fiets in je winterkleding serieus zweet, zweten of kou lijden dus (of eerst zweten en dan kou lijden). Ik gebruik zelfs voor lange afstanden de fiets, maar toen ik 76 km naar huis moest fietsen van een zondags hoogwerptoernooi (ik ben vendelier, gregoriaans zingende hemelse engelenschare bij deze verklaring) heb ik moeten wachten tot de regen over was (wéér op café), zodat ik uren kwijt was. Dan zwijg ik nog over zadelpijnen als je met de verkeerde broek naar ik weet-niet-waar rijdt. Een zwaar onderschat probleem en een zadel kiezen dat bij iemand past is vrij moeilijk, ik ken een fietsenmaker die de klanten 2 weken geeft het te testen om dan eventueel te wisselen (behalve lederen zadels want die zetten zich naar het achterste van de klant in kwestie). Wordt je aangereden (racefietsers kunnen getuigen dat auto's niemand op het fietspad verwachten tegen een snelheid van 30 per uur) wordt je weg gekatapulteerd of beland je op de motorkap, in ieder geval valt de tweewieler om (en kom jij van hoog naar beneden), als de wagen niet eerst je been brak of over je gaat. Geloof me vrij, ik heb onderweg naar een cursus in Mechelen heel wat meegemaakt, één september is levensgevaarlijk op een weekdag, je draagt je fietshelm, je fluo hesje, fluo aan je benen, 2 voorlichten, 2 achterlichten en nog rijden ze je bijna aan.
Onthoudt deze tips: Als je naar een rood licht toe fietst en er staan wagens aan te schuiven hebben ze je niet gezien het moment dat het licht op groen springt en ze willen afslaan (hopelijk zie je dat aan hun pinkers), als ze je de laatste 15 meter hebben ingehaald of jij hun en ook staat de wachten weten ze dat je er bent maar anders niet! Voetgangerslichten zijn zichtbaar voor de wagen uit de zijstraat die je wil oversteken maar het groen licht voor fietsers niet, als dus het voetgangerslicht op rood springt maar de fietsers nog groen hebben krijg je een hoop getoeter van kwade chauffeurs denkend dat je door het rood rijdt. Alle punten waar wagens kunnen afslaan zijn levensgevaarlijk, een oprit (zeker met een haag naast of parking voor), een zijstraat zonder en een zijstraat met lichten, een groot kruispunt waar auto's de straat die jij kruist in kunnen draaien,... Ik ben zelf 's ochtends aangereden op een open laan toen een tegenliggende chauffeur (20 meter van z'n woning) wilde afslaan naar een zijstraat (en mij weldegelijk had gezien), gelukkig heeft m'n pedaal de klap van de wagen opgevangen en had ik zelf niets behalve een fiets die perde total was, toch zit je been niet echt beschermd op de fiets bij een aanrijding van opzij.
Neem toch de auto! Ja natuurlijk, toen ik op die cursus in Mechelen toch nog maar eens de wagen nam (na een lekke fietsband en een ketting die eraf vloog op een natte dag) was daar net de eerste sneeuw en voor het eerst 1000km file op de Belgische wegen, om 16.15u stopte de lesdag om thuis te zijn om 20.15u!!! Spijt dat ik niet met de fiets was... Natuurlijk heeft de wagen z'n voordelen: je zit droog en kan volk meepakken, radio en "meestal" gaat het vlugger, zeker bij langere afstanden. Maar aangezien ik slechts 7 km naar het werk moet en hem slechts sporadisch nodig heb... waarom niet gewoon een dagje één huren in geval van nood i.p.v. kopen en verzekering, onderhoud en binnenkort wegentaks te betalen (jij sukkel)? Toch is het gewoon een feit dat een wagen voordelen van gezinsvervoer en vrijheid biedt die je in geen enkel ander voertuig vindt (airco). Zolang echter de wagen op elektriciteit (waar je ook dure en giftige grondstoffen voor nodig hebt) niet goedkoper kan (en er niet meer oplaadpunten zijn, waar blijft de wagen op waterstof?) waag ik mij niet aan deze aankoop, te meer daar bij regenweer heel veel fietsers ook de wagen nemen en het verkeer dus zeker dicht slipt dan.
Openbaar vervoer dan: Voor diezelfde cursus in Mechelen was ik even snel met de fiets als met bus en trein vanuit m'n klein dorp, in de grote stad gaat het misschien sneller maar met al mijn overstappen en op tijd aan de bushalte staan kon ik beter fietsen, vermoeiender en ongezonder met die uitlaatgassen maar je hebt zelf meer controle op je reis: als de bus niet komt of de trein staakt (of bij vriesweer niet uitrijdt) sta je daar terwijl je zelf je fietsband kan plakken en je ketting erop kan leggen (je kan dit, je moet alleen durven). Als de 's avonds naar een cursus wil zijn er wel bussen maar om terug naar huis te gaan niet meer met de besparingen, zo ken ik vluchtelingen die werk in ploegen moeten weigeren omdat ze niet meer terug naar de toegewezen woonplaats geraken.
Een lekker snelle velomobiel dus, want hier zijn wel wat voordelen mee: Je zit uit de regen en uit de wind (de grootste wens van elke fietser), zelfs zonnecrème smeren hoeft amper in de zomer (niet meer die brute overgang van bruin naar bleke benen in die koerstenue).
Je kan met drie wielen niet omvallen bij gladde wegen (tenzij je echt moeite doet natuurlijk, in dat geval hou ik je niet tegen, het kan wel zijn dat ik dan afkom met de camera...) en wordt je aangereden dan zit er nog een smalle body tussen jou vege vel en de wagen. De Waw van fietser.be heeft zelfs rolkooi en kreukelzones (zodat niet heel je fiets kapot is)
Helaas heb ik nog geen velomobiel met een gordel gezien al neem ik aan dat klikpedalen je ook al in de cocon houden zodat je (met fietshelm op natuurlijk) niet meer over het asfalt schraapt bij een aanrijding... Ik ga nu toch niet vragen of ze me thuis eens willen aanrijden als test.
Je kan kiezen tussen gewone autoweg (geen snelweg gelukkig) en fietspad om over te rijden (tenzij een agent je anders zegt). Heel handig bij slechte fietsweg en met je bredere bak (79cm in de strada). Om gezien te worden kan ik de weg aanraden (meer afstand tussen de haag en de zijstraten, bij file het fietspad.
Als kers op de taart zit je lekker in een zeteltje zodat niemand uit je omgeving ooit zal denken dat je de zeep hebt laten vallen bij het douchen na de voetbal (ik ben geen voetballer voor de duidelijkheid). Je kan ook veel langere ritten doen zonder vermoeidheid. Let wel op dat bij inspanning je rug vlug bezweet is zoals wanneer je op je gewone fiets een rugzak draagt op je ... rug.
De nadelen zul je er wel moeten bijnemen want snelheid komt met verantwoordelijkheid (ik hoop dat de makers van spider-man me vergeven). Je bent minder zichtbaar (zeker bij hoge snelheid) en hebt een minder hoog overzicht als met de tweewieler (spiegeltjes zijn een aanrader en zeker remlicht en pinkers). Daarom dat ik de weg aanraadt indien je niet te veel auto's kan hinderen (een velomobilist zei me altijd autoweg te nemen zolang 70 de maximumsnelheid was). Ik weet nog niet wat mijn kruissnelheid zal zijn maar in de sprint zie je genoeg youtube-video's van velomobielen die 65 weten te halen, om dan terug weg te zakken (naar vermoedelijk 36 of 40km/u, 50 elektrisch). Je hebt ook drie sporen in plaats van één spoor, aangezien geen enkel wiel achter een ander is (tenzij bij één met 4 wielen), alle Belgische putten kan je dus niet vermijden, maar dat is op te lossen met een model te kiezen met vering op elk wiel. De Belgische WAW heeft geen vering achteraan terwijl de Nederlanders dit wel hebben, terwijl ze betere (fiets)wegen hebben, België is altijd een surrealistisch land geweest... Als je rekent op je fietscomputer om te zien hoeveel tijd je nog hebt of hoelang je over een afstand doet zit die meestal op een onhandige plaats (al zou fietser.be dit wel hebben opgelost door een klein dashboardje (geen idee of 't werkt)). Het beste is ook stevige (anti-lek) banden te hebben omdat deze op altijd dezelfde plek afslijten aangezien ze niet meehangen in de bocht. Om af te slaan kan je ook niet altijd je arm gebruiken dus zijn bij de snelle en dichte modellen pinkers een aangewezen optie.
Enfin, de voor- en nadelen even opgelijst in mijn volgorde van belang zodat je een overzicht krijgt:
Voordelen: - Snelheid (ook bij wind tegen, wat een serieuze tijdsbesparing is) - uit de regen - zetel - actieradius (je kan langer fietsen vanwege lighouding) - niet omvallen bij ijzel - niet omvallen als je hem wegzet (handrem ook aanwezig) of rugzak in plaatst - keuze tussen autoweg of (soms slecht) fietspad (verder weg van opritten of zijstraten met hoge haag) - cocon die de klappen opvangt - milieubewust - ik kan mijn vendelvlag meenemen zonder ze aan de kader te moeten binden - remlicht (afhankelijk van model, opties), al zijn die blijkbaar ook te vinden voor de gewone tweewieler als je ernaar zoekt - klikpedalen niet onveilig te gebruiken (je kan niet omvallen bij stoppen of starten) - ketting blijft proper - je kan hem pimpen (schilderen als space-shuttle, haai, reclame voor vereniging of bedrijf, ...)
Nadelen: - de prijs (voor iets fatsoenlijk direct meer dan tweedehandswagen) - reactie van de omgeving - laag (om te zien en gezien te worden) (vlaggetje niet aerodynamisch, maar iedere kennis van me raadt me het wel aan) - tijdsverlies bij simpele dingen (instappen, knop verkeerslicht indrukken, geen snelslot) - kan auto moeilijk vervangen (2de wagen meestal wel) - niet sneller ter plaatse dan racefiets indien ongetrained op ligfietsspieren (maar ook niet trager). - bezwete rug (zoals met rugzak bij tweewieler) - bij een aanrijding de reacties van de omgeving: "Ik heb het toch gezegd!" - bij slecht weer ofwel nat hoofd ofwel plastiek zonder ruitenwisser - asociaal: andere hoogte dan gewone fiets, andere snelheid, dus niet handig in combinatie met gewone fiets. - parkeerplek - Bij stilstaan in de zon warmt hij ook sterk op (daarom dat ik een witte heb gekozen) - sleet banden (die van kleiner formaat slijten sneller bij zelfde kilometers en ze hangen niet mee in de bocht) - trommelremmen - nipt gemaakt om met tip of hiel van je voeten de body niet te raken. - onmogelijk keerborstel, bierbak of iemand vanachter op het rekje mee te nemen (je kan wel een fietskar erachter hangen)
Ziezo, de voordelen hebben mij toch overtuigd één aan te schaffen, volgende blog ga ik verder in op de reacties van de omgeving: "Zet er een vlag op", "Ge zie waar't geld zit" (dit laatste achter m'n rug, want daar groeit het blijkbaar) en de velomobiel in het verkeer en daarna kan ik eindelijk verder gaan met welke modellen er momenteel zijn en welke ik heb getest en gekozen en waarom ik in mijn situatie voor dat specifiek exemplaar ben gegaan. Aarzel niet me te contacteren bij vragen.