De, naar hun eigen zeggen, meest progressieve partij van België ‘Groen’ roept verbondenheid, eenheid, verdraagzaamheid uit als hun hoogste goed.   Zij zijn de partij die verdraagzaamheid predikt, die verzoening opzoekt en steeds bereid is tot overleg en concessie.  Deze partij is respectvol, begrijpend en vooral democratisch.

Het begrip democratisch betekent voor Groen synoniem om rechtsgeldig deel te nemen aan regeringen en lokale besturen  als ze daarmee een andere partij aan een nipte meerderheid kunnen helpen doen ze dat graag.   Politiek correct noemt men dat.

Dit veroorzaakt kwalijke gevolgen.   In de regering De Croo werd dit in realiteit een partij die continu de regering chanteert en ondanks hun minieme aanhang een programma kon afdwingen waar niemand voor kiest.  Dreigen met een uitstap betekent de val van een regering die kost wat kost geen vervroegde verkiezingen wenste .  Het resultaat is gekend.   Een staatsschuld die niet meer te overzien is , situaties die onbehandeld bleven en vooruitgeschoven werden naar een ‘volgende’ regering omdat men binnen de club niet tot overeenkomsten kwam.   Geen beslissingen, geen beleid.

Het resultaat van de verkiezingen was uiterst bemoedigend.   Groen tuimelt van zijn voetstuk en VLD, de aanvoerende partij die de chantage en de wantoestanden door de vingers zal volgde.  

Wel, Groen heeft het meer dan een beetje verkwanseld.    Verkwistingen, de bevolking op kosten jagen door het forceren van elektrische wagens, investeren in groene energie, renovatieplichten,  al goed en wel, maar  bij toeval komt vandaag het nieuws dat de windmolenparken op de zee niet 2.2 miljard gaan kosten maar 7 miljard !!! Dank je Tine.  Prima geregeld en een zoveelste Groen cadeau.  Maar goed, Tine beloofd dat de rekening niet op de stroomfactuur terecht zal komen.  Zij zal dat eens regelen en vertelt er niet bij hoe dit tekort dan wel betaald zal worden.  Dergelijk beleid is nefast. 

Alle kerncentrales sluiten.  Het sluiten afdwingen om een jaar later te onderhandelen om een en ander toch nog open te houden.   Het extra kostenplaatje loopt opnieuw in de miljarden.  

Vertrek nu maar snel en laat aub het serieuze werk over aan competente mensen.   Ik ga er vanuit dat binnen iedere partij toch enkele verstandige mensen zijn maar bij Groen is dit niet het geval.

De partij die zowel tijdens de voorbije verkiezingen zowel nationaal als lokaal afgegaan is als een gieter zag zijn kiespubliek smelten voor de zon en dit na de vorige afstraffing  van de partij ten tijde van Almachi maar men meent het nog steeds voor het zeggen te moeten hebben. 

De partij is letterlijk van de kaart geveegd en hun aanhangers zijn op 1 hand te tellen.  Niemand wil dat nog.  Een partij die teert op eigen dogma’s als een soort sektegloof en die kost wat kost hun eigen willetje doordrijft ook al brengt dit aan onze economie en maatschappij enorme schade toe.

Jeremy en Nadia, de covoorzitters, druipen weer eens af.  Jeremy Vaneekchout hebben we de hele campagne met moeite gehoord, en Nadia Naji haalde voortdurend de pers door ongevraagd en ongepast tussenkomsten te plaatsen en collega’s de mond te snoeren, inhoudelijk zonder inhoud.  Haar voorkomen en figuur spraken boekdelen en beiden zijn kampioenen in vragen onbeantwoord te laten of om het onderwerp te wijzigen. 

In Gent, de progressieve stad bij uitstek verliest Groen matig en ze  blijven er een partij met een behoorlijke aanhang.   Progressief, wat haat ik dit woord.    Iedere partij is op zijn manier ‘progressief’.  Te Gent  volgt NVA Groen op de voet. Anneleen Van  Bossuyt  noteert de tweede meeste voorkeurstemmen van de stad.

De vorming van het nieuwe bestuur gaat stroef.  In feite kan de kopman  Mathias De Clercq in het zadel blijven door de groei van Vooruit.   Ook zijn partij krijgt klappen maar hij blijft op post.  De stadslijst haalt het door de partij Vooruit.

De gesprekken met Groen lopen stroef maar Vooruit wenst de Groenen in het bestuur te houden.  De teksten worden in hun voordeel aangepast op meer dan dertig punten.    Maar… niks is genoeg.

De Groene citroen Watteeuw verklaart dat het ongehoord is dat naast hun onderhandeling ook met NVA gesproken zal worden.   Volgens Watteeuw is dit ongehoord !

Uiteindelijk verwerpt Groen de beleidsverklaring van de Burgemeesterslijst (VLD-Vooruit) en het zittend bestuur gaat evidents gewijs  in gesprek met NVA.

Kiezersbedrog en schijngesprekken noemt men het opeens.   De voorzitter van Vooruit is diep onder de indruk.  Hij had de absolute wil om met Groen verder te besturen.   Hun wensen werden ingewilligd.

Onder leiding van vooral Hafsa El Bazioul, de gehoofddoekte del van Groen worden protesten georganiseerd en daarbij komt hun ware aard naar boven.   Geen hoffelijkheid, geen beleefdheid, geen respect, geen verbinding, geen verzoening, niks van dat….  .    Schreeuwen, roepen, bedreigen, verwijten…. Komen in de plaats.   Dit is trouwens wat we van heel wat moslims gewoon zijn van zien.  Molenbeekse toestanden.

Mensen dienen onder politiebescherming het stadhuis te verlaten.    De agressie van de Groenen neemt bedreigende vormen aan.   De ware aard van Groen wordt zichtbaar.

Groen had gehoor gekregen aan hun wensen maar blijkbaar onvoldoende.    De Stad kreunt onder de lasten.  Een schuldenberg van 3.530 euro per inwoner, dat is bijna zeven keer zoveel als de schuld die iedere Antwerpenaar draagt (530 euro per inwoner).    Maar goed,  het linkse gedachtengoed kost nu eenmaal geld.  Men loop er recht  in het spoor van de Waalse PS die ook budgettair geen rekening beheert.

De definitieve beslissing is nog niet gevallen  maar we mogen maar hopen voor Gent dat het tij keert en dat de Stad zijn evenwicht terug kan vinden.   Watteeuw besliste ondertussen om een stap opzij te zetten om alsnog de gesprekken weer naar zich toe te trekken.  Hopelijk loopt de beslissende partij niet opnieuw in de val.  De druk van Vooruit is echter sterk.

Gent is een prachtige stad, een leefbare stad maar een valse stad vol valkuilen.  Een stad die de auto haat, die de bereikbaarheid en de economische activiteiten niet ondersteund.  Een stad gemaakt voor bakfietsen en studenten.   Een stad die enkel goed is voor diegenen die de groene doctrines ondersteunen en die geen belang hebben bij economie en financiën.   

Het is er enkel mooi op een zomerse dag.

Het is dringend tijd dat Groen definitief vertrekt en naar de oppositie gaat.  Daar kunnen ze dan verder hun ongenoegen uitschreeuwen, hun progressief beleid opeisen  maar de schade zal ten einde komen, het Groene puin kan geruimd worden.  Dit is de opdracht voor de volgende bestuursperiode.

Tot slot : ieder beleid heeft zijn plus en min, ieder beleid kan niet iedereen dienen en dat is op zich niet fout.  Maar als de kiezer niet meer gehoord wordt is de democratie ver weg.  België heeft jaren lang de democratie verloochend en het gevolg van de verkiezingsuitslagen genegeerd.  Dit wreekt zich op een dag en resulteert in wanbeleid.   Het daaropvolgend beleid neemt de taak op zich om te corrigeren en dat vergt moed en opoffering. 

Gratis hoort iedereen graag,  maar gratis bestaat niet.  Niets is gratis maar voor sommige partijen ken men slechts 1 woord en dat is ‘gratis’. De rekening is voor de belastingbetaler voor de man en vrouw die werkt.    Ik kreeg het deze week nog voor me in de bus : Een werknemer die in een 40 urenweek 21.8 euro BRUTO verdiend kost na aan de werkgever 45,32 euro/uur.    Schandalig !!! Dit is het resultaat van gratis, dit is het resultaat van een fout migratiebeleid, dit is het resultaat van de hangmatmaatschappij en van het profitariaat.  Dit is de prijs die iedere werkende Belg betaald voor het verspillend beleid. 

Een deel van de politiek heeft het wel begrepen maar een groep waaronder Groen heeft of had daar nog teveel greep op.  Het raakt trouwens net hun grote groep kiezers : beroepswerklozen en ongemotiveerde immigranten.  

Een ander deel van de politiekers hebben onvoldoende moed om de broodnodige hervormingen door te voeren en deze kunnen enkel als Wallonië waar men ook wakker aan het worden is, ook deelneemt aan het herstelbeleid.

Ons politiek systeem maakt het aartsmoeilijk om veranderingen toe te brengen.