Even terug in de tijd.   Bijna een jaar geleden noteerde de VLD een klein verlies van 1,3%  en bleef het steken bij de 6^de partij in België.  PVDA speelt vals door zowel de Vlaamse als Waalse stemmen te verenigen in hun resultaat wat  hen een misleidende 5^de plaats oplevert.

Het verlies is kenmerkend voor alle traditionele partijen die maar halsstarrig weigeren de toekomst van Vlaanderen en van ons land voor ogen te zien.   De wil meer eigen bevoegdheden voor de regio’s schreeuwt zich uit en tekent zich af in het resultaat van het Vlaams Belang die als grote overwinnaar uit de stembusgang kwam.

De NVA bijt in het zand omdat, na de beloofde 5 jaren van communautaire stilstand, bij haast geen enkele partij sympathie gevonden kon worden om dit euvel aan te snijden.   De NVA kon enkel vast stellen dat alle traditionele partijen hun rug keerden tegen de wil van Vlaanderen in om de communautaire kwesties op tafel te brengen.    Geen van deze partijen heeft begrepen dat dit hen in de toekomst stemmen zal kosten.  Geen van deze partijen heeft begrepen dat dit hun lage score voor een groot deel verklaart.   

Daarenboven werd in de PS, Elio, de gematigde Roi Soleil, die zijn partijprogramma maar al ter graag ter zijde schoof voor eigen glorie, vervangen door Paul Magnette.   Een man van andere strekking.

Een strekking van extreem links en tot geen enkele onderhandeling bereid.  Wel even voor de camera’s en om ogenschijnlijk zijn plicht te doen maar in werkelijkheid woord houdend door ‘voor’, ‘tijdens’ en ‘na’ de verkiezingen van 2019 helder, plechtig en duidelijk te verkondigen dat hij nooit ofte nooit met de grootste Vlaamse partij in een regering stapt.  Een alleenheerser en dominant figuur die voor zijn eigen wil liegt en manipuleert.  Bewijzen daarvan zijn talrijk.

Hij insinueert dat verkiezingen voor hem geen gevaar inhouden omdat de democratie ten allen tijde gerespecteerd dient te worden maar hij aast enkel op een nog sterker afgezwakt NVA die zijn kiezers aan het Vlaams Belang verliest.   Magnette neemt daarbij het risico dat NVA en Vlaams Belang toch wel eens tot een akkoord zouden kunnen komen, dat het cordon opgeheven kan worden, en dat is voor hem een grote gok.  Wie kan, volgens de peilingen, de huidige grootste partij van Vlaanderen nog negeren?

Sindsdien startte hij een charmeoffensief op met zijn kompanen van de MR, gedreven Vlaams haters.    In zijn talrijke pogingen om een meerderheid op de been te kunnen brengen had hij op zijn minst de steun nodig van de CD&V en van de VLD en een hoop  andere marginaal kleine partijtjes.   De coalitie van de loosers waarbij de PS een van hen is.   

Rutten, hoewel ze anders beweert, kreeg een gouden kans om op een zilveren schaaltje een aantal ministerportefeuilles binnen te halen en, zo staat het in de sterren geschreven, de belofte om als eerst vrouwelijke premier van België benoemd te worden.  Daarvoor moest ze scheep gaan met een voorgesteld programma die Di Ripo nooit eerder had durven voor te stellen.   Een programma van extreme uitgaven in een landsgedeelte waar de inkomsten schaars zijn en waar de schulden en tekorten door Vlaanderen toegedekt worden.    Een, door iedere econoom verworpen voorstel die zelfs als gevaarlijk en nefast voor onze economie genoemd werd.  Voor Rutten, wat ze ook mag beweren, geen probleem om dit te aanvaarden mits de beloofde compensaties. 

Dat Magnette linkser dan links moet handelen gebeurd enerzijds door zijn eigen extreem linkse instelling en anderzijds door het verlies van zijn partijmilitanten aan de communistische partij. 

Deze houding van Rutten viel in erg slechte aarde binnen de eigen partij.   Hendrik Bogaert, Egbert Lachaert, Els Ampe en vele andere kopstukken uit de partij konden er niet mee lachen.  Andere figuren zoals de twee Barts (Tommelein en Somers) hadden daar minder moeite mee.   Samen heulend met de kersverse voorzitter van de MR, Bouchez zagen ze hun ministerposten beveiligd en voelden zich als een vis in het water binnen een Waals extreem links meerderheidskabinet.    

Voor enkele andere Vlaamse partijen kon dit feest niet doorgaan.   CD&V, zelfs de SP zagen dit Vlaams minderheidskabinet niet zitten.

De grote verkiezingsoverwinning van het Vlaams Belang werd in zijn totaliteit in geheel wanrespect genegeerd.   Nochtans was deze partij de enige echte overwinnaar en werd het de tweede partij in Vlaanderen.

NVA die zijn beloftes slechts moeilijk waar kan maken in bijzonder het communautaire plan, verliest  aan geloofwaardigheid.   Ook wordt de besparingsregering binnen de Vlaamse regering niet door iedereen gesmaakt. 

Nu Rutten de leiding verliest komt er voor de VLD een mogelijkheid om opnieuw op adem te komen, het puin van Rutten te ruimen en om het vertrouwen te herstellen.   Openlijk Rutten bekritiseren hoor je niet vaak maar dat het ongenoegen zeer groot was is duidelijk.

Animo binnen de leden van de VLD is zwak.   Slechts 16.000 stemgerechtigden van de 54.000 leden stemden na technische problemen en de uitslag is overduidelijk.     De leden zijn het linkse, onduidelijke en valse houding van Rutten meer dan moe.  Egebert Lachaert haalde met gemak 61 % van de stemmen terwijl Tommelein, de Rutten believer, bleef steken op 29%.   Els Ampe, waar ik meer van verwacht had moest het stellen met slechts 7,3% en de stemmen voor Stefaan Nuytten zullen we maar uit respect niet vermelden.    

Verwonderd???  Niks om over verwonderd te zijn.    De VLD had geen vernieuwde Rutten meer vandoen.

Met een Tommelein en een verder gezet Rutten verhaal haalde de partij voor volgende verkiezingen de kiesdrempel niet meer en dat zullen de leden geweten hebben.   De leden van VLD hebben nood aan een liberaal beleid, rechtlijnig, niet omkoopbaar,  en sterk.   Liever geen regeringsdeelname dan een slaafje van Magnette te worden.    Dit is een goed teken en hoopvol voor hun toekomst.   Slecht nieuws voor Magnette.   Het is zelfs zo erg gesteld dat Lachaert overweegt om de partij een nieuwe naam te geven.   Een nieuwe naam bedenken duid op een breuk met het verleden en die breuk is absoluut nodig.   

Hopelijk slaagt hij erin zijn ploeg te vernieuwen en afgeziekte elementen te verwijderen.   Rutten zie ik naar Europa vertrekken. De afvalbak van onze politiekers.  Ze heeft daar trouwens heel wat vrienden waar ze haar dagen in eindeloos anoniem palaveren zal kunnen vullen alsook haar zakken.  Europa is de plek voor diegene die iedereen liever ziet gaan dan komen en voor diegene die bewezen niet capabel te zijn.

Lachaert staat hem een zware taak te wachten om binnen de partij weer wat eenheid te brengen en hopelijk zal hij beseffen dat de VLD een Vlaamse partij is die moet opkomen voor zijn volk.  Hopelijk zal hij beseffen dat het bedrijf België een failliete zaak is en dat een eenheid met de NVA, Vlaams Belang, CD&V cruciaal is als tegengewicht van het links Waals verspillend negativisme.

Er zijn, vooral nu in de het hopelijk neo Corona tijdperk, enorme uitdagingen om onze economie goed te leiden. 

Om het migrantenhoofstuk ten gronde aan te pakken.   Het beleid van De Block is ook op dat punt een doorn in het oog.   Haar blunders op gebied van migratie en volksgezondheid en meezeulen in deze linkse koers is iedereen beu.

Vlaanderen dient zich nu te concentreren op eigen beleid, eigen verantwoordelijkheid op financieel vlak, economie, migratie, sociale zekerheid, ziekenbeleid enz… .    Onze inspanningen worden momenteel niet beloond en bestraft met extreme belastingdruk die onder de brainwashing van de Peter Mertens dagelijks via social media versterkt wordt.    Een belastingdruk die totaal overbodig zou zijn mochten we het eigen heft in handen kunnen nemen.  

Vlaanderen bewijst politiek een werkbaar systeem te bezitten die welvaart en vooruitgang kan garanderen.   Met de last van de eeuwige ‘solidarité’ met Wallonië blijven we aanmodderen en is niks nooit genoeg.  

Magnette en de PS staan zo hard op de rem van onze welvaart.  Ooit moeten we daar vanaf.  Daarom, met de nieuwe peilingen die we kennen telt Vlaanderen een meerderheid binnen NVA en Vlaams Belang.   Tijd om die kracht te bundelen en daar is er voor een Vlaamse VLD zeker een plaats.

Gedaan met de cordons, tijd voor Vlaamse eenheid en voor een eerlijk en verstandig beleid!