ARMOEDE  in België en in Vlaanderen

Tien procent van de Vlamingen zouden in armoede leven.  Een tweede tien procent zou op de grens of net erover de eindjes aan mekaar moeten zien te knopen. In Brussel en Wallonië is dit percentage een flink stuk hoger.

Jo Gheysen (Ex Agalev), deze morgen in Terzake zag het niet meer zitten.  De te halen doelen  zouden niet meer beschreven zijn maar er is wel degelijk ruime aandacht in het regeerakkoord aanwezig.  Zijn stelling is onjuist.  De armoede in België behoort tot de laagste in Europa.

Volgens Gheysen worden  voedselbanken steeds meer en meer bezocht en het OCMW kan het aantal aanvragen niet meer bijwerken.  Dit is niet de schuld van de Vlaamse regering die net 1 dag bestaat.   Hij geniet sympathie voor enkele van zijn standpunten maar hij gaf geen inzage van welke groepen zich binnen de armoedegroep aandienen.   Zonder enig nazicht denk ik dat een zeer grote meerderheid van de steungenieters bestaat uit 'nieuwe Belgen'.   Vluchtelingen en vreemden die in België terecht gekomen zijn met het idee en in de veronderstelling dat voor hen gezorgd zou worden zonder enige vorm van tegenprestatie.

We hebben het hier over de gigantisch geïmporteerde armoede en daar zal hopelijk door de nieuwe Vlaamse regering een eind aan komen.  In Brussel en Wallonië wordt de geïmporteerde armoede helaas nog wat aangezwengeld.  Reden des te meer om van deze landgenoten afstand te nemen en eigen verantwoordelijkheid op te eisen.  

Armoede kent verschillende oorzaken.

Gehandicapten, zieken, bejaarden, kinderen die volledig buiten hun wil met armoede geconfronteerd worden.

Deze groep zou zondermeer nooit armoede mogen kennen.  Elk van deze groep zou met solidaire steun van de maatschappij voorrang moeten krijgen op de nodige hulp om de nodige verzorging, begeleiding, opvoeding, studiekansen en steun te genieten.  

Gezinnen met een kind met een handicap genieten op vandaag van een aantal voordelen, verhoogd kindergeld, goeie opvang enz... Voor sommigen blijft dit ontoereikend maar er bestaan systemen.   In de meeste gevallen worden gehandicapten in onze maatschappij goed opgevangen.  De tehuizen werken hard met schaarse middelen maar slagen er meestal in om deze mensen een waardig bestaan te garanderen.    Beschutte werkplaatsen geeft zin aan hun leven en steeds meer wordt er ingezet om hun zelfstandigheid maximaal te verhogen.   Er worden heel wat inspanningen geleverd.

Maar …. kinderen in kansarme gezinnen?

Men zou zich de vraag kunnen stellen of het wenselijk is dat het toebedeelde kindergeld voor ieder gezin hetzelfde  moet zijn.  

Is het logisch dat een gezin met een riant inkomen kinderbijslag ontvangt?   Zou het geen optie zijn om het kindergeld te koppelen aan het inkomen van een gezin?  Vanaf een bepaald inkomen zou deze subsidie zelfs volledig kunnen wegvallen.  Bij wijziging van de situatie na een echtscheiding bijvoorbeeld kan een herberekening gemaakt worden.    Deze besparing zou dan in een omgekeerde situatie verhoogd kunnen worden zodat de kinderen die nu in armoede leven minstens gelijke kansen krijgen.

Zo'n systeem zou een strenge controle vergen.   Controle hoe de hogere subsidie aangewend zou worden.  In sommige  gevallen staat een laag sociaal niveau recht evenredig met het aantal Zalando dozen die moeder de vrouw online shopt en drie dagen later terug naar de post sleurt.    Men zou er moeten op nazien dat het extra enkel en alleen de kinderen ten goede komt door bijvoorbeeld een OCMW toezicht.

Zelfde opmerking voor de toegekende werkloosheidsuitkering.   Binnen een gezin zou een werkloosheidsuitkering gekoppeld kunnen worden aan het gezamenlijk gezinsinkomen zodat 'rijke' gezinnen eventueel slechts een verlaagde tegemoetkoming ontvangen of helemaal geen.    Stel je voor dat de vrouw of een meerderjarig kind van Mark Boucke  of Laurent Trompany (ik wil geen namen noemen) een maandelijkse werkloosheidsuitkering ontvangt......   . Dit maar om dit te illustreren. Maar ook het gezin Boucke heeft op vandaag recht op kinderbijslag en een eventuele werkloosheidsuitkering. 

Er zijn helaas ook mensen die in armoede leven door eigen fout.  Luiheid, onwerkwilligheid….  .

Een opvang met basisvoorzieningen zou voldoen.   Zelfs een leefloon zou in zo’n gevallen niet van doen zijn.  

Gezonde mensen moeten aan de slag, ook al is dat buiten hun diploma, ook al is dat iets verder af van hun woning.

Op vandaag wordt werk geweigerd voor niks en nog eens niks.    Het minste die hen niet bevalt is voldoende om een vacature te weigeren.   Ik merk het steevast.

De vele misbruiken in de ziekenzorgverzekering, de veel te hoge uitkeringen aan mensen die niks ontbreken en die leven als god in Frankrijk….   .   Geen vuiltje aan de lucht.   Niks presteren en leven op de kosten van de maatschappij.    Mooie wagen, luxueus leven, reizen en niks ontzien en dit met een zero tegenprestatie.

De vele misbruiken binnen het OCMW waar ‘klanten’ blijken ingeschreven te zijn in verschillende gemeentes of waar vastgesteld wordt dat sommigen eigendommen verhuren in hun thuisland.  Kinderbijslag voor kinderen (die soms niet eens bestaan) ergens in een vreemd land en die België niet eens op de kaart weten te situeren.   Fraudes allerhande.

Fraude bij de werkloosheidsuitkeringen waar bijna (door de PS, wie anders?) een vreemdeling recht had op, een werkloosheidsuitkering na welgeteld 1 dag gewerkt te hebben en dit onbeperkt in de tijd…. .

Te hoge pensioenen voor bepaalde sectoren terwijl anderen het moeten stellen met minder dan 1500 euro in de maand en bij familie moeten aankloppen om hun rusthuisfactuur te betalen.   Ook daar staat in de regeernota een aanpassing van 400 euro boven het uitgekeerde pensioen.

Dit was dringend tijd.

Voor iedereen die arbeidsgeschikt is kan armoede voorkomen worden mits iedereen aan de slag gaat.     De verplichte gemeenschapsdienst is een uitstekend middel om de profiteurs van ons welvaartsysteem erop te wijzen dat het niet alle dagen vakantie is.

Er zijn zovele beschikbare mogelijkheden,  gewoon durven veranderen..  Dringend nodig!