Gilets Jaunes - Gele Hesjes
Schoolvoorbeeld van een totaal ontaard protest.
Het recht op manifesteren en om een ongenoegen te uiten is
een aanvaard recht. De Fransen hebben
hun protest gestart op de weekends, nu drie weken geleden centraal in
Parijs. In België is het moeilijker om
een protest te plannen tijdens vrije tijd.
Bij ons protesteert men tijdens de werkuren. Hoewel
de meerderheid van de betogers opkomen voor een terechte bezorgdheid hebben
relschoppers de overhand genomen. Dit is geen recht op manifestatie meer maar
een ongecontroleerde en uit de hand gelopen situatie waar de overheid krachtig
en met geweld moet tegen opkomen. Wie
opgepakt wordt wegens vernielingen moet verantwoordelijk gesteld worden voor de
aangebrachte schade.
Dat de beweging via Frankrijk in Wallonië navolging krijgt
is evident. Wallonië heeft nu eenmaal
een harde kern van beroepsstakers en betogers en hun cultuurgenoten treden ze
graag bij.
De bezorgdheid van een ruime groep van de bevolking is
terecht. Heel wat mensen die dag in dag
uit hun taken vervullen en werken om de maatschappij gezond te houden merken
een stilstand of een achteruitgang in hun koopkracht. De maatschappij heeft ons ook in de greep
door sterke consumptiebevordering wat stress met zich mee brengt. Ieder kind wil studeren, op kot gaan, stappen,
een allernieuwste smartphone, abonnementjes her en der en nog liefst een auto
voor de deur. Ieder gezin wil op reis op
vakantie, uitstapjes maken en uit eten. Het
leven IS duur.
Dit alles bekostigen is verre van evident geworden omwille
van de gigantische overheidsuitgaven.
De hoge dieselprijs, de teller op de pomp die jou ogen scant
terwijl je takt liet de emmer of de tank overlopen. Maar er is natuurlijk meer. Onze hele maatschappij is vergiftigd van de
taksen, accijnzen en belastingen.
Het zou moeten kunnen dat iemand die zijn hele carrière
bijgedragen heeft aan onze maatschappij kan rekenen op een degelijk pensioen en
een nodige zorg op latere leeftijd en dat hij tijdens zijn carrière een
minimale luxe kan veroorloven.
Momenteel worden deze verworvenheden op de helling
gezet. Het pensioen dekt het verblijf in
het bejaardentehuis niet meer en net uitgebracht cijfers geeft aan dat 1 op de
6 Belgen structurele financiële problemen heeft. Dat is ronduit schandalig en was te voorkomen
geweest. De vooral vorige regeringen
hebben gesold met onze welvaart.
Daar komen de mensen voor op straat en voor een groot deel
met recht en reden. Dat is de opdracht
voor de regering om aan deze toestand te werken.
Wij blijven in Frankrijk en in België kampen met een
gigantische belastingdruk. Na de hoogste
belasting op arbeid worden we onophoudelijk geplaagd met een extreem hoge btw
taks, accijnzen, Stedelijke, Provinciale andere overheidsbelastingen en taksen.
Wat, na het betalen van al die afhoudingen overblijft als spaargeld wordt weer
eens belast. Het is zowel voor de
werknemer, de werkgever en voor de bedrijven een pest en om moedeloos van te
worden.
De regering heeft op zich genomen om de mensen aan het werk
te krijgen. Daardoor ontvangen werkenden op zijn minst een basisloon, zijn ze
niet aan de overheid ten last en dragen ze bij tot de uitgaven van de
Staat. Dat is allemaal goed en een zeer
juist uitgangspunt en zeker een sterk
deel van de oplossing maar
.de hoofdoorzaak zijn en blijven de
overheidsuitgaven.
De verspilzucht van de Belgische Staat is enorm. De regering
en zijn diverse deelregeringen, 8 in totaal en 68 ministerposten met al hun
administraties en kabinetten produceren een ongeziene kost. Vier ministers van milieu die mekaar de
schuld kunnen geven van een falend beleid
om maar een voorbeeldje te noemen.
Vlaanderen, Brussel, Wallonië. We zijn het al lang vergeten maar Vlaanderen
betaald aan Wallonië nog jaarlijks 6.5 miljard subsidie of ongeveer 1200 euro
per inwoner (van baby tot hoog bejaarde)! Mag dat nog eens op tafel komen? Met een extra 6.5 miljard kan Vlaanderen
heel wat problemen binnen zijn gemeenschap oplossen. Geen haan kraait daar nog over. Een gezin met 2 kinderen hangt
jaarlijks een pakje van 5000 euro aan de Waalse kerstboom.
Een gigantisch punt blijft de kost van migratie en de
problematiek van de immigranten. Dit is
een hoofdstuk apart want ook daar zijn oplossingen voor.
Hoe dan ook, het migratie pakt is nefast om de kosten voor
de Westerse landen in toom te houden, in tegendeel. Heel wat bepalingen zijn onvoorstelbaar
schadelijk voor onze maatschappij, zowel budgetair als cultureel. Wallonië ligt er niet wakker van. Eergisteren kwam dit item voor het eerst in
het nieuws. De Gilets Jaunes beheerst
er exclusief het nieuws terwijl onze regering wankelt.
Sinds de aanslagen en ver ervoor zijn de kosten immens
gestegen op gebied van veiligheid, opvang, begeleiding, gevangeniswezen enz
.
Het aantal niet werkenden bevindt zich in specifieke
groepen. Het schrijnende is dat niet werkenden en werkenden slechts een heel
beperkt inkomensverschil tonen. Voor het
klein beetje meer creëren we een grote groep werkonwilligen. Oplossing is zeker om uitkeringen voor
gezonde mensen te verlagen zodat werken weer aangemoedigd wordt. Werken is een plicht tenzij de omstandigheden
een werk echt verhinderen.
Het niet flexibel zijn naar werkkeuze zou in de praktijk
geen element mogen zijn. Wie nu een
studie achter de rug heeft in een bepaalde discipline moet niet noodzakelijk in
deze branche daar werk vinden.
Bravo voor de mensen in beschutte werkplaatsen waar men
gehandicapten een zinvolle taak toebedeeld.
Wat met de vele vreemdelingen die onwillig zijn om onze taal
aan te leren, die absoluut geen enkel teken geven om ooit iets van werk te
presteren, die continu zwanger zijn en enkel voor hun groot gezin thuis
blijven. Wat met de vreemdelingen die
kinderbijslag en andere uitkeringen ontvangen voor hun familie in het thuisland
en die nooit in België geweest zijn? Wat
met de vreemdelingen die hier enkel en alleen verblijven omdat de sociale
voorzieningen hen automatisch rechten verschaffen?
Het migratiepact promoot bovenstaande problematiek. De Gilets Jaunes of Gele Hesjes zullen in
aantal toenemen als we geen paal en perk stellen aan de migratiepolitiek die
onze maatschappij verarmt.
|