Vorige week mochten we een fenomenale speech horen van de heer Mohamed El Bachiri,  een Marokkaanse Belg uit Molenbeek die zijn vrouw verloor bij de aanslag op het metrostation te Brussel. Hij blijft achter met drie kindjes.  Zowaar een echt drama voor dit gezin.   Zo' n gebeurtenis laat niemand onverschillig wat ook de kleur, de religie of afkomst ook is.   Dit is een waar drama.

Er werd hem woord gegeven in het actua programma 'De Afspraak' op Een. 

Maar....... toch enkele bedenkingen

Volgens zijn zeggen werd Mohamed werd per mail uitgenodigd om zijn verhaal te komen doen op een meeting in Hilversum (geen Hollander begrijpt een woord frans) .  Hij reageerde daar niet op maar na een herhaalde aanvraag besloot hij toch om op de vraag in te gaan.  Dit element was een slecht begin.  Het is psychologisch wel een sterke zet.  Het duidelijk stellen dat hij GEEN vragende partij was om zijn verhaal te doen stelt hem in zijn voordeel.  Het bouwt begrip op voor de man.  1-0 voor hem.

Het werd een succesvolle speech die de aandacht trok van de media en zo was hij dan te gast bij 'De Afspraak'.  2-0 voor hem.

Nadat hij drie keer uitdrukkelijk herhaald had dat hij de publiciteit niet opzocht en dat hij zijn huis niet meer buiten kwam ontspon hij zich als een gedegen spreker.     Zijn ingestudeerd betoog van een 8-9tal minuten ratelde hij af als geen ander.  Geen enkele hapering, geen aarzelend woord, een opbouw en intonatie om U tegen te zeggen.... .   Daarbij gebruikte hij een lichaamstaal die schrik aandoet. 2-1 voor hem.  

Even gemaakt emotioneel als het over zijn overleden vrouw ging die hij waarschijnlijk oprecht graag zag maar daarna ogenschijnlijk zacht maar toch niet.    De intonatie van zijn zinnen gaven mijn inziens duidelijk te kennen dat hij een secondaire boodschap had dan enkel de liefde en het verhaal van wereldvrede te prediken. 2-2 even.

Hij deed er zijn beklag over dat mensen hem bekijken als een potentiële terrorist (jammer voor hem maar hij ziet er nu eenmaal ook zo uit) en bracht de boodschap van de liefde en vrede door op een professionele toon de boodschap van de Jihad te blijven herhalen.  De Jihad van de liefde... .   Een Jihad die niet bestaat. 2-3 voor mij.

Hij moet toch weten dat de Jihad binnen de moslimwereld een andere betekenis heeft, namelijk de nooit eindigende (geweldadige) strijd om de religie van ( de oproep van Mohamed) de moslimcultuur wereldwijd te verspreiden.  Dit aan de hand van de toegestane methodiek beschreven in de Koran.  Daarom dient de godsdienst politieke macht te verwerven.   Kijk naar de Ajathol's en de vele moslim geestelijken die politieke functies vervullen in de meeste moslimstaten.  De meest gewelddadige technieken zijn straffeloos toegestaan.  Strijders van IS en andere radicale groeperingen maken zich  niet schuldig aan inbreuken die hun godsdienst voorschrijft, integendeel. 

Men moet weten dat de moslimgemeenschap sinds de eerste dag van zijn bestaan verdeeld is diverse groepen.  De meest bekende Soemieten en Sjieiten zijn sinds honderden jaren continu in oorlog, moorden en bevechten mekaar.   De Soemieten staan voor de traditionele inhoud van de Koran, het heilig schrift.  De Koran werd in de loop van de eeuwen meermaals herschreven en de Sjiieten leven dus volgens afwijkende teksten van de Koren en zijn dus meer gematigd.   Een andere groep zijn de Salafisten die overal in de wereld het Kalifaat wensen te  installeren.  Zij zijn de harde kernen van IS, Boko Haram, Al Quaida en zovelen anderen.  We moeten niet ver zoeken, Sharia for Belgium (nu onwettig maar snel vervangen door een andere cel) is er zo eentje midden in Antwerpen.   Ze winnen in belang met de dag en vormen een grote bedreiging binnen en buiten de huidige moslimstaten.  Ze moorden, verkrachten en ontvoeren hele bevolkingsgroepen.  De martelaren worden verloond met een harem maagden.  Je zou voor minder gelovig worden...  

Het Kalifaat streeft ernaar om de geschriften van de Koran letterlijk in de maatschappij om te zetten.  De manier waarop is weerzinwekkend maar komt nu ook in onze landen duidelijk naar voor via de aanslagen die onze maatschappij, onze economie en onze levenskwaliteit beladen.   De geradicaliseerden zoals men ze noemt leven onder ons en noemen zich allemaal Moslims.   1 grote pot met een heel klein percentage radicalen.  

Probeer het niet om aan de heer Mohamed El Baschiri  een kwaad woord te vertellen over de moslimcultuur.    Vraag het aan Salman Rushdie. Nadat hij in zijn boek de Koran analyseerde en bekritiseerde en de duivelsverzen uit de doeken deed, mocht hij voor zijn verdere leven onderduiken.  Kritiek op de Koran wordt met de dood bestraft.  De doder wordt een held binnen de moslimwereld.

De moslim executieve in België toont zich altijd erg bezorgd om deze evoluties die met terreur te maken hebben maar doen er niets aan. Op deze manier steunen ze onrechtstreeks de radicale Imams en Moslims die in en buiten hun moskeeën de  haat prediken.    Zij laten alles begaan terwijl ze precies weten wat er gebeurd.  2-4 voor mij.

De ware aard van Mohamed  El Bashiri ontdekken is nu een onmogelijke taak.   Misschien is hij oprecht een vredepreker en toon hij respect voor de andere godsdiensten, rassen en maatschappijen maar hij kan evenzeer door een lichte tik op het hoofd omslaan naar een geradicaliseerde moslim van  het ergste soort.    Oordelen over deze persoon kan en mag ik niet maar twijfels hebben mag en is volgens mij niet onvoorzichtig. 

Op het eind van het programma vroeg hij nogmaals het woord om zijn vredesboodschap  nogmaals te onderstrepen.   Ook dit was niet voorzien en paste niet in zijn bescheidenheid die hij voor de aanvang van zijn verhaal zo fel onderstreepte.  Dit hoorde niet. 2-5 voor mij. 

Eindstand: 2-5....  I win !