De actualiteit van de dag start en eindigt de laatste tijd met regelmaat met de discussie over de herverdeling van de rijkdom en het belasten van vermogen.  

België is het meest belastend land van Europa.      Een klein bedrijf, een zelfstandige, een KMO betaald op zijn bedrijfswinst 33% belastingen.   De uitkeringen aan de aandeelhouders of de wedde wordt al snel belast tot 55%.  Wat overblijft kan 'de vermogende' investeren in fondsen, onroerend goed of gewoon verbruiken.   Deze opbrengsten van beleggingen worden op hun beurt bezwaard door 25% afhoudingen, door btw op consumptie of door taksen en belastingen op onroerende goederen.   

Met andere woorden : laten we eens rekenen  :   een bedrijf maakt 1000 euro winst.  Men betaald daarop 33% vennootschapsbelasting.  Er blijft 670 euro over om te herinvesteren of om uit te keren aan de aandeelhouder(s).   Stel dat de aandeelhouder(s) de som opnemen, dan betalen ze daar 55% personenbelasting op. Er blijft 301.5 euro over.    De aandeelhouder koopt iets en betaald daarop 21% btw of meer in geval van accijnzen (alcohol, rookwaren, benzines...)  Een deeltje van de 301.5 euro kan ook belegd worden in fondsen of beursproducten.   Ook daar zal van de eventuele opbrengst 25% van het resultaat afgehouden worden.  Bij investering in onroerend goed worden de grondlasten, de provinciale en stedelijke taksen toegestuurd.  Ook daar ontsnapt men niet aan een hele resem taksen en belastingen.

Ook betaald men naast al deze taksen en belastingen de bijdrages voor RSZ, ziekteverzekering, pensioenfondsen enz...  .  Een bedrag die naar gelang het onttrokken  loon hoger oploopt. Verder zijn er nog massa's belastingen zoals de erfenisrechten, de registratierechten bij aankoop van onroerende goederen, parkeergelden, opbrengst uit verkeersboetes, BIV en auto rijtaksen,  allerhande boetes en intresten, Gemeentelijke taksen of Stadstaksen, Provinciale taksen, Sabam, volgrecht, de billijke vergoeding,  enz... .  de lijst lijkt eindeloos.

De  politieke partijen die zich progressief en links noemen dringen er nu op aan om een vermogensbelasting in te voeren.  De rijken worden nog onvoldoende belast zegt men.   Dit betekent dat wat men bezit jaarlijks met een extra taks bezwaard zou worden. 

Voor wat bedrijven aangaat zijn er kanttekeningen.   Een aantal multinationals zijn quasi vrijgesteld van belastingen omdat deze via deze vrijstellingen naar onze streken gelokt werden om er te investeren.   Ook delen in Frankrijk (streek Duinkerke - Calais) genoten zo'n fiscaal gunstig statuut.   Op lange termijn is dit voor de maatschappij niet meer te verantwoorden en schept dit ongenoegen bij de concurrentie en bij brede lagen van de bevolking die wel braafjes hun belastingen dienen te betalen. .   Begrijpelijk want werknemers, KMO's en zelfstandigen betalen zich een breuk terwijl deze grote vermogens niet aangesproken worden.  

De reden waarom deze fiscale voordelen toegekend werden zijn niet ver te zoeken en waren ergens wel te verantwoorden.  De hoofdreden was werkgelegenheid creëren.  De tewerkgestelden, arbeiders en bedienden, verdienen er hun brood en worden zo uit de sociale uitkeringen geweerd.   Op hun beurt betalen de werknemers hun sociale bijdragen wat resulteert in een win/win situatie voor de overheid en voor de bevolking.     Dit alles was dus best begrijpelijk.

De "Coucketaks" waarvan nu druk sprake is een belasting op het bedrag die een bedrijfsleider kan bekomen bij de verkoop van zijn bedrijf.  Het uiteindelijk cashen na een lange intensieve loopbaan bij verkoop van het bedrijf is momenteel nog onbelast.  Men focust zich op een 'Marc Coucke' die zomaar eventjes over de drie miljard binnenhaalt.   Dit is een uiterst zeldzaam en haast alleenstaand geval en de grote groep van bedrijfsleiders die hun zaak(je) kunnen overlaten, met behoud van de werkgelegenheid en export mogelijkheid, kunnen enkel dromen van zo'n getallen.   Een zaak die al enkele miljoenen opbrengt is reeds een zeldzaamheid. 

Het lijkt dus ondenkbaar dat ook deze eenmalige inkomst, de vrucht van een levensloopbaan nogmaals door de staatskas afgeroomd dient te worden.    In het uitzonderlijke geval van overlatingen of verkopen van bedrijven waar een individu gigantische bedragen binnenhaalt  zou men kunnen nadenken over een soort taks  maar dat is een gevaarlijke denkwijze.    Ook de speculatieve beurs taks die momenteel reeds in voege is kan men aanvaarden omdat dit als een professionele activiteit aanzien kan worden. 

Belasting op arbeid is in België ongezien  hoog.   Een netto loon dient verhoogd te worden met 2.5 waarvan de werknemer een deel betaald en de werkgever een deel.  (o.a. RSZ werknemer en RSZ werkgever) maar men dient goed te beseffen dat het totaalbedrag door de werkgever opgehoest dient te worden. 

De conclusie is dat men in België onredelijk veel belastingen betaald.  Dat de belastingdruk ontzettend hoog is en dat dit de motivatie ondermijnd van ondernemers.   Wie uiteindelijk komt vast te stellen dat alle inspanningen onder vuur liggen en aangevallen worden door taksen en belastingen, die geeft er vroeg of laat de brui aan.   Alles hangt af van het uithoudingsvermogen van de ondernemer en hoe hij met de centen binnen  het bedrijf omgaat.   Blijft hij de bedrijfswinsten herinvesteren, dan valt alles nog mee. 

En waartoe dienen al deze taksen en belastingen ??? Voor het betalen van het overheidsbeslag.  Daarover op een andere keer meer.

Ondanks dat alles leeft de gemiddelde belg vrij confortabel.  Hij geniet van een redelijke huisvesting en kan zich een leuke auto permitteren, op reis gaan, restaurantjes aflopen, ... .  Ook dat maakt deel uit van onze realiteit en dat mag ook vernoemd worden.