Alles nog dik in orde met mij... wist niet dat het al zo lang geleden was dat ik nog iets had geschreven.
Na lang twijfelen over naar welk eiland ik zou gaan, had ik uiteindelijk gekozen voor het minder bekende Koh Mak. Koh Mak ligt ten Zuiden van Bangkok op zo'n 6u rijden + varen. Het eiland heeft een oppervlakte van 16 km2 en is daarmee het derde grootste eiland van het Koh Chang Marine Park. Op Koh Mak wonen slechts een paar honderd mensen. De lokale bewoners zijn vooral actief in de landbouw.
Ik had de perfecte keuze gemaakt, het ideale eiland om mee af te sluiten. In een basic maar mooie bungalow kon ik genieten van de witte stranden, het azuurblauwe water, de palmbomen, het lekkere eten, de weinige toeristen, de relaxe sfeer, het zeer warme weer en de ongelooflijk lieve mensen. Hier voelde ik me als toerist echt welkom.... Een eiland dat ik zeker aanraad!!!
En wat doet een mens er dan een hele week? De eerste dag kwam ik er de Noorse tegen van in Pai en samen hadden we een fiets gehuurd om het eiland rond te rijden. (Wel even erbij vertellen dat zij zeer sportief is en veel doet aan mountainbiken en spinnen.) Koh Mak is niet vlak maar heeft op regelmatige basis de toffe hellingen en afdalingen. Tja, zo goed ben ik niet in vorm. Terwijl de Noorse zonder een spatje zweet of gehijg de hellingen op reed, was het voor mij een zware workout! Op bepaald momenten heb ik echt moeten wandelen omdat ik de helling niet opgeraakte... Beschamend! Naast strand en water waren er op het eiland vooral de rubber- en ananasplantages te bewonderen. En af en toe een verborgen resort, mooi!
Omdat ik al mijn foto's ben verloren, besloot ik om de volgende dag nog eens een snorkeltrip te doen. Een gezellige dag met - wederom - aangename mensen maar het snorkellen zelf was minder imposant dan in Koh Lanta: minder mooi onderwaterleven. Ook de duikers die ons vergezelden op de trip hadden dezelfde mening.
Op woensdag was het nog eens tijd om een kookcursus te volgen. In Chiang Mai had ik dit ook gedaan maar dat was in een grotere groep zodat je bijna geen achtergrond informatie kreeg over de kruiden en ingredienten. Bij Leng - onze lerares - was het helemaal anders. Zij werkt met groepen van max. 4 personen, heeft een graduaatsdiploma agricultuur en was vroeger chefkok. Wat een verschil in positieve zin!!!! Veel geleerd, veel gekookt en veel gegeten!!! En... ik heb opnieuw een kookboek!!!
De laatste twee dagen was het lekker ontspannen: boek lezen, wandelen op het strand, gaan zwemmen, veel fruit gegeten, was gedaan,... Vooraf was ik bang dat ik me zou vervelen maar helemaal niet, ik heb mindfull genoten van mijn laatste dagen op een paradijselijk eiland. Goed wetende dat het niet voor direct zal zijn dat ik dat nog eens zal kunnen doen...
Rond 7u begonnen ze in de trein met de bedden stilaan terug te veranderen in zetels. Bij het opendoen van mijn gordijnen verschoot ik toch even. Ondertussen reden we door Ayuttahya en kon ik met mijn eigen ogen de wateroverlast aanschouwen. Langs beide kanten werden we omringd door het water, af en toe een Thais die in zijn bootje aan het dobberen was. Gedurende het laatste 1,5u ( tot in Bangkok) niks dan water. Sommige gezinnen leefden tijdelijk in tenten in treinstations.Onvoorstelbaar, wetende dat de toestand al veel verbeterd is. Wat moet dat wel niet zijn geweest... Misschien niet gepast om te zeggen maar de ' vernieuwde' omgeving was zeer mooi en trok nieuwe inwoners aan nl. de vogels. Vele soorten in grote aantallen. Ik heb ook tientallen ooievaars gezien, echt mooi... Straalde ook rust uit. Bij het binnenrijden van Bangkok veranderde dit... Vele verarmde wijken stonden onder water, hele gezinnen leefden in grote tenten op bruggen of op verhoogde stukken wegdek. Op sommige plaatsen stonden ze zelfs tot aan hun middel in het (vieze) water. En overal vuil en vuilniszakken, er is daar nog heel veel werk aan de winkel! Het zal nog lang duren eer alles terug is zoals voordien....
Voor ik naar het drukke Bangkok trek, wil ik nog enkele dagen op een klein eiland doorbrengen. Voor de rust en zodat ik opnieuw foto's kan maken van paradijselijke stranden. Dit betekent uiteraard een lange tocht aangezien ik helemaal in het Noorden zat. Mijn verbindingen verliepen allemaal zeer vlot. Alleen was er weer een Thai die aan mijn billen zat in de taxi. Wederom... jakkie!!! In CHiang Mai aangekomen kon ik gelukkig nog een ticket voor de slaaptrein boeken. 18u in de bus leek me wat te lang en mijn achterste deed al zeer van vorige busritten. Al bij al is de slaaptrein een aangename manier om te reizen, ik heb toch meerdere uurtjes kunnen slapen op mijn 'bed'. ( treinreis van 18u tot 9u)
Ik wou in Chiang Rai de boot van 10.30u halen die me naar Tha Ton zou brengen. Rekening houdend met een busrit van 2,5u naar Chiang Rai betekende het dat ik al om 6u uit de veren moest. De boot, momenteel enkel nog door toeristen gebruikt, vaarde over de Mae Nam Koh langs mooie heuvels met rijstvelden. De rit duurde 3,5u en voor het grootste deel van de tijd zat ik alleen in de boot. Door het vroege opstaan was het af en toe wel black out bij mij. Mijn achterste vond het ook wel een pijnlijke bedoeling, zeker na meer dan 3u zitten op een dun kussen. Bij aankomst in Tha Ton zag ik bovenop de berg een groot boeddha beeld en een tempel staan. Om op deze dag toch nog iets actiefs te doen, maakte ik de wandeling naar boven. Er waren 8 levels met telkens een panaramaview. De helling was redelijk steil maar het zicht bovenaan... Waaw! Het mooiste zicht dat ik tot nu toe al heb gezien in Thailand: de kronkelende rivier tussen de kleurschakeringen van de tientallen rijstvelden, omgeven door bergen, zover je kon zien. Magnifiek!!!
Op de terugweg kwamik een Zwitsers tegen ( ong. 55 jaar) en die graag gezellig samen iets eten 's avonds. Waarom niet? Had het beter niet gedaan... Hij probeerde steeds charmant te doen ( slijmen dus) en maakte precies wat avances... jakkie, om misselijk van te worden! Blij dat hij weg was....
Fiets gehuurd, lunch laten inpakken,... Gepakt en gezakt voor de tocht. Tijdens de 1ste afdaling begaven de remmen het, gelukkig dat ik nog niet te snel reed en me kon tegenhouden, anders had ik met hoge snelheid in de rivier beland! Terug voor 2de fiets... Ik probeerd het pad langs te rivier. Ik zeg 'probeerde' want om de haverklap liep het pad dood en hernam deze wat verderop. Frustrerend! Na 1u een zand/bosweg gevolgd maar meters verwijderd van het water en de rijstvelden. Uiteindelijk heb ik moeten terugkeren, geen deftig pad te vinden. Spijtig want de foto' van de Lonely Planet waren echt de moeite...
Na de busrit aangekomen in Chiang Khong, vooral bezocht door vele backpackers die er met boot de grens oversteken naar Laos. In de Lonely Planet had ik enkele mooie foto's gezien van een fietstocht langs de Mekon rivier ( loopt door Chiang Khong). Deze toch zou ik morgen ondernemen. In Chiang Khong was er net een feestweek aan de gang met 's avonds eettentjes, kraampjes en optredens. Samen met een Nederlands koppel heb ik geprobeerd om de muziek te apprecieren maar helaas...We besloten gezellig aan ons guesthouse nog ene te gaan drinken. Onderweg kwamen we een kraam tegen met gefrituurde insecten. Toen de verkoper me een sprinkhaan aanbood, moest ik het wel proberen. Smaakte naar niet echt veel, alleen de pootjes en omhulsel bleven maar in mijn mond malen. Ach, nu kan ik wel zeggen dat ik het tenminste geprobeerd heb!!
Samen met Volkert de stad ingetrokken op verkenning. Veel was er niet te zien... Op 1,5u waren we rond en echt iets interessants waren we niet tegengekomen. En wat doet een mens dan met de rest van zijn tijd? Inderdaad, gaan snoepen. We hadden onze ogen al laten vallen op een 'ijs'taverne en nu hadden we een reden om er binnen te vallen! Volkert had een grote chocolade coupe besteld, ik 1 met vers fruit. En gesmuld dat we hebben! Op ons gemak teruggekeerd naar het guesthouse zodat Volkert op tijd zijn bus kon halen, ik bleef nog 1 nacht. Misschien was de coupe er toch iets te veel aan want zware krampen hielden me een tijdje op mijn bed. Tegen 's avonds wel terug beter voor een volgende maaltijd op de night market. We blijven gaan... ( voor zij die zich afvragen of ik al veel ben vermagerd met al die rijst.... nee dus, integendeel... )
Terwijl de Noorse zonder een spatje zweet of gehijg de hellingen op reed, was het voor mij een zware workout! Op bepaald momenten heb ik echt moeten wandelen omdat ik de helling niet opgeraakte... Beschamend! 
