Een rechtstreekse verbinding van Pai naar Chiang Rai bestaat niet dus eerst naar Chiang Mai en daar de bus naar Chiang Rai. De bus van 8u had ik gemist wegens verkeerde info dus de bus van 12u dan maar. De man van mijn guesthouse had me verwittigd dat het druk zou zijn omdat het het einde van het weekend was en veel Thais mensen ook terugkeerden naar CM. Ja wadde..... Zeker een 15-tal backpackers stonden te wachten op de bus ( met al de rugzakken dus) en dan nog eens de Thaise mensen. De bus kwam van Mae Hong Son en de meeste mensen, die al op de bus zaten, bleven erop zitten. Dit betekende dus proppen want ik moest die bus hebben om op een degelijk uur aan te komen in Chiang Rai. De rugzakken werden op het dak van de bus gegooid zodat toch iedereen in de bus geraakte. Wetende dat het een busrit zou worden van 4u met ongeveer een 700-tal bochten wou ik echt kunnen zitten. Ik had het grote geluk dat ik aan de openstaande deur stond vanachter aan de bus en dat ik kon zitten op het trapje. Andere backpackers hadden minder geluk... Zij moesten 4u rechtstaan in een warme bus zonder degelijke houdvast en met weinig voetruimte. Daarom dus een 'helse' rit!!! ( voor mij iets minder ) Toch blij dat we na 4u konden overstappen.
De busrit naar Chiang Rai was dan het tegenovergestelde... Drie uur in een echte reisbus met airco en ruime zetels, wat een zaligheid! Deze 3u vlogen echt voorbij, een wereld van verschil. Gelukkig op tijd aangekomen in Chiang Rai ( 21u) en nog 1 van de laatste beschikbare, betaalbare kamers gevonden. Wat zouden we goed slapen na deze tocht!! Uiteindelijk tot 1u nog iets gaan drinken met een andere Belg ( Volkert) in bar en daar ontmoetten we de Thaise Sarah die zo zat was als een kanon. We verstonden ze maar half maar ze entertainde ons zeker en vast. Ondertussen waren we aan het beslissen of ze een ladyboy was of niet. Volkert was ervan overtuigd maar ik niet. Dus tijdens het gesprek heb ik subtiel zitten letten op de borsten, voeten, handen,... Totdat een vriendin van haar zich versprak en verwees naar Sarah als 'he'... Ze corrigeerde zich wel onmiddellijk maar we wisten hoe het zat! Soms is het toch echt twijfelen.....
Pai ligt ongeveer halverwege Mae Hong Son en Chiang Mai en dus ook halverwege de ruim 1000 bochten die beide steden van elkaar scheiden. Pai is net als Mae Hong Son een 'mistig stadje aan de rivier Pai', aan de grens met Birma en op 600 meter boven de zeespiegel. Pai is omgeven door hoge bergen. De inwoners hebben de meest uiteenlopende herkomst, maar leven vreedzaam samen met behoud van hun eigen cultuur. ( effe wat gecopieerde info )
Uiteindelijk ben ik hier iets langer gebleven dan verwacht namelijk 3 dagen. Zoals ondertussen de gewoonte heb ik hier ook de omgeving verkend met de brommer. Misschien ben ik door mijn lange tijd in Thailand al een beetje verwend want - naar mijn mening - heb ik al mooiere plaatsen gezien in Thailand terwijl Pai bekend staat als een van de mooiste plaatsen. Pai is een stadje waar mensen vooral naartoe gaan voor de rust. Pai heeft een hippie-achtige sfeertje en dus alternatievere activiteiten zoals meditatie, reiki, yoga,... Aangezien ik de laatste tijd vrij stijf was van de bedden hier besloot ik om actief te wezen en volgde ik een '1 dag introductie tot yoga'. De lerares was 66 jaar (!), leek er 46 uit en ze had de lenigheid van iemand van 14 jaar. Echt niet te doen. Brugstand, kopstand, binnen gespreid op de grond,... Geen probleem, zonder enige moeite veranderde ze van houding. En dat terwijl ik amper met de tippen van mijn vingers aan de grond geraakte. Maar tijdens de les zorgde ze ervoor dat ik bepaalde houdingen aannam waarvan ik nooit had gedacht dat het me zou lukken. Een vermoeiende maar belangrijke dag voor mij want het toonde me weer hoe ik mijn lichaanm op bepaalde vlakken toch weer verwaarloos. Ik had de smaak te pakken en volgde een nieuwe les de dag erna.
In de namiddag was het dan verwentijd nl.: een spa pakket van 3u met manicure, pedicure, gezichtsbehandeling, haarbehandeling en oliemassage. En dit alles voor nog geen 20 euro, dit kon ik niet laten schieten!!! Het was - wederom - genieten!!! 's Avonds op de avondmarkt kwam ik nog een Noorse tegen die ook de 1 dag yoga had gevolgd, samen gegeten en gedronken. Haar verhaal kwam me heel bekend in de oren. Ze werkte 7 jaar als advocate maar deed het werk niet graag. Net als ik heeft ze haar werk stopgezet om enkele maanden te reizen. Nadien gaat ze dan terug 5 jaar universiteit volgen om psychologe te worden... Onze gezamenlijk interesse voor meditatie en mindfulness zorgde ervoor dat het een gezellige, laatste avond werd in Pai.
En de volgende bergrit... Na 2u stopte de bus in Soppong om nieuwe passagiers op te halen. Voor het vervolg van de rit kreeg ik gezelschap van een 37 jarige Amerikaanse. Wat was me dat!!! Die kon ik echt niet volgen in haar gedachtengang, zo ratelen over alles...Na een tijdje werd ik echt een beetje misselijk van telkens weer naar haar te moeten kijken als ze iets nieuws te vertellen had en dat tijdens de vele bochten. Blij dat ik er uit moest in Pai en niet naar Chiang Mai moest zoals zij, dat was nog eens een rit van 4u.... In Pai had ik een guesthouse gevonden op ongeveer 1 km van het centrum, ver genoeg om niet te veel last te hebben van het nachtlawaai. Opvallend was het hier 's avonds veel frisser dan in Chiang Mai, rond de 18 graden. Toch even wennen, op vlak van temperatuur ben ik de komende maanden al serieus verwend geweest!
Een rustig dagje vandaag. Een brommer gehuurd om de omgeving te verkennen. Eerste stop was de tempel op de berg Doi Kong Mu die 250m boven de stad verrijst. De verleiding was er om met de brommer de weg naar boven te nemen maar ik heb ze kunnen weerstaan. Gewoon de vele trappen en steile pad genomen. Een goede manier om de vermoeidheid uit mijn benen van gisteren weg te werken. Wederom een uitgestrekt uitzicht op de provinciestad. De tempels hier hebben Birmaanse invloeden, zeer mooi. Na nog enkele kleine culturele bezoekjes ( ochtendmartk, een andere tempel) tijd voor verwenning. In The Lonely Planet had ik gelezen dat er een 'mud spa' was in de buurt van Mae Hong Son ( op een 20 km). Ondanks het grote bord aan de weg reed ik er uiteraard voorbij. Gelukkig was er een vriendelijke Canadees die me voorreed naar de plaats en me gezelschap hield. Hij werkt 6 maanden per jaar in Canada en de andere 6 maanden trekt hij naar Azie om er te overwinteren. Niet slecht he! In de mud spa was de facial treatment helaas niet beschikbaar maar gelukkig wel het moddermasker in combinatie met een heelend voetbad. Zalig! Achteraf had ik een zalig zacht babyvelletje! Helemaal relaxed kon ik terugkeren naar Mae Hong Son. Klaar voor een nieuwe dag!
Om 7u opgestaan om iets stevigs te eten voor het vertrek, het werd een vegetarische - naar mijn mening - lekkere rijstsoep. Eens zien of ik dat thuis ook ga kunnen klaarmaken! Om 8u kwam ons vervoer ons ophalen aan het guesthouse, geen toeristisch busje maar een pick up waar we in de laadruimte mochten plaatsnemen. Heel comfortabel! Momenteel is het winter in Thailand, vooral in het Noorden betekent dit koudere temperaturen 's nachts en dat was te voelen tijdens de rit. Maar ervaring leert en gelukkig was ik op alles voorzien. Start van de trip was een modderige rivier oversteken met een gammel bootje, gelukkig was het maar 100 m ver. Van dan af kon onze wandeling beginnen. Onze groep bestond uit een Duits koppel, 3 Fransen en mezelf. Een aangename groep met ( behalve de Fransman van 22) mensen met een hogere leeftijd dan mezelf ( mooi gezegd he ), zo rond de 45j - 60j. Zeer toffe en lieve mensen! Uiteindelijk maakt of kraakt het gezelschap de uitstap. De wandeling begon langs/door de rijstvelden. De rijst wordt rond deze tijd afgedaan en deze laten ze 3 dagen drogen op het veld. Hard werk in een zeer warme omgeving. Af en toe tussen de velden was er een huisje te vinden, heel afgelegen dus. Tijdens onze eerste stop maakte onze gids voor elk van ons uit bamboo een tas, lepel en chopstick welke we later konden gebruiken tijdens de lunch. Aan dit huisje toch enkele eigenaardigheden nl. enerzijds het Westerse wc ipv Thais en anderzijds het aantal mensen dat er passeerden tijdens het uur dat we er waren ondanks de ligging ( geen straat, geen dorp, enkel een bosweg). Geen idee vanwaar zij tevoorschijn kwamen!
Volgende stop was een rieten huisje dat wordt gebruikt om te eten en te rusten voor de mensen die op de rijstvelden werken. Daar kregen we onze lunch voorgeschoteld, het toffe op deze trips is dat je altijd iets krijgt dat je nog niet hebt gegeten. Nu waren het Thaise en Birmaanse noedels met een soepje met kip. Zeer lekker! Nu hadden we genoeg energie opgedaan voor het zwaardere werk nl de berg op. In vergelijking met mijn 3-daagse viel deze klim zeer goed mee maar de warmte zorgde ervoor dat het hoe dan ook zwaar was. Aangekomen op de top stonden we allemaal zwaar te zweten en puffen. Maar zoals altijd maakte het uizicht alles goed. En dan terug afdalen via een stijle, glibberige weg. Na 30 min. stonden mijn kleine tenen vol blijnen, gelukkig had iemand Compeed bij want de pijn was bijna niet te harden. Aan het einde van de trip passeerden we eerst een Karenvillage. Dit bergvolk leeft in Thailand, Laos en Myanmar (Birma). De inwoners van het dorpje daar leefden vroeger dicht tegen de Birmaanse grens maar wegens schermmutselingen aan de grens zijn zij moeten vluchten. Ze woonden er nu 16 jaar. Aansluitend was er een bezoek voorzien aan de Longnecks, de alom bekende vrouwen met de gouden ringen rond de hals. Na inkom te hebben betaald ( 6 euro!) mochten we binnen gaan maar wat een teleurstelling! Geen beeld van het leven in het dorp, nee hoor. Enkel het ene kraampje na het andere met als verkoopsters de Longneckvrouwen. Ik zat er dan ook verveeld mee om foto's te trekken, net dieren in een zoo. Heb dan toch snel enkele kiejes genomen maar ben erna snel naar buiten gegaan. Tijd voor een warme douche en propere kleren. Om 21.30u was biebie al in dromenland, zo moe van deze toffe dag!
) Toch blij dat we na 4u konden overstappen.
en anderzijds het aantal mensen dat er passeerden tijdens het uur dat we er waren ondanks de ligging ( geen straat, geen dorp, enkel een bosweg). Geen idee vanwaar zij tevoorschijn kwamen!
