De weergoden hebben onze gebeden verhoord: het is prachtig weer! Allez, gisteren toch. Bijna 20°C, een stralend zonneke, geen wolkje aan de lucht. Als dat niet genieten is. Ons Michieleke heeft gisteren gewoon de hele dag buiten gespeeld, op zijn slaapuurtjes binnen na. Hij vond het geweldig. Als we nog maar even binnen waren om wat speelgoed te komen halen, wees hij al met zijn vingertjes naar de deur en zei hij (denk de puppy-ogen erbij): Tuijte... Buiten dus. Hij wil alleen nog maar buiten.
Traditiegetrouw komen de paasklokken in As een weekje te vroeg. De Gezinsbond organiseert sinds jaar en dag op palmzondag (jaja, kleine letter, want dat is geen officiële feestdag volgens de nieuwe spelling -de paasactie en dat was dit jaar niet anders. Michiel heeft vandaag dus al vervroegd eitjes kunnen rapen. En daar heeft hij van genoten! Er waren veel kindjes en daardoor waren de eitjes vrij snel weg, maar dat éne eitje heeft hij toch maar gevonden en niét meer afgegeven!
Op een beetje een droevige dag voor ons allemaal, heeft Michiel zijn eerste échte stapje gezet. Gisteren gingen we een bloemetje leggen op het graf van Bert, die we nu al drie jaar moeten missen. Michiel heeft met de voetbal op Bertjes graf gespeeld en toen we terug naar de auto gingen, deed hij het: HIJ STAPTE HELEMAAL ALLEEN!!
Vandaag heeft hij nog verder geoefend en hij stapt echt helemaal alleen. Geweldig! Hij is nog niet zo zeker van zichzelf en zet maar een paar pasjes en dan zet hij zich terug op zijn knietjes om verder te gaan. Maar als we bij hem in de buurt blijven, stapt hij heel zelfzeker een heel eindje met ons mee.
In het stralende zonnetje wil Michiel NIETS anders doen dan BUITEN SPELEN! Schommelen, naar de kippetjes kijken en op en af stappen, hij doet het allemaal. En om jullie even mee te laten genieten, geef ik jullie een foto'tje mee. Het lijkt allemaal wat klein, maar als je even op de foto klikt, wordt ie groter.
En Sabine heeft ons net NOG zo'n mooie dag beloofd morgen. Haha, en mama heeft vakantie!!!
Nu Michiel lijdt onder zijn zoveelste oorontsteking, is de beslissing dan toch genomen: hij gaat buisjes moeten krijgen. We zijn daarnet nog bij dr. Indesteege geweest en die zegt dat we met zijn penicilline-allergie bijna niet anders kunnen dan nu overgaan tot actie. Op woensdag 18 april is het al zover en moet hij even onder narcose om zijn poliepen te trekken en buisjes in de trommelvliesjes te zetten. Hopelijk is het dan echt gedaan met de oorontstekingen, want dat is inderdaad echt niet plezant. Niet voor Michieltje, die vandaag echt wel zo ziek is geweest als we hem nog nooit gezien hebben. Maar ook voor ons, want die zware nachten kruipen ook in onze kleren...
Het heeft lang geduurd, maar nu is het zover: we hebben twee weken vakantie! Omdat morgen een halve sportdag op het programma staat en ik met mijn nog pijnlijke aders beter niet sport, ben ik hiervan vrijgesteld.
En ze voorspellen mooi weer, dus dat ziet er geweldig uit voor onze eerste paasvakantie samen!
Vandaag zijn moeke en oma komen helpen in ons huishouden. Ik mag nu drie weken niet stilstaan om te poetsen, af te wassen of te strijken en dat is wel moeilijk. Dus zijn moeke en oma wat komen bijspringen. Ik moet zeggen dat het heerlijk is om zo aan de vakantie te beginnen: een zalig gepoetst huisje en de strijk weer gedaan! En als het zo mooi weer wordt, gaan we volgende week zelfs van ons vers gepoetst terras kunnen genieten.
Wat gaat ons Michieleke het zalig vinden om zoveel te kunnen spelen buiten. Nu alleen nog de tijd vinden om de zandbak te maken, want dat zou nog geweldiger voor hem zijn!
Mammie zegt dat ik een tettermanneke ben. Deze morgen had ik genoeg gedronken van mijn fles en zei ik 'etaa'. Toen moest natuurlijk de dop op de fles, dus wees ik naar de dop en zei ik 'dat'. Mammie meent nu dat ik ineens kan babbelen Pappie denkt dat mijne 'tetter' binnenkort niet meer gaat stilstaan en zegt dat ik dat van mijn mammie heb. Zou dat waar zijn? Ik geloof er niks van. Mijn moeke en mijn meter kunnen er anders ook wat van
Vandaag zei mammie dat het slecht weer was. En dus moest ik met de auto van bij Moeke komen en mocht ik maar heel eventjes buiten. Awel, ik heb gezegd dat ik er niet mee akkoord ben. Wat is dat nu iets? Maar een kwartiertje buiten spelen?
Vake heeft gisteren verteld dat hij een zandbak voor mij gekocht heeft. Ik weet nog niet goed wat een zandbak is, maar ik mag er in spelen en het komt buiten staan, dus moet het wel iets goeds zijn. Maar vake heeft ook gezegd dat eerst heel het hout naar achteren moet gedragen worden. Ik denk dat daarvoor de mannen van de familie nog eens moeten komen, want ik heb geprobeerd met mijn janbibejan-karretje, maar het vlot niet zo...
Donderdag moet mammie een dagje naar het ziekenhuis, maar ze zegt dat ze 's avonds alweer terug is. Hopelijk laten ze mijn mammie wel heel hé, want ze zegt dat ze iets uit haar gaan halen.
Allez, ik lig eigenlijk al in mijn bedje, maar dit moest ik toch nog rap komen vertellen hé.
Omdat het vandaag zo'n stralend weertje was, is mammie mij met de buggy bij Moeke komen halen. Dat is zalig natuurlijk, omdat we dan altijd een ommetje maken en nog van het mooie weertje genieten. En weet je wat ik heb gezien? Precies een ventje op de grond, die met ons meewandelt. En ik 'tata' doe op dat ventje, dan doet die op de grond dat terug!! Gek hé? Mammie zegt dat het schaduw is, maar ik weet nog niet goed wat schaduw is. Is dat zoiets als het ventje van de spiegel?
Ik laat trouwens ook heel luidruchtig horen als ik er niet mee akkoord ben dat we naar binnen gaan. Ik wil de hele avond buiten spelen. Naar de kippekes kijken, in de schommel wiebelen, stokjes naar Lupa gooien (en die brengt die dan ook nog altijd terug), wandelen op het gras... Ik kan me daar uren mee bezig houden. Maar dan zegt mammie dat we eten moeten maken en dan moeten we naar binnen. Ik schreeuw dan wel heel hard, maar het helpt niet.
Michiel heeft vandaag twee stapjes gezet! Helemaal alleen! Maar hij is een beetje te hevig om het al verder te kunnen. Dan valt hij gewoon voorover. Maar dit lijkt een kleine stap, maar het is een 'giant' stap in Michiel z'n ontwikkeling!
Daarnet viel het Pascal te binnen dat hij ook zo'n foto heeft met een hoofdtelefoon. De techniek was 25 jaar geleden nog niet wat het nu was, maar we hebben geprobeerd om de foto zo goed en zo kwaad als het kon in te scannen. En het resultaat is verbluffend. Vader en zoon lijken harder op elkaar dan we dachten.
Maar! Hij lijkt ook op de mama. Alleen had die wat dikkere wangen
Vandaag is Michiel voor de eerste keer naar de carnavalsstoet gaan kijken. Hij was net wakker toen we allemaal mensen richting het dorp zagen lopen en het was even droog. Dus dachten we: waarom gaan we ook niet eens kijken?! En Pascal heeft de tactiek onder de knie: hou een kindje op de arm en je krijgt massa's snoep in je handen gestoken!
Michiel vond het wel leuk, al die kleurige wagens en mensen met gekke kleren aan. En zo luide muziek. Ja hoor! Hij heeft zich geamuseerd.
Daarna (nadat hij ons weer drie kwartier heel duidelijk had gemaakt dat grote jongens met schoenen niét meer slapen 's namiddags) zijn we ook nog naar de tweedehandsboekenbeurs geweest. En flink dat ons venteke was! Hij heeft dan ook een boekje van Nijntje gekregen en nog eentje met boerderijdiertjes (zijn favoriet).
En nu is de vakantie om... Op naar de volgende, zou ik zo zeggen. Wie zong ook al weer "I'm loosing all of you - Is that what you do - When life's about your next vacation?"
Daarnet zijn we met z'n drietjes gaan uiteten. Pascal moest nog op een plaats hier in As zijn voor sponsoring voor de Sudoku-quiz van de Gezinsbond. We hebben dan meteen het nuttige aan het aangename gekoppeld en daar een hapje gegeten. Het was alweer eventjes geleden dat we dit nog gedaan hadden. In elk geval lang genoeg geleden voor Michiel om het weer helemaal als 'nieuw' te ervaren.
We hadden gelukkig voldoende afleiding meegenomen - de hele ark van Noah vloog door de taverne - om de wachttijd te overbruggen. En had mammie toch ook nog rijstwafeltjes in de boot verstopt :) Maar de nootjes van bij pappie z'n glaasje wijn vond hij ook wel lekker!
Mammie had pasta met scampi en de meneer had een bord en een lepeltje voor Michiel gebracht, dus het was allemaal zoals thuis. Maar één ding vond hij gek en dat heeft hij ook duidelijk laten merken: wat doen al die andere mensen hier? Het leek wel van: wat doen jullie in mijn keuken? Hij bekeek al de andere gasten zo indringend en met zo'n onderzoekende blik alsof hij er niets van begreep. Gelukkig waren er ook een paar gasten die erop inspeelden en naar hem zwaaiden en gek deden.
Samengevat: Michiel is super flink geweest, heeft lekker mee gesmuld en ons uitstapje is zeker voor herhaling vatbaar!
Daarnet zijn we met Michiel naar de NKO-dokter geweest. Zijn oortjes zijn nog steeds niet genezen en hij moet weer een kuur antibiotica nemen... Plus ook nog slijmverdunners. Hij heeft blijkbaar een nauwe buis van Eustachius, waardoor slijmpjes in zijn oor blijven zitten en daardoor gaat ze maar ontsteken en blijft ze ontstoken.
Over vier weken moeten we het terug gaan laten controleren bij de NKO-arts en hopelijk is het dan genezen hé...
Michiel heeft vandaag zijn eerste schoentjes gekregen! Moeke en vake zouden hem dit voor zijn eerste verjaardag kopen. Maar toen stapte hij nog niet goed genoeg. Hij heeft deze week nog eens goed geoefend en nu vonden we dat hij er klaar voor was! Dus gingen we daarstraks naar Bree voor zijn schoentjes!
Als een grote jongen zat hij op het bankje, met guitige ogen alles te volgen wat de verkoopster deed. Eerst heeft ze de voetjes gemeten, daarna allemaal schoentjes met veters uit het magazijn gehaald. Eerst leek het erop dat Michiel niet wou stappen met zijn schoentjes aan. Z'n voetjes leken ook zo zwaar ermee! Maar al snel had hij het beet en hij stapte aan het handje door de hele winkel op. En weet je wat? Het ventje van de spiegel was ook daar, en die had moeke en mammie en Rosie ook bij! En die kreeg ook nieuwe schoenen!
Na even wikken en wegen zijn het Piedro-schoentjes geworden. Die kende moeke nog van in haar schoenenverkoopstertijd en dat vond de verkoopster ook de beste qua pasvorm aan het voetje. Zo trots als ons ventje was met zijn schoentjes! En hij niet alleen. Wat wordt hij groot!
Het was vandaag een zalig weertje en dus besloten we om er met ons gezinnetje eens op uit te trekken. Nee, eerlijk, het was eerst niet de bedoeling om allemaal samen te gaan, want er is hier thuis zoveel werk. Maar aangezien niemand tijd en zin had om mee in de auto te springen en in Kiewit Domein te gaan wandelen, zijn we onder ons gegaan.
En het was zalig! Echt waar! Lupa heeft zich ontzettend uitgeleefd met al die stokken die daar te vinden zijn! Michiel vond de diertjes geweldig. Hij heeft nu eindelijk ook eens een echt schaap en een echte geit gezien. De konijntjes vond hij ook wel leuk om te zien. Hij heeft ook eventjes in het gras gekropen (aja, bij 15°C in februari kan je al eens iets door de vingers zien hé). Je zag hem gewoon genieten!
Dat is zeker voor herhaling vatbaar, zo'n impulsief uitstapje!
Bij de vorige oorontsteking had Michiel weer antibiotica moeten nemen. En we hadden met z'n allen het gevoel dat hij er niet zo goed van hersteld was als zou moeten. Hij bleef maar in zijn oortjes friemelen en had precies wat meer slaap nodig dan we gewoon zijn. Dus had ik een afspraak bij de huisarts gemaakt om het nog eens even te laten controleren. Ons gevoel zat er weer pats op: de oorontsteking was nog niet volledig genezen. Maar ze was wel weg uit het middenste gedeelte van de oor en situeerde zich enkel nog aan de buitenste gehoorgangen. Daarvoor was een nieuwe kuur antibiotica niet nodig (oef), maar moeten we wel nog een kleine week zalf smeren 's morgens en 's avonds.
Die oortjes toch hé, ze blijven ons zorgen baren!
Maar er was ook goed nieuws: van de 'zever' (excuseer mij voor de woorden) van Kind & Gezin als zou Michieltje te veel drinken en daardoor misschien diabetes hebben, is helemaal niks waar. Dokter Luyten vindt het maar heel goed dat hij zoveel drinkt en stimuleert het zelfs! Daar moeten en mogen we ons volgens haar geen zorgen om maken. Oef!
Vandaag werd ons Roosje 16! En op dat feest mocht Michiel natuurlijk niet ontbreken. Hij leek zelfs de eregast! Eerst kreeg Rosie een héle dikke knuffel, daarna een cadeautje en nog een kus! Michiel mocht naast haar zitten aan de tafel en kreeg de besjes van haar besjestaart. Maar weet je wat het leukste was aan het hele feestje? Bij Rosie in de living is er een trapje, en daar kon hij de hele tijd op en af, op en af, op en af! Leuk hoor!!
Niet alle eer moet naar de moekes gaan ;) Vandaag zijn vake, opa en christof komen helpen om hout te zagen. Tijdens de kerstvakantie hebben we een grote stapel hout gekregen om onze kachel te laten branden. Die ligt nu voor langs de weg, maar moet nog in stukken gezaagd worden en naar achter gedragen om daar gestapeld te worden. En omdat wij zoooveel tijd hebben (hmhm), zijn de mannen van de familie dus komen helpen hiermee. Pascal was naar de les, dus ze stonden er alleen voor. Michiel heeft ze natuurlijk uitdrukkelijk aangemoedigd door op de vensterbank te staan en op het venster te kloppen! En zo waren er op een dag tijd toch een paar pakken hout in stukken en naar achter gedragen.
Aja, want ons Michieleke moet het toch warm hebben 's avonds bij de kachel hé...
Ik ben Michiel
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is voltijds mama- en papa-entertainer.
Ik ben geboren op 29/01/2006 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, wandelen, Lupa, Bumba....
-de paasactie en dat was dit jaar niet anders. Michiel heeft vandaag dus al vervroegd eitjes kunnen rapen. En daar heeft hij van genoten! Er waren veel kindjes en daardoor waren de eitjes vrij snel weg, maar dat éne eitje heeft hij toch maar gevonden en niét meer afgegeven! 
Pappie denkt dat mijne 'tetter' binnenkort niet meer gaat stilstaan en zegt dat ik dat van mijn mammie heb. Zou dat waar zijn? Ik geloof er niks van. Mijn moeke en mijn meter kunnen er anders ook wat van 
