Namiddag heb ik ook even contact opgenomen met de hulpkas ivm een eventuele werkloosheidsuitkering en volgens die persoon heb ik zeker recht op een uitkering als ik stop met werken in december. Een jaar lang zou ik een redelijke uitkering krijgen. Maar ik wil geen jaar thuis blijven. Eerst even op adem komen en dan zou ik graag na Nieuwjaar toch ergens beginnen. Waar en wanneer weet ik nog niet. Ik ga nu eerst even met mijn schepen en een aantal raadsleden babbelen over mijn plannen. Ik vind het heel jammer voor hen. Juist nu de samenwerking goed begon te lopen, het toch opgeven.
Maar momenteel ben ik toch weer voor 90% overtuigd van te stoppen. Het overlijden van Bart heeft me weer duidelijk gemaakt dat je iets moet doen met je leven, dat je elke dag moet genieten alsof het de laatste is. En ik wil weekends hebben, ik wil mijn venteke in zijn bedje kunnen steken 's avonds, ik wil een redelijke vakantie zonder telkens lastig gevallen te worden. En ik denk niet dat ik dat in mijn huidige job kan verwachten, hoe graag ik dat werk ook doe.
'k Heb het moeilijk gehad tijdens de dienst, heel moeilijk. Het was een enorm emotionele plechtigheid met heel mooie afscheidsbrieven van iedereen die rondom Bart leefde, ook van zijn zus en zijn vriendin. Het zijn enorm moedige mensen en ik heb er enorm bewondering voor hoe zij in deze donkere periode van hun leven toch troost vinden bij elkaar en proberen verder te leven met de mooie herinneringen aan zo'n geweldige jonge gast. Ik hoop voor hen allen dat het hen goed gaat. Iedereen die Bart ooit gekend heeft, zal hem blijven herinneren als de spontane en lieve jonge man die hij was. Hij zal zeker nooit vergeten worden. Ik heb het een beetje moeilijk met het een plaats te geven in mijn leven. Ik ben mijn zoneke bij de onthaalmoeder gaan halen na de koffietafel en heb 'm eens lekker geknuffeld. En net toen mijn groot ventje thuis kwam, heb ik hem ook eens goed vastgepakt. Wat zijn wij dan toch geprezen en gelukkig hé.
Het zijn geen waterpokken, maar rode hond / rubella! Ik wist niet dat ze dat zo klein al konden krijgen, maar ja. Volgens de dokter is het ook wel besmettelijk, maar zijn ze er niet zo ziek van als waterpokken. En dus mag hij van haar perfect naar de onthaalmoeder gaan. En ik heb net met de OM gebeld, en die vindt het ook goed als hij komt.
Hij begint nu wel overal uitslag te krijgen, 't prutske. De blaasjes op zijn vingertjes zijn blijkbaar muggenbeetjes, en ik had die voor waterpokken aanzien. Zijn maagje werkt ook niet op en top en daarom moet hij een paar dagen motilium-stopkes krijgen. Dat merkten we aan een vreemd geurtje in zijn mond.
Nu slaapt hij. HIj was zo moe van het wachten bij de dokter dat ik hem meteen in zijn bedje heb gelegd. Ik ga ook nog wat proberen te rusten en dan ga ik vandaag alleen de namiddag werken. Dan blijft het werk maar weer liggen, we zien wel.
Ik heb namiddag met één van de verkozenen gesproken en ik zie het weer niet zitten op mijn werk. Er zijn andere dingen die voorgaan op de uitbreiding van mijn dienst en ik heb het gevoel dat ik terug naar af ben. Nu zit ik nog te twijfelen aan mijn eventuele - al dan niet - werkloosheidsuitkering als ik stop in december. 'k Moet er eens raad over vragen bij een hulpkas of RVA-toestand.
Ik ben zo hard aan t twijfelen. Werk gaan zoeken met een tweede kinderwens is ook niet zo'n denderende uitgangspositie hé. Dus dat zou me doen blijven: de zekerheid, dicht bij huis, fijne collegagroep, zekerheid van mijn eventueel volgend bevallingsverlof ook door betaald te worden... En nu het geval met Bart doet me weer serieus denken over die kinderwens. Mijn hart zegt van er nu voor te gaan, mijn lichaam zegt te wachten tot Michiel kan lopen. Als ik weer met die bekkeninstabiliteit ga sukkelen, zit de kans erin dat ik Michiel niet meer kan dragen. Dat wil ik ook vermijden. Als hij dan kan lopen, is het toch alweer ietske eenvoudiger. Goh, ik ben weer zo aan t twijfelen, en dan die emotionele toestanden met die begrafenis morgen daarbij. Dit is geen goede raadgever.
Ik ben Michiel
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is voltijds mama- en papa-entertainer.
Ik ben geboren op 29/01/2006 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, wandelen, Lupa, Bumba....
