Daarnet viel het Pascal te binnen dat hij ook zo'n foto heeft met een hoofdtelefoon. De techniek was 25 jaar geleden nog niet wat het nu was, maar we hebben geprobeerd om de foto zo goed en zo kwaad als het kon in te scannen. En het resultaat is verbluffend. Vader en zoon lijken harder op elkaar dan we dachten.
Maar! Hij lijkt ook op de mama. Alleen had die wat dikkere wangen
Vandaag is Michiel voor de eerste keer naar de carnavalsstoet gaan kijken. Hij was net wakker toen we allemaal mensen richting het dorp zagen lopen en het was even droog. Dus dachten we: waarom gaan we ook niet eens kijken?! En Pascal heeft de tactiek onder de knie: hou een kindje op de arm en je krijgt massa's snoep in je handen gestoken!
Michiel vond het wel leuk, al die kleurige wagens en mensen met gekke kleren aan. En zo luide muziek. Ja hoor! Hij heeft zich geamuseerd.
Daarna (nadat hij ons weer drie kwartier heel duidelijk had gemaakt dat grote jongens met schoenen niét meer slapen 's namiddags) zijn we ook nog naar de tweedehandsboekenbeurs geweest. En flink dat ons venteke was! Hij heeft dan ook een boekje van Nijntje gekregen en nog eentje met boerderijdiertjes (zijn favoriet).
En nu is de vakantie om... Op naar de volgende, zou ik zo zeggen. Wie zong ook al weer "I'm loosing all of you - Is that what you do - When life's about your next vacation?"
Daarnet zijn we met z'n drietjes gaan uiteten. Pascal moest nog op een plaats hier in As zijn voor sponsoring voor de Sudoku-quiz van de Gezinsbond. We hebben dan meteen het nuttige aan het aangename gekoppeld en daar een hapje gegeten. Het was alweer eventjes geleden dat we dit nog gedaan hadden. In elk geval lang genoeg geleden voor Michiel om het weer helemaal als 'nieuw' te ervaren.
We hadden gelukkig voldoende afleiding meegenomen - de hele ark van Noah vloog door de taverne - om de wachttijd te overbruggen. En had mammie toch ook nog rijstwafeltjes in de boot verstopt :) Maar de nootjes van bij pappie z'n glaasje wijn vond hij ook wel lekker!
Mammie had pasta met scampi en de meneer had een bord en een lepeltje voor Michiel gebracht, dus het was allemaal zoals thuis. Maar één ding vond hij gek en dat heeft hij ook duidelijk laten merken: wat doen al die andere mensen hier? Het leek wel van: wat doen jullie in mijn keuken? Hij bekeek al de andere gasten zo indringend en met zo'n onderzoekende blik alsof hij er niets van begreep. Gelukkig waren er ook een paar gasten die erop inspeelden en naar hem zwaaiden en gek deden.
Samengevat: Michiel is super flink geweest, heeft lekker mee gesmuld en ons uitstapje is zeker voor herhaling vatbaar!
Daarnet zijn we met Michiel naar de NKO-dokter geweest. Zijn oortjes zijn nog steeds niet genezen en hij moet weer een kuur antibiotica nemen... Plus ook nog slijmverdunners. Hij heeft blijkbaar een nauwe buis van Eustachius, waardoor slijmpjes in zijn oor blijven zitten en daardoor gaat ze maar ontsteken en blijft ze ontstoken.
Over vier weken moeten we het terug gaan laten controleren bij de NKO-arts en hopelijk is het dan genezen hé...
Michiel heeft vandaag zijn eerste schoentjes gekregen! Moeke en vake zouden hem dit voor zijn eerste verjaardag kopen. Maar toen stapte hij nog niet goed genoeg. Hij heeft deze week nog eens goed geoefend en nu vonden we dat hij er klaar voor was! Dus gingen we daarstraks naar Bree voor zijn schoentjes!
Als een grote jongen zat hij op het bankje, met guitige ogen alles te volgen wat de verkoopster deed. Eerst heeft ze de voetjes gemeten, daarna allemaal schoentjes met veters uit het magazijn gehaald. Eerst leek het erop dat Michiel niet wou stappen met zijn schoentjes aan. Z'n voetjes leken ook zo zwaar ermee! Maar al snel had hij het beet en hij stapte aan het handje door de hele winkel op. En weet je wat? Het ventje van de spiegel was ook daar, en die had moeke en mammie en Rosie ook bij! En die kreeg ook nieuwe schoenen!
Na even wikken en wegen zijn het Piedro-schoentjes geworden. Die kende moeke nog van in haar schoenenverkoopstertijd en dat vond de verkoopster ook de beste qua pasvorm aan het voetje. Zo trots als ons ventje was met zijn schoentjes! En hij niet alleen. Wat wordt hij groot!
Ik ben Michiel
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is voltijds mama- en papa-entertainer.
Ik ben geboren op 29/01/2006 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, wandelen, Lupa, Bumba....
