Michiel heeft daarnet zijn eerste pasjes achter zijn duwwagentje gezet!! Echt mooi om te zien. En hij vindt het zelf geweldig, hij lacht 'k weet niet hoe hard!!
En hij gaat meteen echt snel. Ik dacht dat mijn zoneke nog héél lang niet zou lopen, maar nu ik dit zie, ga ik misschien mijn mening moeten herzien. Mooi met platte voetjes (tot vorige week stond hij altijd op zijn tenen), mooi rechte rug... Hmhm, zie je dat ik glunder van trots???
Foto's volgen... Pascal is momenteel examen doen en het is moeilijk om er alleen foto's van te maken!
'k Moet spontaan aan Ameliekes eerste pasjes achter het duwwagentje denken. 'k Herinner me zo goed dat Sofie toen vertelde dat ze maar één lijn volgde (sturen is ook moeilijk met zo'n wagentje) en ze ook al best wel snelheid had en overal tegenop botste.
Nu zie ik hem hier rond mijn boekentas stappen...
Zouden zijn eerste schoentjes voor zijn eerste verjaardag er dan toch nog in zitten?
Michiel wordt echt een grote jongen. Vandaag had hij een broek aan van maatje 92, uit de H&M (waarop staat van 1,5 tot 2 jaar!). En hij staat er goed mee. Al echt een grote jongen.
Hij begint nu ook meer langs het tafeltje en langs de zetel te stappen. En zijn spraak ontwikkelt zich ook meer en meer. Hij weet nu perfect wat een 'kip' is, hij zegt 'tete' tegen Bumba op de tv en tegen Lupa als we gaan slapen. Hij vraagt zoveel en probeert heel veel woorden in zich op te nemen. Je ziet dat het een vat is waar nog héél veel woordjes in zullen opgeslaan worden.
Hij begint ook terug te wennen bij Moeke Decleene. Als Pascal 'm 's morgens afzet, moet hij altijd wel even huilen, maar Moeke zegt dat hij zich wel altijd goed amuseert. Hij leert daar ook veel bij van de grotere kindjes.
Soit, nog even wat voor school werken (22 uur les is toch wel veel!) en dan ons bedje in!
We zijn net terug van de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente. Vorige keren moest ik ze altijd organiseren, vandaag was het ook wel eens fijn om gewoon als gast naar zo'n receptie te gaan.
Michiel heeft zich super gedragen! Hij moest dan wel de hele tijd op de arm blijven, maar heen en weer van papa naar mama vond hij wel goed. Hij zag wel zoveel vreemde gezichten dat hij er even verlegen van werd, maar dat was snel weer over.
We hebben ook moeke, de onthaalmoeder, gezien. Daar keek hij maar een beetje argwanend naar! Hij kende haar maar al te goed, maar reageerde heel verlegen. Eerder zo van: als ik vriendelijk ben tegen jou, moet ik op jouw arm en dan gaat mijn mammie weg... Hij begint die verbanden duidelijk te leggen!
Allez, dan begin ik aan mijn laatste voorbereidingen voor mijn eerste schoolweek. Het zal druk worden! 'k Zal ook maar proberen nog een beetje te rusten!
Vandaag heeft hij het misschien wel 100 keer gevraagd: Istat? En dan wijst hij met zijn vingertjes en een nieuwsgierige blik alles aan wat in zijn oogbereik zit. Op zijn kamertje hebben we al wel tien keer verteld wie Ijoor, Knorretje, Winnie the Pooh en Teigetje zijn... En dan wijst hij naar de 'boing' die Teigetje op zijn muren doet... Beneden ook: alles wat beweegt of zijn aandacht trekt, moeten we benoemen. Het is gewoon zalig met hem. Zo'n nieuwsgierige blik en zo'n vertederende oogjes als hij dan luistert naar alles wat je vertelt!
Hij begint nu ook heel goed langs het salontafeltje te stappen. Enkel om de hoeken (bochten) te nemen, zet hij zich nog even neer om te kruipen.
Uiteraard wordt hij ongelofelijk moe van al die nieuwe dingen te leren!
Oja, en dan heb ik het leukste nog niet verteld! Michiel wil DJ worden. Daarnet zat hij in de badkamer op zijn verzorgingskussen en had hij de volumeknop van de radio te pakken gekregen. Hij draaide er met zijn ondeugende vingertjes aan tot het geboink van de housemuziek op Stubru door de badkamer galmde. En toen keek hij met een tevreden blik en begon hij te 'dansen' met zijn rug. Echt een stoer manneke. Op zo'n moment zou je moeten zeggen: 'Mag niet, is gevaarlijk'. Maar Pascal en ik hebben alletwee de slappe lach gekregen. Zo serieus als hij keek... Aan zo'n blik zou zelfs een supernanny niet kunnen weerstaan!
Gisteren zijn we bij ons nieuw vriendje op bezoek geweest: Massimo! Het is het zoontje van Jo en Manuela, vrienden van ons die bij toeval ook nog in onze geburen wonen!
Het is een schatje, die Massimo! En ze doen het zo goed, Jo en Manu! Zo bezorgd, zo bekommerd, echt lieve ouders voor dat schatje! We lieten terloops vallen dat Massimo en Michiel wel gaan gedwongen worden om vriendjes te worden, omdat wij als hun ouders zoveel contact hebben met mekaar. En toen kwamen we erbij dat Manuela en ik ook 'gedwongen' zijn om vriendinnen te worden. Een tiental jaar geleden werkten onze mama's in hetzelfde centrum en gingen ze een project rond water uitwerken. Daarvoor moesten zo'n 500 druppeltjes geknipt worden uit blauw papier en wie was daar beter geschikt voor dan de kinderen? En dus moesten Annemie en ik, Manuela, Claudia en Johnny enkele zomervakantiedagen doorbrengen in het centrum, druppeltjes knippen. Het was meteen een aanzet voor mij om Italiaans te gaan leren, want een taal die zo'n mooi woord als 'gocce' voor druppels heeft, dat moest de moeite waard zijn om te studeren!
En nu, meer dan tien jaar later, zitten we daar samen in Manuela's woonkamer met onze zoontjes, ervaringen uit te wisselen over wat je best niet eet als je borstvoeding geeft, waar je leuke babykleertjes vindt en plannen te maken voor uitstapjes als onze zoontjes groter zijn.
Toch zalig dat je als pubers misschien niet meteen zoveel contact houdt, maar toch samen kan uitgroeien tot dezelfde bezorgde en bekommerde mama's. En wie weet worden onze zonen toch wel beste vriendjes? Ik hoop het alvast!
We zijn net terug van de dokter. Amai, we hebben lang moeten wachten! Maar de dokter nam wel haar tijd om ons zoneke goed te onderzoeken, zodat we nu gerust kunnen zijn dat het in orde is.
Hij heeft dus een allergische reactie gedaan op pennicilline (net zoals de mama) en de oogzalf die we hem nog gegeven hebben (op advies van een andere dokter) heeft een kruisreactie veroorzaakt. Dat maakt dat zijn oogjes ook nog eens heel dicht zaten, ocharme.
Nu zou het opgelost moeten zijn door nieuwe neusdruppels te geven en neobacitracine voor de oogjes.
En het is helemaal niet besmettelijk, dus morgen gaan we Massimo bezoeken!
Wat hebben wij toch een geweldig zoneke! Vannacht is hij eventjes wakker geworden van het vuurwerk, maar hij is snel terug ingeslapen en hij heeft ons verwend door op de eerste dag van het nieuwe jaar tot kwart voor acht te slapen. Hij heeft dan fijn met zijn papa gespeeld tot hij weer moe was. Na zijn voormiddagslaapje zijn we Nieuwjaar gaan wensen bij opa & oma. Daar heeft hij flink van de tafel meegegeten, flink gespeeld (met de nieuwe Duplo), geschenkje aan de peter gegeven, opnieuw gespeeld en ook een beetje geslapen. Daarna zijn we nog naar Oma Brogel geweest en ook daar was hij voorbeeldig. Terug thuis had hij geen zin in slapen, maar wilde hij lekkere fruitpap. En daarna speelde hij nog verder!! Zo zalig!
Nu gaat hij slapen, onze schat. We zijn zo trots op hem, dat hij het zo goed doet. We hadden vorig jaar rond deze tijd nooit durven dromen dat ons zoneke zo'n geweldig, fantastisch kind zou zijn!!!
Morgen is de laatste dag van 2006 en dat voelt een beetje raar. 2006 was een jaar vol ervaringen, vol nieuwe belevenissen. Het voelt een beetje als afscheid nemen om dit jaar te verlaten. 2007 zal ongetwijfeld boordevol andere ervaringen zitten, daar ben ik van overtuigd.
2006 is alleszins het jaar dat volledig in het teken van ons Michieleke stond. Vanaf de eerste dag keken we al zo hard naar hem uit! Nog bijna een volledige maand hebben we op ons zoneke moeten wachten. Maar toen hij er was, begon een 'fabuleux destin'.
Wat heeft 2007 voor ons in petto? Niemand die het weet.
Maar samen met ons Michieleke kijken wij er alvast super hard naar uit! Kijken jullie met ons mee?
De volgende episode in de allergie-afleveringen van Michiel:
Na zijn allergische reactie op de penicilline, lijkt hij nu ook een reactie te doen op de zalf die we in zijn oortjes/oogjes smeerden. Zijn oogleden zijn helemaal rood en gezwollen en hij heeft er duidelijk jeuk in.
We zijn dan ook maar gestopt met die zalf en zitten een beetje met onze handen in het haar over hoe het nu verder moet! Was onze dokter nu al maar terug uit verlof hé!
Voorlopig zijn we met alle medicijnen gestopt. Aangezien de oorontsteking volgens dokter Goele toch viraal is, kan antibiotica toch niet helpen. Waarschijnlijk volgen er testen voor wat hij nu allergisch is en voor wat niet. Het zou een geruststelling zijn voor als hij weer ziek is.
Hij voelt zich wel duidelijk beter nu. De koorts is weg en hij speelt fijn. Hij slaapt wel nog ietske meer dan gewoonlijk, maar dat vinden de mama en de papa niet zo erg: zo kunnen wij wat voor school werken terwijl hij ligt te maffen. En tussendoor genieten we op en top van de vakantie!
We denken dat Michiel allergisch is voor penicilline. Sinds vanmorgen staat hij helemaal vol uitslag. Zowel op zijn rug als zijn buik staat het vol met 'brobbeltjes'. We zijn daarnet bij dokter Goele geweest (onze dokter is nog in verlof) en zij denkt hetzelfde: dezelfde allergie als de mama. Het is echt zielig om hem te zien. Hij heeft duidelijk jeuk aan zijn buikje, zijn oogjes etteren en hij heeft last van zijn oortjes. Op aanraden van dokter Goele zijn we dan maar met de antibiotica gestopt en met een zalfje begonnen met lokale antibiotica in. Hopelijk komt hij zo van zijn pijnlijke oortjes af!
Vandaag was het wel super gezellig in Neerglabbeek met Leo & Nelly, Oma'tje en Rosie. Het zijn allemaal mensen waar Michiel zich goed bij voelt en dus was er geen enkel probleem met hem en zijn ziekjes gevoel. Hij heeft lekker in zijn bedje bij Moeke geslapen en tussendoor fijn gespeeld. Van Roosje kreeg hij daarenboven nog een leuke Bumba-puzzel die hij duidelijk herkende!
Gisterenavond hebben we met Michiel zijn eerste Kerstmis gevierd bij Moeke en Vake thuis. Het was super gezellig. Zoals 'onze' traditie het voorschrijft, hadden we alle cadeautjes een nummertje gegeven en die nummertjes in een kommetje gedaan. Om de beurt mocht iemand er een nummertje - en dus een cadeautje - uit halen. Als een volleerde 'nummertjestrekker' haalde Michiel er al zijn cadeautjes uit. Zalig om te zien! Van Moeke en Vake kreeg hij een autobaan met drie auto'tjes en een treklieveheersbeestje van Janbibejan en nieuwe slofjes (de andere waren al versleten). Van zijn meter Liesje kreeg hij een timmerbank en een schaapje dat een liedje zingt voor het slapen gaan.
Voor de gelegenheid zijn we bij Moeke en Vake blijven slapen en dat was zalig. 's Morgens hebben we nog van een lekker ontbijtje genoten. Nu zijn we alles in gereedheid aan't brengen voor het feestje van oma, opa, Evy, Tom en peter Christof & Eline.
Hij is wel nog een beetje ziekjes. De koorts blijft aanhouden. Toch jammer dat dit net nu op zijn eerste Kerstmis is!
Michiel is ziek! Hij heeft een oorontsteking, ocharme toch! Gisteren is ons moeke met hem naar dokter Patrick geweest omdat onze huisarts in verlof is. Op dat moment was de oorontsteking nog niet zo erg, maar het begon toch al wat. De dokter heeft haar dan een voorschrift van antibiotica mee naar huis gegeven. Als het verergerde, moesten we daar vandaag mee starten. Dat hebben we dus gedaan. Hij heeft nog steeds veel koorts en 'frummelt' de hele tijd aan zijn oortje. 's Nachts wordt hij wakker van de koorts en is hij echt ziek.
Onze arme duts, en dat is dan zijn eerste Kerstmis!
We zijn weduwe voor een weekend... Het is kerstmarktweekend in As en aangezien Pascal voorzitter is van het Feestcomité, moet hij het hele weekend aanwezig zijn.
Dat is wel een beetje raar, maar met Michiel in de buurt ben je nooit alleen. Ik had wel nog een pak verbeterwerk liggen en daarom zijn we een dagje bij Michiel z'n meter op bezoek geweest in Hasselt. Zo kon ik lekker doorwerken aan mijn verbeterstapeltje (en had ik nog een hoofdrekenhulpje erbij ;)) en kon Michiel zijn gangetje gaan in Liesje haar appartement.
Hij heeft zalig geslapen, zalig gegeten en ik heb goed kunnen doorwerken!
Na ons uitstapje zijn we nog even naar Pascal geweest in de tent en heeft half As ons Michieleke kunnen bewonderen!
Tijdens zo'n weekend ben ik wel blij dat ik de stap gezet heb om ander werk te zoeken. Anders moesten we onze kleine schat nu een heel weekend 'dumpen' om te kunnen gaan werken. Nu zijn we gezellig onder ons tweekes een heel weekendje hier!
Vandaag zijn de examens begonnen op school en nu moet ik dus maar halve dagen gaan werken. Dus hoeft Michiel maar halve dagen naar Moeke Decleene te gaan en dat is zalig!
Daar komt natuurlijk wel een pak verbeterwerk bij! Maar voorlopig doe ik dat nog graag!
Wij hebben kunnen wachten... want alleen op 6 december komt de échte Sinterklaas!
Gisterenavond hebben we samen een bordje gezet met een wortel voor 'Slecht weer vandaag', een borrel voor Sinterklaas, een suikerklontje voor het paard! En vanmorgen... lag heel het bord vol met snoepjes, die mama en papa stiekem helemaal hebben opgegeten! Maar er lag ook een hele berg speelgoed!
- een duwwagentje van een lieveheersbeestje - een kasteel met vormpjes en héle leuke deurtjes - een trommel van de oma - een bestuurbare auto in hout
Zalig is dat, zoveel speelgoed krijgen! Michiel snapt nog niet hoe het allemaal werkt, zo'n Sinterklaasfeest, maar het speelgoed vindt hij alvast plezant!
Vandaag ben ik beginnen lesgeven! Een nieuwe start, een nieuw begin van de rest van ons leven.
Het zal wel even wennen zijn, zoveel werk 's avonds. Maar ik kan met Michiel spelen na school, samen eten maken, samen gezellig eten en zijn badje geven, zijn flesje geven en hem in zijn bedje leggen dan aan mijn schoolwerk beginnen.
En na Kerstmis? Dat zien we wel weer! Als ik geen werk heb, blijf ik gewoon nog even gezellig thuis bij Michiel. Heb ik wel werk, dan gaat hij naar Moeke Decleene.
Vandaag zijn we in Hasselt naar héél veel diertjes gaan kijken! Sammie van meter Liesje moest er ook zijn kunstjes tonen en zo konden we gratis binnen!
We hebben ook met Sammie en Lupa moeten poseren voor de foto!
We zijn net terug van een weekje vakantie aan zee! Het was zalig, zo'n weekje de volledige aandacht van twee grote mensen voor één minimensje! Hij heeft zich kostelijk geamuseerd in het appartementje aan zee!
Wat hebben we zoal gedaan? - maandag: wandeling naar Middelkerke en terug. Wel jammer dat het ineens moest regenen en we dus wel goed nat geworden zijn - dinsdag: uitstapje naar Calais in Frankrijk. Daar zijn de Mustela-producten veel beterkoop en hebben we en passant ook nog eens leuke kerstinkopen gedaan - woensdag: met de tram naar Oostende (tsjoeketsjoeketuut) en daar gewinkeld en gezellig iets gegeten - donderdag: bij gebrek aan fatsoenlijk weer een uitstapje naar Ieper, naar het Flanders Fields museum. Daarna klaarde het op en zijn we ook nog even naar de Menenpoort geweest! Een leerrijk uitstapje! - vrijdag: papa kuist het appartement op en mama en Michiel wandelen naar Middelkerke en terug. Daarna gaan we nog verse mosselen halen in Nieuwpoort en rijden we huiswaarts, waar we Moeke en Vake uitnodigen op de mosselen.
Ik ben Michiel
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is voltijds mama- en papa-entertainer.
Ik ben geboren op 29/01/2006 en ben nu dus 19 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen, wandelen, Lupa, Bumba....
Gisteren zijn we bij ons nieuw vriendje op bezoek geweest: Massimo! Het is het zoontje van Jo en Manuela, vrienden van ons die bij toeval ook nog in onze geburen wonen! 
De volgende episode in de allergie-afleveringen van Michiel:
Gisterenavond hebben we met Michiel zijn eerste Kerstmis gevierd bij Moeke en Vake thuis. Het was super gezellig. Zoals 'onze' traditie het voorschrijft, hadden we alle cadeautjes een nummertje gegeven en die nummertjes in een kommetje gedaan. Om de beurt mocht iemand er een nummertje - en dus een cadeautje - uit halen. Als een volleerde 'nummertjestrekker' haalde Michiel er al zijn cadeautjes uit. Zalig om te zien! Van Moeke en Vake kreeg hij een autobaan met drie auto'tjes en een treklieveheersbeestje van Janbibejan en nieuwe slofjes (de andere waren al versleten). Van zijn meter Liesje kreeg hij een timmerbank en een schaapje dat een liedje zingt voor het slapen gaan. 
