Het gaat goed hier. De griepprik blijkt zijn werk te doen, want buiten een snotneus blijft onze Lukas gespaard van vervelende virusjes tot nu toe (hout vasthouden). Dat is super, want nu het einde van de behandeling in zicht is, hebben we niet graag uitstel wegens ziekte... dan duurt het alleen maar weer langer. De wekelijkse controles verlopen goed, al zal hij nooit gewoon worden aan die vervelende prik. Ze hebben 1 maal zijn medicatie iets verhoogd, maar dat was te verwachten dat dat nodig ging zijn nu hij al een tijdje geen chemo via infuus meer heeft gekregen. Je ziet het ook aan hem dat de laatste zware kuur ondertussen al even geleden is. Zijn lichaam wordt sterker en ook zijn geest, hij wordt meer zelfzeker. Heel fijn! Ondertussen is hij ook mogen stoppen met kiné. Na een test is gebleken dat zijn motoriek op niveau van zijn leeftijd is. Wel een emotioneel moment. Na 2 jaar afscheid nemen van kinesiste Sofie. Hij had toch wel een speciale band met haar en hij mist haar heel erg.
De belangrijke data liggen vast. Op 10 april heeft hij een hele dag stoptherapie onderzoeken. Een EEG, echo cardio, EKG, echo abdomen + testes, oogonderzoek, RX thorax, beenmergpunctie en lumbaal punctie. Ze gaan onze man nog eens helemaal binnenstebuiten keren. Een hopelijk laatste lange, nuchtere dag in UZ Gent voor Lukas. Op 16 april hebben we dan het grote gesprek met onze oncologe: Is hij volledig kankervrij en mag er gestopt worden? En hoe verloopt de verdere opvolging? Het zijn weer heel emotionele weken voor ons. We denken meestal positief, maar soms schiet het toch door je hoofd... Wat als? Kan het soms niet laten om te denken dat ik al zoveel pech heb gehad in het leven, dat het mij/ons ook deze keer niet gegund zal zijn... Dus graag nog eens een keertje al jullie duimen op voor onze held. Op 10 april willen we een bijna tekort aan zuurstof wegens een gigantisch aantal brandende kaarsen ;) Merci!
05-03-2015 om 09:29
geschreven door Tine
|