Ik ben Lukas
Ik ben een man en woon in Rijkevorsel () en mijn beroep is normaal naar school gaan, maar dat mag nu even niet.
Ik ben geboren op 28/11/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: spelen met mijn beste vriend Simon, voetballen met papa, mijn zus Bo plagen, fantaseren over superhelden,....
Mega Lukas
Op 01/02/2013 werd bij onze Lukas een kwaadaardig gezwel in de borstkas ontdekt, een non hodgkin T-cell lymfoom (= lymfeklierkanker). De grond onder onze voeten zakte weg, maar we moesten ons snel herpakken voor onze man. KANKER, we staan ervoor en we moeten erdoor...
03-09-2013
Post gevraagd!
Lukas zei net dat hij hoopt dat hij post krijgt. Dus via deze weg ook al even een oproep. Alle briefjes, kaartjes en tekeningen welkom op UZ Gent - 5K12D - Lukas Van Den Broeck - De Pintelaan 185 - 9000 Gent. Hij kan een opkikkertje gebruiken en zo kunnen we die saaie isolatiekamer hier een beetje aankleden. Merci!
Vanmorgen om 05u00 uit bed om om kwart na 6 samen met moeke naar Gent te vertrekken. Het was al een beetje een emotionele dag voor mij. Je zit er toch mee in je hoofd dat de meeste kinderen vandaag hun eerste schooldag hadden en voor onze Lukas mocht het nog niet zijn. We gingen naar Gent met het idee van gewoon een controle voor Lukas om zijn toestand te kunnen evalueren. Normaal was de start gepland van fase 2B, maar ik voelde al aan dat hij zeker niet voldoende gerecupereerd zou zijn. Hij had sinds vrijdag ook aften en wondjes in zijn mond waar hij veel last van had en dat wijst meestal op een zeer lage weerstand. Dan kunnen zelfs de lichaamseigen bacteriën soms foute dingen doen. Het bloedresultaat liet zien dat hij nog maar 680 WBC had en geen enkele neutrofiel (normaal heb je er een paar 1000). Dus inderdaad het ging niet door. Ze hebben ons extra medicatie meegegeven om zijn mond te spoelen en ze zijn de wondjes ook komen laseren. Donderdag werden we terug verwacht. Ik had mij er al volledig bij neergelegd en zag het wel zitten om dinsdag en woensdag met mijn 2 kids van het mooie weer te genieten. Niet dus. We waren nog maar een half uurtje terug thuis, toen ik vond dat hij er toch wel erg lusteloos en bleek uitzag. Voor de zekerheid nog maar eens koorts meten en lap, 38,3. Dat wil zeggen infectie of bacterie en met 0 neutrofielen kan dit gevaarlijk zijn want hij kan er zelf niet tegen vechten en de koorts kan zeer snel de hoogte ingaan en gevaarlijk worden. Telefoontje naar Gent om een kamer te reserveren, koffertje pakken en de auto in. Weer die lange weg naar Gent, deze keer alleen omdat ik toch zeker wist dat we zouden moeten blijven en zo kon papa er zijn voor Bo. Nog een ongeluk met bijhorende file, maar gelukkig sliep hij heel de weg. We zijn hier goed opgevangen. Ze denken dat het komt door de wondjes in zijn mond. Zijn weinige WBC zijn nu aan het vechten om deze te genezen, maar ze krijgen het alleen niet klaar en daardoor maakt hij koorts. Ze zijn gestart met 2 soorten antibiotica en hebben voor de zekerheid nog een aantal bloed- en urinestalen genomen om verder uit te proberen zoeken of ze zeker juist aan het behandelen zijn. We hebben deze dag dus vooral op de snelweg doorgebracht, maar we zijn nu in goede handen. Hopelijk is hij snel weer oké en kunnen we naar huis. Het wordt hoe langer hoe moeilijker om papa en Bo te missen. Zeker als het zo onverwacht is, ben je daar emotioneel niet op voorbereid. Maar komt goed!
