We zitten nog steeds in het ziekenhuis.  Ze willen Lukas pas laten gaan als hij volledig genezen is en ze hebben gelijk, maar ondertussen vervelen we ons hier steendood.  Lukas heeft de vorige dagen een paar keer zuurstof bijgekregen, 2 soorten antibiotica en hij moet regelmatig aan de aerosol.  Ze hebben tot nu toe wel geen bacterie in zijn bloed gevonden, dus het was waarschijnlijk een virale infectie.  Hij krijgt ook nog Nasonex neusspray die hij een maand zal moeten gebruiken om eindelijk volledig van zijn ontstoken neusslijmvliezen vanaf te geraken en het begint te werken.  'Hej mama, ik kan door mijn neus ademen!'   Hij is er zelf blij mee.

Er is een kans dat we vanmiddag wel naar huis mogen, dus iedereen de duimen in de lucht!

Vandaag ook een verjaardagsknipoogje en zoentje voor opa Guy ;) x

04-06-2014 om 10:32 geschreven door Tine

Lukas had dus al een paar weken last van slijmerige hoest, verstopte neus en kortademigheid. Hij bleef maar vechten tegen de verkoudheid. De antibiotica van 3 weken geleden had een beetje geholpen, maar het is nooit volledig weggeweest. Gisteren was hij heel moe, had hij geen eetlust en begon hij 's middags koorts te maken. Zijn lichaam had de strijd verloren. We konden gelukkig onmiddellijk bij de kinderarts in AZ Malle terecht. Ze namen bloed, staken voor de zekerheid al een infuus en ze namen nog eens een longfoto. Conclusie: bronchitis en sinusitis. Het CRP in zijn bloed was goed gestegen en zijn WBC waren ook heel erg omhoog. Dit wijst duidelijk op een infectie.  Na een telefoontje met Gent beslisten ze dat als de koorts niet boven de 38,5 was, dat hij naar huis mocht met de nodige medicatie (zware antibiotica, aerosol,...). We namen nog een keer zijn temperatuur voor hij mocht vertrekken. Pech.... zijn temperatuur was goed gestegen met een opname als gevolg. Ze gaven dan toch de voorkeur aan antibiotica via baxter, omdat dit sneller zijn werk doet.  Vergeleken met dit ziekenhuis is UZ Gent een 5-sterrenhotel, maar we zijn toch blij dat we iets dichter bij huis zitten zodat we gemakkelijker kunnen afwisselen en de zus ook eens een bezoekje kan brengen. Al ben ik toch wel meer op mijn gemak in Gent.  Hopelijk is hij snel volledig in orde zodat hij nog kan genieten van een paar dagen school. De laatste week gaat hij ook al missen omdat er dan een kuur is gepland. En in juni is er nog gepland dat hij de cheque van Yokamo mee aan het Kinderkankerfonds mag overhandigen en de diploma-uitreiking van de kleuters wil hij natuurlijk ook niet missen.  Zijn juf heeft ervoor gezorgd dat dit de voorlaatste week gebeurt voor alle kleuters die naar het 1e leerjaar gaan, zodat hij deel kan uitmaken van deze toch wel belangrijke gebeurtenis.

Wij hebben het toch ook weer een beetje lastig hoor. Al weken ons toch zorgen blijven maken over de kortademigheid en nu ligt hij hier in AZ Malle. De geschiedenis herhaalt zich een beetje, maar hopelijk blijft het vervolg deze keer uit.  We hebben het al dikwijls gezegd, leren leven met die onzekerheid en angst is geen makkie...

01-06-2014 om 19:04 geschreven door Tine