Inderdaad, sinds vorige dinsdag zijn alle collega's die de opleiding voor de Close Protection Unit gevolgd hebben, volwaardig lid van de eendheid. Hier en daar wat minpuntjes maar de eindoefening is vlot verlopen. 's Avonds een etentje om dit te vieren en heel voorzichtig geweest met geestrijk vocht. Geen zin om de man met de hamer een tweede maal tegen te komen...
Vorige week nog de verplichte Induction Training doorgesparteld (wordt aan iedereen gegeven die nieuw is in Kosovo) en stilaan zijn we dus geen groentjes meer.
In het weekend het land nog wat verder verkend. Er zijn zeker heel mooie plekjes te vinden in de bergachtige grensstreken. Hier en daar ligt nog redelijk wat sneeuw en gisteren heeft het hier een groot deel van de dag gesneeuwd.
Ondertussen staat het vast dat mijn eenheid naar Mitrovica zal moeten verhuizen. De juiste datum ligt nog niet 100 procent vast maar blijkbaar wordt aangenomen dat het voor 15 mei zou zijn. Afwachten maar want het blijft Kosovo natuurlijk, land van onvoorspelbare onvoorzieningheden!
Op één van de foto's zie je hoe men hier hele families aanzet tot roken. 'Roken als een Turk' moet hier zowat zijn oorsprong kennen (mag trouwens in restaurants en café's).
Verder kijken ze enorm op naar de Verenigde Staten van Amerika, getuige daarvan een heel sjiek restaurant: The White House. Op veel plaatsen zie je trouwens Amerikaanse vlaggen en Bill Clinton heeft in Pristina zelfs een standbeeld en er is een avenue naar hem genoemd.
Het gele bord duidt een militaire route aan. Zo bestaan er verschillende uitvoeringen om de routes aan te duiden (Bull, Snake,......Road).
Einde van dit verhaaltje; op naar meer Kosovo-avonturen.
