Dat is de term die hier de voorbije weken voor enige beroering zorgde binnen de missie. Afslanken dus. Het wordt tijd om te besparen op mankracht en middelen.
Het mandaat van Eulex werd nog wel verlengd maar stilaan worden een aantal taken en bevoegdheden volledig overgedragen aan de Kosovaren. Dat wordt ook stilaan tijd natuurlijk want UNMIK en EULEX zijn nu toch al ettelijke jaren actief in dit land.
Als Kosovo lid wil worden van de EU zal het toch wel een tandje mogen bijsteken. Afwachten waar dit land zal staan binnen pakweg 10 jaar. In ieder geval zal de missie verder moeten werken met een aantal personeelsleden minder. Sommigen zullen dus hun job verliezen; zij werden reeds verwittigd dat er een einde komt aan hun tewerkstelling hier.
Voor de harde werkers van de Close Protection Unit valt er (voolopig?) niets te vrezen. Zij kunnen blijven hoewel enige veranderingen toch verwacht worden. Mogelijk wordt de eenheid opgesplitst en moet een deel verhuizen naar Mitrovica. Afwachten wat het wordt want voor die verhuis staat er hier niemand te springen!
Gelukkig kunnen we nog af en toe een stapje in de wereld zetten, in Kosovo of daarbuiten. Een volledig weekend vrij zit er de voorbije maanden helaas zelden in maar er blijft zeker genoeg tijd over om er hier een fijne tijd van te maken. Ten tijde van MM in de Balkan/deel I waren de vrijheden en pleziertjes zowat herleid tot nul. Opdrachten uitvoeren en back to base. Niet meteen zoals we hier nu leven. Laat ik het hier op houden: deel I was leuk en een geweldig avontuur. Spanning, kameraadschap en geregeld adrenalinepieken maar ook dikwijls verveling troef. Deel II staat eerder voor: veel werk, professioneel uitgevoerd en dit in een internationale omgeving. De tijd hebben om een boek te lezen, op stap gaan, sporten,...Je goed in je vel proberen te voelen. Lijkt hier verdacht veel op een remedie tegen een midlife crisis...
Een paar foto's van de voorbije uitstapjes volgen binnenkort.