Gelieve bij dit bericht (eveneens in bijlage) het juiste muziekfragment te vinden dat donderdag gespeeld werd. De Europese hymne heeft wel geen tekst maar een mogelijke Nederlandse vertaling, die ik dan maar even meegezongen heb, is de volgende:
Nu Europa verenigd is
Laat het ook verenigd blijven; Moge de eenheid in verscheidenheid
Bijdragen tot wereldvrede.
Altijd heersen in Europa Vertrouwen en rechtvaardigheid En de vrijheid van de volkeren In een groter vaderland.
Burgers, laat Europa bloeien, Een groots werk roept jullie aan. Gouden sterren in de hemel Zijn de tekens die ons binden
Voorlopig nog even afwachten hoe de Reconfiguration uiteindelijk in de praktijk zal omgezet worden. Meer bepaald voor mij van belang: zal de eenheid inderdaad opgesplitst worden? Een deel naar Mitrovica en een deel naar Eulex Security in Pristina. Het ziet er zo naar uit maar volledige zekerheid hebben we nog niet.
Ondanks onze drukke werkweek toch nog de tijd gevonden om donderdag onze C(ommon) S(ecurity) and D(efence) P(olicy) Service Medal te gaan afhalen. Beetje muziek, kleine toespraak door de Head of Mission (Xavier Bout de Marnhac), uitreiking van de medailles en officiële fotoshoot en receptie.
Zoals je kan zien op de foto's: welke vlag staat meteen na de Europese? Juist, die van ons natuurlijk. Dat moesten we dan ook even in de verf zetten tijdens een iets 'lossere' fotoshoot... Zijn mijn topdagen als model dan wel net achter de rug; deze fiere vertegenwoordiger van België en Europa zal hier wel de vakpers halen !
Ik ging mijn medaille dan maar eens tonen aan mijn vriendjes. Zoals je merkt op de foto's waren ze, zij het maar heel even, toch wel onder de indruk.
Hieronder dan eindelijk de foto's en de muziek (in bijlage) die gespeeld werd.
Neem dus niet zomaar aan dat je was mooi op het wasrekje (7de verdiep) blijft hangen bij een meer dan stevige bries! Morgen op zoek naar wasknijpers. Geweldig toch hoe een mens nogal bijleert tijdens zo'n missie.
Zoals beloofd nog een paar foto's van de voorbije weken.
Skopje is zeker de moeite waard om nog eens terug te gaan. Gezellige terrasjes, lekker eten en een bruisend nachtleven. Dat alles vind je in Pristina ook wel maar toch is de sfeer in Macedonië iets gemoedelijker.
Verder nog opleiding gehad om met de Nyala (een Armoured Personnel Carrier) te leren rijden. Zo hebben ze er hier maar twee en in ieder geval een stuk makkelijker in gebruik dan de Torpedo. Te land, ter zee en in de lucht: de CPU is bijna overal inzetbaar. Hoe lang we nog inzetbaar zullen zijn, is een andere vraag. Vandaag te horen gekregen dat onze eenheid toch zou moeten afslanken? Wait and see. Het zou uiteraard jammer zijn om vroeger dan voorzien te moeten vertrekken maar we gaan het niet aan ons hart laten komen.
De laatste foto's laten nog een mooi stukje Kosovo zien. Niet zo woest als sommige valleien hier maar de streek ademde wel rust uit.
