Ondertussen zijn we hier inderdaad al twee maanden. Tussentijdse balans?
Zo'n buitenlandse missie blijft een hele ervaring. Kosovo is misschien wel een geval apart omdat het zeker geen 'high risk mission' is momenteel. Al moet je altijd opletten om zulke dingen te zeggen want er zijn nog collega's genoeg die hier vroeger getuige waren van zware rellen en vernielingen van de grensposten. Er worden zeker spanningen verwacht in het noorden van Kosovo omwille van de verkiezingen in Servië. Blijkbaar zijn er enkele honderden militairen toegekomen als versterking voor de eenheden die instaan voor 'riot control'.
De opdrachten die we bij de CPU uitvoeren, gaan van 'low risk' tot 'high risk'. Geen verschil dus met het werk in België, alleen zijn de werkomstandigheden hier anders. Ik rijd heel graag met onze gepantserde Landcuisers maar ik krijg steeds meer zin om die geweldige bullbar vooraan zijn werk eens te laten doen ! Wat een zootje ongeregeld op de baan hier zeg. Gelukkig soms positieve feedback. 'Excellent driving man. I used to drive these armoured vehicles in Afghanistan. You're doing a great job.' Zei de vriend van onze VIP gisteren met een cowboy accent. Die mannen spreken nogal veel in superlatieven maar het was natuurlijk wel een vlotte rit! Of we ooit een VIP-opdracht met de heli moeten doen? Weinig waarschijnlijk. Als we de heli ooit moeten gebruiken, zal het eerder zijn om mensen te gaan ophalen die ergens geblokkeerd zitten. Komt mijn 'ready in the back, pilot has control'- kennis toch nog van pas?
Ondanks de soms wel lange diensten toch ook veel vrije tijd. Je kot onderhouden is niet zo veel werk (niet te vergelijken met een huis dat na al die jaren nog niet af is), de was doen lukt al aardig en het strijken wordt tot een minimum herleid. Voor boodschappen kan je elke dag tot 22 uur terecht in verschillende supermarkten en restaurants en café's in overvloed (allee, hier toch; in Mitrovica is dat lichtjes anders).
Volgende week misschien toch eens een kleine trip naar het buitenland (Macedonië ?)
Jammer dat ik geen tuin heb, anders zou ik wel iemand mee naar huis nemen. Misschien toch maar verhuizen?
Afwachten of het land hier volgende week op zijn kop staat.
De Kosovaren: wie zijn ze, waar halen ze hun zwart geld vandaan, waar kopen ze hun rijbewijs en nog vele andere onopgeloste vragen. Dit alles in de volgende aflevering van MM in de Balkan...
Een goedgevulde werkweek (allerlei belangrijke en geheime missies) achter de rug en dan is het in het weekend natuurlijk uitstapjesdag.
Zaterdag dus op pad geweest naar Prizren, een stad(je) in het zuidwesten van Kosovo. Hier wonen naast Albanezen ook Bosniakken, Turken, Roma, Serviërs en zelfs Balkan-Egyptenaren! Verwantschap van deze laatsten met inwoners van Egypte staat blijkbaar niet vast. Prizren heeft wel iets gemoedelijks maar een hele dag kan je er moeilijk spenderen. Wel een leuk winkeltje ontdekt waar de eigenaar (spreekt een mondje Frans) ambachtelijk vervaardigde messen aan de man brengt. Die hebben wat weg van de Franse couteaux Laguiole. Misschien een leuke souvenir tip.
Hierna nog even verder naar het zuiden gereden (de grens met Albanië kwam reeds in zicht!) om een frisse neus te halen in een heuvelachtige streek. Mooie landschappen en zeker de moeite waard om nog eens terug naartoe te gaan. Bedoeling was om Dragash te bereiken maar omdat ik de terugrit liever niet in het donker wou doen, is dat dus uitgesteld tot een andere keer.
Voilà, weer een stukje Balkan ontdekt. Waar het woord Balkan vandaan komt? Het zou afkomstig zijn van de naam die de Turken gaven aan een bergketen in Bulgarije: Bebost Gebergte of Balkan.
(Heb dit natuurlijk zelf moeten opzoeken nadat iemand me die vraag stelde!)
