Voorlopig weinig nieuws te melden vanuit Pristina. Het gonst van de geruchten i.v.m. de 'downsizing' van de missie. Hoe dit uiteindelijk zal verlopen, is nog niet volledig duidelijk. Sommige eenheden en diensten zullen het met minder personeel moeten doen. De beslissing zou vallen in juni. Een mogelijk gevolg zou wel kunnen zijn dat mijn eenheid moet verhuizen naar het noorden (Mitrovica). Afwachten dus of we onze koffers moeten pakken. Momenteel zijn er zeker genoeg opdrachten in de eenheid. Dit betekent dan wel dat er veel in het weekend moet gewerkt worden. Verder zijn de diensten een beetje zoals thuis: wisselende uren van aanvang dienst; wanneer je gedaan hebt, is niet altijd op voorhand geweten en de diensten kunnen heel snel veranderen. Uitstapjes in het weekend zijn daardoor wat beperkter geworden. Gelukkig komen we tijdens sommige opdrachten wel eens op leuke plaatsen. Zo doen we geregeld Servische orthodoxe kloosters aan. Ondertussen ook opleiding gehad om met een 'Torpedo' te mogen rijden: beetje een prehistorisch beestje dat slechts tegen een slakkegangetje de kleinste helling opkan en waarbij het vinden van de juiste versnelling al snel 20 seconden in beslag neemt. Zoals je kan zien op de foto is de bestuurderscabine erg comfortabel als je niet van de kleinsten bent...
Inderdaad, sinds vorige dinsdag zijn alle collega's die de opleiding voor de Close Protection Unit gevolgd hebben, volwaardig lid van de eendheid. Hier en daar wat minpuntjes maar de eindoefening is vlot verlopen. 's Avonds een etentje om dit te vieren en heel voorzichtig geweest met geestrijk vocht. Geen zin om de man met de hamer een tweede maal tegen te komen...
Vorige week nog de verplichte Induction Training doorgesparteld (wordt aan iedereen gegeven die nieuw is in Kosovo) en stilaan zijn we dus geen groentjes meer.
In het weekend het land nog wat verder verkend. Er zijn zeker heel mooie plekjes te vinden in de bergachtige grensstreken. Hier en daar ligt nog redelijk wat sneeuw en gisteren heeft het hier een groot deel van de dag gesneeuwd.
Ondertussen staat het vast dat mijn eenheid naar Mitrovica zal moeten verhuizen. De juiste datum ligt nog niet 100 procent vast maar blijkbaar wordt aangenomen dat het voor 15 mei zou zijn. Afwachten maar want het blijft Kosovo natuurlijk, land van onvoorspelbare onvoorzieningheden!
Op één van de foto's zie je hoe men hier hele families aanzet tot roken. 'Roken als een Turk' moet hier zowat zijn oorsprong kennen (mag trouwens in restaurants en café's).
Verder kijken ze enorm op naar de Verenigde Staten van Amerika, getuige daarvan een heel sjiek restaurant: The White House. Op veel plaatsen zie je trouwens Amerikaanse vlaggen en Bill Clinton heeft in Pristina zelfs een standbeeld en er is een avenue naar hem genoemd.
Het gele bord duidt een militaire route aan. Zo bestaan er verschillende uitvoeringen om de routes aan te duiden (Bull, Snake,......Road).
Einde van dit verhaaltje; op naar meer Kosovo-avonturen.
