Waldo opende de deur en zei dat we maar efkes in de woonkamer moesten wachten want dat hij eerst Rachela zou gaan wakker maken en dat er nog sigaretten op het salontafeltje lagen. Dus gingen Randie en ik de woonkamer binnen. We ploften ons neer in de driezit. Ik nam een sigaret, stak die aan en inhaleerde diep. Een zalig gevoel overviel mijn hele lichaam. Ik glimlachte naar Randie die mij ietwat idioot aankeek.
' Wie is Rachela,DJ? hé, wie is dat?', vroeg Randie.
' Het meisje met het paarse onderbroekje.', zei ik en blies een nieuwe wolk rook de woonkamer in.
' Paars onderbroekje? Die draagt een paarse onderbroek of zo?', vroeg Randie. Hij keek me nog idioter aan.
' Ja, dat klopt,Randie. Een paarse onderbroek.', verduidelijkte ik.
' Heb jij dat wijf al gevogeld,DJ? Hé, vertel!', piepte Randie en bekeek mij met een blik alsof ik weer iets verkeerd gedaan had terwijl ik alleen maar aan haar buik had geroken en een leeg blikje bier naast haar stinkkop had gelegd.
'Wat zeg jij nu?', zei ik geïrriteerd. Ik trok nerveus aan mijn sigaret.
' Je hebt me wel begrepen,DJ. Heb je dat wijf gevogeld? Heb je haar gepakt? Gematrast? Met een bakwagen zaad in haar dreef gereden? Jouw brandende poppenwagen in haar kutwerk geparkeerd? Hé, vetzak!' riep Randie opgewonden.
' Neen want ze stinkt,Randie. Ze stinkt naar rotte pruimen.', antwoordde ik en tikte de as van mijn sigaret af in de overvolle asbak die op de salontafel stond.
' Hoe weet jij dat?, vroeg Randie.
'Wat?', vroeg ik terug.
' Dat ze stinkt naar rotte pruimen. Hoe weet jij dat?!', zei Randie. Hij zuchtte diep en ergens had ik het gevoel dat die stoethaspel hoopte dat ik dat wijf genaaid had en dat ik hem nu de meest gore details zou gaan vertellen.
' Omdat ik er gisterenmorgen aan ...'
' Ze is weg, godverdomme. Ze is godverdomme weg. De hoer.', hoorden we plots Waldo vanuit de keuken roepen.
Twee seconden later stond hij in de living en keek ons aan alsof de wereld net was vergaan.
' Ze is er gewoon vandoor, de koe. Hoe is het het miljaarde toch mogelijk?', bromde Waldo en liet zich als een lege aardappelzak in de eenzit vallen. Hij nam zijn hoofd tussen zijn handen en schudde het hoofd.
' Ze komt wel terug,Waldo. Ze komen altijd terug. Dat weet je toch. ', probeerde ik te helpen.
' Ze komt niet terug,DJ. Hier, lees maar.', zei Waldo en hij gooide me een verfommeld briefje toe. Ik wreef het plat en las luidop:
' Waldo, ik had gezegd dat ik het zag zitten met jou maar dat is niet zo. Ik was zat gisteren en ik wou alleen maar sex. En die heb je mij gegeven. Het trok op niks en daarbij ben je een goor varken,Waldo. Je laat zelfs lege bierblikjes in je bed rondslingeren, vuilaard. Ik wil je niet meer zien. Je moet me ook niet bellen want ik neem niet op. Rachela.'
Randie begon luidop te lachen.
' Bierblikjes in je bed. Waldo, toch. Natuurlijk dat een wijf daarop afknapt. Bierblikjes,stel je voor?', lachte Randie luid. Waldo keek op en bliksemde Randie met zijn ogen bijna dood. Ik vouwde het briefje dicht en legde het op het salontafeltje, naast de overvolle asbak en zuchtte diep. Ik kon Waldo natuurlijk vertellen dat IK dat bierblikje daar had gelegd maar ik zweeg.
' Ik kan me echt waar niet voorstellen dat ik dat zou doen.  Bierblikjes in mijn bed. Kom, zeg!', jankte Waldo bijna.
' Tja,Waldo. Dat wijf zal wel gelijk hebben zeker? En daarbij moest je haar maar goede sex gegeven hebben. Wijven vinden dat nogal redelijk belangrijk en zo.', zei ik zonder schaamte. Waldo keek me op en glimlachte.
' Goede sex? Ze tierde zowat mijn slaapkamerruit in stukken toen ze klaarkwam. Goede sex, wat kom jij me nu vertellen?', zei hij rustig, stond recht, nam een sigaret en stak die op.
' Misschien lag ze met haar blote reet wel net op een bierblikje en kermde ze van de pijn in plaats van van genot.', lachte Randie luid. De glimlach op Waldo's gezicht was onmiddelijk verdwenen en hij keek nu weer somber en zo.
' Als jij je smikkel niet houdt, zal ik eens een bierblikje in je kont draaien, randdebiel.' zei Waldo woest.
' Waar heb jij die Richarda of hoe ze ook mag heten, leren kennen,Waldo?, vroeg ik snel want Waldo leek me op dit moment redelijk in staat om die Randie daadwerkelijk anaal te misbruiken en zo.
' Rachela heet ze. Rachela. Maar wat doet het er nog toe? Ze is weg, de gerre.', zuchtte Waldo diep.
' En ze stonk naar rotte pruimen, het kutwijf!', zei Randie en lachte weer op zo'n idiote manier.
' Hoe weet jij dat,Randie? Hoe weet jij dat,miljaardedju!', gilde Waldo luid. Hij stond recht, liep naar Randie toe en begon zo hard hij kon op diens hoofd te kloppen. Randie tierde als een non die door een bosneger met een fluit van een halve meter verkracht werd en probeerde zo goed hij kon de slagen van Waldo te ontwijken wat niet echt een succes kon worden genoemd want hij kreeg de ene na de andere loeiharde lap tegen zijn kaken.
' IK HEB HET HEM VERTELD,WALDO. IK!!!', riep ik luid. Waldo stopte met slaan en keek mij verward aan.
' Jij,DJ? En hoe weet JIJ dat Rachela naar rotte pruimen stinkt? Vertel me dat maar eens, EIKEL!' brulde Waldo.
' Omdat jij me dat verteld hebt, idioot. Gisteren, toen ik je kwam zeggen dat ik meeging naar dat optreden. Daarom weet ik dat! En kalmeer nu toch eens, godverdomme. En voer mij naar huis, naar Jee. Die is namelijk niet weggelopen, lul.' zei ik zo rustig mogelijk. Randie was intussen recht gestaan en het huis uitgelopen.
'Sorry,DJ. Sorry, man. Ik ben wat over mijn toeren, begrijp je? Ik was redelijk zot van die meid, ook al kende ik haar nog maar een avond. Excuses,DJ. Ik zal je naar huis brengen. Kom, we zijn weg. ', zei Waldo zacht.
' Geen probleem,Waldo. Excuses aanvaard. Maar wat met Randie? ' antwoordde ik.
' Randie? Daar zorg ik wel voor,DJ. Die heeft al meermaals onterecht op zijn muil gekregen,is het niet?,lachte Waldo.
Ik knikte en stond recht. Even later reden we de Stationsstraat uit en vijf minuutjes later kwamen we thuis aan.
' Kom je nog even binnen,Waldo?, vroeg ik beleefd al hoopte ik van niet want ik had eerlijk gezegd geen zin meer in Waldo's en Randies en andere geschifte idioten in mijn buurt.
' Nee, ik moet straks voetballen. En daarbij ga ik eerst eens kijken of ik nergens Randie over straat zie lopen.' zuchtte Waldo.
' Jammer!', loog ik. Ik gaf Waldo een hand, stapte uit, sloeg de deur dicht en wandelde naar mijn voordeur. Waldo toeterde me tot ziens. Ik wuifde nog even, opende de deur en stapte mijn huis binnen.
Eindelijk rust, dacht ik bij mezelf. Helaas was die rust van korte duur.

' Ik bent thuis, schat!', riep ik blij toen ik de deur achter me dichtgooide. Ik liep de gang door,deed de keukendeur open en stapte de keuken binnen. Jee zat aan tafel. Ze zat te eten.
' Dat ik thuis ben,Jee!', herhaalde ik mezelf. Geen reactie. Jee stak een stukje aardappel in haar mond en kauwde er op alsof het haar helemaal niet smaakte. Wat is ze sexy, dacht ik bij mezelf. De manier waarop ze een stukje patat in haar mond duwde, maakte me bijna gek van verlangen naar haar. Ik wou haar bespringen en zeggen dat ik haar toch zo graag zag maar ze keek nog niet eens op. Dus gaf ik haar een tedere zoen op haar hoofdje en ging naast haar aan de tafel zitten. Er scheelde duidelijk iets met Jee. Ze bleef maar voor zich uit staren en het leek wel alsof ze niet eens wist dat ik, haar grootste liefde, aanwezig was. Misschien komen haar maandstonden eraan, dacht ik bij mezelf. Dan loopt ze altijd wat grillig rond (Jee had steeds last,maand na maand, van die regels, vooral dan de eerste dag wanneer haar muisje volop bloedde en slijmpjes overgaf.). Ik keek haar aan en vroeg haar of er wat scheelde. Ze keek me even aan en tuurde daarna naar haar bord aardappelen, partjes brocolli en een halfopgegeten varkensworst (of kalfsworst of gemengde worst, ik kon op het zicht niet echt uitmaken over welk soort worst het hier ging, echt niet!) alsof die een spannend verhaal aan het vertellen was. Ik zuchtte diep en vroeg nog maar eens wat er scheelde. Ze legde haar vork naast haar bord en keek me ietwat verward aan. Haar ogen zagen rood. Ze had wellicht zitten huilen daarnet.
' Waar heb jij gezeten,DJ?', vroeg ze toen met een krakende stem. ' Waar was je?' Ze snoof eventjes met haar neusje.
' In Gent,Jee. In Gent waar we mijn auto niet meer vonden en toen maar de trein namen en die misten door die rolstoel en zo veertig minuten later de volgende trein moesten nemen en dan nog de bus en dat allemaal zonder sigaretten op zak en zonder jou aan mijn zij. Jij die ik zo gemist heb vannacht. En ...'
' Er was iemand aan de deur deze morgen en ik dacht dat jij het was en dus opende ik die verdomde deur maar het was iemand anders. Een enge man die vroeg of jij thuis was en die me bekeek alsof hij me wou verkrachten. En ik was zo bang van die man,DJ. Zo bang. Maar jij was er niet. Je bent er nooit. Nooit als ik je nodig heb,DJ. Ik haat het.', huilde Jee.
' Het spijt me,Jee. Echt waar. Het spijt me zo maar...'
' En sinds wanneer doe jij in wapens,DJ? Wanneer zou je me dat vertellen? Hé?', riep Jee het uit. Ze gooide het bord met eten met een zwaai op de grond. Het bord viel in duizend stukken kapot en de brokken patat,brocolli en worst spatten in het rond. Oh, God, dacht ik bij mezelf. Mijn meisje is compleet zot geworden. Zo zot als de achterdeur van een gekkenhuis. Straks moet ze binnen in één of andere instelling waar mentaal gestoorde kwieten om het kwartier hun pamper volschijten en met hun kromgegroeide klauwenhandjes verpleegsters krabben. Ze krijgt zware pillen, wordt in een dwangbuis gestopt en loopt de rest van haar leven rond als een gedrogeerde zombie. Ik zuchtte diep en vroeg:
' Wapens? Hoe bedoel je,Jee?' Ze keek me opnieuw woedend aan.
' Ken je dat niet,misschien, wapens? Geweren, pistolen, handgranaten, bazooka's. Dat soort dingen noemt men wapens,DJ.'
' Maar ik weet echt niet wat je bedoelt,Jee. Godverdomme, wapens. IK bedoel, wat weet ik nu van wapens af?', zei ik zo rustig mogelijk terwijl ik zowat begon te flippen van ellende. Waar had Jee het in godsnaam toch over?
' Maar wel genoeg om er te kopen, blijkbaar,DJ. ' zei Jee. Haar stem klonk wat rustiger en het leek of ze kalmeerde.
' Wat bazel jij toch allemaal,Jee. Heb jij gezopen of wat? Joints gerookt? Speed gesnoven? Hé, zeg het maar.', vroeg ik kwaad. Ik begon het nu wel echt op mijn heupen te krijgen van al die waanzinnige waanzin die me naar het hoofd geslingerd werd. Ik had nood aan een sigaret maar hield me in. We rookten niet in huis en zo omdat Jee vond dat roken in huis heel ongezond was en stonk.Nu een sigaret opsteken zou haar dus wellicht nog gekker maken dan de gekste gek.
' Ik heb niet gezopen, nee. Wat wellicht van jij niet kan gezegd worden.', zei ze ijzig kalm.
' Gaan we 't weer over mijn gezuip hebben? Ik kan je anders alles opsommen wat ik deze nacht zoal ...'
' Die enge man vroeg of je het wapen al had die jij hem beloofd had. ' onderbrak Jee mijn gezever.
' Die ik wie beloofd had? Wie was die klootzak feitelijk? ', vroeg ik geërgerd en keek Jee boos aan.
' Dat weet ik niet,DJ. Hij heeft zijn naam niet gezegd. Maar hij zei dat hij deze namiddag opnieuw zou langskomen.'
' Wat?', vroeg ik.
' Dat hij deze namiddag...'
' Ja, dat weet ik wel,Jee. Ik ben niet doof. Ik bedoel dat ik geen zin heb in een bezoek van een halvegare die mij een geweer komt vragen,verdomme.', riep ik paniekerig.
' Een pistool,DJ. Het was een pistool, zei hij!', fluisterde Jee. Ze stond recht en begon de rotzooi die ze had gemaakt op te ruimen.
' Een pistool! En heeft hij ook gezegd welke kogels hij er eventueel bij had gewild,Jee? Anders bel ik nog vlug even naar mijn wapenleverancier. Klant is koning, weet je wel?', riep ik het uit. Jee gooide de etensresten in de pedaalemmer naast de koelkast en keek me aan.
' Je moet niet zo roepen,DJ. Je zal het hem straks zelf kunnen vragen.', zei Jee kalm. Haar driftbui en woede-aanval waren volledig weg nu en Jee leek weer de rust zelve.
' Mag ik een kus?', vroeg ik zachtjes. Ze keek me aan, glimlachte en kwam op mijn schoot zitten. Ze gaf me een zachte zoen op mijn lippen.
' Sorry dat ik er nooit ben,Jee!', fluisterde ik in haar oor. Ze gaf me een dikke knuffel.
' Sorry dat ik zo overstuur was.', zei ze lief.
' Ik zal die enge man straks wel afschepen,Jee. En dan kruipen we samen in bed en vrijen we ons samen te pletter.' zei ik. Jee liet me los en knipoogde.
' Beloofd,DJ?', zei ze ernstig.
' Beloofd,Jee.', lachte ik en wreef eventjes door haar halflange zwarte haren.
' Ik zie je graag,DJ.  Ook al ben je er niet veel.'
' Ik u ook,Jee. Ik u ook. Maar ik ga nu eerst een sigaretje roken, als het niet geeft. Ik val bijna dood van de zin in een sigaret. Jee zei dat ik dat dan maar best zou doen want dat ze aan een dode man niet veel had en stond recht.
' Ik ben direct terug,Jee. ', zei ik lief en liep de keuken uit, de gang door en het huis uit. Ik stak een sigaret op en zette me neer op de vensterbank van het keukenraam. Ze is gekalmeerd, dacht ik. Ze moet niet naar een instelling. Dank u God. Ik rookte en genoot van de zon die fel in mijn gezicht scheen en ik dacht aan de voorbije nacht. Ik vroeg me af hoe ik in godsnaam mijn auto zou terughalen. Een vraag waarover ik mijn hoofd nu niet wilde breken. Nu wilde ik genieten van mijn sigaret en van de zon en straks van de lekkere vrijbeurt met Jee en de frieten die we deze avond gingen eten (want het was zondag en dan aten we altijd frieten van frituur Piet en Sam, de lekkerste frieten van de wereld, ook al werden die gebakken door twee homofiele klootzakken,dat wel.) en de gezellige tv-avond die nog volgen zou. Ik gooide mijn sigarettenpeuk op de grond en net toen ik wou binnengaan, stopte er een gitzwarte BMW voor ons huis.
De deur van de auto zwaaide open en er stapte een man uit.
' Dag,DJ. Ken je mij nog?', vroeg de man en hij gooide de deur van zijn peperdure auto met een klap dicht.
' Dudu?', vroeg ik geschrokken. ' Wat doe jij hier?'
De man kwam me glimlachend tegemoet en zei:
' Ik ben hier al geweest, daarnet, maar je was niet thuis.' Hij gaf me een hand.
' Mag ik even binnenkomen? Ik moet je iets vragen.' zei hij vriendelijk.
O, nee, dacht ik bij mezelf.
' Tuurlijk,Dudu. Kom maar binnen.', zei ik vertwijfeld.
Jee wordt gek, dacht ik bij mezelf en gooide de voordeur met een doffe klap dicht.

Twee weken geleden, ergens in Kortrijk, rond een uur of drie 's nachts

Nog een paar idiote nummers draaien en ik kan incasseren, dacht ik bij mezelf. Hondervijftig volledige euro's en dat voor drie uurtjes muziek draaien plus de hele tijd korte drank zuipen op de kosten van die neushoorn van een cafébaas. Een mens kon het slechter treffen. Ik legde 'When the rain begins to fall' op, een nummer uit de jaren '80 gezongen door die Pia Zadora en die verschrikkelijk lelijke neger van een Jermaine Jackson en dronk nog een teug Bacardi-cola. Er was behoorlijk wat volk geweest, hier, in café 'De wenteltrap'. Een bende idiote aardappelstampers met het niveau van twee keer niks had uitbundig staan dansen op de meeste nummers die ik vol overgave op de dansvloer had uitgestrooid. Om het even welk nummer ik ook maar draaide, de keet ging uit zijn dak. En ergens had mij dat een supergevoel gegeven. Ik voelde me zo super dat ik het na een uurtje of zo op een serieus zuipen had gezet met als gevolg dat ik nu redelijk bezopen achter de draaitafel stond. Het was nu even voor drieën en het meeste volk was weg, naar huis of naar een ander café of zo. Wat kon het mij ook schelen waar al dit uitschot naartoe was? Ik deed teken naar de cafébaas, die Snake of zo heette, dat mijn glas godendrank bijna leeg was. Hij knikte eventjes, zei dat ik dan mocht stoppen met draaien want dat er bijna geen kat meer was (wat waar was, er zaten nog slechts enkele dronkaards en een troep ambetante lelijke wijven aan de toog) en maakte mij nog een verse Bacardi-cola.
' Niet teveel ijsblokjes,Snake.', zei ik zacht. De laatste noten van 'When the rain begins to fall' dreunden uit de Bose-boxen en dus schakelde ik de muziekcomputer in, drukte op de randomknop en schoof de knop van het mengpaneel naar links. De intro van ' Sex verandert alles ' zweefde zachtjes door het café.  Ik haalde de cd uit de cd-speler, stak die in zijn doosje en stak al mijn cd's in de handige cd-koffer die ik voor een prijsje had kunnen kopen op één of andere beurs voor DJ's en ander krapuul.
' Voila, zie,DJ. Die heb je verdiend, man. Het was super.', zei Snake oprecht. Hij gaf me mijn drankje, liep naar de kassa, haalde er drie briefjes van 50 euro uit en stak die in mijn andere hand. Ik dronk een slok en zei toen dat hij bedankt was.
' Jij bent bedankt,DJ. Jij kan godverdomme nogal muziek draaien, hoor. Ik heb het daarnet nog gezegd tegen mijn wijf. Als er één muziek kan draaien, dan is het die kerel wel, zei ik. Hé Chantal, dat heb ik gezegd hé?', riep Snake nu uitbundig.Zijn wijf knikte haar hoofd bijna van haar misvormde romp en tapte een pot bier.
' Ik vond het ook best wel leuk,Snake.', loog ik en stak een sigaret op.
' Dat heb ik gezien. Ik zag dat je er plezier aan beleefde. ', lachte Snake luid.
' Vind je 't erg dat ik me wat aan de andere kant van de toog ga zetten,Snake. Ik voel mijn rug bij...'
' Tuurlijk,DJ. Godverdomme toch! Mag ik wat gaan zitten, vraagt die nu. Zeg, Chantal, mag ik me eventjes zetten, vraagt de DJ, nu. Hahaha. Chantal?', kraaide Snake.
' Jaja,Snake. 't Is al goed, met al uw gezever hele dagen. Laat die gast toch met rust, verdoeme.', reageerde Chantal giftig en gaf één of andere dronkaard een klap tegen zijn kanus omdat hij met zijn poten haar borsten wou betasten.
' Lelijk oud versleten wijf!', riep de dronkaard luid, liet een gigantische boer, kreeg nog een klap tegen zijn kop, dit keer zo'n loeiharde uppercut van Snake, en viel toen met stoel en al achterover. Hij bleef voor dood liggen. De overige stamgasten stokten even hun bezigheden (roken,drinken,drugs verhandelen,tongzoenen, zo'n dingen), bekeken even de murmgeslagen zatlap, riepen : ' goed gedaan' , ' Stuk krapuul' , ' pak zijn geld' , 'snij zijn penis af'  en gingen dan weer verder met datgene ze net bezig waren. Ik liep de toog uit en ging me aan de andere kant op een barkruk zetten. Ik schoof een lege asbak wat dichter, tipte de as van mijn sigaret af en dronk een verse slok Bacardi-cola. Snake en zijn wijf waren intussen begonnen met ruzie maken dat het niet schoon meer was.
' Ik heb je al duizend keer gezegd dat je niet zo met uw tetten te koop moet lopen,Chantal. Dat is alles,verdomme.' riep Snake.
' Ik kan toch moeilijk mijn tetten in de Leie kieperen,hé, stuk onnozelaar.' beet Chantal hem toe.
' Subiet zal ik jou met tieten en al eens in de regenput kieperen, jij vuile taart.', riep Snake luid.
' Ik ben weg. Trek uw plan,Snake. Trek uw plan met al dat krapuul hier.', jankte Chantal bijna. Ze greep een bos sleutels vast en liep de toog uit. Ze gaf de neergeslagen dronkaard nog een trap in zijn maag en liep het café uit.
Niemand reageerde op de ruzie en ook Snake deed alsof er niks aan de hand was. Hij begon glazen af te wassen. Ik doofde mijn sigaret en stak een nieuwe op. Zo blijft een mens bezig, dacht ik bij mezelf. Zolang hij het bij roken houdt, is er niks aan de hand. Ik dronk nog een zuipje Bacardi-cola. Een beetje verder aan de toog zat een man. Ik schatte hem een jaar of dertig. Hij zat whisky te zuipen en keek de hele tijd voor zich uit. Naast hem zat er een meisje van een jaar of twintig. Ze was niet echt Gods grootste geschenk maar al bij al viel ze wel mee. Ze had heel lang blond haar (zo lang dat ze er zonder moeite voor te doen met gemak de brokken stront van tussen haar bilspleten kon mee uitkuisen.), een koppel goedgevormde koplampen en een paar lippen die je zonder problemen binnen de halve minuut konden klaarpijpen.
Helaas voor het meisje stond er een gigantische neus op haar kop. Zo'n fliep van een neus dat als je er een brood tegen gooit, het in sneetjes terugkeert. Zo'n neus, weet je wel. Het meisje zat de hele tijd tegen de man te praten. en van haar kloten te maken. Wat ze precies zei, kon ik niet horen. Wellicht was het niet echt het grootste wereldnieuws dat die del te vertellen had want de kerel antwoordde niet en bleef maar voor zich uit staren en whisky zuipen. Plots werd  het de Pinnochio in het vierde kwadraat teveel. Het blonde wijf stond recht en liep het café uit terwijl ze verder van haar kloten aan het maken was. Straks zit ik hier nog helemaal alleen, verdorie, dacht ik bij mezelf en dronk mijn Bacardi-cola leeg. Het was hoog tijd om maar eens terug naar Zulte te trekken, schoot het door mijn hoofd. Jee zal blij zijn als ik nu al thuis kom. Ik stond recht en liep richting deur toen de zwijgende whiskydrinker me plots aankeek en zei;
' Drink je nog iets van mij?'
' Euh,... Liever niet. Nou ja, ik bedoel dat ik net van plan was om naar huis te gaan. Dat bedoel ik.', zei ik vriendelijk.
De man glimlachte, riep naar Snake dat ie nog zo'n verschrikkelijke cocktail mocht klaarmaken en een whisky zonder ijs en  dat hij zelf ook maar iets moest drinken. 'Okee!', riep Snake en begon de gevraagde drankjes klaar te maken.
' Echt, doe geen moeite. Ik ga echt wel...'
' Nog eentje drinken, inderdaad. ', onderbrak de man me. Hij klopte met zijn hand op de barkruk waarop het wijf daarnet had gezeten.
' Kom, zet u naast mij,kerel.', zei hij vriendelijk. Erg tegen mijn zin nam ik plaats naast de whiskydrinker en glimlachte hem vriendelijk toe.
' Eentje dan.', zei ik. Snake zette de drankjes voor ons op de toog, tikte eventjes met zijn glas bier tegen het volle whiskyglas en dronk de pint in één teug leeg.
' Gezondheid,Snake. Schrijf mijn boete maar op. Ik zal straks alles wel betalen.', zei de man. Snake knikte en liep richting kassa.
' Heb je dat wijf gezien?', vroeg de man en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Ik knikte en nam het glas Bacardi-cola vast. Zo vlug mogelijk uitzuipen en wegwezen, flitste door mijn kop. IK had echt geen zin in mislopende liefdesverhalen en dronk grote slok.
' Dat wijf is ziek.', zei de man rustig.
' Tja, ze leek me inderdaad niet al te best bij haar neus, ik bedoel, hoofd.', zei ik rustig. De man dronk een geut whisky.
' Ah, dat. Nou ja, dat is normaal. Zo is ze altijd. Ik bedoel maar dat ik gewend ben dat ze zo gek doet.' zei de man.
' A zo!', zei ik zacht en gooide mijn peuk op de grond.
' Wat ik wou zeggen, is dat ze écht ziek is. Fysisch,bedoel ik.', ging de man verder. Hij keek me met sombere ogen aan.
' Oei? En wat heeft ze dan? Kanker? Een maagzweer? Ik zeg maar wat.', zei ik en dronk nog een slok drank.
' Aids!', zei de man kort. Hij goot de rest van zijn whisky in zijn mond, stak zijn glas in de lucht en riep dat hij nog wel eentje kon verdragen. Snake schoot onmiddellijk in actie en goot nog een nieuwe whisky uit.
' Aids is natuurlijk redelijk serieus, meneer.', zei ik kalm.
' Dudu!', zei de man. 'Dudu!'
' Wat?', vroeg ik. De whisky begon blijkbaar redelijk te werken want de man begon plots in kleutertaal te praten.
' Mijn naam is Dudu. Meneer is thuis.', ging de man verder. Dudu, wat een zeiknaam was dat nu weer? Ik dronk mijn Bacardi-cola leeg.
' Dudu,dus.' zei ik.
' Dudu,inderdaad. Dudu!' zei de man,nam het nieuwe glas whisky vast en dronk het in één slok naar binnen.

' Aids, kan je je het inbeelden,man. Aids, verdomme.', zei Dudu ietwat boos. Ik had hem nog een whisky betaald en mezelf op nog maar eens een Bacardi-cola getrakteerd. Ik kon het me helemaal niet voorstellen en eigenlijk kon het mij geen reet schelen dat die trut ziek was. Ik dronk een slok drank en stak nog een sigaret op. Dit drankje zo vlug mogelijk uitzuipen en dan naar huis, naar Jee.
' En dan laat ze mij haar godverdomme nog neuken zonder condoom ook, het kutwijf.' , ging Dudu verder. Hij goot de zoveelste whisky naar binnen.
 ' Heb jij het ook dan?', vroeg ik voorzichtig.
' Dat weet ik niet maar de kans is wel groot natuurlijk.', zuchtte Dudu en riep naar Snake dat ie nog een whisky wou.
' De laatste dan,Dudu, want ik zou willen sluiten. Morgen weer vroeg dag, is het niet.?', antwoordde Snake.
' Salu, Snake. Tot morgen en de groeten aan uw wijf', zeiden de laatste overgebleven kroeggasten (twee marginae mannen en een dik wijf), kropen zo zat als een leger Zwitsers van hun barstoel en waggelden naar de deur van het café.
' Pak die kwakkel maar mee naar buiten,gasten!' riep Snake en hij wees naar de knock-out geslagen pervert die nog steeds groggy op de grond lag. ' Gooi hem maar ergens op de parking of voor mijn part in de gracht of in de Leie.' De twee mannen knikten, raapten de man op en sleurden hem mee naar buiten. Het dik wijf riep nog eventjes dat ze weg waren en eventjes later zat ik alleen in het café bij een agressieve cafébaas en een kandidaat aids- bezitter.
' Heb je jezelf al laten testen bij een dokter?', vroeg ik. Snake zette nog een glas whisky voor de neus van Dudu en ruimde de lege glazen op die nog op de toog stonden.
' Ja, dat heb ik gedaan,DJ. Dat heb ik gedaan. Morgenochtend weet ik de uitslag. ' zei Dudu zachtjes. En ik bedacht zo dat ik ook altijd met Jee neukte zonder condoom en haar foefje zonder beflapje likte tot dit spuitend klaarkwam. Misschien moest ik ook maar eens zo'n test laten doen? Al was ik bijna zeker dat mijn meisje zo gezond was als een school vissen en zeker niet vreemd ging en zich liet pakken door andere mannen.
' En wat als het positief is? ' vroeg ik voorzichtig en trok nog eens aan mijn sigaret.
' Dan is er niks aan de hand natuurlijk,DJ.' zei Dudu. Hij dronk een nipje whisky en deed teken naar Snake dat die zijn rekening mocht maken.
' Hoe bedoel je?', vroeg ik verward.
' Als de test goed is, is er toch geen probleem? Dan dump ik haar gewoon en zoek ik een nieuwe poes, eentje die niet ziek is aan haar muis of aan haar schijthol.', verduidelijkte Dudu. Snake kwam er aan en legde een bierkaartje voor de zatte smikkel van Dudu.
' 230 euro? Is dat alles?', vroeg Dudu. Snake knikte. Dudu haalde een lederen portefeuille uit de binnenzak van zijn jas, opende die en haalde er een briefje van 500 euro uit. ' Hier,Snake.', zei hij. ' De rest mag je houden. Koop er iets mee voor uw vrouw of ga maar eens lekker naar de hoeren of zo.' Snake zei dat ie heel erg bedankt was en stak het briefje in het pijpzakje van zijn hemd. Ik dronk nog een teug Bacardi-cola. Mijn hoofd draaide als een tol.
' Ik bedoelde eigenlijk wat je zou doen als de test positief is en dus voor jou negatief,Dudu.', zei ik.
' Wat?' vroeg Dudu. Jeetje, dacht ik. Hij gooit met briefjes van 500 euro alsof het stront is maar jammer genoeg heeft hij het verstand van een pot ingelegde rolmops. Geen wonder dat die oetlul op den duur ergens een dodelijke ziekte oploopt.
' Wat ga je doen als je ook ziek bent? Wat als je ook aids hebt, dat wou ik je eigenlijk vragen.', zei ik zo kalm mogelijk.
' Ah zo, wel, dan schiet ik haar godverdomme dood,man. Als ik ziek ben door die smerige heks schiet ik haar lelijke neus van haar kop. ' riep Dudu luid. Hij keek me aan met een blik om bang van te worden.
' Altijd raak, natuurlijk,Dudu.', lachte ik luid.
' Wat?', vroeg Dudu.
' Euh, nou ja,  ze heeft n redelijke grote neus, bedoel ik. Dus moet je al zowat blinder dan blind zijn om die niet te passen.', verduidelijkte ik. Ik hoorde Snake, die intussen de toog aan het afkuisen was, hardop lachen.
' Tuurlijk altijd raak. Ik ben waarschijnlijk de beste schutter van Kortrijk en omstreken, verdomme. Ook al heb ik nog nooit een wapen van dicht gezien.', lachte Dudu. Gelukkig kon die idioot lachen met mijn grapje want ik had helemaal geen zin om ruzie te krijgen en misschien wel een beet van die aidslul en zo ook besmet te worden met dat dodelijke virus en zo.
' Heb jij toevallig geen wapen die ik efkes kan lenen,Snake?', vroeg Dudu.
' Dat is verleden tijd,Dudu. Dat weet jij wel. Ik heb verdomme lang genoeg in de bak mogen gaan zitten voor die wapenhandel. Acht jaar tussen het goorste krapuul: drugsdealers, pedofielen, moordenaars, homo's. Dat soort tuig.' zei Snake opgewonden. Ik slikte eventjes en wou naar huis. Ik wou al lang naar huis. Al heel lang. 
' En jij,DJ? Kan jij me geen wapen bezorgen? Hé, kan jij me niet helpen?', vroeg Dudu me.
' Ik?', zei ik geschrokken. ' Tuurlijk,Dudu. Ik doe niks anders dan hele dagen wapens bezorgen aan mannen die hun wijf willen neerknallen.' Ik lachte luid. Snake en Dudu niet.
' Prima.', zei Dudu ernstig. ' Dan bezorg jij me maar een wapen.'
' En wat mag dat zijn?', gekte ik verder.
' Pak maar een simpele revolver,Dudu. Zo'n kleintje die goed in de hand ligt.', zei Snake.
' Een gewone revolver dus en kogels natuurlijk.', zei Dudu. Hij stond recht en gaf me een knuffel.
' Ik was maar aan het zeveren, eh, gasten. Ik weet helemaal niks over...'
' Ik neem nog contact met je op,DJ. Ik laat je nog wel wat weten.', onderbrak Dudu me. Hij haalde opnieuw zijn portefeuille boven en haalde er nog een 500 euro biljet uit. Hij tilde mijn glas Bacardi-cola op, dronk het in één teug uit en stak het briefje in het lege glas.
' Een voorschot voor de onkosten en zo.', glimlachte Dudu. Hij knipoogde eventjes, draaide zich om en liep naar de deur.
' Maar ik weet helemaal niet hoe ik aan een wapen moet geraken,Dudu. Dudu!' riep ik in paniek. De deur ging met een klap dicht en Dudu was verdwenen.
' Godverdomme,Snake. Wat nu?', vroeg ik angstig. Snake haalde zijn schouders op en nam mijn lege glas weg.
' Ik zou maar zorgen dat je aan een wapen komt,DJ. Dudu kan namelijk redelijk agressief worden als iemand zijn beloftes breekt, zie je.', antwoordde Snake en hij gooide het briefje van 500 euro op de toog.
' Beloftes. Ik heb helemaal niks beloofd, toch?', zuchtte ik diep.
' Als je geluk hebt, is hij morgen alles vergeten,DJ. Hij leek me nogal redelijk bezopen.', zei Snake.
' Ik hoop het,Snake. Ik hoop het.', zei ik zacht. Ik grabbelde het briefje van 500 euro van de toog en stak het in mijn broekzak.
' Moet ik nog iets betalen of ben ik effen?, vroeg ik en sprong van de barkruk.
' Ge zijt effen,DJ. Misschien tot nog eens,he. Mijn vaste DJ zal wellicht nog wel eens met de schijterij ziek in bed liggen.', zei Snake vriendelijk.
' Prima.', zei ik. ' Je hebt mijn nummer he, je belt maar.'
' Zal ik zeker doen,DJ. Zal ik zeker doen. Saluu.', riep Snake. Ik wuifde nog even richting cafébaas en verliet 'De wenteltrap'. Tegen de buitenmuur van het café, vlak naast de deur lag de zatlap die aan Chantals tetten had zitten prutsen, nog steeds uitgeteld. Ik spuwde op zijn kop en slenterde naar de parking waar mijn auto geparkeerd stond.
Waarom heb je nu toch gezegd dat jij aan wapens kon geraken,DJ?, dacht ik bij mezelf toen ik in mijn wagen kroop. Waarom kan je niet eens normaal doen? Ik startte de wagen en reed de parking van het café af.
Vlug naar huis, dacht ik. Vlug naar Jee, die nog maar eens te lang op mij heeft moeten wachten.