Vandaag opgestaan en naar het schooltje gegaan. ‘s Morgens trokken we eerst nog een foto met alle leerkrachten ( die kunnen we dan de laatste dag als aandenken geven) De kleuters hadden vandaag hun voorlaatste examen. Ze moesten allerlei schrijfoefeningen in een beertje schrijven. Voor sommigen ging dat heel vlot, maar voor anderen was het toch nog wat moeilijk. Maar mete en beetje hulp en vele keren uitleggen lukte het de kleuters wel! Toen was het speeltijd, señorita Céci vroeg aan me of het goed was dat we na de speeltijd een film zouden zien over Jezus, naar aanleiding van Pasen. De klas van juffrouw Nelly zou ook komen kijken. Dat vond ik natuurlijk geen probleem, ik zette de stoeltjes en tafels klaar en daarna ging ik naar de directeur mijn Vlir-beurs in orde brengen. Gelukkig had Señorita Gabriella (leerkracht Engels) ons geholpen om te vertalen, want van Engels naar Spaans is toch nog niet gemakkelijk. Na een lange tijd ( al ver over de speeltijd) was de directeur helemaal klaar. Toen ik terug naar de klas ging zag ik dat de film Matilda opstond! Ik vroeg aan señorita Nelly of we geen film over Jezus gingen zien? Maar ze zei dat señorita Céci eerst deze film nog eens wilde zien, morgen konden ze dan de film over Jezus zien. ( Sinds er in de kleuterklas een televisie met DVD-speler staat wordt daar nogal van geprofiteerd!) Toen de film gedaan was, was er nog even tijd dus hebben we met de kleuters op de speelplaats met krijt tekeningen gemaakt en heb ik de kleuters lere hinkelen. Daarna was de school gedaan. Na school gingen we mee met señorita Nelly, want zij had ons uitgenodigd bij haar thuis. Eerst aten we vlees met frietjes ( heel dikke, meer gewoon aardappelen eigenlijk) met groentjes. Daarna gingen we wandelen, haar neefje en nichtjes gingen ook mee. We gingen naar de “ aangename steen” deze wordt zo genoemd omdat de sjamanen daar mee werken ofzo iets ( we hebben het niet helemaal begrepen). Onderweg vonden we geluksbloempjes, bloempjes die normal gezien 4 blaadjes hebben, maar als ze er 5 hebben brengen ze geluk, eigenlijk hetzelfde als een klavertje vier. Toen we van de wandeling terugwaren, namen we een bus naar de Choko Banana. Daar aangekomen hebben we wat gewerkt voor school, daarna namen we een taxi naar huis. Ik heb dan nog eens spaghetti gemaakt en daarna zijn we begonnen met pakketjes te maken om als afscheidscadeautje te geven aan alle kinderen volgende week vrijdag ( want dan is het al onze laatste dag in het schooltje, het zal een dag vol emoties worden! Daar ben ik wel heel zeker van, afscheid nemen is gewoon niet leuk!) Na 100 pakketjes gemaakt te hebben, gaven we het op voor vandaag en gingen we slapen.