Gisterenavond, paasavond, keek ik naar die film van Mel Gibson. Hij liet bij mij een heel verdeeld gevoel na.
Sommige stukken waren echt doordacht uitgewerkt: de flashbacks versterkten steeds de scène waar ze bijhoorden o.a. het Laatste Avondmaal op het moment van Jezus' dood. De aanwezigheid van de duivel onderstreepte de aartsmoeilijke momenten tijdens de lijdensweg.
Heel opmerkelijk is ook het gebruik van het Aramees en het Latijn als taal, maar spijtig genoeg werden niet alle zinnen vertaald.
Maar de beelden waren soms vreselijk gewelddadig, misschien was dit ook zo bij een kruisdood, maar voor mij was dat te rauw. Ik vraag me echt af of dat nodig was.
De Christusfiguur werd sereen en evangelie-getrouw uitgebeeld.
Een tweede keer kijk ik zeker niet naar deze film.
08-04-2007, 15:44 geschreven door maria 
|
