Na de middag reden we naar moemoe, we namen een taartje mee. Samen verorberden we het bij een lekkere tas thee. We maakten er een gezellige namiddag van.
Gisteren een zonnige dag! Een goede gelegenheid om wat in de tuin te werken, Jef deed het ook. Mijn werkgebied lag in huis: de vloer kon een kuisbeurt gebruiken en het ongestreken goed lag al heel de week naar mij te pinken, dus pinkte ik deze keer maar terug.
Eergisteren 08.38u (vrijdag) , de telefoon rinkelde in een leeg huis... want wij waren op weg naar onze les multimedia. We bewerkten foto's: bijsnijden, kleur helderheid en contrasten aanpassen, tekst opplaatsen en in een Word-document verwerken. Aan het einde ontwierpen we een eigen CD- hoesje. Plezierig, grappig, maar toch een overvloed aan leerstof. Benieuwd of ik het thuis nog kon. Daarna een hapje gaan eten daar in de buurt. Jef vertrok naar zijn ouders (Brasschaat) en ik bleef in de school voor de receptie na mijn vorige cursus.
Bomma had die morgen gebeld. Het waterflesje dat aan de zuurstoffles hangt was leeg en moest vervangen worden. Omdat we niet thuis waren hadden ze het zelf geprobeerd en het was gelukt. Opluchting natuurlijk, maar ook ... moeten we overal bereikbaar zijn? Telkens weer duiken er schuldgevoelens op, omdat ik even blij was dat we de telefoon niet hoorden en omdat ... en omdat ... 't Is niet gemakkelijk een weg te zoeken tussen al die gebeurtenissen en gevoelens.
Die avond woonden we ook een diamontage over Malawi bij. Een mooi, maar arm land. Blij dat we er naartoe gingen.
Hoe gevoelens van mensen kunnen veranderen ... Toen we eergisteren aan bomma en bompa voorstelden om aan Willy, hun buurman, te vragen of hij de zuurstofsterkte soms wou controleren, kregen we een beslist "neen". Ze zouden hun plan wel trekken, maar ze zijn zo onzeker over de juiste sterkte, dat Annie ( hun vertrouwensbuur) en wij niet meer gerust van huis gaan. Maar gisteren is Willy zelf binnengewipt en heeft blijkbaar hun vertrouwen gewonnen, enkele uren later kwam hij helpen bij het vervangen van de fles. Mijn schoonouders waren opgetogen. En ...ook voor ons wordt de zorg zo wat lichter.
Andrea Van Eyken! Ze is een goede vriendin die al enkele tentoonstellingen hield. Meestal maakt ze aquarellen, maar ze leeft zich ook uit met olieverf. Op 2 november 2006 was er een tentoonstelling van haar tijdens de jaarmarkt in Niel. Een bezoek was de moeite waard!
Gisteren vertrokken we om 9 uur naar Brasschaat naar bomma en bompa. Hij had al enkele malen gevraagd om zijn auto naar de garage te brengen om te verkopen, dat leverde niet zoveel problemen op, maar om het bedrag van de cheque op zijn rekening te zetten moesten we een volmacht hebben. We maakten ook nog andere papieren in orde en brachten zijn medikamenten voor de hele week in orde. Daar mag je niet verstrooid bij zijn, gelukkig hebben we zo'n doosje waarin je ze per tijdstip kan schikken. Terwijl we er waren heeft hij een hele tijd losgekoppeld geweest van de zuurstof. Om 13 uur vroeg hij om het terug aan te sluiten, hij werd moe,daarna keerden we terug naar huis.
Mijn wandelvriendinnen waren al op stap, maar dankzij de GSM kwamen we hun rustpauze (en drankstop) te weten. Jef bracht me er naartoe, zo kon ik meegenieten van het zonnetje op de terugweg. Een frisse neus halen doet altijd goed.
Vanmorgen stond turnen met de 50-plussers op het programma. Die inspanning werkt ook ontspannend. Heerlijk! En voor ik aan het warme eten begin, kon ik nog wat kantklossen. 'k Zal moeten doorwerken als ik klaar wil zijn voor de volgende les.
Robbe was vandaag bij ons. We gingen boodschappen doen en maakten een lange wandeling, daar geniet hij van. Onderweg zingen we om beurt, hij en ik. Terug thuis zoekt hij steeds het kijk- en voelboek over Bumba, z'n gezichtje glundert.Na de middag doet hij een dut(je), daarna toonde hij zijn stapkunstjes. Wat een vooruitgang op een week tijd!
's Avonds tussen half zeven en acht verzeilde ik rechtzittend in dromenland.
Gisteren reden we naar mijn moeder (moemoe), ze werd vorige woensdag 87 jaar, en zondag vierden we het met alle kinderen, kleinkinderen en één achterkleinkind (onze Robbe) . Traditioneel worden er op haar verjaardag pannenkoeken en wafels gebakken. Van 3 kg bloem werd deeg gemaakt en 's avonds bleven er 8 pannenkoeken over. Er werd dus gesmuld. Het is elk jaar weer een hele drukte, maar moemoe kan er echt wel van genieten dat ze iedereen rond zich heeft. En als de laatsten naar huis gaan , is alles weer opgeruimd.
