Andrea Van Eyken! Ze is een goede vriendin die al enkele tentoonstellingen hield. Meestal maakt ze aquarellen, maar ze leeft zich ook uit met olieverf. Op 2 november 2006 was er een tentoonstelling van haar tijdens de jaarmarkt in Niel. Een bezoek was de moeite waard!
Gisteren vertrokken we om 9 uur naar Brasschaat naar bomma en bompa. Hij had al enkele malen gevraagd om zijn auto naar de garage te brengen om te verkopen, dat leverde niet zoveel problemen op, maar om het bedrag van de cheque op zijn rekening te zetten moesten we een volmacht hebben. We maakten ook nog andere papieren in orde en brachten zijn medikamenten voor de hele week in orde. Daar mag je niet verstrooid bij zijn, gelukkig hebben we zo'n doosje waarin je ze per tijdstip kan schikken. Terwijl we er waren heeft hij een hele tijd losgekoppeld geweest van de zuurstof. Om 13 uur vroeg hij om het terug aan te sluiten, hij werd moe,daarna keerden we terug naar huis.
Mijn wandelvriendinnen waren al op stap, maar dankzij de GSM kwamen we hun rustpauze (en drankstop) te weten. Jef bracht me er naartoe, zo kon ik meegenieten van het zonnetje op de terugweg. Een frisse neus halen doet altijd goed.
Vanmorgen stond turnen met de 50-plussers op het programma. Die inspanning werkt ook ontspannend. Heerlijk! En voor ik aan het warme eten begin, kon ik nog wat kantklossen. 'k Zal moeten doorwerken als ik klaar wil zijn voor de volgende les.
Robbe was vandaag bij ons. We gingen boodschappen doen en maakten een lange wandeling, daar geniet hij van. Onderweg zingen we om beurt, hij en ik. Terug thuis zoekt hij steeds het kijk- en voelboek over Bumba, z'n gezichtje glundert.Na de middag doet hij een dut(je), daarna toonde hij zijn stapkunstjes. Wat een vooruitgang op een week tijd!
's Avonds tussen half zeven en acht verzeilde ik rechtzittend in dromenland.
Gisteren reden we naar mijn moeder (moemoe), ze werd vorige woensdag 87 jaar, en zondag vierden we het met alle kinderen, kleinkinderen en één achterkleinkind (onze Robbe) . Traditioneel worden er op haar verjaardag pannenkoeken en wafels gebakken. Van 3 kg bloem werd deeg gemaakt en 's avonds bleven er 8 pannenkoeken over. Er werd dus gesmuld. Het is elk jaar weer een hele drukte, maar moemoe kan er echt wel van genieten dat ze iedereen rond zich heeft. En als de laatsten naar huis gaan , is alles weer opgeruimd.
Telefoneren, nota's nemen, luisteren, telefoneren, nadenken, weer telefoneren, overleggen en beslissingen nemen ... Dat deden we de voorbije drie dagen. Bompa mocht gisteren naar huis, maar eerst moesten er nog allerlei schikkingen getroffen worden: zuurstofflessen bestellen, een thuisverpleegster contacteren, een ziekenhuisbed aanvragen en ophalen en de woonkamer herschikken. Dan kon hij gisteren mee naar huis.
Hij is blij dat hij thuis is,maar hij is erg zwak en vlug moe en hij heeft het er moeilijk mee dat hij moet rekenen op de hulp van anderen. Soms is die niet-moeilijke man erg krikkel en weet je niet wat je mag zeggen. Maar wat gaat er in zijn hoofd om?
Vanmorgen is mijn man gaan kijken, want de eerste zuurstoffles was al bijna leeg en dat is veel vlugger dan men gezegd had. En zuurstof bijbestellen in het weekend kost 50 meer. Gelukkig brachten ze die enkele uren later. Dat zullen we dus goed in 't oog moeten houden, maar dat zal ook wel wennen.
Je weet 's morgens nooit hoe de dag zal verlopen, maar nu weten we dat helemaal niet.
Vandaag is het een winterdag, prima weer om te wandelen. De zon lokt ons met 5 vrouwen naar buiten om een frisse wandeling te maken. We kiezen een wandeling naar Ranst en genieten in "de Zoete zonde" van een warme drank waarbij we een klein glaasje advocaat en een praline geserveerd krijgen (alleen daarvoor zou je deze bestemming kiezen). Op de terugweg genieten we van het zonnetje en proberen het ijs op de bevroren plassen, net kleine kinderen. Thuiskomen, in de warmte, doet dan echt goed.
Met vallen en opstaan is het dan toch gelukt een foto toe te voegen.
Deze voormiddag is onze kleinzoon bij ons geweest. We deden er een wandeling mee, daar geniet hij van. We hadden ook een kijk- en voelboekje van Bumba, we hebben het wel 110 keer doorbladerd. 's Middags bleef zijn mama mee eten. We genieten echt van de maandagen door dat kereltje.
