Allee, foto's gelukt. Van onder naar boven: Aigueze, Montclus (waar mama en Ismene zwommen, papa uiteraard niet wegens zijnde mietje), Ismene tussen de goe-rieke, de Ardéche met Vallon Pont-d'Arc waar we een megagrote kobbe in onze nette vonden, het monastère waar Van Gogh verbleef in St Remy en La-Roque-sur-Ceze (idem dito commentaar Montclus). opnieuw: klikken op de kleine foto's maakt ze groter.
We hebben onze wagen terug en Ismene heeft nog al haar tanden! Woehoe!
Dat van die wagen heeft ons wat grijs haar gekost, man, man, man. Zal dat hier allemaal niet neerschrijven, vertel het nog wel. We dachten in eerste instantie van Peugeot Assistance dat ze snel reageerden omdat ze direct onze wagen kwamen takelen, maar daarna ging het helemaal bergaf: tegenstrijdige berichten, geen berichten... Maar eind goed al goed, als we tenminste ons geld terugkrijgen want jaja, bij aankomst in de garage bleek nog helemaal niks vermaakt te zijn en moesten we betalen uit eigen zak. Gisteren zijn we met onze Clio naar de Mont Ventoux geweest, werkelijk prachtig en een supermooie, heldere dag. Vandaag regent het weer en we zijn veel tijd verloren door de autotoestanden. We zijn na de middag doorgereden naar de zee, auto stond immers al meer dan halverwege en we hebben een zeer leuke middag gehad. We hebben eens iets gehad voor Ismene aangezien de voorbije dagen vooral voor ons waren. We zijn een groot aquarium gaan bezoeken en Ismene zat samen met papa op de splash in Babyland. Daarna speelden we nog wat in het zand.
Ik probeerde foto's op te laden, maar het duurt een eeuwigheid.
Opnieuw en ter bevestiging: we amuseren ons echt ondanks de pech.
Goed ja, gamba's geflambeerd met pastis, dat laat je niet koud komen he. Dus we waren in Aigueze vertrokken, de auto geeft een foutboodschap, ach ja geen probleem zeker. Aangekomen in ons huisje gaf de auto echter nog lichtjes... Pech dus. Rondgebeld, Peugeot assistance zou de auto komen halen en een vervangwagen regelen. Alles goed en wel dus, goeie service. Pech ging echter verder... Onze lieve kleine kabouter maakte kort nadat we in ons huisje waren aangekomen, een hele lelijke tuimelperte. Ze viel met haar mondje op een reling. Bloeden, schreeuwen, en alles wat erbij hoort. Haar ene tandje is een stuk kwijt, haar andere tandje stond los. De pantoffelpapa ging al bijna de Samu bellen, maar wat doe je aan een los melktandje? Niets he. Voor de zekerheid en om papa gerust te stellen, dan maar Kervel gebeld. Die bevestigde: tandje los valt eruit - kan je niks anders mee doen, of tandje los groeit weer vast. We hebben de hoop dat tandje blijft zitten want vandaag precies vaster.
Batterij bijna plat en prise werkt niet. Kort verhaal auto: nog geen nieuws over eigen auto, maar we rijden nu met een clio na een halve dag te hebben moeten wachten en dan met taxi naar nimes te zijn gebracht.
Maybe soon more!
PS: we laten het niet aan ons hart komen hoor, we stellen het goed en lachen elke dag!
De geurige lavendelvelden, de geneugten van de gastronomie, de overdonderende hitte, de monotone maar aangename sound van de krekels; de dorpjes om eeuwig in de kleine steegjes te verdwalen: heerlijk de Provence!
We zijn zaterdag goed aangekomen. We vertrokken om 1h30 en om 10h30 stopten we tussen de lavendelvelden om de benen te strekken. We reden wat verder en bezochten het kasteel van Grignan, zeer leuk. Nadien tipje van Peggy ter harte genomen: les cascades de sautadet: een zalige plek om te verkoelen in de rivier. Ons huisje in Gaujac is gezellig ingericht en heeft alles wat we nodig hebben en wat we niet nodig hebben = mieren. Die beesten kennen we tenminste, in Sri Lanka lieper er andere dingen door onze kamer. Zondag werden we jammergenoeg uitgeregend, maar we lieten het niet aan ons hart komen. We bezochten Les Baux de Provence - een gezellig dorpje met kitschwinkeltjes -, St Remy de Provence met het monastaire waar Van Gogh lang verbleef en Avignon. De Pont hebben we quasi niet gezien, we hebben er al zeker niet op gedanst, door de gietende regen. Maandag zijn we dan naar de Ardeche gegaan, waar het weer goed was maar wat fris. In de namiddag zwommen we in Montclus en dronken we een pastis in Aiguèze, allemaal tips van Peggy, die weet de leuke dingen toch te vinden hoor.
We hebben 4 dagen genoten van Cape Cod en het zonnige weer. Het was gisteren bijna 80 graden, geen idee hoeveel dat eigenlijk is, maar we weten ondertussen dat het vanaf 68 best ok is. Bjorn en ik zijn allebei het fahrenheitregeltje vergeten. We zijn gaan fietsen, er is hier een traject op een oude spoortweg. Helemaal zoals thuis dus! Bjorn had slechte benen en ik een kleinere fiets waardoor ik iedere keer als ik afstapte, eem blauwe plek bij had. Mijn benen zijn helemaal blauw, maar ik was een goeie coureur. Ismene vond het niet altijd leuk, soms wel (zie foto). De eerste volle dag zijn we naar de walvissen gaan kijken. De fotos zijn niet super, we hebben ons geconcentreerd op ons eigen kijken vooraleer portretten te trekken. Het was een adembenemend spektakel, ik was er helemaal week van. We hebben de lekkerste oesters en kreeften gegeten allertijden, misschien wel het lekkerste allertijden punt. Gisteren zijn we gaan zwemmen in de sheraton, we vonden geen andere zwembaden en toevallig was er net een knuffelsessie met babydieren zoals een zwijntje, poesje, hondje... Ismene vond het uiteraard helemaal de max en mama eigenlijk ook een beetje. We zijn ook in het zand gaan spelen.
Vandaag rijden we richting JFK langs panoramische route zodat we morgen niet ver meer moeten rijden. We zouden eigenlijk best nog een beetje willen blijven plakken maar aan alle mooie liedjes...
Mensen, see you soon. Deze mooie herinneringen pakt niemand ons nog af. The Lemans
Wondermooie watervallen maar jammer van de lunaparken, de minogolf, het pretpark, etc. Geen tijd voor het volledige verslag! En ja, we zijn een dagje naar de Canada geweest! Ismene vond het Rainforest Cafe zeer leuk!
We zijn op Cape Cod aangekomen waar we uitbollen tot de voorlaatste dag. Het is hier opnieuw zonnig en mooi. Ik zit weer achter de receptie van ons motel, het Skaket Motel in Orleans (whats in an name). Internet vinden is echter niet gemakkelijk. Wat nieuws? Geen rare dingen meer tegengekomen, behalve: - zonnecreme uitgelopen in rugzak. Met wat vochtige doekjes alles verholpen en de rugzak ruikt lekker. - autosleutels kwijt geweest. Gelukkig teruggevonden in de best bewarende plaats: de vuilbak. - Ismene de grond van dichtbij gezien in Saratoga Springs. De grond bestond uit kleine steentjes die tot in haar neus zaten, we houden dat een beetje in de gaten.
Hier snel eens een teken van leven van aan de receptie van een hotel. Wifi hebben ze hier overal, maar geen computers ter beschikking. We deden de voorbije dagen Shenandoah (met bezoek aan de grotten waar Ismene een vakantieliefde opdeed), de Niagarawatervallen (adembenemend maar spijtig van alle lunaparken er rond) en de Adirondacks (supemooi, we sliepen in een prachtig hotel Waters Edge Inn, google maar eens). Nu zijn we in de green mountains en de receptioniste van Horizon Inn wil haar pc terug...
Tot hoors, we stellen het nog steeds super en keren langzaamaan terug naar NY...
