Beste lezer, Commissaris Volbloed geniet nu van een welverdiende lange vakantie. Ondertussen schrijf ik verder aan de verhalen van zijn collega commissaris Punaise. Die zit op een ingewikkelde en zeer verdachte zaak. Met Herman Brusselmans in slechte papieren. Toch een voorspoedig 2009 gewenst. Jules Naemelucs
Thriller met en over Herman Brusselmans Spannende belevenissen van Herman Brusselmans en zijn vrouw Tania
20-12-2008
Volbloed Episode 80 Oplossing
Volbloed Episode 80 Oplossing
In een verborgen grot op de Duivelrots vonden Volbloed en Pikkel twee aktentassen met daarin papieren die wijzen op een deal tussen Flo, Bitskummer en een bende terroristen. Tevens zit er een contract bij met een zekere Sultan Ali Benkali 'nSifi, met adres in de Sahara. Deze belangrijke vondst wordt doorgeseind naar onze eerste minister, die wel ontslag genomen heeft maar toch menselijk blijft als het erop aankomt schone vrouwen te redden uit de klauwen van één of andere seksmaniakige Sjeik.
In de Sahara is een kortstondige zandstorm aan de gang. Dat zijn ze daar gewoon. Maar in de grootste tent, die van Sultan Ali Benkali 'nSifi, heerst er ook storm. De man schijnt woedend en wraakzuchtig naar twee gasten te roepen en af en toe ook naar Allah, maar dan zachtaardiger, ofschoon die niet zichtbaar aanwezig is. In hun typisch Arabisch wordt er erg veel heen en weer getierd. Alhoewel de Sultan duidelijk het hoge woord voert. Ook in 't Arabisch. Voor de duidelijkheid vertaal ik het even ten behoeve van de lezers die het Arabisch niet machtig zouden zijn.
'Eén van mijn twee dure gouden duikboten gekelderd door de domme schuld van die apen van terroristen!' zegt de Sultan Ali Benkali 'nSifi. 'Gelukkig heb ik van de CIA één van hun beste onderzeecaptains cadeau gekregen voor mijn persoonlijke onderzeeër en die kon ontsnappen. Die Caran Dash van Bush en de CIA is een schat van een vrouw. Moest ze geen vuile decadente westerse hoer zijn, ik vroeg haar ten huwelijk. Maar dit terzijde.'
Eén van de twee gasten neemt dan het woord. 'Meester, u moet wel in overweging nemen dat wij niet wisten dat die twee vrouwen die we voor u bij die terroristen kochten al méér dan dertig jaar oud waren. We weten dat ge van jonge kippen houdt. Maar op de fotos die we van u kregen zagen ze er toch een stuk jonger uit dan in 't echt! U wou die twee deernen absoluut hebben, Meester van Allah, vergeet dat toch niet,' zegt de ene man, zwijgt dan en kijkt naar zijn compagnon. Die neemt dan het woord, weer in dat Berberachtige broebeltaaltje. Ik vertaal het simultaan zodat het vlot leest. 'Grote Meester van de woestijn, waarom kocht ge die vrouwen op foto?' 'Ik deed dat omdat ik nog nooit Vlaamse vrouwen gehad heb en die zijn volgens mijn raadslieden heel sappig, gewillig en heet, dwazerik van een onderhandelaar dat ge zijt!' antwoordt de roodaanlopende Sultan. Ik weet niet of u zo een razend Sultan-exemplaar ooit gezien hebt, maar die zijn tamelijk afschrikwekkend. Wees dus blij dat u niet in die tent aanwezig bent. 'Ik steun die terroristen met plezier, die decadente varkens van westerlingen moeten hangen, idioot van een helper dat ge zijt, maar ik wilde voor één keer eens iets terug van mijn terreurvrienden. Ze stelden voor mij twee Vlaamse hete konijnen te geven en wat krijg ik : twee al gebruikte dertigers of misschien wel veertigers! Wat ben ik bedrogen door die terreurvrienden! Ik wil hun hoofden, hier in mijn paleistent, op een gouden schotel, drie dagen krijgen jullie de tijd, anders wil ik jullie lelijke koppen hier zien!' 'Maar Oppermeester van Allah, die terreurvrienden van u zijn allen dood, naar de zeekelder gestuurd door de CIA.' 'Als ik hun hoofden hier niet ten geschenke krijg binnen de drie dagen, wil ik die van jullie, op een gouden schotel! Allah is groot! Weg jullie! Nu. Opkrassen!' Dan gaat in de tent van Sultan Ali Benkali 'nSifi één van de vele gsm's af. De vier halfnaakte maagden die daar al die tijd lief zaten te zitten in een hoek van de Sultantent, graaien naar al die gsm's, vinden degene die rinkelt en geven hem bliksemsnel aan de duidelijk nerveuze Sultan. 'Maak er twee dagen van,' zegt hij terloops naar een soort boekhouder die alles opschrijft, weer in dat Arabisch. Zijn geschrift is zodanig kattig dat ik het zelf ook niet kan lezen, sorry daarvoor, beste lezer.
'Hallo, Sultan Ali speaking. Who is on the line? The Prime Minister from Belgium and the President from Flanders? What can I do for you, gentlemen?' Even een stilte. 'Do you want your ladies back? You can have them back, too old for me, I am very sorry!' Voor de eenvoud ga ik verder in onze eigen taal. 'Meneer Peeters en meneer Term, wilt u die Sabine en die Brigitte terugkrijgen? Dat kan met plezier, maar u betaalt de terugreis naar huis, plus een soliede onkostenvergoeding. Het is crisis, ook voor mij! Weet ge wat ik nog van een liter petroleum krijg? Peanuts zijn het! Schandelig is het! Het Westen zuigt ons leeg, voor een habbekrats! Ik heb die twee vrouwen voor veel geld gekocht van een paar bevriende terroristen. Het zijn daarenboven, zeker op foto, twee schone wijven. Ge kunt ze terugkrijgen voor een paar miljoen euros.' Aan de andere kant van de lijn blijft het heel stil. De pas gevallen Term en zijn kompaan Peeters bespreken dit alles. Heel snel, veel sneller dan hun regeringen ooit werkten. 'Hallo, hallo, hallo, Belgium,' horen ze aan de andere kant geïrriteerd roepen. 'Ok Sultan,' zegt Term, 'mogen het aandelen zijn van de grootste bank van België?' 'Natuurlijk,' antwoordt de Sultan vanuit zijn tent. De storm is nu gaan liggen. 'Goed dan,' zegt Term, 'u krijgt twee miljoen euros in de vorm van Fortis-aandelen, een schitterende belegging voor u, Meneer de Sultan Ali Benkali 'nSifi,' voegt hij er fijntjes aan toe. Dit alles heeft onze Term, korte tijd prime van België, toch weer klaargespeeld! Doe het maar eens na....
'Term, ge zijt een vogel voor de kat.' Garel Kucht zit glimlachend in het rond te kijken, haalt zijn bandopnemerke boven, toont het aan de verwonderde premier en vervolgt: 'Kijk, vent, dit heb ik niet eens meer nodig gehad om u te kraken!' Term smijt in een franse colère zijn nieter naar het hoofd van onze minister van betrekkingen buiten de grens. Hij mist op een haar. 'Wat een geluk dat ik mijn Fortis-aandelen heb verkocht lang voor de ondergang!' kraait Garel en steekt zijn tong uit naar een wenende Term.
Plots komt Clem, de minister van oorlog, binnen. 'Term, dwaze kloot, nu vallen wij zeker en ben ik legerminister af. Allemaal uw domme koppige idiote manier van doen. Als ge wilt blijven waar ge zijt moet ge nu een staatsgreep plegen, Term! Zijt ge akkoord? Ik ken een paar generaals die dit direct arrangeren, op mijn signaal.'
'Jamaar Clem, ik ben bang dat mijn politieke carriere dan om zeep is.' 'Als ze niet om zeep is dan is ze zeker naar de kloten, man,' antwoordt een grimmige Clem. 'Wat gaat er nu met België gebeuren?' zucht Term. 'Ook naar de kloten denk ik,' vervolgt Garel Kucht. 'En met de Fortisspaarders?' 'Ook naar de kloten, denk ik.' 'We leven in een klotenland jongen.'
Term neemt zijn tweewieler en fietst naar de koning. Maar de koning in niet thuis. Die is naar Italië, het geboorteland van onze gemalin. Zou ik naar Filip vragen denkt hij bij zichzelf? Term denkt heel veel bij zichzelf. In die mate dat niemand weet wat hij eigenlijk denkt. Ook Filip is niet thuis, met zijn vrouw naar de cinema en de lakei weet niet welke film. Domme kloot van een lakei denkt Term.
De koning is eigenlijk wel thuis op zijn landgoed maar deed enkel alsof. Omdat hij vlak voor het weekend anders weer moet werken. Allemaal de schuld van die bende onbekwamen, denkt hij. Onze vorst kijkt richting zijn vrouw en zegt: 'Paola, welke partijen kunnen mijn land nu nog rechthouden?' 'Wie blijft er nog over, sir?' vraagt de koningin. 'Het Vlaams blok, die De Decker, de NVA en die SPA,' antwoordt de koning gezwind, hij kent immers zijn land en zijn pappenheimers.
'Ik kan ook naar die Hollander Bos bellen en vragen of ze Vlaanderen willen kopen,' oppert de koning. 'En naar Sarko in Frankrijk voor de verkoop van Wallonië als extra provincie voor La France.' 'Goed idee, sire,' zegt de kwien, 'dan slaan we toch nog wat euros uit uw apenland. 'Ik zit alleen met Brussel,' moppert Albert. 'Aan die Barroso cado geven, Bert, als kerstgeschenk aan de Unie, gratis voor niks. In Brussel wonen toch alleen maar immigranten die geen belastingen betalen maar wel op onze kosten leven!' 'Ge klinkt als één van 't Vlaams Blok, Paolake,' repliceert de vorst. 'Ik ben altijd al rechtsgezind geweest, Albert, dat weet ge toch. Waarom uw broer in de tijd met die beenhouwer VDB geen staatsgreep gepleegd heeft is toch spijtig, we hadden nu al die miserie niet gekend.' Paola loopt kwaad weg door de serres van haar paleis, voor de laatste keer.
En zo eindigde het Koninkrijk België, vlak voor Kerstmis 2008. Onze kleinkinderen zullen het van buiten moeten leren in de les geschiedenis: Term, was de laatste premier van België en Albert, de laatste koning der dappere Belgen, althans volgens Julius Caesar.
Ondertussen zitten commissaris Volbloed en zijn medewerkers wel te wachten op actie van onze regering die echter gevallen is, met fatale schedelbreuk tot gevolg. Volbloed en Pikkel zullen het lokaal zelf moeten oplossen, op dat eiland Katho. Hun zoektocht op de Duivelrots heeft wel nieuwe elementen aangebracht, elementen die ze kunnen gebruiken om de verdwenen vrouwen te redden van de seksslavernij bij één of andere Sjeik uit het middenoosten.
In de Wetstraat is het weer druk druk druk! Term, de premier, Clem, onze minister van legerzaken en Garel Kucht, minister van betrekkingen over de grenzen, zitten samen. Spoedberaad heet dat. Met een tafel kaviaar, kreeft op vijf manieren, zeven gerookte vissoorten in overvloed en toastjes, veel toastjes, de heren letten namelijk op hun lijn en hun gewicht. 'Nog iets te melden, Garel,' vraagt de premier terwijl hij een hele kreeft diets maakt. 'Ge spat wel op mijn nieuw Boss kostuum met uw kreeftengedoe, Term,' is het antwoord van Clem. 'Ik heb u niets gevraagd Clem,' zegt Term die er weer nerveus bijzit. Garel Kucht leest dan zijn verslag. Eigenlijk van zijn kabinetchef, want eerlijk gezegd, die hoge heren doen zelf niet veel, behalve lullen en goed eten. 'De verdwijning van onze commissaris Brigitte Pijpen en van de echtgenote van onze hoofdcommissaris Volbloed, de vermoedelijke aanslag op onze bijzondere spion-hoofdcommissaris Bontekoe en de plotse aftocht van de baas van onze staatsveiligheid, de heer Bitskummer baart ons zorgen.' Term onderbreekt Garel zijn aflezen en gilt boos met gevulde mond, zodat de stukken kreeft in het rond spatten. 'Kucht, dat weten mijn voeten ook en dat zijn geen advokaten! Ter zake alstublieft!' 'Dat programma is om acht uur vanavond,' merkt Clem op, maar Term kan daar niet mee lachen. Clem en Kucht denken samen hetzelfde: wat een eikel is die Term geworden sinds hij premier is. Garel Kucht vervolgt dan zijn verslag: 'Rond het eiland Katho werden twee onbekende duikboten opgemerkt door lokale vissersbootjes. Eén ervan werd gekelderd door de CIA. Enkele lijken werden opgevist door de Franse vloot, die ter plaatse oefende. Bitskummer is één van de doden. Ook Flo werd dood uit het water gehaald. Uit ronddrijvende documenten blijkt dat Bitskummer een infiltrant was en lid van een terreurorganisatie, evenals die Flo. De tweede duikboot is kunnen ontglippen. Momenteel geen verdere informatie verkregen van de KGB en de CIA.'
'Maar toch, maar wat een miserie toch! Zijn onze instellingen dan allemaal corrupt?' vraagt een wat ontmoedigde premier. Garel Kucht maakt snel zijn typisch droge analyse: 'Niet zo corrupt als in onze Congo, Term, maar toch niet allemaal pluis.' 'Laten we met mijn leger de macht grijpen,' springt Clem bij. 'We maken de koning opperhoofd en hij zal blij zijn.' 'Ge bedoelt zeker opperbevelhebber, Clem?' 'Neenee, oppergeneraal wil ik zelf worden!' 'Clem, dat leger is niet van u, hoe dikwijls moet ik dat nog herhalen? Ik vind ook dat ik dat mijn kiezers niet kan aandoen, zo een staatsgreep!' 'Maar Term toch, maak je geen illusies, veel kiezers hebt gij al lang niet meer!' 'Ik denk er verder over na, heren. Misschien in een later stadium,' antwoord Term. 'Hoe moet het nu verder met die zaak van die commissarissen?' 'Garel, neem contact op met Caran Dash van de CIA. Die kent alle terreurorganisaties over de ganse wereld. Vraag wie een duikboot bezit. De eigenaar daarvan koopt ge dan om teneinde de twee dames terug te halen.' 'Met welk geld moet ik die gangsters dan betalen?' 'Met Fortisaandelen, Garel, zoals we het oploste in die Putin-zaak.' 'Verbeeldingskracht mist gij, Garel, gij wordt nooit premier van België!' Garel Kucht verlaat de Wetstraat en schakelt zijn bandopnemertje uit. Dat toestelletje zit in zijn binnenzak en neemt alles op wat Term met hem bespreekt. Die Term kraak ik nog eens denkt hij en een glimlach verschijnt op zijn vermoeid aangezicht...
Ondertussen onderzoeken Volbloed en de zijnen de Duivelrots op Katho. Om een spoor te vinden en een antwoord op de vragen: waarom is Bontekoe zo toegetakeld? Door wie? Wat zit daarachter?