Beste lezer, Commissaris Volbloed geniet nu van een welverdiende lange vakantie. Ondertussen schrijf ik verder aan de verhalen van zijn collega commissaris Punaise. Die zit op een ingewikkelde en zeer verdachte zaak. Met Herman Brusselmans in slechte papieren. Toch een voorspoedig 2009 gewenst. Jules Naemelucs
Thriller met en over Herman Brusselmans Spannende belevenissen van Herman Brusselmans en zijn vrouw Tania
09-10-2008
Volbloed Episode 58 Crisis
Episode 58 Crisis.
Eindelijk kwam ook Clem, onze legerminister, het vliegtuig uit. Hij had zich de reis met de C130 anders voorgesteld. De geheime dienst werd een legervliegtuig aangeboden, nadat onze premier bij Clem daarop had aangedrongen. Onze premier Term was miraculeus snel hersteld na zijn ongeval met zijn luchter. Alleen nog een lelijke kwetsuur op het voorhoofd van de premier was merkbaar. Een goede ziener herkende onmiddellijk de vorm van de onderkant van een kroonluchter in het voorhoofd van de eerste minister. Clem kon niet tegen vliegen en was niet gewend zo avontuurlijk de lucht in te gaan; Clem kwam zelden van de grond omdat zijn vrouw daar niet van hield (ge zult als vent maar pech hebben met een libidoloze vrouw te huwen! Dat hebt ge natuurlijk met die katholieke huwelijken zonder sex vooraf!).*** Vandaar dat hij de hele tijd op de pot zat in het vliegtuig, hij had geen ervaring betreffende van-de-grond-komen en kotsen was zijn deel want er was veel turbulentie! Nu Clem terug op vaste bodem loopt ontgroent zijn kop en durft Pikkel vragen: 'Hoe komt het dat Term zo snel genezen is?' 'Allemaal door die bankcrisis! Term heeft al zijn geld in aandelen van Fortis en Dexia gestoken. Toen men hem vertelde dat hij in actie moest komen om zijn geld te redden, was hij klaarwakker. Ik kan mij niet van de gedachte ontdoen dat Term wat comedie speelde met dat luchter-accident om zo de aandacht af te leiden van het feit dat hij al vijftien maanden politiek ter plaatse trappelde.' zegt Clem. 'Waar is hij nu? wil Pikkel weten. 'Zijn Fortis-aandelen aan 't verkopen aan den ouwen dikke van de CVP. In ruil hiervoor mag Jean-Luc voorzitter worden van Dexia. Weer zo een combine zeker? Vertel dat allemaal niet door, hé Dré! Als dat aan de oren komt van het slimme deel van de bevolking is het oorlog!' 'Maar dan zit u toch goed, als minister van ons leger!' wil Pikkel zeggen maar hij zwijgt en bazelt: 'Nee Clem, natuurlijk niet, ik kan een paar geheimen bewaren. Daarbij, het slimme deel van onze bevolking is zo miniscuul klein dat ge geen risico loopt.'
Ondertussen is aan de andere kant van de C130 zich een drama aan het voltrekken. Een dertigtal geiten is al meegesleurd, het bos in, door leeuwen, tijgers, wolven en andere schone zoogdieren. 't Is te hopen dat Putin zijn beloofde Vlaamse geitjes niet gaat tellen bij levering. De beurscrisis, de bankcrisis, de economische crisis en de staatscrisis zullen peulschillen zijn in vergelijking met Putin bedriegen door hem minder geiten te leveren dan beloofd. Onze Belgische geheime ruilhandel omwille van commissaris Bontekoe draait op een catastrofe uit......ook al omdat ondertussen nog eens vijftig geiten opgeslokt worden, deze keer door een hele berenfamilie die op reis was door de Russiche pampas en toevallig passeerde. Dat Clem en Pikkel deze uitroeiing van hun stapel niet opmerken is begrijpelijk, ze zijn met mekaar in gesprek. Maar waar zitten die Marcel en zijn baas, colonel vliegenier Captain? Die zijn ondertussen toch ook niet door die wilde dieren meegesleurd en opgepeuzeld......? Het ziet er nog slechter uit dan we eerst dachten....
***
Voor de jongere lezers raad de schrijver aan geen kat in een zak te kopen maar wel altijd kwaliteitsvolle condooms te gebruiken bij het erotisch uittesten van een mogelijke levenspartner. Dat geldt zowel voor jongens als voor meisjes. Er lopen ook veel impotente gasten rond, meisjes, met veel blabla tot ze tot actie moeten overgaan! Goeie en handige minnaars zijn dun bezaaid, er lopen er weinig van rond, bekwame wippers zijn zeldzaam, hou daar rekening mee bij uw keuze , jongedames!
Wordt vervolgd, maar pas binnen een goeie 10 dagen....
De gezagvoerder kijkt zijn co-piloot aan en zegt: 'Dit is nieuw voor ons, hebben we alleen op de simulator geoefend! Nu gaan we het echt moeten doen, Marcel!' Marcel knikt en trekt zich nog wat vaster. De indrukwekkende C130 hangt boven de treinwagon van Wagon Lits Cook, om het terrein te verkennen. 'Mooie wagon,' merkt Marcel op terwijl de captain opnieuw aanvliegt, dit keer om te landen. 'Laten we hopen dat de wielen het houden,' zucht de gezagvoerder. Achter hen zit Dré Pikkel, de geheimagent, die zich heeft vastgesnoerd en het gesprek van de twee piloten aanhoort. Met gemengde gevoelens ziet Dré de vervaarlijke machine dalen richting de treinwagon waarin Snik zit. Snik, in opleiding bij de recherche van Volbloed, ziet het licht rond hem weer verdwijnen. Zodadelijk zal er een bombardement losbarsten, door Russische Migs of zoiets, denkt hij. Snik Goet is danig in de war en zwaar overspannen vanwege zijn laatste weken in die Orient Expres, richting Siberië, met vier Russen op zijn hielen. 'Daar gaan we' zegt de captain in volle concentratie en met verbeten blik. 'Zijn de geiten vastgesjord?' 'Yes, captain.' Achterin het vliegtuig is het een gebleir van jewelste. De C130 raakt de eerste zoden. Een zware klap. De wielen huppelen over het hobbelige landschap en slikken de bulten in het weiland als veelvraten. Het grote vrachtvliegtuig is geland en staat nu stil vlak naast de wagon van Snik. Die zit weggedoken in zijn coupé, verstijfd van schrik. Nu de stilte terugkeert in het landschap, licht hij zijn hoofd en durft door zijn raampje kijken. Hij ziet achteraan aan het vliegtuig twee mannen op de landingsstrook lopen, richting zijn wagon. De nacht gaat plots over in de ochtend en hij herkent geheimagent Pikkel, die hij ooit zag in de burelen van commissaris Volbloed. Snik durft nu eindelijk een treindeur openen. Als Pikkel dichterbij komt zegt hij tegen de wenende Snik: 'Jongen, uw baas heeft samen met ons dingen geregeld. Ge zijt veilig.' Als ze Snik wat te eten gegeven hebben, vertelt Dré Pikkel het ware verhaal. 'Snik, gij hebt als lokvogel moeten dienen. We wilden weten in hoeverre Putin de deal tussen hem en Term serieus nam. Vandaar dat we de trage weg kozen, via de trein en jij werd uitgestuurd. Door het feit dat Putin vier waakhonden de trein opstuurde om jou te schaduwen wisten we dat hij het meende. Op zijn Russisch hé, jongen!' Toen jij je baas echter nieuws liet via de telefoon en meldde dat je in paniek was, hebben we je verdere reis vroegtijdig afgeblazen en aldus aan Wagon Lits Cook gevraagd jouw wagon 's nachts af te koppelen en op een zijspoor te plaatsen. Vanop het dak hebben de Russische spionnen op onze vraag en met goedkeuring van Putin slaapgas ingespoten in je coupé, zodat alle andere passagiers konden verplaatst worden naar de andere wagons, zonder dat jij iets opmerkte van het rangeren en het geroezemoes. Aan de andere passagiers werd verteld dat iedereen moest verhuizen wegens een ernstig mechanisch defect aan deze wagon. In ons vliegtuig zitten 300 geiten, als uitwisseling voor Commissaris Bontekoe. We vliegen nu incognito door naar de farm van Putin en wisselen de geiten uit voor commissaris Bontekoe. De commissaris is reeds bij Putin himself, hij werd er deze morgen vanuit Siberië heengebracht.' 'Alles verloopt dus volgens plan, Snik. We gaan de beesten nu luchten en laten ze wat eten op de grasvelden hier en dan vertrekken we in de namiddag richting de boerderij van Putin.' 'Blij toch?' vraagt Pikkel nog, maar de jonge rechercheur is danig vermoeid, krijgt nu de weerslag en dommelt in. Wat Snik dus niet meer heeft kunnen melden aan Pikkel is dat daar veel wilde dieren loslopen die nu even op de vlucht zijn vanwege het kabaal van de landing. Maar die beesten zijn er nog. Vanuit de bossen verderop kijken ze toe en likken ze hun lippen als ze die heerlijke geitjes uit het vliegtuig zien huppelen, in massa.
Verbaasd was ik toen ik onlangs deze twee mails in mijn inbox vond. In verband met Herman Brusselmans nogwel! Ik wil ze u niet onthouden. Twee uittreksels krijgt u te lezen.
Ik verneem dat Brusselmans een raadsman ingeschakeld heeft omwille van zijn besmette gastenboek. Langs deze weg maak ik me dan ook kenbaar aan die raadsman. Ik verwijs naar het werk 'Mank' Ik ben de zoon van die schoenlapper. Ik heb dus helemaal geen zelfmoord gepleegd zoals Herman misleidend in zijn boek vermeldt. Ten tweede is mijn moeder niet gek zoals hij valselijk wil aantonen in datzelfde boek. Het meest verwerpelijke is dat het wel waar is dat hij mijn vader altijd met een foefke naar de kelder stuurde om er dan tussenuit te muizen zonder te betalen. In zijn boek doet hij dat maar drie keer, maar in het werkelijke leven heeft hij mijn vader zeker dertig keer zo geflikt. Ook dat dwaze liedje 'Plitse pletse plot..enz.' dat mijn vader zogezegd zong tijdens zijn werk is onwaar. Vader speelde piano maar zong nooit! Verder slikte hij nooit spijkers in. Hij gebruikte de beste schoenlijm die er toen te verkrijgen was, zeker geen nagels. Ik dien dus klacht in wegens belediging en eerroof, tenzij Brusselmans alsnog de onbetaalde rekeningen met hoge interest vereffent en een nieuwe versie van 'Mank' publiceert met de nodige rechtzettingen en verontschuldigingen. In één woord;: een nieuwe 'kut edition'. Het kan zijn dat dat met een C moet zijn, ik ben maar de zoon van een schoenlapper en geen geleerde schrijver. Ik geef hem één week om hierop te reageren anders gaat hij bloeien voor de rechtbank en hij weet van eerdere processen hoe dat dan afloopt met zijn geldbeugel.... Getekend :De zoon van Gustaaf, de vroegere schoenlapper van Herman Brusselmans.
De dame uit Nederland heeft gelijk. Het moet maar eens gedaan zijn met die Brusselmans te sparen. Ik ben Kathy Strobbe uit zijn roman 'Mank'. Ik heb helemaal niet met Herman genegenenzestigd zoals hij in zijn boek zo vlot beschrijft, hooguit wat geknuffeld en eerlijk gezegd zijn geknuffel is amateuristisch en pubergepruts! Hij stoeft heel veel met sex-verhalen in zijn boeken maar in 't echt brengt hij er niks van terecht, ik weet het uit goede bron, van zijn vrouw. Een halve emmer sperma in mijn mond en doorgeslikt...? Hooguit een drup of twee meldde zijn ega mij! Erger is dat kort na het verschijnen van 'Mank' mijn man, een Brusselmansfan tot dan, die roman las en mij onmiddellijk liet zitten met mijn twee kindjes, die nog elke avond vragen wanneer die meneer met al zijn gekleurde kabouters, huisjes en bossen op bezoek komt.....
Ik ben die roman 'Mank' onmiddellijk opnieuw gaan lezen en het is niet schoon hoe hij over die twee mensen schrijft! Alhoewel ik lees Brusselmans wel graag. Jules
Je verwacht op zo'n bloggen-ding veel zwans, onnozelheid, flauwe kul en waardeloze dingen. Zo dacht ik tenminste tot ik op twee blogs terecht kwam die intriest zijn.
U moet maar eens kijken op: www.bloggen.be/ Het Seppe dagboek
Seppe, jongen, onrechtvaardig is het.
Toevallig val ik op deze blog. Een intrieste blog. Daar word ik stil van. Kinderen voortijdig afgemaakt door onheelbare ziektes. Om opstandig te worden. Woorden die deze ellende verzachten bestaan niet, medicijnen zijn machteloos. Ouders die zo iets meemaken moeten door een hel gaan en toch sterk zijn om het zieke kind te begeleiden. Wat zijn we toch onvolmaakt en falend. Waar is die geweldige oneindig goede god, die ons schiep, meneer pastoor? Smijt uw bijbel weg of beschouw hem als bijeengeraapte langdradige idiote verhalen, langgeleden geschreven door een hoop fantasisten en neuroten..... Jules
Dag moedige weduwe met kindjes. Het is een wrede wereld waarin we leven. Vrede in deze wereld komt er wellicht nooit. Veel dwaasheid heerst er en diepe ellende vloeit daaruit voort. Je man had een beroep met grote risico's en het lot besliste hard. Woorden die helen bestaan daar niet voor. Mijn moeder werd ook weduwe met twee kindjes. Een dochterke van 9 jaar en ikzelf, nog in haar buik, toen mijn vader verongelukte, 32 jaar was hij, al lang geleden ondertussen. Van een toen nog open tram gevallen en dood was hij. Een mogelijke troost kan voor jou zijn dat mijn moeder na veel pijn, enkele jaren later een nieuw leven begonnen is, met zelfs nog twee kindjes erbij en terug heel gelukkig werd. Ik ben ondertussen zelf al in de vijftig, maar ik weet dus dat na de pijn die je nu meemaakt, een nieuw en gelukkig leven mogelijk is. Mijn eigen moeder was het bewijs. Veel sterkte wens ik je. Het komt nog goed voor jezelf en je kinderen, het kan, al zal je dat op dit ogenblik niet willen en kunnen bevatten. Jules
Deze wereld kent veel stille en onzichtbare ellende. De massa die daarvan gespaard blijft beseft dat niet! Misschien moet in de scholen wat meer gepraat worden over dit facet van ons bestaan. Er kunnen alleen betere en meer begrijpende volwassenen uit ontstaan.