Hallo!

Hier ben ik weer nadat ik jullie twee dagen even op jullie honger heb laten zitten. Maar er is weinig vertellenswaardig gebeurd. Het is enkel een lang en vermoeiend weekend geweest.

Gisteren zijn we samen met mijn co-promoter naar May Leba geweest. Hij wou het studiegebied nog eens bekijken en een beetje achter Gebeyehu zitten want tot nu toe is er nog maar één digitale regenmeter geïnstalleerd. Voor de rest heb ik super veel gewandeld gisteren en weinig gedaan. Tegen 3 uur hadden we honger en zijn we naar Hagere Selam gereden om iets te gaan eten. Hagere Selam is een ‘groot’ dorp 9 km verder dan May Leba. We zagen super veel mensen wandelen langs de weg want op zaterdag is er blijkbaar een grote markt. Zowel een gewone markt zoals bij ons alsookeen veemarkt. Het was een typisch Afrikaans dorp! We aten er natuurlijk de traditinele ‘injerra’ met tibbs (lamsvlees). Daarna dronken we nog een tasje ‘buna’. Op verschillende eetplaatsen vind je tv’s terug, maar  wel met heel veel sneeuw/ruis/mierencross,… Toch wordt het veel gekeken door de mensen. Gisteren was er een ‘tallent show’ bezig! Grappig dat je dat toch ik elk land hebt!

Terug in Mekelle was het alweer 18.00u en weer bijna etenstijd! We pakten Silke mee naar de Kariboe! Echt een fijne plaats waar je buiten kan zitten met leuke obers en fijne muziek op de achtergrond! Daarna ben ik eens een bar gaan opzoeken. Silke doet haar thesis samen met samuel, een Ethiopische student die zijn 2 master jaren in Gent doet. Hij nam ons met zijn vriend mee naar een leuke bar! Gelukkig begint het uitgaansleven hier al vroeg, want ik was best moet! Maar tegen 20.30 zat het toch goed vol! We probeerde mee te dansen, maar daar heb ik niet genoeg ritme voor hoorJ! Ik kan ze niet na doen! En zo vermoeind dat ze hier dansenJ! Maar het was eens leuk! Tegen 22.00 gingen Silke en ik weer door want we waren heel moe! Bovendien moest ik vandaag om 6.00 opstaan om terug naar May Leba te gaan!

Vandaag hebben we veel gedaan! Ik trok heel veel foto’s om achteraf met (hopelijk een gis programma) de ‘vegetation cover’ na te gaan. Dit wil dus zeggen dat ik naar elke site ben moeten wandelen, wat een eindje is! Maar het lukt steeds beter met mijn conditieJ! Gebeyehu en een andere student namen de bodemstalen om het bodemvocht weer te meten. Er zal dus weer veel labowerk zijn deze week! Het had gisteren heel hard geregend! De grootste regenbui tot nu toe. Enkele trenches zaten tot op de rand vol en 2 zijn zelfs vernietigd! Het was vandaag dus een hele lange dag, want we moesten deze herstellen!

Ook ben ik vandaag voor de eerste keer alleen op pad geweest! Amai ook al heb je zo een mooi en weid zicht, toch was het niet gemakkelijk om van site tot site te lopen. Ik ben dan ook een paar keer fout gelopenJ! Aangezien het zo fel geregend had, bleef alle kleibodem weer aan mijn schoenen hangen. Pff amai! Heel vermoeiend om te wandelen, dat is echt zwaar!

Op het laatste moest ik stoppen met mijn taak als ‘fotografe’ want de boer werd boos op mij. Ik mocht met mijn zware wandeleschoenen, waaran dus super veel bodem bleef hangen, niet door de plots wandelen met zijn gewassen. Dus als het terug wat droger is zal ik terug moeten! Voor de rest was het dus een echte werkdag. Van de weekends heb ik hier nog niet veel gewerkt! Maarja nu maar beter door doen en dan kan ik hopelijk 2 daagjes vrij krijgen als Koen en Karel mij komen bezoeken! Het begint nu echt te korten, leuk!

Morgen gaat Gebeyu terug naar May Leba, maar ik ben blij dat ik weer een dagje op de unief/ in het labo mag verblijven!

29-07-2012 om 20:27 geschreven door Lotte Martens  

Hallo,

Vandaag wordt het weer een kort blogje! Hoewel het nog maar 21.00 uur is ben ik al weer stik kapot en vallen mijn ogen bijna toe tijdens de afleveringen van friends! Maar toch nog even iets schrijven voor mijn trouwe blogvolgersJ! Vandaag was het een productieve dag. De dag was dan ook weer snel voorbij. De hele voormiddag heb ik in het labo gewerkt. De stalen waren ovendroog, dus het wegen kon beginnen. Tijdens de middag gingen we even ‘down town’ om wat te gaan eten. Normaal ik eet altijd op de campus, maar nu vroeg mijn co-promotor of ik niet mee wou gaan. Dat was eens leuk. In de namiddag hebben we even samen gezeten om een aantal zaken te bespreken. Dat heeft me veel wijzer gemaakt! Hoewel ik dacht dat ik eigenlijk totaal nog niet voldoende voorbereid was, zei hij dat het er tot nu goed uit zag. Hij zei dat ik al goed weet wat ik wil en dat dat heel positief is. Hij zei dat ik al goed bezig was, dus dat is fijn om te horen J! Hij heeft me uitgelegd hoe ik de runoff curve nummers kan bereken en heeft me nog enkele goede papers gegeven. Aangezien ik ook al de data van de voorbije jaren heb gekregen van Gebeyehu, kan ik nu al beginnen met analyseren! En ondertussen ook nog voldoende data van dit seizoen verzamelen natuurlijk! Morgen gaan we samen naar May Leba en zondag ook weer. We moeten weer veel op het veld gaan doen. Dus dat beloofd weer veel labo werk voor volgende week!

’s Avonds ging ik weer naar de blue Jordanos om weer van het lekkere vegetarisch buffet te genieten. De worteltjes en de patatjes waren weer super lekker! Daarna at ik met Jonas, Tesfay en de kok nog een groot stuk taart. Ik twijfelde even of dat de taart nog goed was, maar volgens hen was dat zeker het geval! Hij stond namelijk goed koel in de frigo. Hij smaakte toch nog hetzelfde dus ook ik at een veel te groot stuk.Maar nu is hij wel helemaal opJ. We hebben dus heeeeel veel gegeten.

Ik denk dat ik me nu al ‘slapensklaar ‘ga maken! Mijn kaars is uit, maar ik wens jullie nog een fijne avond!

27-07-2012 om 20:23 geschreven door Lotte Martens  

Vandaag een kort blogje, want er is maar weinig gebeurd. Of toch niets spectaculair om te vertellenJ. Deze morgen was het even spannend afwachten of ik naar May leba of naar de universiteit moest gaan. Ik wachtte dus aan het classic café op de auto van de CUD, hopend op een dagje uniefJ! Want naar May leba gaan is toch altijd een hele trip en ik kan er ook niet altijd even veel doen. Ik was dan ook zeer blij toen Gebeyehu vroeg of ik vandaag in het labo wou werken terwijl hij naar May Leba zou gaan. In het labo valt er nog niet veel te doen, enkel om de twee uur eens kijken hoe het staat met de filters en dan af en toe eens bijschenken. Nog blijer was ik, toen ik aan mijn bureauke zat en zag dat het internet terug ging! Het heeft 4 dagen plat gelegen…

Om half 3 kwam mijn co-promotor op bezoek. Ik verschrok toen hij in het Nederlands tegen mij begon te praten. Hij is van Louvain-La-Neuve dus dat had ik niet gedacht. Ik had al schrik dat ik mijn beste Frans ging moeten boven halen, dus dat was de derde grote meevaller vandaagJ! Het is een vriendelijke en fijne man! Als ik hem met Daniel hoor praten, begin ik wel een beetje schrik te krijgen. Ik moet dringend meer lezen over mijn onderwerp denk ik , want ik kon niet altijd even goed volgenJ. Gelukkig heeft hij nog niet te veel aan mij gevraagdJ! Hij gaat hier één week verblijven en daarna nog 2 weken rondreizen met zijn vrouw en 2 kinderen. Ik vroeg wat hij allemaal ging bezoeken en het is zo goed als dezelfde toer als wij gaan doen Karel, dus dat komt helemaal goedJ! Met als enige verschil dat hij een auto gaat huren en wij het met het openbaar vervoer moeten doen. Maarja dan maak je tenminste wat mee en het is low budget voor studentenJ!

Voor de rest gaat er niet meer veel gebeuren. Ik heb net de boiler op gezet om seffens hopelijk een fijn warm douchke te pakken. Daarna ga ik eens een frietje etenJ!Langs ons hotel en het gebouw er naast is er een super smal open plekje waar elke dag een vrouwtje staat met haar friteuze. Dat moet ik hier dus toch ook eens geproefd hebbenJ. Aangezien ik nog heel veel taart over heb, ga ik vandaag een ongezond avondmaal houden. Ik pak me een groot stuk taart, want ik vind het zo zonde om hem weg te gooien, en ik haal me een frietjeJ!

Fijne avond nog! Tot op de volgende blog x

26-07-2012 om 17:05 geschreven door Lotte Martens  

Vandaag begon zoals de andere dagen, met het enige verschil dat ik nu een jaartje ouder ben. Maar dit jaar geen zingende chiromeiden of mijn gezin dat zingend aan mijn bed stond op één of andere Europese vakantiebestemming. Nee deze morgen stond ik op met het sms’je van mijn liefje en de twee verjaardagskaarten die ik nu eindelijk mocht open doen! Bedankt Lore en de meisje van PeerJ! Ik was  om 6.00 even opgestaan om de boiler van de douche aan te zetten om vervolgens nog een half uurtje in mijn bed te kruipen. Dat was fijn, wetende dat ik nog een half uurtje kon blijven snoezen. Maar om kwart na 6 hoorde ik plots vele kamerdeuren op de gang open gaan. De meeste gasten douchen ’s morgens, dus ik  sprong maar snel mijn bed uit om toch mijn douchebeurt niet kwijt te zijn. Ik moest er namelijk toch een beetje fatsoenlijk uitzien op mijn verjaardag héJ!

Daar zat ik dus veel te vroeg klaar om naar de universiteit te vertrekken. Honger  had ik niet, dus ik besloot maar een tasje ‘buna’ te gaan drinken, vlak bij de bushalte. En uiteindelijk is er ook nog een tasje ‘shai’ gevolgd. Ik voelde me direct al een stuk volwassener toen ik alleen over de straat liep en me ergens gezellig settelde op een klein stoeltje. Alleen iets gaan drinken heb ik gedurende 21 jaar nog nooit gedaan in België en nu doe ik het praktisch elke dag! En ik kan er zelfs soms van genieten…

De elektriciteit was gelukkig terug gemaakt op de universiteit dus we konden eindelijk aan het labo beginnen. Labo klinkt zo moeilijk, maar eigenlijk is het dat absoluut niet. Het is gewoon heel tijdsintensief werk. We moesten alle zakjes met de bodemstalen voorzichtig open maken. Amai daar heb je een geduld voor nodig en goede nagels, maar die had ik vorige week helaas net kort geknipt om te verhinderen dat er te veel bodem achter zou blijven zitten! Als het aan mij lag, had ik gewoon een mes genomen en de plastieke zakjes open gesneden, maar ze willen ze nog hergebruiken… Daarna deden we de bodemstalen in de potjes en moest ik ze allemaal wegen. Ook hier kreeg effeciëntie een waarde 0. Gebeyehu had de exellijst afgeprint en ik moest de nummers van de potjes en het gewicht bij de juiste plots schrijven, om het in de namiddag dan gewoon allemaal over te typen in excel. Waarom niet gewoon rechtstreeks in excel typen. Dat gaat sneller en je verminderd de kans om foutieve waarden over te schrijven, vroeg ik? Maar hij beweerde dat dit de snelste methode was. Ik heb nu de lege excel sheets dus de volgende keer probeer ik het toch gewoon rechtstreeks in excel in te voeren! Maar ik vond de voormiddag best nog wel leuk. Eens iets anders en de tijd ging snel om.  Ik voelde me een echte onderzoekster toen ik daar op mijn stoeltje voor de weegschaal zatJ. En ik was blij dat ik eindelijk CIJFERTJES zag! Nu begint de data eindelijk te komen!

Daarna liepen we weer naar het ander lab om de filters terug bij te vullen. Amai de halve liters zijn nog steeds niet gefilterd. Het gaat wel heel traag. De regenbuien die geweest zijn, waren zeer hevig waardoor er veel sediment in het water zit, met zeer trage filtersnelheden als gevolg…  Toch ben ik de rest van de namiddag bezig geweest met de exel tabellen in te vullen en de foto’s van de voorbije dagen te coderen. Tegen 16.15 vroeg ik of ik door mocht gaan zodat ik op mijn gemak mijn taart kon gaan halen. De taart zag er heel lekker uit! Ik was zeer benieuwd hoe hij ging smaken, maar ik moest nog even geduld hebben. Het waren geen 3 lagen zoals Daniël had gezegd, maar het was meeeer dan genoeg! Vervolgens wandelde ik weer naar het axum hotel (jaja, ik doe wat kilometerkes op een dag) om mijn mails te checken, want ik verwachte wel wat berichtjes via internet aangezien ik geen sms’je had gekregenJ. Blij was ik toen ik even met mama en Koen kon skypen, want ik heb toen de eerste ‘gelukkige verjaardag’ gehoordJ (buiten die van Silke en Erik). Ethiopiërs zeggen dat blijkbaar niet of toch niet snel?

Aangezien het vandaag woensdag (lees: vegetarische dag) is, gingen Erik en ik naar de blue yordanos. Daar heb je een heel vegetarisch buffet. Ik kon mijn hartje ophalen en lekker veel rijst, patatjes, spinazie en vooral: gekookte wortelen eten!! Mmm wat was ik blij om terug wat vitamientjes binnen te krijgen en om vooral geen bonen en ei te moeten eten! Rond 20.00 waren we terug en ik maakte me klaar voor mijn ‘feestje’. Alé, ik trok mijn pasgewassen t-shirt en broek aan en klaar was keesJ! Om 20.45 zette ik mij aan een tafeltje in de ’pizza bella’, voor moest het volk wat vroeger zijn, wat natuurlijk heel onwaarschijnlijk is, maar je weet nooit e! Maar om 21.15 nog geen Gebeyehu en Daniël te zien… Ik had de vrouw en dochtertje van beide trouwens ook uitgenodigd, maar nog niemand te bespeuren. Gelukkig zit ik hier in een gezellig fijn hotelletje en waren Jonas (opdiener van ‘pizza bella’, de kok (ben zijn naam vergeten (=moeilijk), Tesfay en nog iemand die hier vaak de wacht doet er bij komen zitten, wachtend op mijn uitgenodigd volk! Maar om 21.30 nog niemand te bespeuren. Ik stuurde Daniel en Gebeyehu dat wede taart gingen aansnijden, maar dat ze nog steeds welkom zijn. Blijven wachten had geen zin. Ik blies de kaarsjes uit en we trokken enkele foto’s. Gezongen werd er niet, maar dat wordt blijkbaar wel gedaan. Ik denk dat ze misschien wat verlegen waren? Want toen ik rond 20.45 even met Jonas alleen aan de tafel zat, was hij zachtjes een variant op ‘happy birthday’ aan het zingen.

De taart smaakte anders dan verwacht, maar het had wel iets! Ik had enkel een veel te groot stuk! Hij lag heel zwaar op u maag (of at ik teveel gekookte worteltjes?). Ondanks dat mijn ogen groter waren dan mijn buik, at ik toch heel mijn stuk op. Hetgeen wat op petit beurre leek, was niet zo luchtig. Het was stijf en zwaar, maar wel heel zoet. De cake zelf was lekker en proefde eigenlijk zoals bij ons. De smaak van de roosjes en het roos van onder aan de taart kan ik moeilijk beschrijven. Oorspronkelijk dacht ik dat het marsepein was, maar dat kennen ze hier helemaal niet. Ik weet niet was het was, maar het bevatte veel kleurstof en smaakte zeer zoet. De roos op de vier uithoeken, vond ik persoonlijk niet zo  lekker. Toen, bericht van Daniël: ‘Lotte, happy birthday. As my home is a little bit far I couldn’t join u ceremony. See you tomorrow. Daniël.’ Alé, kon hij dat gisteren of vandaag niet zeggen? Ik heb hem twee keer geïnviteerd… Van Gebeyehu hoorde ik niets, dus op zich was het wel ‘fijn’ dat hij toch iets had gestuurd.

Op een bepaald moment ging Tesfay even weg en kwam hij terug met een grote kaart. Als je hem openvouwde werd hij nog wat groter.  Er stond een mooi Engels tekstje op. Ik vond het heel lief van hem! 3 kussen worden hier precies wel niet gegeven, ofwel durven ze dat misschien niet. Ik weet het niet.. Rond een uur of 22.00 hadden we echt wel ons buikje rond gegeten, hoewel er nog meer dan de helft over is, en gingen we naar boven. Ik bedankte hen nog eens, want zonder hen had ik daar mooi gezetenJ!

Terug op mijn kamer stuurde ik nog een berichtje naar Gebeyehu voor om hoe laat ik morgen klaar moet staan. Nu stuurde hij wel onmiddellijk terug. ‘Happy birthday! We will leave at 7.15am but maybe you’ll be working at the lab. See you at 7.15’. Oké, dat wordt weer fijn vroeg opstaan morgen! En leuk dat je laat weten dat je niet komtJ. Tja cultuurverschillen zeker?? Wat bij ons super onbeleefd of zelfs misschien een beetje beledigend zou zijn is hier helemaal anders. Dit is ook Afrika zekerJ?

Nu ga ik stilletjes slapen, want morgen wordt het weer vlug dag. Ik ben benieuwd of ze er morgen nog iets van zeggen…

Maar in ieder geval, voor ik het nog vergeet te zeggen: Bedankt allemaal voor de verjaardagswensen!!

Slaapwel x

25-07-2012 om 22:06 geschreven door Lotte Martens  

24-07-2012 om 20:48 geschreven door Lotte Martens  

We hadden vandaag om 8.30 op de universiteit afgesproken.  Dit is te laat om de gratis staff bus te pakken, dus ik nam voor de eerste keer een klein blauw busje, die je hier trouwens overal vindt. Het kost maar 1,5 birr om naar de universiteit te gaan, dus dat is geen geld. Het was wel eens grappig om in zo een busje te zitten. De busjes zijn super oud en kunnen totaal niet meer optrekken! Zeker de berg  op, was zeer moeilijk! Ik denk dat het maar 10 km/u reed. Het duurde dan ook veel langer dan verwacht, maar ik was gelukkig op tijd vertrokken.Je moet ook wat tijd incalculeren als je zo een busje neemt, want ze vertrekken pas als ze helemaal vol zijn. Gelukkig is dat ’s morgens geen probleem. Ik geen 2 minuten moeten wachten en weg waren we! Ik had gehoopt om nog een tasje ‘shai’ te gaan drinken, maar die tijd had ik niet meer toen ik op de campus aankwam. Gebeyehu had me al om 8.10 gestuurd dat hij aan het wachten was op mij. Ofwel is hij te laat ofwel veel te vroeg, maar echt op tijd heb ik hem nog niet gezien. Toen ik aankwam zat hij al in het labo. De deur was gelukkig open! Ik was blij dat we eindelijk konden beginnen! Maar wat bleek… Er was geen stroom. Al 2 dagen niet. Dus we konden ons labo niet uitvoeren. We moeten de  bodem stalen ovendroog maken, maar zonder elektriciteit kan de oven niet werken. We zetten wel alle potjes klaar en nummerde ze van 1 tot 200. We waren dus wel een uur bezig. Daarna gingen we naar een ander labo, aan de andere kant van de campus. Amai de ligging is hier toch allemaal vreemd en totaal niet praktisch. We moeten hier best veel wandelen. Van ons kantoor naar het labo is zeker 10 minuten wandelen. Van het ene labo naar het andere is nog eens 10 minuten wandelen.

Het andere labo was nieuw, maar het kon wel dringend een poetsbeurt gebruiken. Hier installeerde we een 60 tal potjes met filters. Voor elke filter moesten we een filterpapiertje plooien om zo dat ‘soil integrated samples’ te filteren. Hier zijn we ook wel even zoet mee geweest. Het filteren gaat wel langzaam om de 2 uur, gingen we terug om er terug wat water bij te kappen. In totaal moet er een halve liter gefilterd worden, dus dat duurt ongeveer anderhalve dag, afhankelijk van de hoeveelheid sediment dat er in zit weliswaar. Ondertussen was er nog altijd geen elektriciteit, dus we konden niets doen in het ander labo. Dan maar naar het kantoor, maar ook hier is al 2 dagen geen internet. Blijkbaar is er eergisteren een boom omgevallen waardoor er een aantal kabels kapot zijn. Om één of andere reden is dit nog altijd niet gemaakt en zit de universiteit dus zonder elektriciteit en internet.

Deze middag ging ik alleen eten, want Gebeyehu gaat zoals gewoonlijk ‘downtown’. Zo noemen ze dat hier. Ook als je een busje pakt moet je zeggen ‘downtown’ als je citycentre zegt kom je God weet waar uit. Ik zette me op een stoeltje onder een boom van het cafetaria. Het is daar mooi zitten en er zijn heel veel mooi vogels met prachtige kleurtjes! Ook zijn ze er heel tam, ze komen gewoon bij u op het tafeltje zitten, kijkend naar het brood. Toch weten ze dat ze niet aan het brood mogen komen! Maar een tafeltje onder een boom met al die prachtige vogels is eigenlijk geen goed plan. Tijdens het eten, splash een lekkere verse kak recht op mijn handpalm. Gelukkig niet in mijn eten of in mijn sprite of op mijn pas gewassen kleren, maar toch! Smakelijk is andersJ. Gelukkig had ik mijn rol wc papier (die ik hier altijd op zak heb) en ontsmettings handgel bij. Ik kon dus fijn verder eten. Daarna ging ik weer naar het lab, om te filters bij te vullen met water. Om 5 uur pakte Gebeyehu en ik de bus naar ‘downtown’. Op de bus nodigde ik hem en zijn vrouw en dochtertje uit om morgen een stukje taart te komen eten als het niet te laat voor zijn dochtertje is tenminste. Maar hij zei dat dat geen enkel probleem is dus ik ben benieuwd.

Deze avond ging ik met Silke en Erik nog eens naar het axum hotel en skypte ik met mama. Wat was het leuk om haar na 2 weken nog eens te zien! Fijn om te horen dat het eindelijk zo goed weer in België is geworden! Eten deden we vandaag in ‘Pizza Bella’ het restaurant in ons hotel. Amai ze hadden vandaag super veel pikante kruiden in mijn pasta gedaan! Ik heb een liter water moeten drinken!!  Daarna vroeg ik of het mogelijk was om morgen mensen uit te nodigen voor mijn verjaardag om 20.00u. Aangezien de Ethiopiërs best laat eten, en de zaak dus ook altijd redelijk vol zit, vroeg hij of 21.00 u ook gaat. Dus morgen om 21.00 wordt de taart gegeten en de kaarsjes uitgeblazen! Ik hoop dat dat niet te laat is voor het dochtertje van Gebeyehu…

Morgen moet ik weer om 8.00 in het labo staan om hopelijk het bodemvocht te kunnen meten! Ik mocht van Gebeyehu ook wat later komen als ik wou, maarja waarom zou ik later komen? Je kan hier toch niet uitslapen en om dan alleen op mijn kamer te blijven zitten heeft ook geen zin. Ik ga misschien wel vragen of ik tegen 16.00 (mijn tijd) door mag zodat ik op mijn gemak mijn taart  kan gaan halen. En dan misschien nog even naar het axum hotel gaan om even op skype te komen om daarna nog een frisse douche te pakken!

24-07-2012 om 20:44 geschreven door Lotte Martens  

Vandaag had ik een rustig dagje. Ik sliep uit tot 8.00 (amai wat deed dat deugd). Jammer genoeg had ik wel een slechte nacht achter de rug, dus het ‘uitslapen’ heeft geen voelbaar verschil gegeven. Toch was het leuk wetende dat ik kon blijven liggen tot wanner ik wouJ. Ik besloot toch maar op tijd op te staan zodat ik mijn was kon doen. Ik had geen idee hoe lang dat zou duren. Uiteindelijk ben ik toch een vol uur bezig geweest met mijn handwas! De was kon ik doen op het dak van ons hotel. Daar stonden 2 grote kommen om te wassen. Ze zeiden dat ik het regenwater uit de blauwe ton moest gebruiken om te wassen. De hardheid en het zoutgehalte van het kraantjeswater zou niet goed zijn voor de kleren. Dus dat deed ik maar. Het leek op het eerste zicht heel vuil water, maar wanneer ik het in mijn kom kapte viel het heel goed mee. Het zonnetje scheen leuk, dus ik had het daar wel goed op het dak. Hoewel ik niet veel kleren bij had, hing de wasdraad toch goed vol! Het werd dan ook hoog tijd dat ik eindelijk de was kon doen, want ik had echt niets meer om aan te doen!

Na het wassen, vroeg ik aan Tesfay (van het hotel) wat de mensen hier, in Ethiopië, doen voor hun verjaardag. Hij zei dat de meeste een taart bestellen met daarop kaarsen met het getal dat ze worden. Eigenlijk hetzelfde als bij ons dus. Ik vroeg dan maar waar ik zo een taart kon vinden. Want eerlijk gezegd  heb ik hier nog nergens een bakker gezien! Hij ging me het tonen. We gingen dus samen op pad. Het was een kleine 10 minuutjes wandelen. Ik zou het zelf nooit gevonden hebben! Het was in een hoog gebouw op het tweede verdiep. Amai er stonden allemaal lekkere cake’jes! We bestelden samen de taart. Ik ben eens benieuwd hoe dat hij er woensdag uit gaat zien en hoe hij gaat smaken! Ze gaan er in ieder geval ‘Happy birthday to Lotte, 22 years’ op schrijven’. In totaal kostte hij 350 birr (16 euro), dus wel redelijk veel voor hier! Maar naar het schijnt heeft ons Tine wat geld gestort voor mijn verjaardag, dus bedankt zusJ! Ik zal er zeker een foto van trekken! Met wie ik hem ga opeten weet ik wel nog nietJ. Ik moet woensdag weer naar May Leba, maar daarna zien we nog wel.

Tesfay tracteerde me er ook op een tasje cappucino! Het leek wel meer op gewoon opgestoomde melk, maar het was heel lekker! Ik zei dat ik wel zou betalen, maar dat wilde hij niet. Op de terugweg, kreeg ik ook weer een cactusfruit van hem. Zo krijg ik toch mijn vitaminetjes binnen deze weekJ! Vlakbij het hotel is er een klein winkeltje waar ik de kaarsen kan kopen. Ze hadden geen 2’s meer, dus die moet ik morgen nog gaan halen. Het ziet er dus naar uit dat ik mijn verjaardag toch een beetje kan vieren hier!

Terug aangekomen in het hotel, kwam ik Silke tegen. Ze is een studente geologie aan de U Gent, maar is afkomstig van Kaulille. Een Limburgse dusJ! Ze moet helaas door de week wel in een klein dorpje verblijven, maar in de weekends komt ze terug naar Mekelle. Dus daar kijk ik al naar uit. Omdat het haar eerste dag hier is, blijft ze deze nacht nog hier slapen. Jammer dat ze er dus niet zal zijn op mijn verjaardag. Ze vroeg of we samen naar het Axum hotel konden gaan voor internet. Voor mij was dat goed, dan ik nog eens skypen met Karel!

Ik ging voor de zekerheid mijn was toch maar af halen, voor het geval dat het ging regenen en hopend dat hij al reeds droog zou zijn. Ik kwam boven en wat zag ik. De poetsvrouw had laken gewassen en ze hingen  allemaal voor mijn kleren, ze waren dus nog altijd kledder nat omdat ze geen zonlicht kregen. Ik  nam alles maar af en installeerde een eigen waslijn in mijn kamer!( Ik was gelukkig goed voorzien: touw, ductape, schaar, goedzakmes, wasknijpers). Dat was niet zo makkelijk want er zijn weinig aanknopings punten om een touw aan vast te binden, maar ik heb toch wat kunne fixen.

Daarna wandelde we samen naar het Axum hotel en skypte ik er met Karel! Dat was nog eens leuk! We hadden ook geluk, want de code van het hotel was sinds vorige week veranderd. Maar Emal had zaterdag een code op een tafeltje zien liggen en dat was toevallig de code van nu. Dus nu kan ik er weer 2 weken op. Daarna zien wel wel weer! Na het skypen gingen we samen iets eten in een traditioneel restaurant. Het was weer heel leuk ingericht! Ja jongens, ik weet niet meer naar welk restaurantje ik jullie ga moeten meenemen! Ze zijn allemaal leuk en toch net iets anders! Ze kwamen er langs met precies een thee-kan en zeep. We moesten onze handen boven een schoteltje houden om ze te wassen terwijl zij water en zeep over ons kapte. Ik had dat gisteren in een ander restaurant voor de eerste keer moeten doen. En hier was het weer, maar deze keer met lekker warm water! Daarna bestelde we iets nieuws om te eten. Silke kan Amharrs lezen. Ze heeft enkele Ethiopische studenten bij haar op kot zitten dus ze kent ook heel wat soorten sausjes voor de injerra. Dat is dus heel handig! We bestelde iets met kip, maar er zat maar één mini stukje kip in, grappig. Voor de rest was het een heel pikant sausje. Maar dat heeft mijn neus wel terug wat open gemaaktJ! Daarna pakten we samen de bus naar universiteit. Zij zou haar terreinwerk vast leggen en ik zou in het labo moeten werken. Ik had om 14.00 afgesproken met Gebeyehu.

Mijn blog vandaag heb ik op de universiteit getypt want om 15.00 was er nog altijd geen Gebeyehu te zien. Om 16.00 ook nog niet. Daniel, het hoofd van het WAREP-project, vroeg of we samen een tasje thee gingen drinken. Ik ging dus maar mee. Het was gezellig en ik vertelde hem van de taart die ik deze morgen had besteld. Hij zei dat ik voor 350 birr wel een grote taart ga krijgen met enkele lagen. Ik ben dus nog harder benieuwdJ! Ik had gezegd dat een taart voor 5 personen wel genoeg zal zijn, maar als ik hem zo hoor, moet ik precies snel nog wat nieuwe vrienden maken, hahaJ! Ik zei dat hij woensdag zeker een stuk mocht komen eten en dat vond hij wel fijn. Maarja ik ben eens benieuwd of Gebeyehu en hij wel effectief gaan komen….

Toen we terug kwamen van onze tasje ‘shai’ was Gebeyehu aangekomen (16.20). Hij zei dat hij de hele voormiddag op het labo had zitten wachten op de man van de sleutel, maar zonder resultaat. Hij had hem een aantal keer getelefoneerd. De eerste keer zei hij dat hij binnen 20 minuten daar zou zijn en de andere latere telefoontjes heeft hij gewoon genegeerd. Hij was dus niet komen opdagen. We liepen dus samen naar het labo, op de hoop dat het nu wel open zou zijn! Het was helemaal aan de andere kant van de campus en zoals ik ondertussen wel had verwacht, was het labo nog steeds op slot. Dus sorry papa, ik kan nog steeds niets vertellen over het labo onderzoek. Het zal HOPELIJK voor morgen zijn! Gebeyehu vond het zelf ook heel vervelend, want hij had vandaag ook niets anders gedaan als gewacht. Ik vroeg waarom hij geen sleutel van het labo kreeg, maar dat ging gewoon niet zei hij. Een reden was er volgens mij nietJ! Ik heb vandaag dus weinig nuttigs gedaan. Maar zo een rustig dagje was nog wel eens fijn! Deze avond ga ik samen met Erik en Silke een nieuw restaurantje proberen. En morgen kan ik je hopelijk meer vertellen over mijn labo ‘avontuur’ (als het doorgaat tenminsteJ)!

Doei x

23-07-2012 om 15:59 geschreven door Lotte Martens