Vandaag een rustige dag. Een half uurtje in de rolstoel, en elke dag een kwartiertje meer. Over 4 weken moet Lisenk dan twee keer 3 ½ uur in de stoel kunnen zitten....
Vandaag trouwens iets nieuws : een vinger die uit de kom schiet. Door de stijfheid van spier en pezen schiet nu de rechterpink spontaan uit de kom. Met behulp van een plakkertje moet dit voorkomen worden.
En, het is weekend! Dus mag Marc komen slapen. Gezellig een filmpje kijken en dan samen in de logeerkamer.
Dus jullie allen ook een gezellig weekend, en tot maandag!
Door de inspanningen van de laatste dagen, verhuizing, een nieuwe omgeving, nieuwe indrukken en natuurlijk weinig geslapen de laatste dagen, heeft Lisenka nu een beetje een inzinking. Uitstapjes in de rolstoel bevallen haar erg slecht. Duizeligheid en bradicardie (terugvallen van bloeddruk en hartfrequentie) maken dat ze weer gauw het bed moet opzoeken.
Volgens de arts zijn deze verschijnselen op zich niet verontrustend, maar voor de komende dagen wordt een strikt opzit-rooster opgesteld.
Ook zullen haar benen ingezwachteld moeten worden voordat ze weer in een rolstoel gaat zitten.
Vannacht weinig geslapen. De irritante buurman heeft waarschijnlijk besloten dat hij liever alleen de kamer bewoont en gaat over tot de aanval. Tot 03.00u de TV aan, luid telefoneren met z'n vriend, etc. Na overleg met de verpleging mag Lisenka uiteindelijk de logeer-kamer gebruiken. Gelukkig krijgt Li vandaag een andere kamer (1.14), met een leuke kamergenote.
Tegen de avond is ze wel moe, de uitstapjes met de rolstoel zijn erg vermoeiend, de fysio is 2 keer langs gekomen en ze heeft natuurlijk slecht geslapen. Aan het begin van de avond moet de arts nog even langskomen omdat Lisenk last heeft van spasmen in haar been. Ook blijkt dat de bloeddruk te laag is.
Een dag later schijnt de zon weer. Dus naar buiten op het terras van het RCA, direct aan de Overtoom. Maaike komt even langs en heeft de hondjes bij zich, Teuntje en natuurlijk Kuki. De begroeting is weer onstuimig. Vandaag, en ook de rest van deze week is er nog weinig tijd gepland voor het echte werk. Wèl tijd voor intake-gesprekken.
Van de nachtrust is niet veel terechtgekomen, de buurman liet te luid merken dat hij wel sliep..... De komende nacht dus maar oordopjes gebruiken (dank je, Sabine). Het bedienen van de tv is een stuk makkelijker geworden : met een blaas-/zuigbediening kan Li nu goed de tv aan- of uitzetten en zelfs een ander kanaal kiezen!
Vanmorgen met Marc afscheid genomen van alle VU-lieverds die Lisenk de afgelopen dagen zo goed vertroeteld hebben. Met een ambulance naar de Overtoom. En dan de confrontatie: het hele gebouw van het RCA straalt het uit : je moet revalideren . Overal bezige mensen, drukke gesprekken, verhalen van patiënten, en vooral rolstoelen. Overal, vele soorten, simpele, volledig geautomatiseerde, die met een klein pookje te bedienen zijn. Maar ook patiënten die met en om elkaar lachen.
Lisenka is bang, erg bang. Hoe zal mijn toekomst eruit zien...
De revalidatie arts (AIO) schets de gang van zaken binnen het RCA, maar kan géén garanties geven voor de toekomst. Bij het revalideren wordt uitgegaan van het principe een bestaan opbouwen met de mogelijkheden die jouw lichaam nu biedt. Krijg je meer functies, dan is dat meegenomen en wordt de revalidatie daarop aangepast. Het revalidatie-team bestaat uit een aantal disciplines : maatschappelijk werker, ergo-, fysio- en, psycho-therapeuten. En natuurlijk de artsen. Per week wordt door het team bekeken wat men kan, en wordt het revalidatieschema daarop aangepast.
De arts raadt aan het bezoek de komende 2 weken het bezoek te minimaliseren, aangezien Lisenka het in het begin erg zwaar krijgt. Dus bij deze, svp alleen via Marc een bezoek afspreken!
Vandaag geen bezoek,alleen hans en nelly. Marc heeft waarschijnlijk een verkeerde oester genuttigd, dus die laat vandaag verstek gaan. Alle (118) kaarten van het bord gehaald, want die moeten natuurlijk mee, en de chocolade (een tas vol) en de overige attributen die de gezondheid (moeten) bevorderen (kloflook, oliën, boeddha's). Op de aanwezige computer worden alle blogs, en de reacties daarop, èn op Hyves èn op Facebook, even doorgenomen. Het aantal hits op de blog-site is overweldigend : bijna 2000!
Het gaat weer wat beter vandaag. Mede dankzij het optreden van een cliniclown gisteravond heeft ze ontspannen kunnen slapen. Ze ziet er gelukkig een stuk beter uit en heeft flinke eetlust. De titel voor haar boek heeft ze al Vallen en opstaan, maar nu de rest nog...
Marc heeft vanavond vrijaf na bijna 14 dagen onafgebroken elke avond en nacht bij Lisenk doorgebracht te hebben! Hij is een grote steun voor haar.
Lisenka is moe, doodmoe. Na vanmorgen een klein uurtje in de rolstoel ligt ze rillerig in bed. Waarschijnlijk zijn we te optimistisch geweest de laatste dagen en was het bezoek van gisteravond te vermoeiend. De verpleging geeft aan dat bezoek dit weekend geminimaliseerd moet worden tot alleen de direct betrokkenen. Willen jullie dus daarna in het RCA op bezoek komen, dan alsjeblieft voorlopig altijd contact opnemen met Marc.
Even over gedeeltelijke dwarslaesie. In sommige reacties staat dat het gelukkig maar een gedeelte verlamming is. Vanaf okselhoogte heeft Li wel gevoel, maar dit voelt alsof het een lichaam van een ander is. De oppervlakkige gevoelszenuwen werken dus wel, maar het diepe gevoel en de motorische zenuwen (om iets te bewegen) werken niet. Binnen een periode van 4 tot 6 weken kan (en moet) hier verbetering in komen.
Ze kan haar armen bewegen, maar de handen (nog) niet. Voor de afstandbediening heeft Lisenka een speciale truc, waarbij ze haar arm beweegt om druk uit te oefenen.
Twee keer per dag in de rolstoel, vandaag zelfs zonder nierband. Deze band dient er voor dat het bloed niet helemaal naar beneden zakt, waardoor dan de bloeddruk te laag wordt. Bij dwarslaesies funktioneert in het begin ook het aderstelsel niet meer helemaal zoals de bedoeling is. Na verloop van tijd verharden en vernauwen de bloedvaten in het onderlichaam zich waardoor het bloed dus op zijn plaats blijft. Een leerzame blog vandaag!
Het wordt trouwens hoog tijd dat Lisenka een grotere kamer krijgt : alle beschikbare ruimte hangt zo langzamerhand vol met kaarten, tekeningen en foto's.
De tafel staat vol met bloemen en een grote houten voederbak, gevuld met fruit. Verder is de kamer gevuld met alle positieve energie die vanuit het hele land hiernaartoe gestraald wordt!
Vandaag is Lisenka voor het eerst in een rolstoel gezet. En kan ze heel voorzichtig een afstandbediening gebruiken! Vooral dat laatste is belangrijk, want gisteren kon ze nog nauwelijks een koekje vasthouden. Uiteraard wil ze zien wat er allemaal op het Net gebeurt en Taco, haar broer, laat de vele reacties op Hyves en deze blog zien. Maandag vindt de overplaatsing naar het RCA aan de Overtoom in Amsterdam plaats. Dit revalidatiecentrum is één van de 8 centra die gespecialiseerd zijn in het behandelen van dwarslaesie-patiënten. Daar zal de waarschijnlijk lange weg naar herstel beginnen.
Uit onderzoek is gebleken dat Lisenka een gedeeltelijke ipv van een totale dwarslaesie heeft, waardoor haar kansen flink zijn vergroot! De kracht in haar armen en vingers wordt iets beter, alleen het gevoel in haar benen en voeten is nog niet verbeterd.
Hierbij kan echter nog tijd over heen gaan.
Om Lisenka te laten zien dat iedereen van het beste scenario uitgaat, wordt het opstarten van een eigen dierenpraktijk voortgezet. Voor haar een extra stimulans om te vechten voor haar herstel. Liever nog geen bezoek of telefoontjes, Lisenka moet vooral veel rusten. De verwachting is dat ze twee weken in het ziekenhuis moet blijven en daarna naar het revalidatiecentrum op de Overtoom gaat.
Zoals jullie allemaal al hebben vernomen, is Lisenka zaterdagnacht bij een huwelijksfeestje gestruikeld op een dakterras en vervolgens ongeveer 3 meter naar beneden gevallen. Hierbij heeft zij zodanig letsel opgelopen dat zij per ambulance naar het VU ziekenhuis is vervoerd, waar scans zijn gemaakt van haar nek.
Daar bleek dat 2 halswervels (C5/C6) zijn verschoven en door afklemming van het ruggenmerg is een dwarslaesie ontstaan.
Rond 10:00 uur zondagmorgen is zij geopereerd door een neurochirurg, waarbij de beschadigde tussenwervelschijf is verwijderd en vervangen door een kunststofschijf. Daarna zijn de wervels gefixeerd mbv een plaatje.
Rond 13:30 uur kwam zij bij van de narcose en hebben wij, de (schoon)ouders en haar broer met haar kunnen spreken. Marc zit op dit moment nog in Singapore, maar wordt telefonisch op de hoogte gehouden. Hij komt zo snel mogelijk terug naar Nederland.
Lisenka was goed bij kennis en kon zelfs praten over het gebeuren.
Volgens de chirurg is er nog steeds sprake van een zeer ernstige situatie, waarbij nog nauwelijks iets te zeggen valt over de omvang en gevolgen van de dwarslaesie.
Op dit moment kan zij haar armen bewegen en het lijkt erop dat er contact is met haar voeten.
Een meer duidelijk beeld over de gevolgen kan nog dagen, zo niet weken, duren en zal mede afhangen van de revalidatie die over enkele weken zal beginnen.
