Deze week was het
eindelijk zo ver. Het was sportdag en gingen met de fiets naar
Océade. Van onze klas gingen er niet veel mee naar het
zwembad, enkel ik, mijn beste vriend Mo, Wannes, Steve en last but
not least Oswald. Gelukkig ging Sacha niet mee want na een hele week
was ik haar gejank kots beu. Ik had wel eens zin om Oswald zijn blote
bast te checke. Natuurlijk neemt elke zelfrespecterende vrouw zo een
sportdag een beetje serieus. Deze week heb ik twee keer de zonnebank
en de fitness bezocht. De laatste twee dagen heb ik amper iets
gegeten en wat ik at terug uitgekotst want je weet wel, slank is hot.
Gelukkig hadden we goed weer en namen we de kortste weg. In het
zwembad werd het me nog maar eens duidelijk. Oswald is very hard to
get. Hij is een echte vrouwenmagneet waar zelf brad pitt nog niet tot
zijn hielen rijkt en belachelijk zou naast staan. Naar het einde van
de dag toe zaten we samen in de jacuzzi waar het water een beetje
geel uitsloeg en toen gebeurde het, een knipoog naar mij toe, ja vrij
logisch naar wie anders? Ik ben duidelijk de enigste spetter in het
zwembad, allez ja eigenlijk van heel de school. Er kwam een warme
gloed over mij die ik nog nooit eerder had gevoeld en we verlieten
samen het zwembad. .In de gang van de kleedkamers nam hij zijn rugzak
en begon mij ineens zwoel te kussen. Wat een kusser! Het was
duidelijk niet aan zijn proefstuk toe. Ik verkende met mijn handen
zijn hele atletische lijf. Na onze hevige zoenpartij nam hij een
balpen en schreef net boven het bovenstuk van mijn bikini 04 79 10
65 29 bel me, ozzie. Dat was de laatste keer dat ik hem gesproken
heb. Een beetje een vreemde jongen die Oswald. Ik ga nu stoppen met
schrijven want ik moet nog een belangrijk telefoontje plegen.
De voorbije 2 weken waren echt fenomenaal.
Al onze leerkrachten zijn geweldig en met mijn vriendinnen heb ik al goed
kunnen bijkletsen.Onze klas is niet
veranderd buiten Oswald die erbij kwam. De klassfeer is dan ook goed, op dat
ene moment na, het discussiemoment met de mevrouw van wiskunde. En Oswald! Dan
heb je Oswald nog! Het is alsof er een grote muur tussen ons staat. Telkens ik
met hem wil spreken komt er wel iemand tussen, het lijkt zelf dat we elkaar
ontwijken. Ik weet niet waarom, ligt het aan mij ? Gelukkig heb ik men beste
vriend Mo nog! Bij hem kan ik altijd terecht, ik vertelde dan ook dat ik die
nieuwe wel tof vind. Ook zei ik hem dat ik nog niet met Oswald gesproken had.
Hij stelde me gerust dat dat allemaal in orde zou komen. Hij zei me ook dat
Oswald afkomstig is uit Egypte. Dat is toeval dacht ik, net zoals Andreas, maar
op het ogenblik kan ik me niet volledig richten op onze Egyptische adonis. Men
beste vriendin Sacha was net bedrogen door haar vriend, op zulke momenten moet
je zien dat je er bent voor je vrienden. Ik steek veel tijd in haar, het is
zelf zo dat het lijkt dat ik in de laatste week voor mezelf nog geen moment
rust heb genomen. Zo zagen mijn laatste dagen eruit, steeds druk in de weer met
Sacha, steeds opnieuw en opnieuw troosten. Ik kan maar aan één ding denken,
wanneer zeg je wat tege me Oswald, ik verwacht je eerste hallo, het eerste
woord van een nieuwe vriendschap en misschien wel meer ...
De eerste schooldag begon wat later dus kon ik
nog wat uitslapen. Ik was zo blij toen ik al mijn vriendinnen terug zag. We hebben elkaar al onze avonturen die we deze zomer hebben beleefd verteld, en ik
moet zeggen dat mijn vakantie de beste van al was. Aan de nijlcruise kon
niemand tippen en ik zag iedereen jaloers kijken naar mijn bruin kleurtje. Toen
de bel ging moesten we verzamelen in de turnzaal. De klassen werden afgeroepen
en ik had geen nieuwe naam gehoord, maar toen we in de klas waren zag ik toch
een nieuwe jongen. Ik kon mijn ogen niet geloven, hij leek als twee druppels
water op Andreas! En dat in mijn klas, perfect. Spijtig zat ik niet in zijn
buurt. Toen ik tijdens de speeltijd vertelde tegen mijn vriendinnen dat die nieuwe zoveel op Andreas leek geloofden ze mij natuurlijk niet, maar dat had ik
kunnen zien aankomen. Ze waren gewoon jaloers. Terug in de klas dacht ik eraan
dat ik zijn naam nog niet wist! Dat heb ik toch maar even gevraagd aan een
vriendin.
Hij heet Oswald. Als hij mij niet aanspreekt na het school dan doe ik
het wel. Toen Het school gedaan was probeerde ik in zijn buurt te blijven zodat
hij me zou opmerken. Maar opeens was hij verdwenen. Spijtig dat mijn eerste
schooldag zo moest eindigen.
De vakantie is weer voorbij gevlogen maar dit jaar was ze nog mooier
dan alle vorige. Man man als ik terug denk aan die Nijlcruise op die prachtige boot,
wou ik dat ik de klok gewoon even kon terugdraaien. Het was echt een sprookjesreis, een adembenemend cruiseschip met 5
zwembaden, 3 fitnesszalen, noem maar op. Honderden bedienden en honderden knappe mannen aan boord. Maar de
knapste van al was toch wel Andreas. Een echte Egyptische adonis!Alleen spijtig dat hij daar maar een simpele jobstudent was, maar als vakantielief kon hij wel dienen.
Ik ben eens benieuwd wat mijn vriendinnen te vertellen hebben, ik ben er zeker
van dat niemand deze droomreis nog maar in de verste verte kan evenaren. En dan
hebben we nog niet gesproken over de prachtige bruine kleur die mijn velletje
nu heeft.
Ik zal morgen weer met moeite de blikken van me kunnen afzwieren. Maar
ja dat heb je nu eenmaal als je zo wordt bewonderd als ik. Niet dat ik niet
van veel aandacht hou, integendeel. Maar op sommige dagen zou het ook wel eens
leuk zijn om wat minder begeerd te zijn, zo iemand gewoon. Ach ja we zien wel wat
de dag ons morgen brengt.
