dr. StrangeLies: how not to forget and stop worrying about Lies
11-11-2006
Eerste dag op de materniteit!
hey daar in het koude Belgie,
Deze week heb ik op de deliverys/admissions gestaan.Een heel drukke, interessante maar zware week!
De materniteit is een langgerekt gebouw dat uit drie delen bestaat:
De antenatal ward waar de vrouwen liggen voor hun bevalling, sommige in het eerste stadium voor de eigelijke geboorte, anderen omdat ze een of ander zwangerschapscomplicatie hebben (vb pre-eclampsie, vroegtijdig gebroken vliezen, infectie zoals chorio-amnionitis, meerlingzwangerschap met problemen...) of omdat ze vb. een ernstige malaria-aanval hebben.
Een tussenstuk met de ingang, de 'labour room' waar meestal de vrouwen bevallen, een 'admission room' waar je de vrouwen kan onderzoeken,en een tafeltje in de gang waar meestal eerst anamnese afgenomen en het dossier opgemaakt wordt (met natuurlijk geen privacy!). Ook de vrouwen met gynaecologische problemen passeren langs het tafeltje voor ze eventueel opgenomen worden.
En een postnatal ward waar de vrouwen na hun bevalling terecht komen of dat nu een gewone vaginale bevalling of een keizersnede was.
Amai de materniteit hier is toch een heel andere wereld dan in Belgie.
Maandag heb ik eerst samen met een student een aantal opnames gedaan en ben ik onderandere in de operatiezaal beland omdat een van die patienten een dringende keizersnede moest ondergaan. Ze was HIV+, nog maar 23. Ze was doorgestuurd vanuit een health centre (zoals Rugazi er een was) waar ze toegekomen was nadat ze 'already had pushed at home'.....maar dat lukte niet en ze was uitgeput, gedehydrateerd, en haar babay vertoonde tekenen van fetal distress (m.a.w. het ging er niet goed mee). Het duurde echt een hele tijd voor ze op de operatietafel lag aangezien er momenteel maar twee zalen zijn (de andere twee worden gerenoveerd) en die waren bezet.
Haar dochtertje woog maar 2,4 kg. De midwife had haar in een veel te kleine doek gewikkeld en haar gewoon alleen gelaten....als ik iets later ging kijken was ze al helemaal onderkoeld (wat bij die pasgeboren baby'tjes heel vlug gaat)...omdat het niet lukte haar deftig in te wikkelen, heb ik haar dan maar de rest van de tijd met haar inmijn armen rondgelopen. Plezier dat Dr. Eve en de rest van het pesoneel had! 'k had er echt wel medelijden mee, met een HIV+ moeder. Hoe zou haar toekomst er uitzien? Ondanks de medicatie nl. nevirapine om de kans op Moeder-kind overdracht te voorkomen, die zowel aan de moeder als het mogelijk is 24u voor de bevalling (hier niet dus) als aan het kind na de bevalling gegeven wordt is er nog steeds er kans op besmetting. Zeker omdat bij arme boerenfamilies zoals de hare, er geen geld is om flesvoeding te geven (en ja ook hygiene daarbij zou een groot probleem zijn) wat de kans op overdracht weer vergroot!
Omdat er zoveel werk was ben ik ongeveer tot midernacht gebleven. Maar ondanks de moeilijke werkomstandigheden en de miserie die je ziet, had ik toch echt het gevoel dat ik nu toch een beetje kon helpen en iets zinnigs doen.
Reacties op bericht (1)
12-11-2006
Sterke verhalen
Dag lies Handig dat we alle verhalen kunnen volgen op de blog. Hebben de indruk dat er in ieder geval minder tijd is om je te vervelen. Check je ook af en toe es je e-mail? (blog e-mail)
