dr. StrangeLies: how not to forget and stop worrying about Lies
03-11-2006
Wat de gevolgen van het verorberen van een kippevleugel kunnen zijn
Hallo,
Momenteel is het hier echt pijpenstelen aan het regenen, gelukkig duurt dit meestal maar een uurken oftwee per dag. Tja het regenseizoen is nu vollop losgebarsten!!
Maandag zou het dus mijn eerste dag op gynaecologie/verloskunde worden, maar helaas heb ik moeten passen ..ziek vermoedelijk zondagavond slechte kip in de kantine gegeten en amai een paar uur later misselijk!! Het enige lichtpuntje was dat Ivan juist op dat moment belde en ik mijn gedachten even verzetten kon! (ondertussen was het hier al 24u maar gezien het tijdsverschil van 2u..) Gelukkig was ik dinsdag ongeveer en tegen woensdag helemaal de oude, zoals dat wel meestal met een voedselvergiftiging gaat. Maar natuurlijk, je kunt je het al voorstellen, als de arts, die hier ons mentor is, hoorde dat ik ziek was, moest ik naar het ziekenhuis komen voor een dikdruppel of een test om na te gaan of je malaria hebt. Niet dat ik dacht dat malaria had, maar ge kent mij gehoorzaam als altijd,...Dus de eerste keer dat ik een dikdruppel zag afnemen, was bij mezelf. (prik in je vingertop, niet dat er veel aan was en... negatief)
Het spijtige van de hele zaak was natuurlijk dat ik de rondleiding en alle uitleg gemist had... Dus dinsdag een beke onwennig naar Dr. Eve gaan zoeken... Waarna ze mij eerst dropte op postnatal, waar ik samen met een post-graduat Daniel (een beetje zoals onze assistenten, stelde zich voor met hi Im a christian) de zaalronde gedaan heb.
We moesten voornamelijk wondcontrole doen bij vrouwen na een keizersnede. Amai...ik ben nog nooit in mijn leven flauw gevallen maar nu scheelde het niet veel. Bij de derde vrouw mocht ik het onderzoek doen...je ...hoge koorts, horde nodules in de buik, baarmoeder 4 dagen postpartum nog steeds heel hoog, slecht uitziende wond,... Alle voor de leken onder ons: wondinfectie met/zonder achtergebleven delen van de placenta (moederkoek) in de uterus (baarmoeder). Behandeling: de AB die ze reeds kreeg IV (via de aders) geven i.pv. in pillen en.... het opnieuw openmaken van de wonde...gewoon op die zaal met wel 20 bedden en nog wat vrouwen op matrassen tussen de bedden en in de gang,...zonder enige verdoving...pijnlijk...en stinken...brrr ik moest echt vlug gaan zitten....
Daarna is Dr. Eve mij zoals beloofd komen halen en heb ik geassisteerd in een operatie (voor hen die het interesseert een molar pregnancy waarvoor een gewonecurretage want de suction was kappot). Halverwege ben ik weer moeten gaan zitten....brrr ja die mzungus, zoals Dr. Eve zei, zijn hierop niet voorbereid. Ik heb geantwoord dat het was omdat me nog steeds niet zo goed voelde.... Tja...
Vrijdag morgen zijn ik en Rein naar Kampala vertrokken om onze twee medestudenten te bezoeken die daar stage lopen in het Mulago ziekenhuis en les volgen aan de Makerere universiteit daar. Om 9 uur waren we al in het bus park, er stond op dat moment 1 bus met bestemming Kampala. Hij zat bijna vol, op 4 plaatsen na, en de conducteur verzekerde ons dat de bus direct zou vertrekken. De bussen hier vertrekken namelijk vaak maar wanneer ze vol zijn. Ok.. amai een hete dag...na 30 minuten start de motor...de bus rijd een meterke vooruit... juppie we zijn weg (en we zullen misschien maar iets later dan de aan Sarah en Karen beloofde 13 uur in Kampala aankomen)...
En een meterke achteruit...zo voor het volgende anderhalf uur..en er bleven maar mensen in- en uitstappen terwijl wij zoiets hadden van moesten ze nu blijven zitten zou de bus misschien vertrekken...
Later heb ik begrepen hoe het ineen zat: van Judith, een Hollandse apotheker die ook in de guesthouses leeft, kregen we de verklaring: FEAKERS of mensen die ze betalen (vb 100 shilling of iets minder dan oude 2 franken) om op de bus te gaan zitten en zo te doen voorkomen alsof die vol zit. Meestal hebben ze heel veel brood of iets dergelijks bij want eigelijk zijn het de verkopers die altijd op de busstelplaatsen hun waar proberen te verkopen aan de reizigers.
In ieder geval om 15u30 aangekomen in Kampala, weer een les rijker: beloof nooit ergens stip te zijn als je met de bussen reist! Amai zo druk das wat anders dan Mbarara! Ja wat wil je met 3 miljoen inwoners t.o.v. 100.000. Ik moet zeggen dat ik toch liever het rustige en provinciale van Mbarara heb. Anderzijds kun je in Kampala op heel wat plaatsen lekker eten en heb je heel wat uitgaansmogelijkheden. Zo zijn we s avonds naar een restaurant geweest met een Belgische eigenares, echt lekker! ( en iets duurder, wel 17000 shiling of ongeveer 7 tal euro, dan de pakweg 3000 shilling die we anders aan een maaltijd uitgeven)
Maar het meest opvallende is het verkeer, ongelofenlijk! Hier in Oegandagelden de wetten van koning auto. En natuurlijk is dit in een miljoenenstad met heel veel verkeer des te erger. Soms moet je wel 10 minuten wachten voor je een drukke straat vlug kan oversteken. Je kan enkel op je eigen ogen rekenen want je moet niet denken dat de autos of boda-bodas zullen stoppen. Als toerist of bezoeker moet je niet in de eerste plaats bang zijn om te sterven van malaria of een of andere tropische ziekte maar wel door een ongeluk in het verkeer!
Ondertussen zijn we in Mbarara beland voor de komende 7 weken. Vorige woensdag (25 oktober) is de bus van de universiteit ons komen ophalen, wel eerst de studenten die nog verder in een ander gezondheidscentrum zaten in Kasese, dan wij en daarna nog een groep die nog iets dichter bij Mbarara zat .Tegen dat de bus vol zat: ambiance ten top! Op een bepaald moment waren ze een soort awards aan het uitrijken! Ik begreep niet echt heo het ineenzat maar t kwam er o.a. op neer dat wie in een discussie met het snedigst tussenkwam won of zo... Op een ander moment waren ze aan het zingen weliswaar in het luganda, maar k moet zeggen dat het de moeite was!
PS Luganda is de taal van de baganda( de grootste bevolkingsgroep in Oeganda) die ook niet-baganda vaak verstaan, alle zeker zij die gestudeerd hebben toch.
Eens aangekomen in Mbarara (iets voor 13 uur) moesten we maar de straat oversteken om bij de guesthouses terecht te komen waar ons huisje voor de volgende 7 weken staat. Ons huisje: 1 slaapkamer, badkamer, livinkje en keukenje. We moesten enkel nog Charles, de verantwoordelijke van het domein te pakken krijgen. Zoals afgesproken stuurden we hem een berichtje om hem te informeren over onze aankomst... anderhalf uur later zonder antwoord hebben we maar eens gebeld. Na een aantal pogingen hadden we verbinding, om 15 u zou hij bij de guesthouses zijn....Om 16u15 kwam een Cubaanse prof die we al eerder ontmoet hadden langs. Wat we daar zo buiten met al ons zakken zaten te doen... te wachten op Charles dus maar we wachten wel, hij zal wel komen....Maar Fernando heeft onder het motto Jullie kennen de Oegandese mentaliteit nog niet direct zijn GSM genomen en gebeld. Tja uiteindelijk is de Charles rond 17 u toegekomen: hij zat ergens ver weg... Och ja in Oeganda leer je geduld hebben. Hun soms nogal relaxte manier van doen heeft zijn voor- en nadelen!
Zoals Ivan al vertelde zijn we donderdag gaan schoppen; echt grappig! Ge moest ons over straat zien lopen met onze knal oranje bekkentje, groene emmer, veelkleurige weegborstel, dwijl,... plezier dat de boda-boda jongens, die altijd naar klanten uit te zitten kijken, hadden (mzungu, how are you? Boda-boda?)
In de namiddag zijn ik en Rein naar een congres op de universiteit geweest. Studenten die een post-graduaat of master in de geneeskunde, verpleegkunde, ... doen en dus onderzoek moeten doen, kwamen er hun werk voorstellen. Echt interessant en ook grappig soms. Zo was er een student die een onderzoek had gedaan naar de kennis over STIs of tewel sexueel overdraagbare aandoeningen bij de studenten van de universiteit. Deze STIs (waaronder HIV/AIDS, syfilis, chlamydia,...) zijn namelijk een heel groot probleem in Oeganda! En nu moet je weten dat uit het onderzoek bleek dat 5% van onderzoekspopulatie, nochtans universiteitsstudenten (!), dacht dat deze ook door muskieten of muggen konden overgedragen worden.....stel je voor! ( voor zij die meer uitleg nodig hebben: sexueel overdraagbare aandoeningen worden vnl. door sexueel contact overgebracht)
Aangezien Evas ouders smiddags toegekomen waren voor een bezoek van 10 dagen, (was Eva hen dan natuurlijk al gaan opzoeken en) zijn ik en Rein savonds naar hun hotel getrokkenvoor het avondeten. Eens een lekkere afwisseling!
