dr. StrangeLies: how not to forget and stop worrying about Lies
14-10-2006
op stap in Oeganda
Hallo Belgjes,
Ondertussen is het alweer weekend en ik ben ondertussen in Fort Portal beland. Gisteren zijn we met de special hire naar Kagando gereisd. Dit is een soort taxi maar dan zonder meters, je moet onderhandelen met de chauffeur over de prijs van de rit. Ze proberen de auto altijd zo vol mogelijk te steken: zonder enig probleem met 8en en (als er kinderen bijzijn) nog wel meer. En nee dat zijn geen grotere wagens dan bij ons, gewoon personenwagens. Je ziet hier vb veel toyota corolas. Als je liever een confortabele rit met 5en in de auto hebt moet je natuurlijk wat meer betalen.
Kagando ligt dicht bij de grens van Congo, aan de voet van het Ruwenzorigebergte. Seth wou er ons mee naartoe nemen omdat er een ziekenhuis is waar hij al eens een maand gewerkt heeft en omdat het er naar het schijnt zo mooi is. Het is een privee ziekenhuis dat oa door Duitsers gesponsord wordt. We hebben er oa kennis gemaakt met enkele lepra-patienten. Ja helaas bestaat die ziekte nog! De heel erg vriendelijke hoofdverpleegster heeft ons in een notedop wat uitleg over de ziekte gegeven want de enige keren dat wij er al iets over gehoord hadden was vroeger in de geschiedenisles als het over pater Damiaan ging .
Eerst nog een maaltje van (ja verschiet niet zo eten ze hier 2 keer per dag) rijst, mattoke, pasta (gewoon zonder saus) en bonen met saus verorberd. Dan op pad: een langere deugddoende wandeling naar een mooi plekje met een schattig watervalletje. Na de gloeiend hete zon (we zijn nu in het warmste district van Oeganda), doet het koude water dat veruit de Bergen komt echt deugd.
HEERLIJK Zeker omdat we eindelijk eens iets actief konden doen Oegandesen zijn soms liever dan moe. Maar het moet gezegd worden als er echt gewerkt moet worden, dan gebeurd dat ook wel. Maar wandelen doe je niet als je genoeg geld hebt om vb een Boda-Boda te betalen. Dat zijn jonge mannen die je meestal op relatief korte afstanden achteraan op brommertjes/motos vervoeren. Afhankelijk van de staat van de vering, de weg, hoe behendig de chauffeur is om langs alle hobbels en puttente manuvreren.
Daarna zijn we een fikse heuvel/ berg opgeklommen, wel lasting maar het uitzicht op het einde was magnifiek! Voor zij die ergens een kaart van Oeganda hebben: Je kon het Lake George en hele delen van het Queen Elisabeth park zien.
En zoals ik al zei: vandaag zitten we in Fort Portal. We hebben het paleis van de Torro koning bezocht, enkel vnbuiten, niet zo groot, maar de korte uitleg erbij over de geschiedenis van de Batorro en hun koningen was best interessant. (Ba = het volk, lu= de taal, bu= het land van en met het voorvoegsel mu bedoeld men een lid van de verschillende volkeren in Oeganda; best handig eens je het doorhebt)