Bloemen noch kransen! Je leest het weleens op een overlijdensbericht. Het zou niets voor deze jongen zijn. Mijn uitvaart moet geweldig worden. Geen toeters of bellen, maar wel een persoonlijk afscheid op maat. Muziek, teksten en vooral veel volk. En er mag gehuild worden. Hij was tenslotte toch een fijne meneer! Maar er moet ook gelachen worden om de geweldige herinneringen. Over de doden niets dan goed!
Het wordt de laatste show, het ultieme moment om te tonen wie je bent of wie je was. Hoevaak in je leven sta je een uur lang in de belangstelling? Hoevaak vinden mensen het de moeite om je te eren met welgemeende woorden, met een bezoekje? Hoevaak denken mensen aan je? Als je geen topsporter bent of een uitgebreid sociaal leven hebt, is het voor vele mensen een enig moment van glorie. Cynisch dat het de uitvaart moet zijn!
Al bij het leven was daar iets speciaal zoveel te geven bijna niet normaal Maar niets kan duren Niets kan blijven zijn Aan mooie uren Komt altijd een eind
Maak lawaai, maak geluid Maak het mooi, maak het luid Maak een vuur, maak het groot Hij is dood, hij is dood
Geen clichés zoals Afscheid van een vriend (alhoewel wonderschone tekst), geen tears in heaven. Maar misschien nog wel een persoonlijk dankwoordje à la Rick De Leeuw. Dankzij jou, en jou, en jou, en jou, en jou, en jij daar, en jou...
Een mens moet vantevoren nadenken over de dood en de begrafenis. Daaar hoor je die Dela-verkopers nooit over. Zo slim zijn ze niet. Maar een wijze levensles is het ook wel. Wacht niet tot mensen uit je leven vertrekken om te tonen hoe belangrijk of geweldig ze voor je zijn. Een begrijpende blik, een schouderklopje, een compliment of een overrompeling met een onverwacht bezoekje met verrassingen en cadeautjes. Het mag duur en overweldigend zijn. Waarom niet? Je leeft maar een keer! En maak die ene keer voor jezelf maar ook voor de anderen de moeite waard. Kilo's snoep, dure gouden oorbellen, gewaagde sex-speeltjes, niets is te gek voor een maatje op maat.
Bloemen noch kransen? Nee bedankt, doe maar met!
Morgen een gastblogger in de vorm van Dennis Black Buurjongen. U weze gewaarschuwd!
Bloggen kan gevaarlijk zijn, hoorde ik een vooral van zichzelf overtuigde politieker proclameren in de ochtendkranten.
De arme meid had zich inderdaad gewaagd aan het delen van haar ervaringen via internet. Ze had net zo goed de kassa kunnen leeghalen, drugs kunnen gebruiken in het openbaar of haar borsten laten zien aan elke klant die eromvroeg. De juffrouw werd ontslagen omwille van haar blog.
Soms draait de wereld in een verkeerde richting. Ben ik verkeerd of worden dader en slachtoffer hier verward? Of is buurjongen een beetje te idealistisch ingesteld?
Ik begrijp het allemaal wel, maar ik snap het niet...
Ik ben buurjongen
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is blogger.
Ik ben geboren op 04/07/2007 en ben nu dus 18 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buurmeisje en sexy underwear.
