Wegens tijdgebrek een ingekorte versie van de afgelopen week... Donderdag 31 maart 11 De laatste dag dat onze lectoren hier zijn en ze hebben een goed gevuld programma. Lente stuurt een sms om te vragen of alles wel ok is We krijgen onmiddellijk antwoord dat alles ok is en we spreken af om 17uur om elkaar nog eens te zien. Vrijdagmiddag hebben ze een vlucht terug... Er is eindelijk een beetje zon en we moeten daar dus echt van genieten! We gaan samen met Ana net buiten Veliko Turnovo om wat cultuur op te snuiven en kerken te bezoeken. Dat laatste viel een beetje tegen aangezien 2/3 kerken én de omheining met poort gesloten waren.
Dit is een eerste kerk, waar we dus wel binnen konden. De omgeving was gezellig, leuk om te wandelen...
Sfeerbeeld aan de binnenkant. Er waren een aantal heel oude graven in soort van wit marmer op/in de grond. Oudste was van rond het jaar 600. Heel goed onderhouden en daar hingen ook camera's. Heel veel iconen, hier verwerkt in een gigantisch werk.
Op de muren buiten liepen kleine salamandertjes! Lente was weer content
Aan de volgende kerk hing een blad dat de poort dus gesloten was. Als je de kerk toch wou bezichtigen kon je bellen en opende God de poort een half uur later. (Tegen dat die satelliet God gevonden heeft, kan gaan denken!) Maar een half uur wachten.. Daar dachten Ana en Sofie anders over...
Waarom niet gewoon over het muurtje klimmen?
Ana op de muur... zak doorgeven... Sofie over de muur... Lente ga je niet mee? ZOT! 'k Ga hier wel beetje staan wachten tot jullie terug zijn. Lang zijn ze niet gebleven, want plots hadden ze door dat er ergens een camera hing en de kerk zelf was gesloten, dus konden ze enkel rond de kerk wandelen!
Tegen 17u waren we aan de post in het centrum. Onze lectoren hadden net een beetje geshopt, na het drukke programma. We zijn samen iets gaan eten, allé, ze hebben ons getrakteerd, omdat zij zelf al de hele dag hadden moeten eten. Ze konden als het ware geen eten meer zien!
Wij zijn terug naar de peda geweest en hebben daar nog wat nagepraat met de andere Erasmusstudenten.
Vrijdag 1 april 11
Voor ons geen mopjes vandaag! Heel de dag les... Voor Sofie toch We hadden eerst 3u Bulgaars, waarbij de leraar veel te snel ging en we konden echt niet volgen. Vooral ik eigenlijk niet. Sofie kraamt maar wat uit met 't idee dat ze 't wel zullen begrijpen als ze Bulgaars spreekt! Na de middag ging ze naar de les en ging ik met Elif naar het centrum. Ik had 2 grote zakken was mee (vanalles) dus ik had geen zin om alles apart te wassen. In het centrum werd alles gewassen en gedroogd en geplooid voor 5.5 euro. Voila, k ga nie sukkelen! Ik heb vrij lange benen en wordt in West-Vlaanderen soms eens vergeleken met een padvinder omdat ik er graag het tempo inhoud. Elif daarentegen is een goeie kop kleiner en heeft in vergelijking met mij ook korte beentjes. Na ruim een half uur, zei ze plots al puffend "You know, when I walk alone..." 'k Had het natuurlijk direct door en schoot uit van 't lachen! De duts holde zowat achter mij aan.
Na de les ging ik met Sofie en Szilvia weer richting centrum om m'n was op te halen, Szilvia bracht een boek naar het kopiecenter en Sofie moest nog naar de bank. De bomen beginnen een beetje groen te worden en deze boom heeft prachtige bloemen. Szilvia en Sofie hingen hun armbandje ook in deze boom...
BABA MARTA -Martinitsa
We aten nog iets in tempo pizza en gingen terug naar peda.
zaterdag 2 april 11 Wat een dag! Sofie ging in de namiddag naar het weeshuis en Lente ging op zoek naar een huurauto (voor 't geval het eens nodig is). We merkten ook dat onze buskaart van febr+maart ten einde was en dat we dus een andere moesten kopen. Op de ene bus zeiden ze het zus, op de andere bus zo... Szilvia ging mee met mij en we zijn van de ene kant van Veliko Turnovo naar de andere kant geweest... Én uiteindelijk geen buskaart! 't Is Bulgarije é ja... Soit, door de regen wat verder gelopen, kwamen we aan een soort garage. Ze spreken hier geen woord Engels.. Szilvia spreekt wel Bulgaars, maar ik zei haar dat ze geen Bulgaars mocht spreken! Die leegaards moeten maar beetje moeite doen voor ons ook... Ik zeg dus vriendelijk goeiedag in t bulgaars gevolgd door rent a car? De vriendelijke garagist zegt ons nee. Hij wil wel uitleg geven maar kan geen Engels.. Dus dan schakelen we over naar gebaren! Hij wijst een auto aan en zegt dat ik hem moet volgen. Een heel eind verder zegt hij 'diasno' (rechts), dus waar de auto is, moeten wij naar rechts. Ok! Niet veel verder is een nog een garage, ook daar zelfde plan! Dobre den, rent a car? Ook negatief... Die zenden ons terug (aan de overkant). Daar hadden we ook al een bord gezien. We liepen dus een beetje terug... Plots hoorden we een auto claxonneren. Aangezien er hier om de 5' wel een auto claxonneert, had ik niet de intensie om m'n hoofd te draaien. 5 seconden later, hetzelfde. Szilvia draait zich om "it's the man from the garage!" Hij doet teken dat we in z'n auto moeten stappen. Lente: Come on! Szilvia: are we going with the car? Lente: Ow yeah!! We liepen naar de auto en hij was zo vriendelijk om ons naar een plaats te voeren waar je normaal een auto kan huren. We hebben hem vriendelijk bedankt en vroegen op de volgende plaats: rent a car? alweer negatief... De deur van een 'garage' was gesloten, terwijl er een groot reclamebord ging. Lente zei "No? Waarop de man teken deed dat we moesten wachten en ging naar binnen. De man heeft zeker 3 of 4 telefoontjes gedaan voor ons! Naast ons stond een gigantisch bak van een BMW, wit, proper gewassen... De man komt weer buiten en zegt aan een andere man, dat hij ons een beetje verder moet brengen. (500 meter, misschien nog niet) En je raadt 't al, hij was de eigenaar van die BMW. Szilvia en ik mee in die gigantische BMW voor 500 meter! Toen stonden we bij een Opel verkoopplaats. We gingen binnen en de verkoper met z'n kostuum en hemdje en dikke gouden ring kwam vriendelijk goeiedag zeggen. Lente: rent a car? One minute! De man neemt z'n peperdure gsm en belt naar.. een collega ofzo? "Talk with him in English". Can we rent a car here? En jawel, hier dus wel, 20 meter verder staat een bord met telefoonnummers op. Als we die bellen kunnen we uurtje later vertrekken met een auto! Dat is dan ook al weer in orde, als we eens een nodig hebben... Wij hadden al heel de dag door de regen gelopen en m'n haar was nat. Na het telefoontje met z'n gsm, droogde hij hem mooi af met een stoffen zakdoek
Zondag 3 april 11 We waren van plan om vandaag een auto te huren en naar Rusé te gaan, maar het regent enorm.. Lijkt wel moessonregen! Dus we zijn op peda gebleven.. Niet veel nieuws.. Om niet te zeggen gene...
03-04-2011
woensdag 30 maart 11
Gisteren bleek de blog plots spoorloos! Lente was zo'n beetje heel heel verdrietig... Ze heeft dan maar een grote fles rosé alleen opgedronken! Dit heeft natuurlijk wel als gevolg dat ze de volgende dag niet uit haar bed geraakt en dus blijft liggen... 's Avonds is ze dan naar de fitness geweest, maar dit ging bijzonder moeilijk! Toppunt is dus, dat de blog vanmorgen wel weer online stond. Maar ok, Lente heeft gisteren een toffe avond gehad! Er was 's avonds een verrassingsverjaardagsfeestje voor Sylwia (Polen). Lente is gewoon na de fitness in bed gekropen voor een lange en rustige nacht.. daarentegen had Sofie ook wel een lange en rustige nacht, maar op een andere manier!
23.45 uur spraken ze af aan het appartement van Sylwia.. De kaarsjes werden op de taart geplaatst
Sylwia was verrast en heel blij met de taart en het feestje
Kamel bij de kapsters...
Toen Sofie met Tina, Terhi, Szilvia en Elif terugkeerde naar de peda, kwam de zon op...
Dus zijn ze op het balkon blijven kijken tot de zon er was!
dinsdag 29 maart 11
Lessen Nederlands
Vandaag gaven onze lectoren van de Katho Reno les. De les begon om 9.30u en ze werden opgehaald aan het hotel om 9u Ze willen je hier soms zodanig helpen en brengen naar... dat het beklemmend zou worden. Ondanks onze uitleg over de lessen en poging tot geruststellen, merkten we bij de aanvang van de les, toch een beetje stress bij onze lectoren! De eerste les werd gegeven door Ingrid Declercq. Deze les ging rond Elsschot (waar we in België ook rond gewerkt hebben), voorzien van een mooie -en ook wel historische- inleiding en een foto van onze school. "Indien we heimwee zouden hebben..." Daarna ging het er wat luchtiger aan toe. Colette Verschaeve nam ons mee op poëtische treinreis van Veliko Turnovo naar Antwerpen, heel leuk ingekleed! En als afsluiter van de middag dan poëzie in liedjesteksten en Vlaamse muziek met een gimmick, Vlaanderen - Wallonië - België - Brussel. Voor ons was het heel leuk om deze lessen te volgen en we denken voor de andere studenten ook! Nog eens Nederlands horen, daar waren we wel aan toe...
02-04-2011
Maandag 28 maart 11
BEZOEK! Als een doodgewone Bulgaarse maandag, is het weer niet te vet en hebben we les. Voor zwemmen (Lente) was er een student die vandaag les moest geven en heb ik (net als alle studenten) nog geen 20 lengtes gezwommen. Die Bulgaren praten te veel... 3 minuten uitleg en dan mag je 2 lengtes zwemmen Incroyable! -Ja we zijn nog steeds een beetje in de Franse sfeer van het weekend.- Voor voetbal (Sofie) was er geen 'les', maar wel match. Sofie: 't is de eerste keer da'k echt gezweet heb in de voetballes! 't Heeft deugd gedaan! Maar wat speciaal is aan deze dag, is dat we bezoek krijgen van onze lectoren. Ingrid Declercq en Colette Verschaeve. Ze hadden ons nog een mailtje gestuurd met de vraag of ze iets moesten meebrengen voor ons -van ons Vaderland- en wij hebben toen gerepliceerd dat we het wel enorm zouden appreciëren als ze een bruin brood en een beetje Belgische chocolade wilden meebrengen. Om 20u spraken we af in de lobby van hun hotel en toen gingen we samen iets eten. En jawel, een heerlijk bruin brood en voor elk een pak Côte d'Or, heerlijk! En als aandenken aan onze school: een latje van de Katho Reno - mét rekenmachine op! 't Was de max We hebben lekker gegeten en wat gepraat over hoe het hier verloopt en hoe de lessen gaan,... Want morgen geven zij heel de dag les en wonen wij deze lessen bij. Na het eten gingen ze terug naar het hotel, want zij waren dan ook al vertrokken om 5u 's morgens. Sofie en ik hebben nog een glaasje gedronken in de Irish Pub. Er was een studentenfeestje in de 'Midnight' maar de muziek stond véél te luid voor mij. Ik ben dan maar teruggeweest naar de Irish Pub (waar er ook andere studenten waren) en Sofie is nog een beetje blijven plakken op de dansvloer...
zondag 27 maart 11
Laatste dag Belogradchiktrip
Met maar 1 uur met vertraging op de bus -Hoera! - vertrekken we naar Belogradchik. Tom Termote, vriend die hier jaar of 3 geleden op Erasmus was, vertelde mij dat ik dit zeker moest bezoeken en toen heb ik ook de foto's en verhalen op zijn blog gevolgd. Zijn foto's zagen er wel de moeite uit, dus ik was wel blij dat dit op het programma stond! Toen we daar toekwamen zag je de rotsen hoog en eind verder. Het leek me nu niet direct zo wow... We betaalden voor ingang en gids en één iemand van ESN vertaalde dan de uitleg van de gids naar het Engels. 't Was korte en bondige uitleg. Daarna mochten we richting rotsen wandelen. Hoe dichter je kwam, hoe indrukwekkender het werd. Voor een korte uitleg (in het Engels) kun je de volgende site bezoeken: http://www.belogradchik.biz/belogradchik/attractions/rocks.en.html
Voor wie te leeg is om de site te bekijken volgt hier een kort stukje legende
Elke steen heeft hier een geschiedenis en een legende vol lijden. Eeuwen geleden tussen de rotsen was er een nonnenklooster. Elke ochtend gingen de nonnen er om te bidden. De jongste onder hen, Vitinia, kon haar ongelooflijke schoonheid niet verbergen onder haar soutane. Het gerucht over haar schoonheid verspreidde zich over het Romeinse rijk. OP EEN DAG... kon Vita 'bezocht' worden door de Romeinse Antonio. Ze verborgen hun liefde lange tijd voor de nonnen, maar na een jaar zag de vrucht van hun liefde het licht van de dag! De stem van het kind vulde het klooster met gehuil. De nonnetjes zeiden: Jezus, God, Maria, da gaat ier mis! Vita werd onthuld en geconfronteerd met de strenge wet van de nonnen! Ze besloten om haar te vervloeken en haar te verdrijven uit het klooster met haar kind. Die wrede nonnen... Op dat moment vanaf de heuvel kwam Antonio aangereden op zijn witte paard. *Kokosnotengeluid* Hij begon de zusters te smeken om zijn geliefde niet te straffen. En toen gebeurde een wonder! Plotseling stormde het... er volgde een donderslag en de aarde beefde! Het klooster werd puin en alles veranderde in steen... de monniken, de nonnen, de dieren, de ridder... en zelfs Vitinia veranderde in Madonna, zorgend haar kind. (Tot zover het woord van Lente - Wij danken Lente)
Van op de rotsen kreeg je een zicht om u tegen te zeggen. Ik kan het jammergenoeg niet weergeven met foto's. Maar toen ik vanboven op de rotsen zat, had ik écht wel een wow-gevoel. Een enorme luidruchtige groep was ineens heel rustig en de eerste 10 minuten was het zelfs stil! Het was imponerend en machtig...
Doet ekir e movetje...
De eerste 20' heb ik met Romain van la douce France gewoon voor me uit zitten staren. Het was verbazend wat voor invloed de natuur op mensen heeft. Soms zeiden we eens iets over wat we zagen maar konden het niet volledig uitdrukken. Ik werd overladen door een gevoel dat ik niet ken en ook niet kan plaatsen...
Het was echt genieten! Sofie maakte een filmpje vanop het verste punt. Je ziet er de natuur en je hoort niets, behalve de wind...
Veel wind, soms bewolkt, soms zon...
Sofietje had er 2 zware nachten opzitten en onze 3 dagen tjolen én jawel... Ook zij sliep eens op de bus! Ik heb m'n kodak heel voorzichtig uitgehaald en het beeld vastgelegd door m'n zonnebril Leve de zoom!
De bus moest een noodstap maken voor de dronken Benoit die bijna niet meer op z'n voeten kon staan en dringend druk moest aflaten... Zijn poging tot sprong over de gracht... mislukte! Hij krabbelde als het ware uit de gracht én kon daarbij de hulp goed gebruiken van iemand. Met zwarte handen en veel te zatte uitdrukking op z'n gezicht, kwam hij terug op de bus
Uiteindelijk moesten we terug met de trein richting Turnovo en laatste kilometers met de taxi... TOPWEEKEND!
01-04-2011
zaterdag 26 maart 11
Belogradchiktrip dag 2
Vandaag staat bezoek aan een kasteel en grot op het programma. Ik ging eerst met Sofie en Ana naar een winkeltje om eten te kopen. Als bij wonder vond ik daar eindelijk de Heidi chocolade! Ik kocht een pakje met hazelnotenvulling. 't Was niet slecht, maar kon niet tippen aan de Belgische chocolade. Speciaal voor m'n buurmeisje een mooie foto hieronder! We spreken af om 10.30 uur aan de ingang van het hotel om te voet naar het kasteel te gaan. Het weer is hier mooi en we genieten van het zonnetje. Zoals gewoonlijk zorgt de grootte van de groep voor timingproblemen dus besluiten Sofie en ik om eens naar de Donau te gaan, toch tijd genoeg
Als we uiteindelijk verzamelend zijn, lopen we een stukje langs de Donau en dan richting kasteel. De mevrouwtjes aan de kassa hebben blijkbaar een mindere dag en iedere student moet apart gaan betalen.. omgekeerde wereld, maar goed, aanschuiven dus! Ze hadden ook geen zin om een groep van 100+ te gidsen en dus hebben de organisatoren van de ESN zoveel mogelijk uitleg gegeven bij het ontstaan en het gebruik,... van het kasteel.
Na het bezoek aan het kasteel waar ze ook een soort van Eurosong hadden gebracht (en team België niet meegedaan heeft) gingen we naar een grot. Deze was geen ijsgrot. Het is de langste van Bulgarije. De in- en uitgang lagen 3 km uit elkaar en er is een constante temperatuur van 12°C. Je vond er ook vleermuizen en vleermuisjes zoals je hierboven eentje ziet hangen.
Tussendoor nemen we ook nog even de tijd om een fotootje te nemen. Deze grot was Sofie haar ding niet! Ze heeft niet gewacht op de gids, ging gewoon rechtdoor naar de uitgang! Ze stond al buiten toen ik deze foto nam met Terhi
's Avonds, na de bezoeken, werd er op de bus 1 leva gevraagd, als je Sangria wilde drinken op de Sangriaparty. Ana en Sofie zagen dat al helemaal zitten en poseren met tandpastasmile met een heerlijke Sangria!
Lente poseerde dan maar met haar imaginair vriendje en een lekkere Sangria! De Sangria werd gemaakt door de Spanjaarden, heerlijk! Hier zien we onze Duitse vriendjes die we vandaag hebben leren kennen: Oliver en Fips en ? ik ben de naam al kwijt. Sorry!
Gezellige avond! Morgen valies pakken, bus op richting Belogradchik... én ja, ook hier wordt de klok een uurtje doorgedraaid, van 3 naar 4! (zelfde moment als in België van 2 naar 3.)
28-03-2011
vrijdag 25 maart 11
Dag 1 van de Belogradchik Trip...
Om 6.30 uur namen we de taxi naar een stad die 10 of 15 km van Turnovo ligt. Daar moesten we de trein nemen naar VRATSA. Deze trip is georganiseerd door de ESN. Een organisatie die trips enzo organiseert voor Erasmusstudenten van over heel Bulgarije. Wij waren de laatste 6 die op de bus stapten. Samen waren we met ruim 100 studenten, twee busjes vol! Maar goed, er was dus eerst een hele treinreis tegen dat wij aan de bus waren. Zvezdomir (Zvezdi voor de vrienden) begeleidde ons, zodat we de bus zeker zouden halen. In de trein zijn de wagons opgedeeld in kleinere vakken, zodat je met 8 kan zitten. Aangezien we samen met 7 waren was er nog één plaatsje over. Deze bleef een heel eind leeg, tot we de pech hadden dat er plots iemand bij kwam zitten. Een heel interessante man, ex-pooier en ex-gevange en ex-psychiatrische patiënt... Met heel wat boeiende verhalen in het Bulgaars over z'n striptease bar, waar hij veel mooie meisjes had... heel veel mooie meisjes! Maar dan is de politie eens binnen gekomen en de Meneer de Politie zei dat hij niet tevreden was en dan is hij naar Hamburg gevlucht (voor of na hij in 't gevang heeft gezeten) en uiteindelijk is hij tot rust gekomen in de psychiatrie... Ofzoiets! En z'n maat belde juist. Die zit met z'n vrouw in Spanje. En z'n vrouw heeft problemen met hem en zegt dat hij weg moet, maar z'n maat heeft geen problemen met z'n vrouw. Just nice! Die kerel heeft dus voor de rest van de treinreis bèreluid zitten babbelen. En dan is hij even in de 'gang' gaan staan om een sigaret te roken (terwijl dat dus verboden is, maar ja... we zijn in Bulgarije, alles kan hier!) Na 2,5 uur zijn we dan overgestapt op een andere trein, waar die gek dan ook weer op zat, maar gelukkig hebben we hem niet meer gehoord. Goed, eenmaal aangekomen in Vratsa waren de bussen met vertraging - wat had je anders verwacht? - onderweg om ons op te pikken. In de bus zat ik naast een Pool Tomasz en Sofie aan de andere kant van de gang naast een Franse gast van Frankrijk. We waren blij dat we een beetje Frans konden spreken! Voor mij zaten Romain en Ben(oit) van Frankrijk en achter mij een wilde griet van Portugal. Voor Sofie 2 duitsers (Oliver en Fips) en achter haar de vrienden van haar buur Guillaume: Myriam en Climo (Clement). Weer heel wat volk leren kennen. Heel leuk!
De eerste trein om 8u08
De trein...
Station waar de bussen ons kwamen ophalen
Bezoek aan de Ledenski (?) grot (ijsgrot, dus mocht geen foto's nemen met flash)
Hapje tussendoor!
Na de grot bezochten we Vratsa zelf, vrij rond lopen... Romain, Benoit, Spanjaard, Roemeense, Sofie en Ana
Tegen de avond waren we bijna aan het hotel in Vidin (NW Bulgarije) waar we 2 nachten zouden slapen. Het hotel ligt naast de Donau. Als je naar de overkant kijkt, zie je dus Roemenië liggen... We gingen nog iets gaan eten en na het eten is Lente gecrasht in het veels te zalige bed! Heel verschil met peda in Turnovo We hadden ook tv dus we konden België zien spelen en winnen. De rest heeft dan nog eens feestje gebouwd...
donderdag 24 maart 11
Volleybaaaaal...
Aangezien we heel impulsief en op een minder nuchter moment besloten hadden om mee te doen met een volleybaltornooi en dat dit vandaag om 9.30 uur was, moesten we naar de sportzaal. Lente deed mee met Karla, Desi, Terhi, Sylwia en Kamel. Tina, Elif en Sofie waren onze cheerleaders. We dachten dat het wel niet zo moeilijk ging zijn, als je ziet hoe de zwemlessen er aan toe gaan. Maar niets was minder waar... We kwamen toe in de sportzaal en daar stonden supergrote gasten, met knielappen en tenuetjes van volleybalploegen! Ze stonden daar te smashen aan 200km/u... "We'll be soo dead!" EN jawel, we zijn daar gewoon afgemaakt op dat veld, maar de sfeer was top! We konden wel wat punten scoren en genieten van enkele fouten van andere ploegen, dus uiteindelijk viel het wel nog mee voor team "TEQUILA"! Een sportieve dag voor ons 6
Team TEQUILA: Terhi, Lente, Desi, Karla, Sylwia en Kamel (mooi versierd) Zoals je duidelijk kan zien op de foto, zien we er verre van volleybalspelers uit...
Team Tequila in actie...
Klaar om de opzet te ontvangen
Service
Actie op dat veld!
Terhi heeft vroeger nog volleybal gespeeld in competitie (14 jaar geleden!) en zij maakt de site voor een volleybalploeg in Finland en haar vader schrijft er teksten/ verslagen/... Hij was zo trots op zijn dochter dat hij er meer over wilde weten. Hij heeft dus de informatie van Terhi doorgekregen en er een artikel over geschreven. Zodat de volleyballers daar zien, dat je soms ook kan spelen zonder dat je moet winnen, maar er gewoon eens van kan genieten... http://virtainveikot.fi/2011/03/weppimestarimme-terhin-lentiskuulumisia-bulgariasta/
Groetjes van ons!
woensdag 23 maart 11
Bijna brand gesticht...
We hadden nog steeds geen kookplaat gekocht. Lente en Sofie gingen dus naar de winkel waar ze de goedkoopste hadden zien staan. 2 vuurtjes voor 48 leva of 24 euro. Een mens kan nie sukkelen! We kochten dus ook spaghetti, saus,groentjes, kruiden, gehakt en kaas om vanavond eens zelf te koken. Het vrouwtje in de winkel gaf een bewijs van betaling mee en een garantiebon van 2 jaar. "Het toestel werkt, alles is ok!" Lente: So it will not explode... Het vrouwtje kijkt me met grote ogen aan alsof ik aan de drugs zit ofzo. No no, everything is ok! Met vuurtje, eten, pan en pot namen we de bus naar de peda. We begonnen aan het eten. Groentjes stoven, vlees toevoegen, bakken... 2e pot water opzetten... Sofie zat wat op internet terwijl Lente op dat moment in de pot roerde. Het water kookte EN toen gebeurde het! Er sprong een grote vlam uit de platen, een luide knal volgde en toen was het donker! 'k Had nog zo mooi gevraagd of het niet ging ontploffen!!! We probeerden de plong weer aan te leggen, maar het spel wilde niet meer meewerken! Gelukkig was Szylvia terug van Hongarije en spreekt zij ook Bulgaars. Lente was alweer in paniek, want de housemaster is echt een vieze vent... Sofie roerde rustig verder in de spaghetti's -jaja, stress kent ze niet en haar eten wilde ze absoluut niet verpesten-. Szylvia en Lente gingen dus naar de receptie en we legden de hele situatie met toeters en bellen uit. Toen zei de dame van de receptie dat ze de housemaster ging opbellen en dat hij boos ging zijn, omdat hij met de bus naar de peda moest komen... Lente ging met stress naar boven en vertelde het nieuws aan Sofie. Sofie: ewel, terwijl da we toch zitten te wachten ènni, kun'we spaghetti eten, want 't is kloar. En awe geweune wachten, goat'koed èn... Die gekke Sofie toch! We zetten ons met 3 op de grond in de gang en aten spaghetti in het donker... (gelukkig hadden we één zaklamp dat we toch zagen wat we aten) De man die kwam om ons weer aan elektriciteit te helpen was gelukkig de housemaster niet! Hij vees heel de boel open en bleek dat de kabeltjes niet echt geïsoleerd waren... Hij deed er isolatie rond en legde de kabeltjes goed. We kunnen onze kookplaat in alle veiligheid gebruiken... vanaf nu toch...
Bulgarije... Wat een avontuur!
Dinsdag 22 maart 11
Lieve blogvolgers! Het is een hele drukke week geweest dus ik kon de blog niet bijhouden + internet/elektriciteit valt regelmatig uit... SORRY!
HET IS LENTE En in Bulgarije zul je het geweten hebben! Normaal gezien gaan de lessen door, maar aangezien de studenten zo in de lente-mood zijn, gaan ze niet naar de lessen, kan de lector geen les geven.. en gaan ze toch niet door. Behalve onze les Nederlands die wel door ging en de lector Nederlands was weer heel tevreden over het resultaat! Dikke duim voor Sofie en Lente... Maar goed, de stad leeft, overal mensen met lachende gezichten, je kan bungeejumpen, er is straatanimatie, kraampjes,... Wat een sfeer! 't Is echt gezellig. Jong en oud in de straten. Hoofdstraat werd afgezet zodat je er live muziek kan horen en aanschouwen en alles gaat er gemoedelijk aan toe... We gingen met een groep studenten genieten van het lentefeest. Op de eerste foto zie je een tableau vivant. Om 17u werd er op een Vuvuzela geblazen en werd er door een hele groep mensen "gestopt". Iedereen stond er gewoon als standbeeld. Het koppel naast mij stond gezellig bij elkaar en het meisje was net een sigaret aan het roken. Na 5min kwam er weer een signaal en begon de stad weer te herleven. Die sigaret is gewoon opgerookt door de wind. Het was echt mooi op de taferelen te zien. We zijn met een deel van de Erasmusstudenten in het nieuws gekomen. Vooral Terhi en Karla hadden een hoofdrol in de uitzending van het feestgebeuren!
op dinsdagavond hebben we normaalgezien English Conversation in de bib, maar vandaag stond er Karaoké gepland in een bar/café in het centrum om 17.30 uur. We kwamen met meer dan 20 studenten samen. Onze organisator/lesgever Daniel brak het ijs door als eerste een liedje te zingen. Het was enorm grappig omdat hij echt niet goed kan zingen maar hij had er enorm veel plezier in! Lang heeft de karaoké niet geduurd, want plots kwam er een enorm geluid van buiten... We zagen de parade al afkomen. Het was één feestkar gevolgd door zo'n 10 000 mensen Ambiance en sfeer, niét normaal! We liepen gewoon mee met de kudde tot bij de Tsarevits en daar was er weer licht- en klankshow. Deze keer werd het voorafgegaan door het oplaten van 10tallen 'lampions' die de lucht in gingen tot ze nog sterretjes leken en doofden... De foto kan de sfeer onmogelijk weergeven, maar als ik het zie, lijkt het wel of we er terug staan!
Lichtjes in de lucht
Erasmusstudenten die genieten van het lentefeest... Aan het wachten tot de licht- en klankshow begint!
Na de show zijn we een heel eind onderweg geweest om ergens te kunnen eten. We vonden plaats in het 'duits' restaurant waar we een paar weken geleden ook al gegeten hadden. Leuke dag en weer mensen leren kennen!
Grappige momenten: We zaten met heel de bende van de laatste foto in het restaurant, we hadden weer gesprekken over hoe dingen eraan toe gaan in verschillende landen. Plots zocht Lente het woord voor dooppeter maar kon er niet opkomen: ...your peter..? Ana (Spanje) zei dat de 2e naam verwijst naar je doopmeter/ grootmoeder in Spanje. Haar broer heet Marcus en zijn doopmeter/grootmoeder Pola. Hun ouders gaven hem dus niet de 2e naam Pola. Lente vroeg waarom niet? Omdat zijn naam dan zou verwijzen naar Marco Polo en dat wilden ze niet. Lente vroeg wat daar verkeerd mee was. Sofie: èja, das van da kledingmerk! Lente: zou het niet die ontdekkingsreiziger zijn dat zij bedoelt? Terhi: yes yes! Sofie: oh yeah, the one who was driver of a boat...
23-03-2011
Maandag 21 maart 11
Druk druk druk!
Vandaag hebben we les, moeten we de les van morgen voorbereiden (Ned geven) en Sofie was vergeten dat ze les had en heeft haar afspraak met de kinesist dus op een verkeerd uur gezet, maar Lente zal in de plaats gaan en maandagavond is het studentenavond in de Organza en daar zijn we nog altijd niet geraakt! Dus eerst en vooral ging Lente naar de zwemles. Waar ze dacht dat ze het echt wel allemaal gezien had, viel ze van de ene verbazing in de andere! Vandaag gingen ze leren schoolslag zwemmen... En dit op een wel heel bijzondere manier. Zoals gewoonlijk begonnen we met een overdreven stretching op het droge. Daarna moest de helft op een stoel gaan zitten, de andere helft moest er tegenover gaan staan. De lector toonde met haar armen wat de beenbeweging van schoolslag was! Lijkt me heel onlogisch voor iemand die geen schoolslag kan.. Laat staan dat de demo op iets trekt. Als een stel motorisch gestoorde kikkers zaten ze daar met hun benen in de lucht een beetje te beenspartelen in 4 tellen tijd,4... Ik denk dat ik er het eerste kwartier gewoon stond. Ik deed deze oefeningen niet mee. 'k Ga daar echt nie lik e debiel op e stoeltje zitten wi.. Eftjes serieus zeg! Daarna moesten we ons weer gaan douchen voor we in het groene water mochten springen. Ik nam een quick shower en ging terug naar de lector. Ik zei "ot belgia", ik ging op mn buik liggen en toonde de beenbeweging. Ze brabbelde iets in 't Bulgaars waarvan ik denk dat ze zei "ja, das heel goed, dat is wat ik uitleg..." Soit, we moesten ons opwarmen en dat is naar goeie gewoonte 4 lengtes... en voor mij dus 8. Aangezien ze rap genoeg merkte dat de helft baksteenslag aan t doen was met open knieën en steekvoeten en dat er waren die crawl aan 't zwemmen waren, riep ze hen weer tesamen en moesten ze allemaal op de boord gaan liggen op hun buik. Raraa... Ze gaf weer dezelfde vreemde uitleg. Ik ben dan maar achter m'n buren gaan watertrappelen en heb hen getoond hoe je de beenbeweging moet doen. 'Oh, that's different!' Ja, tuurlijk is 't anders, als je nie wil zinken! Uiteindelijk ging de zwemles zoals gewoonlijk, heel traag door. Ze zwemmen ook per 2 naast elkaar om dan nog een beetje te praten, moet dus ook niet denken da je door kan zwemmen.Ze zijn volledig kapot na één lengte... Alles samengeteld, heb ik deze les 20 lengtes gezwommen... TOP! Soit, ik ging douche nemen en dan naar peda om met Sofie de les voor te bereiden. Sofie was blijkbaar nog in de winkel, dus nog wat gewacht. Toen ze terug was hebben we de les voorbereid (weer veel te veel ) Maar beter teveel dan te weinig... Om 15.40 uur nam ik dan de bus naar de kinesist voor een pijnlijke massage, Sofie had les om 16u. Toen ik kwart voor 5 terug op peda kwam, stond ze geïrriteerd een sigaret te roken met haar jas en voetbalschoenen aan. Lente: èwe, wuk doe j'ier nu? Sofie: Der was geen les! 'k Kwam toe en 'k zeg 'football lesson?' en weet je wuk datn zegt? NO, tomorrow celebration. Jah, k weet ook wel dat dat ier morgen feeste is, moa moeten ze doarom vadage gin lesse geven?! Geen les én geen kiné voor Sofie, baaldag! Sofie: En k goan beln na dien van Nederlands wi, gvd, sebiets stoa we doa en ist er doa niemand, k moen 't al'nie weten! Sofietje belde dus naar de lector Nederlands om te vragen of de les ZEKER doorging? Affirmatief, de les zou zeker doorgaan... Hoe dan ook, 't was voorbereid. We hebben in een zotte bui beslist om deel te nemen aan een volleybaldagje. Terhi, Kamel, Sylwia, Desi, Karla en Lente. Dat is donderdagochtend dus we gingen eens oefenen om 18u. Tegen 19u kwamen Sofie en Ana naar de sportzaal. Ik liet hen verder trainen (ik doe alleen mee voor de fun) en ging met Sofie en Ana iets eten in het centrum. We kregen berichtje van Terhi dat ze moe was, dat Elif ziek aan het worden was en dat Tina ging blokken voor haar test Russisch van morgen, dus ook geen Organza vanavond... We gingen nog iets drinken in Sammy's Bar. (Voor mama Kathleen: Ana en Sofie dronken bier, ik fruitsap en water! )
Tot zover deze bewogen dag...
Zondag 20 maart 11
Zondag rustdag?
NEE lieve lezertjes! Vandaag niet, want het is een speciale dag... Kamel [Kamiel] van Polen is jarige en z'n erasmusgenootje Sylwia [Sylvia] heeft een verrassingsfeestje georganiseerd waarop wij uitgenodigd zijn. Joepi! We bleven op peda tot 16u en gingen dan naar het centrum om een cadeautje te kopen voor het feestvarken van de dag... Tegen 17u stond Sylwia ons vol spanning op te wachten! Ze had stress en haar handen waren aan het beven. Ze had een taart gekocht en Desi had kaarsjes mee. We bliezen de ballonnen op in de gang beneden, gingen dan met 9 naar boven staken daar de kaarsjes aan...
Kamel had inderdaad niets door, hij was aangenaam verrast!
Diana, Terhi en Elif
Tina, Karla en Sofie
Lente en Kamel
Bijna iedereen...
Elif, Sylwia en Tina
Als afsluiter en na de taart en de drank en een dansje en de pizza én de drank, keken we nog naar grappige filmpjes op youtube van Finland, Amerika, Polen, Turkije, Bulgarije, België,.. De topper was toch het herbekijken van "Ken Lee" in idool ofzo!
zaterdag 19 maart 11
Paneuritmiek en chinees voor Lente - Sofie naar het weeshuis
Vandaag moest ik naar de paneuritmiek én ik was de hele tijd alleen met de lector Daniella. Als erasmusstudent vinden ze je hier blijkbaar heel interessant en willen ze alles over je weten... De helft van de les kwam dus neer op gesprekken vanuit haar paneu-filosofie en de helft uit de oefeningen. Heel repetitief en dezelfde bewegingen (voortdurend met de armen, want voor de rest stap je in een kring -met 2, uhum- waarbij je eerst je tenen plaats en laatst je hielen). "Breas in wis your nose, breas out with your mous!" Okaaaay... De les ging normaal maar anderhalf uur duren, maar ze ging er weer zodanig in op dat het toch weer 20 voor twaalf was (2u en 40 min). Terug op peda een kijkje gaan nemen bij Sofie. Alles goed hier, rustige dag, Lente blijft beetje op peda en Sofie mag deze middag naar het weeshuis. Daar zal de kinderen helpen met hun huiswerk en de lessen van de week herhalen. Tegen 16u ga ik met Elif, Tina en Terhi naar de Central Mall om daar wat rond te hangen en te window-shoppen (de anderen gaan ALLE winkels binnen!) Tegen 18u30 krijgen we allemaal honger en beslissen we om naar een chinees restaurant te gaan. Probleem: we weten niet waar er één is... Dan maar de taxichauffeur vragen om ons bij de dichtsbijzijnde af te zetten. Zo zaten we met 4 in de golden dragon! De porties zijn gigantisch... gewicht per portie: 1 kg en prijs tussen 2- 3,5 euro. Na het lekker eten gingen we een heel eind tevoet om in het centrum te geraken. Terhi had nog wat gerief nodig en de supermarkten zijn hier toch 24/24 open. We waren net op tijd om de laatst naar peda te nemen. Sofie zat wat op skype/fb en liet toch al weten dat de plaats waar zij had gegeten niet lekker was en duur in vergelijking met de andere plaatsen waar we al zijn gaan eten. In het weeshuis heeft ze het goed gesteld en ze vond het wel leuk!
Tina in serieus gesprek met Terhi
Elif en Lente
Decoratie en plastieken bloemen.. O zo chinees
Mijn plateau met kip en eend (wat ze jammergenoeg in de frietpot gooien) en groentjes
En ze gooien hier graag alles in de frietpot... Tina en Elif aten voor dessert "gefrituurd ijs". Terhi heeft het eens geproefd, ik heb vriendelijk bedankt!
21-03-2011
vrijdag 18 maart 11
Dé klas
Vandaag is het weer echt koud en mistig als we naar de klas gaan (en zo zal het de hele dag blijven). We hebben bijna allemaal ons lesboek gekocht. De leerkracht was naar Bulgaarse gewoonte 5 minuten te laat. Na 10' waren we geïnstalleerd. De les begint dan en na 2 en 5 minuten kwamen respectievelijk nog 3 en 2 erasmusjes toe. Voor de rest ging de les vrij vlot, al is Bulgaars veel te moeilijk We begonnen met het overlopen van het alfabet (en waren blijkbaar direct in de veronderstelling het te kennen) en dan begonnen we aan korte dialoogjes die we direct mochten lezen. Kan je al voorstellen hoe het er aan toe ging! Toen we 2 dialogen hadden gezien, zagen we wat grammatica. Op de volgende bladzijde stonden weer 2 dialoogjes. Als we de 2 bladzijden overlopen hadden gingen we over tot gesprekjes... Vragen wie de andere is, waar hij/zij woont, hoe het gaat,... Het topmoment was toch wel toen onze Italianen voor de zoveelste keer zeiden "Foor Itaalianan, this is verry veeeerry difficult, you know! We have other alfabet!" (-wij hebben ook geen Bulgaars alfabet, hallo!-) De Italianen moesten dus een gesprekje voeren in 't Bulgaars en de ene zei: Kak ce ka3bate? (hij vroeg de andere zijn naam) en de andere antwoordde: I don't know... De hele klas begon al lichtjes te lachen en toen werd het nog beter aangezien de lector zei: I will look at the list, what your name is *hij zoekt* ah, your name is Edo! De hele klas lag strike van 't lachen, want onze Edo was nog steeds nie mee.. Ok, 't is situatiehumor (zoals de meeste grappige momenten), maar voor mensen met wat inlevingsvermogen is 't echt wel grappig!
Soit, na 3uur sukkelen op da Bulgaars was het middagpauze en gingen we iets eten op peda om later op tijd in de les Bulgaarse geschiedenis te zijn. Tot onze grote verbazing *uhum* waren we deze week met 5 studenten... Een kwart van het aantal van vorige week. En om eerlijk te zijn, ik kan ze eigenlijk geen ongelijk geven om niet te komen. 't Is ongelooflijk saai... Behalve vandaag
Hier de klas tijdens de pauze
Sofie heeft een zware avond gehad, maar wenst geen commentaar te geven (is ook niet nodig... )
Onze andere Italiaan Mattia is een behoorlijk goeie kunstenaar, me dunkt. Hij begrijpt zo goed als geen Engels, dus die zit daar wat te schimmelen. Ondertussen tekent hij.
Het zicht vanuit de klas in de pauze: regen en mist.
Zoals je op de bovenste foto kan zien, hebben we in de namiddag les van deze lector. Ze zit heel tijd op haar stoeltje en zegt bij ieder beeld van haar PPT na een diepe zucht: this is also very intereSing! Na 75 min beeldjes en stenen te zien, is het echt wel nie meer zo interesing wi! De vrouw heeft een vrij lage stem en spreekt heel zachtjes en telkens op dezelfde manier. Na 3 kwartier begonnen we het echt lastig te krijgen. Plots sloeg haar stem over... Ik bleef voor me kijken, maar zag dat Sofie haar hoofd richting mij draaide. Ik concentreerde me op de interesing beelden. Het vreemde was dat de lector niet hoestte of pauze pakte, maar ze bleef gewoon zo verder praten. Ik concentreerde me nog meer om te blijven kijken naar het bord, maar Sofie haar hoofdje bleef draaien in mijn richting! Ik keek naar haar en zag dat ze met haar sjaal voor haar mond zat en haar ogen vertelden duidelijk dat ze ook aan het lachen was. Op dat moment gaat het natuurlijk faliekant mis en schiet Lente uit van het lachen. De lector blijft rustig verder praten met een veel te hoog stemmetje! Ik kijk naar m'n blad, maar zie dat Sofie in m'n richting blijft kijken. Ik hou m'n hand aan de zijkant van mn gezicht en concentreer me weer op de beeldjes.. Ik kijk boven de lector.. heel geconcentreerd. Maar de lector kijkt nu naar mijn gezicht, mijn ogen dwalen af naar de hare en ik schiet gewoon weer uit van het lachen. Behoorlijk genant, én nog steeds doet ze niets aan haar stem! Als ik 5' later weer wat rustiger ben, moet ik dringend naar het toilet... Ik besef dat ik daar nog 2 uur moet zitten, dat ze in de unief alleen mislukte Franse WC's hebben en dat ik het dus wel moeilijk zal hebben. In de pauze blijf ik zitten en ik beweeg zo weinig mogelijk. Na een lange 2e helft van de les doet ze dan nog 10' langer door. Ik doe zo snel mogelijk mijn jas aan en en loop de trappen af richting studentenrestaurant. (Daar hebben ze normale toiletten.) Ik kom beneden aan de deuren.. Gesloten! Sneltempo naar de andere kant van het gebouw (unief), weer een verdieping lager, deuren wel open. Weer naar boven via de trappen. Concentratie richting studentenrestaurant.. O'ow geen licht.. deur op slot! Dat wil zeggen 10' bergop naar peda en dan nog eens 3 verdiepingen omhoog naar onze appartementsblok. Ik neem de lichthellende weg waar de bus normaal rijdt. En dan ga ik de hoogte in via de rij trappen. Deze trappen gaan in looppas. Ik kom andere Erasmusstudenten tegen die me aankijken alsof ik zot ben dat ik deze trappen oploop. Ik zeg gewoon 'hey' en loop verder. Om de peda binnen te gaan heb je een kaart nodig! ...Kaart zit in portefeuille... in handtas... in rugzak. De man aan de inkom heeft blijkbaar toch door dat ik gehaast ben en duwt op het knopje om mij binnen te laten. Danke Meneer de Onthaalman! Ik loop verder naar het 3e verdiep en daar zie ik eindelijk het toilet! Man toch, een mens kan miserie hebben van te lachen...
Ik steek nog de stekker van de frigo in 't stopcontact en die kunnen we dus ook in gebruik beginnen nemen. Eindelijk
17-03-2011
donderdag 17 maart 11
Na zonneschijn... komt regen...
Vandaag werd ik wakker, maar geen zonneschijn. Zoals voorspeld, regen.. 't Leek wel een moessonregen! Tegen 11u afgesproken met Kalina om te kijken voor een frigo, want eten of drinken kunnen we anders niet langer dan 1/2 dagen bewaren. We hebben afgesproken met het hele appartement om een grote frigo te kopen en de prijs dan te delen door 7. Dat komt dan wel goed en vrij goedkoop uit! We kunnen nu eenmaal niet zonder de komende tijd... Lente koopt één en ze zullen hem leveren tussen 16-20 uur... Daarna nog wat winkels in- en uitgelopen en wat gepraat met Kalina. Tegen de middag ging Kalina naar huis en ging ik eten in het studentenrestaurant. Tot mijn grote verbazing zag ik Ana (de spaanse) een tafeltje verder zitten. Dus ben ik hen gaan vergezellen. Zij was er met een vriendin van haar mentor. (Iedere student heeft hier een mentor, omdat je alleen verloren loopt!) Het was mijn week om te kuisen, dus aangezien het weer minder is, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om dat nu te doen. Sofie had een afspraak in het centrum. Ze mag vanaf zaterdag meewerken in het weeshuis. Rond 18.30 uur waren de mannen hier met de frigo. We zijn allemaal blij! Lente heeft gegeten op haar kamer (na de warme maaltijd vanmiddag). Sofie is met Tina naar het centrum vertrokken... Morgen hele dag les! Hopelijk leren we veel Bulgaars morgen, zodat we wat meer begrijpen van wat ze hier allemaal zeggen!
grappige momentjes van de afgelopen dagen: Sofie heeft een fobie voor wespen. Op terras zet Lente zich aan een tafeltje. Sofie: Der zitn ier wel veel wespen é... Lente: Liever andere tafel? Nog één tafeltje vrij, half schaduw, half zon. Niet zoveel plaats... Tegen dat we geïnstalleerd zijn... Sofie: gvd, ze komn tot ier!! Lente: Oké, zit je liever binnen? Sofie: Jaaaa - Kalina doet oefeningen in de fitness onder begeleiding van personal trainer Lente. Bij de armspieroefeningen doen we 2 reeksen van 15. Bij de laatste keer stopt ze aan 14. Lente kijkt boos! Kalina: Moest ik er nog eentje doen misschien? Lente: aangezien je mij vraagt of je er nog 1 moest doen ,weet je zelf wel dat je er nog maar 14 gedaan hebt! - Lente vraagt aan Kalina of de mensen hier soms naar de zonnebank gaan. Kalina: Ja, we liggen gewoon op een bank in de zon. - Als Sofie een hond tegenkomt (en dat zijn er heel veel!!) zegt ze met een betutteld stemmetje 'ooh, e hondjeee!' Sofie kijkt naar de auto's en zegt op dezelfde manier 'ooh, e fiatjeee!' - Sofie: a ze begun te blèten, weet k dat 't tied is voe te zugen! (en voor alle vieze en dubbelzinnige mensen onder jullie, dit laatste gaat over kinderen die een wespenbeet hebben op kamp en begeleidster Sofie die dan het gif uitzuigt...)
woensdag 16 maart 11
Op het programma: genieten!
Kwart over acht als Lente gewekt wordt door de zon! Op haar teentjes loopt ze naar de andere kant, stilletjes deur open en placeren op het balkon. 't Is nog frisjes, maar 't belooft alweer een mooie dag te worden (en voor de komende dagen wordt er regen voorspeld). Wat moet een mens dus doen? Genieten é, ah ja! Iedereen slaapt nog, het is stil in de buurt.. Zalig stil! Gewoon af en toe een auto of een bus die passeert... Lente haar kleedje is wat los aan de naad, dus bij deze heb ik direct een activiteit op 't balkon: naaien. Waar is de tijd dat we de kruisjessteek deden in de klas met juffrouw Martine Op zulke rustige momenten, kijkt een mens eens terug in de tijd... Rond 10.30 uur is Sofietje ook wakker. Ze moet om 12u bij de kinesist zijn. We gaan samen te voet naar het centrum. Vertrekken om 11.20 uur. Lente met haar kleedje, Sofie met korte broek en topje, beide met teenslippers. Warm! We zien er echt wel gestoorde toeristen uit in vergelijking met de Bulgaren, want zij dragen NOG STEEDS lange broek, schoenen of botjes, trui, (leren) jas... En wij maar puffen onder de hete zon... We kwamen bij de kinesiste en haar oudere collega Steffi was er ook. Zij is als het ware een karikatuur, en oudere dame, met middellang haar, lichtjes kroeshaar zo... mollig en felle lippenstift. Altijd lachen en welgezind! Nie moeilijk da Sofie daar graag gaat! Maar ze zeiden toch dat het raar is om ons zo te zien en dat het "nog veel te koud" is.. 30 graden noemen wij niet veel te koud! Soit.. Na het bezoek aan de kinesist stapten we verder tot we op de markt kwamen. Onderweg waren ze de straten overal aan het kuisen. 22 maart is het namelijk groot feest in Veliko Turnovo en dus maken ze dat de straten proper zijn en ze hangen overal vlaggen... Benieuwd wat volgende week brengt!
De aardbeitjes lachten zo mooi naar ons op de markt! We moesten wel een bakje kopen...
Na een wandeling een verfrissend yoghurtdrankje :)
Lente en Sofie de toeristen!
Sofie drinkt een watertje
Na een hele middag stappen, aangestaard te worden en geclaxoneer, keerden we met de bus terug richting peda. Lente ging naar de fitness met Kalina. Sofie stuurde een berichtje dat ze iets zaten te eten op terras van Citypub, dus na de fitness ging Lente hen vergezellen. Karla van Amerika was er ook bij. Na het eten nog ééntje gedronken in de Melonbar en toen is Lente al teruggekeerd naar peda. Sofie is wa later achtergekomen...
dinsdag 15 maart 11
Hellooooooooooooooo Sunshine!
Lente is wakker om 9u en merkt dat de zon massa's schijnt! De rest ligt naar goede gewoonte nog gezellig te knorren, maar Lente pakt haar boek en gaat naar buiten! Genieten van die zon, 't zal wel zijn! Schade in te halen... Tegen 10.30uur rolt Sofie uit haar nest. We hebben pas om 14u les dus blijven we op het balkon. Werk genoeg, we nemen de boeken gewoon mee... Tegen 12u eten we een boterhammetje met beleg of een potje yoghurt. Ook Tina vergezelt ons op het balkon... Team België is compleet
Sofie vindt vakdidactiek heel leuk...
Pauze! Vakdidactiek als hoofdkussen. 't Is gewoon multifunctioneel!
Lente en Tina met de neus in de boeken!
We liggen zo goed, dat we het bijna ontzien om naar de les te gaan. Het is enorm warm op het balkon. Zeg maar 30+ ! Lente kijkt daarentegen wel uit naar een verfrissende plons in het lichtgroene water!
Na 45 minuten geeft de lector een zoveelste uitleg over een oefening. Ik vraag of het 2 lengtes zijn (zoals gewoonlijk) en ze zegt 'da'... Ze bedenkt zich onmiddellijk en doet teken dat ik nog niet mag vertrekken. Ze steekt 4 vingertjes in de lucht. Ik mag verdorie dubbel zoveel lengtes zwemmen als die leegaards die SPORT studeren Nuja, voor mij geen probleem. Tegen dat ik 2 lengtes gedaan heb, is de rest meestal nog altijd aan het uitrusten van hun vorige 2 lengtes.. Zo kan een mens zich een beetje bezig houden!
Als ik buiten kom en richting peda stap, zit Sofie wat verder op een terrasje met onze Spaanse vriendinnetjes en Mitch uit Macedonië (die kerel was hier 3 jaar geleden op Erasmus en is blijven plakken...). Ze had een gezond kleurtje. Vandaag hadden ze meer moeten lopen en ze stond tegenover Elif (voetbal Elif) die ook goed speelt. Sofie heeft dus ook door mogen doen!
's Avonds naar het centrum om samen iets te eten, genoten van de zachte avond...
Maandag 14 maart 11
Het nut van de teenslippers in het zwembad?
Dag lieve lezertjes, ik geraak zowat hopeloos achter met onze avonturen! Ik doe m'n best voor een inhaalmanoeuvre! Dus, ondertussen is het maandag én dan kijk ik uit naar de zwemles. Toen ik aankwam in het zwembad, deed ik mn teenslippers aan en ging door naar de kleedkamer. Ik zag andere gezichten en wist dus dat ik les zou volgen met een andere klas. Hier waren toch al 3 meisjes én 1 sprak een beetje Engels, schitterend! Goed, omgekleed en richting zwembad. Ik zette mijn rugzak op een vrij droge stoel (er is geen ventilatiesysteem, dus het water dat verdampt, druppelt een beetje later weer naar beneden) en ging ook gaan zitten. Je bent dus al direct gedoopt, want de stoeltjes zijn zo gemaakt dat het water er lekker in blijft staan. Terwijl we wachtten op de leerkracht keek ik naar andere jongeren en kinderen die zwemles hadden. Plots keek ik naar beneden en naast mijn teenslets kroop een 1000poot! Het nut van de teenslippertjes was me direct duidelijk geworden... Het water in het zwembad is ook verre van doorschijnend, het is echt wel vuil, lichtgroen...) Ook de bovenkant van de muren, waar het water weer naar beneden druppelt/loopt is groen aan het worden. Ze hebben hier dus inderdaad problemen met het water! Wat het niveau betreft, was het hetzelfde als de vorige groep... Zeer laag! Hier zijn er 5 die een beetje kunnen zwemmen en dus in een baan apart zitten, waar ze hun baksteenslag verder oefenen, aangezien de lector echt geen uitleg geeft en verkeerde demo's toont. Je zou het moeten zien om te kunnen geloven hoe erg het er soms aan toegaat... De lector moest zich hoofdzakelijk bezighouden met lengtes wandelen om de studenten te zeggen dat ze verder moesten zwemmen.. Want veel Engels kennen ze niet, maar ze kennen wel "tired" en "exhausted"! Als ze in 75 min 20 lengtes doen, mag je al content zijn! Ook Sofie heeft vandaag voetbal gehad en zij heeft wat 'behendigheid' getraind! Ze moesten oa. een fles tussen hun benen houden en zo doorgeven aan de buur... Na de middag hebben we weer genoten van de zon... Ongelooflijk hoe dat weer hier verandert! Vorige week lag en viel er nog sneeuw, vandaag is het echt zalig in korte broek en T-shirt! Toch voor ons Belgen, want die Bulgaren dragen nog allemaal een lange broek, een trui én een jas We worden dan nog bekeken alsof wij zot zijn! Ik zou hun voeten alvast liever niet ruiken als ze uit hun zwarte warme schoenen komen...
zondag 13 maart 11
Zondag... jawel, rustdag...
Na de leuke dag gisteren en de cocktails zijn we toe aan onze toffe rustdag. Rustdag is een beetje op kamer zitten in peda, beetje bezighouden met schoolwerk... Maar vandaag schijnt de zon weer! Lekker weertje, goeie temperatuur! Dus tijd voor het balkon... Op de foto zie je B10 in actie op zondag Voor de rest niets speciaal op zondag. Lente heeft om 18u afgesproken met Kalina in de fitness. Het joggen ging toch zo vlotjes niet... Oud worden zeker? Morgen hebben we weer les. Benieuwd hoe de zwemles er aan toe zal gaan...
16-03-2011
zaterdag 12 maart 11
Weekend :)
Vanaf vandaag heeft Lente op zaterdagvoormiddag les van 9-12 uur... Dit is niet leuk! Ik vertrok naar de paneuritmiek en zoals ik al vreesde, was ik de enige student die er was... Andere studenten gingen uitslapen of genieten van de zon... Jawel, vandaag belooft een mooie dag te worden! De les begon met een kussen van een zon in het midden van de zaal en daarrond werden fotootjes van dingen uit de natuur gelegd: bomen, ijsbeer, bloemen, wolken,... De ramen werden open gezet, want we zijn nu eenmaal één met de natuur Daniella begon met haar PPT met uitleg over deze sport. Het gebeurt altijd 's morgens, want dan wordt alles wakker, de zon staat op, de bloemen gaan open en ook de mensen gaan opstaan. (alhoewel we tegenwoordig eerder in een nachtritme leven - volgens Daniella helemaal verkeerd en afbraak van het lichaam en geest). Al snel duidelijk dat de lector volledig opgaat in de paneuritmiek, dat ze één is met de natuur en dat ze er een beetje voor leeft. Na 20' uitleg, kwam er nog een meisje toe om de les te volgen! Was ik eventjes blij!! We hebben dan een behoorlijk intensieve beoefening gedaan van de paneuritmiek + voortdurend de filosofie erachter gehoord, waardoor het tempo zo laag lag, dat ik uiteindelijk wel blij was dat het 12 uur was. Ze nodigde mij nog uit om mee te gaan naar het centrum, maar ik heb vriendelijk bedankt en gezegd dat ik moest gaan eten met Sofie... Genoeg paneuritmiek-brainwashing voor vandaag Terug aangekomen op de peda was Sofietje al wakker en beetje aan t werk voor school We zijn goe bezig! We komen ook wa meer in 't Bulgaars ritme. In België is Celeste (de jongste dochter van mijn broer) jarig, ik heb vorige maandag een kaartje gestuurd en hoop dat het toekomt. Toen we in het postkantoor in het centrum waren, zei de dame dat het één leva was (postzegel). Na het schrijven ging ik naar het postkantoortje dicht bij peda en deze dame zei 1.5 leva... Ik hoop nu ook wel dat het genoeg gefrankeerd is, anders is het maar triestig, als ze moeten bijbetalen.. Afwachten dus, wat dat betreft! We hebben beslist om vnvnd naar een bar/café/club te gaan en dan zal ik er wel ééntje drinken op haar gezondheid! 's Middags hebben we dus gewerkt voor school en daarna een wandeling gemaakt in het centrum. Kwestie van te genieten van de eerste mooie dag, na 3 weken koude en sneeuw!
's Avonds zijn we op aanraden van andere studenten op zoek gegaan naar de Sammy's Bar en hier hebben we die al gevonden!
Feest bij 't thuisfront = feest in Bulgarije We dronken een cocktailtje met Tina, Terhi, Elif en Ana (Spaanse die donderdagnacht is toegekomen) NOSDRAVE!
Sofie aan 't werk aan haar bachelorproef (heel vreemd dat ze altijd zo enthousiast is als Lente daar staat met de kodak!)
We zijn op queeste naar de Sammy's Bar
Véél cocktails om keuze te maken... Bijvoorbeeld een Sweet Jesus....
... Of een Dead Nazi! (en aan den inhoud te zien, voel je je wss dood als je der van drinkt!)
Ze hebben hier waarschijnlijk al bezoek gehad van Belgen, want er staan flesjes van Leffe en Westmalle (jammergenoeg kan je ze hier niet drinken...)
Al de anderen waren blijkbaar moe en zijn vroeg vertrokken naar peda. Wij hebben dan maar met 2 verder gevierd en verder cocktails geproefd. Het is een leuke plaats met goeie muziek die ook niet te luid staat -perfect!- Het doet Lente, qua muziek, denken aan de 57 in Torhout op een rustige maar sfeervolle avond We keerden na een paar cocktails terug naar peda met een Mevrouw De Taxichauffeur. Qua muziek kon dit ook wel tellen... Opera in de mix met beat der onder (ja, een beat geraakt toch nie boven zo'n operastem...)
Grappig momentjes: we komen uit Sammy's Bar en zien het beeld met de 4 paarden. Sofie zegt luid: vour hourses!! - We zien de dichtstbijzijnde taxi. De mevrouw heeft krulhaar en het staat met een speld vanboven op haar hoofd, vré raar. Lente: Jah, gaan we mee met Muppet? Die avond hebben we enorm veel gelachen -lag het aan de grappige momenten of de cocktails..?-
aan mijn buurmeisje Heidi: ik heb vanacht aan je gedacht want ze verkopen hier chocolade 'Heidi'. Als ik er nog eens tegenkom, leg ik 't vast op beeld
We krijgen onmiddellijk antwoord dat alles ok is en we spreken af om 17uur om elkaar nog eens te zien. Vrijdagmiddag hebben ze een vlucht terug... Er is eindelijk een beetje zon en we moeten daar dus echt van genieten! We gaan samen met Ana net buiten Veliko Turnovo om wat cultuur op te snuiven en kerken te bezoeken. Dat laatste viel een beetje tegen aangezien 2/3 kerken én de omheining met poort gesloten waren.
We hadden eerst 3u Bulgaars, waarbij de leraar veel te snel ging en we konden echt niet volgen. Vooral ik eigenlijk niet. Sofie kraamt maar wat uit met 't idee dat ze 't wel zullen begrijpen als ze Bulgaars spreekt!
Waarop de man teken deed dat we moesten wachten en ging naar binnen. De man heeft zeker 3 of 4 telefoontjes gedaan voor ons! Naast ons stond een gigantisch bak van een BMW, wit, proper gewassen... De man komt weer buiten en zegt aan een andere man, dat hij ons een beetje verder moet brengen. (500 meter, misschien nog niet) En je raadt 't al, hij was de eigenaar van die BMW. Szilvia en ik mee in die gigantische BMW voor 500 meter! 
Gisteren bleek de blog plots spoorloos! Lente was zo'n beetje heel heel verdrietig... Ze heeft dan maar een grote fles rosé alleen opgedronken! 
Ana (Spanje) zei dat de 2e naam verwijst naar je doopmeter/ grootmoeder in Spanje. Haar broer heet Marcus en zijn doopmeter/grootmoeder Pola. Hun ouders gaven hem dus niet de 2e naam Pola. Lente vroeg waarom niet? Omdat zijn naam dan zou verwijzen naar Marco Polo en dat wilden ze niet. Lente vroeg wat daar verkeerd mee was. Sofie: èja, das van da kledingmerk! Lente: zou het niet die ontdekkingsreiziger zijn dat zij bedoelt? Terhi: yes yes! Sofie: oh yeah, the one who was driver of a boat... 
Dé klas
- Kalina doet oefeningen in de fitness onder begeleiding van personal trainer Lente. Bij de armspieroefeningen doen we 2 reeksen van 15. Bij de laatste keer stopt ze aan 14. Lente kijkt boos! Kalina: Moest ik er nog eentje doen misschien? Lente: aangezien je mij vraagt of je er nog 1 moest doen ,weet je zelf wel dat je er nog maar 14 gedaan hebt! 
Schade in te halen... Tegen 10.30uur rolt Sofie uit haar nest. We hebben pas om 14u les dus blijven we op het balkon. Werk genoeg, we nemen de boeken gewoon mee... Tegen 12u eten we een boterhammetje met beleg of een potje yoghurt. Ook Tina vergezelt ons op het balkon... Team België is compleet 
