Hier volgen dus enkele sfeerbeeldjes van de middag en avond van deze belangrijke dag...
Helemaal bovenaan stond een immens groot monument. Je kon binnen een graftombe zien die ondersteund werd door 4 leeuwen aan elke hoek. (allé, 4 leeuwen, 1 in elke hoek...)
Stan de Bulgaar deed nog eens wat hij als kind graag deed... Kop voorwaarts in de sneeuw springen
SJNEEEEEEEUW
Poging tot sfeerbeeld van de klank- en lichtshow. Was echt de moeite om te zien, maar niet gemakkelijk om weer te geven...
... Nog meer sneeuw, zelfs toen we terug in Turnovo waren...
Doet ekir e mooftjeeuh
Terhi, Lente, Elif en Tina
Uiteindelijk hebben we de avond afgesloten met 20 minuten wachten op de laatste bus.. Maar die is niet afgekomen... De grappigste taxichauffeur ooit heeft ons dan maar naar ons bed gebracht.
Grappige momenten: Partybeast Sofie is met de Erasmusstudentjes uitgeweest en ze hebben één handschoentje gevonden dat ze gedoopt hebben tot partyglove! Wie de glove aanheeft moet kei'ard beginnen dansen! ... niet alleen op een fuif, ook op een ceremonie of in het midden van de straat - Stan begeleidt ons op de ceremonie en zegt plots "turkish girl" waarop ze haar hoofd intrekt en zegt "not so loud..." - de taxichauffeur doet alsof hij voorbij de dorm gaat rijden. Terhi: OW STOP dobré dobré. De taxichauffeur doet haar achter, draait z'n auto in de sneeuw en haalt de vettigste lach ooit boven. Chauffeur: s'il vous plaît! - Sofie blijft lachen met het feit dat Lente de Franse WC's maar niets vindt - de klank-en lichtshow begint met 'gewone' lichten en plots komen er vanuit de Tsarevets 2 groene laserlichten en heel het publiek zegt "waaaaauuuw!" - We willen na het avondeten nog een dessertje eten, dus Tina doet haar best om de dessertkaart te vertalen, na heel de uitleg blijkt dat ze maar 2 stukjes taart hebben, voor de rest geen desserts!
Zo, dit was het voor onze donderdag. Ik hoor dat het weer in België beter is dan hier... We wachten hier vol ongeduld op de lente en wat groen!
Donderdag 3 maart 11
Dag lieve vriendjes en vriendinnetjes,
hier zijn we weer met nieuwe avonturen. Woensdag geen post, een dag kan niet altijd interessant zijn of boeiend genoeg om er iets over te schrijven, dus is dat niet gebeurd. Maar beste mensen, donderdag 3 maart was een wel heel bijzondere dag! Vandaag vieren ze hier de onafhankelijkheid van de Turken. Je voelt de sfeer hier hangen, als een moment waarop wij 11 november vieren of het deed me ook een beetje denken aan de 4daagse van de Yzer (niet dat ik daaraan al heb deelgenomen, maar de beelden op tv zag ik wel! De deelname is voor Lente al begonnen als een klein misverstandje, want we moesten om 6.30uur al de bus nemen... Wie denk er nu dat die Bulgaren dat over 6.30 uur in de ochtend hebben? Juist, Lente alleszins niet! Dus de avond voordien, zei Terhi dat ze vroeg ging gaan slapen, omdat we vroeg op moesten. De frank viel van nie hoog, maar ne deed wel pijn! Ok, zot zijn doet tenminste geen zeer, dus zijn we om 6uur flink opgestaan en we waren op tijd aan de bus. Stap één was al geslaagd. Wat later zijn we dan ook samen op de bus geraakt die naar Shipka reed (en dé berg die er zich bevindt) historisch heel belangrijk. Voor meer info kun je altijd jullie vriendje google of wiki-pu-DIA(zoals een ex-lector 't zo mooi kon zeggen) raadplegen. De rit duurde 2 uur. België- Finland en.. Turkije (jawel - moedige Elif was ook mee) palmden de achterbank van de bus in. De luidruchtige Bulgaren konden ons niet deren, want blijkbaar hebben we allemaal nog geslapen in de bus... Behalve Sofie natuurlijk! Toen we de top van de berg naderden, kregen we allemaal serieuze last van de druk op onze oren. En het werd er nog beter op toen we het weer buiten zagen. Alles lag wit! Dikke laag sneeuw op, in, rond de bomen... Er was dan ook nog eens veel wind. Toen we uitstapten kregen we dus direct veel "snèèuw in uze froete"! Bij een temperatuur van -15°C voelt dat direct nog een beetje kouder aan. De sfeer was TOP, dus geen probleem voor ons Erasmusstudentjes. Na een vroege ochtend en een busrit moet een mens natuurlijk naar het toilet. We betaalden 50stut., en liepen door. Tot mijn grote ergernis bleken het Franse toiletten te zijn en kreeg ik al een kleine paniekaanval. Gvd, hoe moet je da gebruiken? Sofie ging gewoon naar binnen en 'k hoorde ze lachen tot in mijn WC. Sofie: zet je geweune lik ofda je pist in t bos enni! Lente dacht: tuurlijk, ik ga dikwijls naar toilet in het bos.. Zonder er verder over in detail te treden, is iedereen droog buiten gekomen! Driewerf hoera! (En Lente heeft voor de rest van de komende 4 uur bijna niets gedronken, no way dat ik nog eens naar zo'n WC ga! Tegen 10u15 werd er rijkelijk bier, cognac, wijn, koffie+,... gedronken, kwestie van je te verwarmen é! (Behalve Lente dus, zij weigerde teveel vloeistof in te nemen en is al warm genoeg uit zichzelf.. ofzoiets!) We hebben de hele ceremonie van dichtbij beleefd, samen met heel veel andere mensen, de tv, skinheads,... (Oh ja, over de laatste waren we verwittigd. We mochten er geen praatje mee gaan maken als we gene op ons oog wilden hebben en Elif noemden we "The Italian Girl") Voor Elif moet het wel hard geweest zijn en dat zagen we ook wel aan haar gezicht. Er waren overal grote afbeeldingen van de Turkse vlag met rode streep erdoor, er werden liederen gezongen in de zin van "we zijn tegen Turkije",... Vreemde sfeer, zelfs voor ons. Elif liep dus heel tijd tussen ons en wij hebben goed voor haar gezorgd!
Na de ceremonie beneden, moesten we een klim maken van een half uur om aan de top te geraken en het grote monument te kunnen bekijken. ...Nog meer sneeuw in uze froete! Tina had in de bus nog gelachen met Lente haar bivak en gevraagd of ik dacht dat ik in Syberië zat, maar uiteindelijk heb ik toch geen koud gehad, in tegenstelling tot de rest... Die Tina toch We konden ook niet zien hoe ver we precies moesten gaan omdat de sneeuw en de mist het zicht zodanig beperkten dat we op sommige plaatsen maar 10 m verder konden kijken.
Moet er nog sneeuw zijn..?
Sofie... met e koffietjeeeuh!
Waar is da feestje Ier is da feestje
Mannen met weet- ik - veel welke functie. Denk da ze liedje gezongen hebben...
Moeten er soms ook nog vlaggen zijn?
Prinses Eénoog onderweg na de top...
We konden ook eens een mopje maken: Elif (de Turkse) schiet Tina dood
Veel volk, weinig zicht...
Bevroren haar...
Met de vorige foto's kun je een beetje van de sfeer opsnuiven. 's Avonds zijn we in Turnovo zelf naar een klank- en lichtshow gaan kijken aan Tsarevets. Meer daarover in een ander berichtje met enkele fotootjes. (blijkbaar kunnen er maar aantal/ bericht en geen zin om nu verder te onderzoeken hoe ik 't moet aanpassen)
02-03-2011
dinsdag 1 maart 11
Feest in Bulgarije (De Bulgaarse Martenitsa ofwel Baba Marta (Oma Marta) Op 1 Maart vieren de Bulgaren het begin van de lente. Deze dag wordt Baba Marta genoemd (Oma Marta). Op deze dag geeft iedereen een cadeau aan een speciaal iemand in de vorm van een Martenitsa. Deze Martenitsa is klein, bestaat uit twee kleuren: rood en wit, en is van draad. Over het algemeen lijken ze (de Martenitsas) op een jongen en een meisje. Als iemand je een Martenitsa geeft moet je deze op je shirt of kraag dragen tot je een ooievaar ziet. Daarna kun je hem aan een bloesem hangen voor vruchtbaarheid.Een unieke Bulgaarse feestdag 1 Maart is waarschijnlijk de meest wezenlijke feestdag omdat het uniek is in Bulgarije. De traditie van het dragen van een Martenitsa is alleen gangbaar in Bulgarije en is misschien wel het meest positieve aspect van de folkloristische traditie. De tradities die gepaard gaan met 1 Maart gaan allen over optimisme over het warmer wordende weer, de vruchtbaarheid en het welzijn. De traditie bestaat al sinds de oprichting van de Bulgaarse staat in 681 na Chr.) Wij hebben geen poppetjes gegeven aan elkaar maar de armbandjes in rood-wit.
Om 10uur moesten we in de Europazaal zijn voor het bezoek van Mark Michielsen, dé ambassadeur. Daar hebben we toch een groot uur uitleg gekregen over de EU, de Europese Raad en nog iets.. boeiend! Dan was er een officiële opening van het nieuwe lokaal, waar ze vanaf dit of volgend jaar ook lessen Chinees zullen hebben. Het ging het er heel serieus aan toe, met toespraken en lintjes doorknippen en camera's en enkele fototoestellen... En wij waren er bij!
Na het officiële deel, gingen we op ons gemak eten in het studentenrestaurant. Om 14 uur had Sofie haar eerste les voetbal. Lente ging mee voor de morele steun. Zoals je ons wel kent, veel te vroeg in de zaal. Sofie begint haar al om te kleden wanneer ze zich plots naar Lente draait en zegt: Lenteeeeuh? Lente: Jaaa? Sofie: Ku je me voetbalschoenen gaan halen? 't Is nie waar zeker! Lente: je bent toch zeker da ze in je kamer liggen é? Sofie: ja, k heb ze waarschijnlijk uitgehaald toen ik mn truitje der in stak... Ze zitten in een plastiek zak. Lente was de jos van 't spel. Terug berg op naar de peda, naar t 3e verdiep voor Sofie haar schoenen De voetballes stelde niet zoveel voor. Normaal was er les van 14-15.15uur. Tegen dat de les begon was 't 14.10uur en tegen 15.04uur zat de stretching er op. Je moet je hier nooit forceren...
Tegen de avond lag Lente met een beetje koorts in bed. Sofie is met Tina en Terhi 'baba marta' gaan vieren. Feesten is hier heel belangrijk! Lessen gaan dikwijls niet door of veranderen, maar de feesten, die staan vast én gaan zeker door!
28-02-2011
maandag 28 februari 11
Dag lezertjes,
vandaag moest het een spannende dag worden voor Lente. De eerste les, zwemmen. Ik ging met m'n rugzak met flinke pas naar het zwembad. Kwartiertje te vroeg, als voorbeeldige student! Daar aangekomen was er echter niemand te zien, alleen de Mevrouw de Kassierster die geen woord Engels spreekt... Daar dus even blijven staan en gevraagd aan de studenten die binnenkwamen (om naar de sportzaal te gaan) of ze geen Engels praatten. Even later was er één in de kudde die een beetje Engels kon en zij wist me te vertellen dat er geen zwemles was. Het water was namelijk té koud... (Vorige nacht was het hier -16°C jawel!) De eerste lesdag is dus lesloos geworden.Meer uitleg heb ik dus niet gekregen... Er was ook iemand die iets zei over "reparation", dus of het nu aan de buitentemperatuur ligt of dat er iets kapot is in het zwembad zelf, God mag 't weten... Dan maar Sofie en Tina gezocht die bandjes aan het maken waren voor het Bulgaarse feest. Even de sfeer opgesnoven en weer vertrokken. Niets nieuws onder de zon... Sofie moest zich weer laten martelen door de kinesiste en zo kennen we weer een nieuw woordje. Het woordje van de dag is BOLKA, wat "pijn" betekent. Sofie kocht een kleedje en Lente een jeansbroek We kunnen weer weg voor een eindje! Lente heeft 2 weekends dansen van 9-11uur en dat zal dan meetellen voor 4-5 studiepunten én we gaan een weekendje weg met de Erasmusstudenten naar Belgradochik. Naar het schijnt (en zoals gezien op foto's van Tom die hier 3 jaar geleden was) is het er prachtig! We kijken er al naar uit. Het weekend is van 25-27 maart. Hopelijk is het dan een beetje warmer... Moest je zeggen dat we in Finland zitten, 'k zou 't ook geloven! Meer valt er niet te vertellen over deze maandag. Morgen moeten we naar de Europazaal om de ambassadeur van België te "beluisteren". Vroeg in ons bed vanavond zodat we fris en monter aanwezig kunnen zijn!
We wensen iedereen een deugddoende nacht toe
lazy sunday 27 februari 11
Welkom beste lezertjes,
zoals jullie weten is zondag = rustdag. Vooral Sofie neemt dit letterlijk op na het feestje van gisterenavond Maar goed, een rustige wandeling doet een mens altijd goed, dus hebben we dat ook gedaan, nadat we afscheid genomen hebben van Nikolay, Antonio en Petar. Zij gaan terug naar Sofia... Back to work! De volgende sfeerbeelden zeggen genoeg. Hier lopen veel poezen rond. 't Beestje keek massa's scheel
Sofie geniet van de wandeling
Mooie sneeuw op de grond
Sfeerbeeld van de oude stad (hier zijn we veel bijna-gevallen)
Hier rusten ze ook op zondag!
Zicht op Veliko Turnovo
De zon had het moeilijk
Kleine bolletjes ijs - daar leek het toch op
De ondergaande zon, gezien vanop de bus
Toen we rond 17u terug naar de peda gingen, stonden Tina en Terhi (of Terry zoals Sofie het dikwijls zegt ) te wachten op een andere bus om boodschappen te doen in the central mall. We zijn meegeweest en samen nog een hapje gaan eten in de City Pub. We waren alle 4 behoorlijk moe en gingen vroeg terug naar peda. 't Is niet voor niets een lazy sunday...
Grappige momenten: Lente en Sofie kijken naar het voetbal in de pub waar we nog een laatste koffie/cola drinken met de boys. Er is zoals altijd voetbal op tv. Er wordt een mooi doelpunt gemaakt en Lente zegt: wat een goal! é Sofie? Sofie knippert eens met haar ogen: aaah, 'k weet nie, was gewoon aan 't staren naar het scherm... - Lente en Sofie stappen van de bus, de zon schijnt eventjes fel op de sneeuw. Lente fronst haar ogen en zegt: 't is een zonnedagbril.. Sofie en Lente kijken naar elkaar alsof er toch iets niet klopt. Lente verbetert: een zonnebrildag! Sofie: dacht al dat er twa nie klopte, mo k wist ook nie direct wat. - Sofie heeft fijne schoenen aan en haar tenen krijgen koud. Sofie: m'n voeten glinsteren. - Tony z'n bijnaam is Mr.Bukkake sedert zaterdagavond en dit komt door de volgende gebeurtenis (dit is voor 18+ ) We zaten wat te praten en plots zegt Nikolay: Kaksie hoe zeg je het in het Nederlands? En Sofie antwoordt: hoe gaat het, is kaksie. Blijkbaar moet onze Tony dat volledig verkeerd begrepen hebben en zegt: Kakké? Bukakke? Nikolay, Petar, Sofie en Lente kijken hem raar aan en iedereen schiet uit van het lachen! Even later op de avond zegt Nikolay: what's up, Mr Bukkake?
Morgen de eerste les voor Lente: zwemmen! We zijn benieuwd. Sofie zal bandjes maken voor Martinitsa. Een feest op 1 maart. Iedereen draagt dan rood met witte touwtjes. Als je een vliegende ooievaar ziet, moet je je bandje in de boom of struik hangen in de buurt waar je staat. Het is een soort feest van gezondheid, geboorte < > grootouders. Oud-jong, zoiets.
De taxichauffeur doet haar achter, draait z'n auto in de sneeuw en haalt de vettigste lach ooit boven. Chauffeur: s'il vous plaît! 
Ok, zot zijn doet tenminste geen zeer, dus zijn we om 6uur flink opgestaan en we waren op tijd aan de bus. Stap één was al geslaagd. Wat later zijn we dan ook samen op de bus geraakt die naar Shipka reed (en dé berg die er zich bevindt) historisch heel belangrijk. Voor meer info kun je altijd jullie vriendje google of wiki-pu-DIA(zoals een ex-lector 't zo mooi kon zeggen) raadplegen. De rit duurde 2 uur. België- Finland en.. Turkije (jawel - moedige Elif was ook mee) palmden de achterbank van de bus in. De luidruchtige Bulgaren konden ons niet deren, want blijkbaar hebben we allemaal nog geslapen in de bus... Behalve Sofie natuurlijk! 
Ier is da feestje
Dan was er een officiële opening van het nieuwe lokaal, waar ze vanaf dit of volgend jaar ook lessen Chinees zullen hebben. Het ging het er heel serieus aan toe, met toespraken en lintjes doorknippen en camera's en enkele fototoestellen... En wij waren er bij!
