Lente krijgt het op haar heupen dat de kamer vuil is en dat ze geen brood meer heeft. Beneden de straat van onze peda is er een klein winkeltje en daar halen we samen brood en nog iets lekkers voor Sofie (steeds een verrassing wat dat zal zijn!). Terug op de kamer, beslist Lente om toch eens haar lakens en handdoeken in de machine te steken en de stofferige dekens buiten te hangen. 't Sneeuwt, maar de zon schijnt ook :) Op het balkon/terras met afdak kan dat dus mooi verluchten. De wasmachine zijn we ondertussen gewend na ons eerste gebruik, dus was insteken: check. Ondertussen doet ze haar vuilnis buiten (waarvoor ze de trap 2 keer op en af moet lopen omdat ze de kaart om in en uit de peda vergeten is) en keert ze terug naar de kamer. Met haar gloednieuw vuilblik met borsteltje (of zoals Sofie t zo mooi zegt "t zwientje") veegt ze haar kamer na het opruimen. De kamer is niet groot, maar om te vegen met e vuilblik, is e mens toch eftjes bezig ja! Tegen dat deze taak gedaan is, zijn we bijna een half uurtje later en gaat Lente haar was uithalen om te laten drogen. Een kamer vegen en de was doen kan dus perfect aangevuld worden met dweilen! Probleem, hier hebben ze enkel vuile zwabbers, dus Lente kocht Magic Clean 'vaatdoekjes' en begon dus te dweilen met de vaatdoek. Voor het thuisfront die de serie 'Ella' volgt, ik voelde mij ook een beetje Assepoester of Kamerpoetster. Maar goed, tegen de late namiddag was Lente haar kamer proper, lagen de versgewassen lakentjes op bed en rook het... lentefris! Het was een echte peda-dag. Maar goed, we gingen feestje bouwen vanavond, dus dat zal wel veel goed maken.. én we zullen naar voetbal kijken. Dat hebben we dus ook gedaan en het werd een hele leuke avond!
De vrouwen hebben hier waarschijnlijk korte vingers?
Lente haar wasrekje :)
de doekjes waarmee je je kamer kan dweilen!
Een glaasje wijn da ze zeggen...
Terhi vergezelde ons ook eventjes in de City Pub
Sofie en Lente in form!
Sfeerbeeld Spider Club
Kalina en Tony (Antonio?) placeren ook e dansje
We bleven lang weg, want het is weekend, het is feest en het is leuk! Hoe laat het was? Geen idee, Sofie bleef wel 3uur langer plakken dan Lente :
Groetjes, L & S
vrijdag 25 februari 11
Vandaag een speciale dag, want Nikolay en z'n 2 kamergenoten hebben een vrij weekend en komen van Sofia naar Veliko. Dat betekent dus feestweekend in aantocht! We waren 's avonds uitgenodigd bij Kalina, op haar appartement. We zijn 's middags eerst wat gaan stappen in het centrum en om 16.15uur gingen we samen naar de Mevrouw de Kinesist. Lente wilde graag eens zien hoe het er daar aan toe ging en kon zo eens vergelijken. Het was leuk om te zien. De kinesist heeft blijkbaar iets gestudeerd wat op 't mijne trekt. Toen heb ik haar proberen uit te leggen, dat ik helemaal niet voor kinesist studeerde. Zij mag met haar studies ook in een fitness werken... En aangezien ze niet zo goed Engels begreep, was het een beetje verwarrend. Na het bezoek aan de kinesist heeft Lente een deftige grijze jeansbroek gekocht voor 16 euro. Ondertussen zat Tina met Karla en Elif (een Turks meisje) in een Turks koffiehuis. We zijn dan achter gegaan om nog een koffie mee te drinken. Lente is zo flink geweest om toch eens te proeven, maar ik heb vriendelijk bedankt en m'n tasje doorgegeven. Ze hebben dan nog wat toekomst zitten lezen in de rest van de koffietoestand in de tasjes. We vonden het wel grappig... Aangezien we nog niet voor avond gegeten hadden, gingen we iets eten (nog steeds een belangrijke dagactiviteit van ons!). Tegen 21u namen we de taxi naar Kalina haar appartement. Zij was al vergezeld door 3 vriendinnen, die een klein beetje Engels spreken en die ook alle 3 al eens in België geweest waren. Tegen kwart voor kwamen de boys van Sofia toe en was er nog een vriend vanuit Veliko. We waren met 10. Hadden we geweten dat Kalina 2 tafels vol eten ging presenteren, was een avondmaal niet nodig geweest Noten, kaas, olijven, koekjes, chocolade, surimi met mais in mayonaise,... Uiteindelijk waren het merendeel van de gesprekken in het Bulgaars en riepen Sofie en ik eens naar elkaar "Je ku'doa toch gin zak va'verstoan é!" Op de achtergrond (of voorgrond gezien 't volume) speelde er ook traditionele Bulgaarse muziek, dus 't was volledig in orde! De wijn en het bier zorgden ervoor dat we toch van de gesprekken konden genieten! We hielden af en toe een 1-1 gesprek en dat lukte wel nog behoorlijk. Om 3u waren we alle 2 beetje moe en gingen we met de taxi naar de peda. We sproken af om morgen (zaterdag) samen naar een voetbalwedstrijd te kijken in het hotel waar de boys van Sofia bleven overnachten en daarna met een bende uit te gaan in een club.
Grappige momenten: gezien de mindere weersomstandigheden, brengt de taxi ons naar de achterkant van de peda en moeten we via een trap omhoog. De treden zijn niet even breed en hoog. Sofie zegt dat ze die trap dus niet zo graag doet. Lente: waarom? Sofie: èja, die treden zijn zo smal of te lang voe m'n korte benen... Lente: zet dan 2 staptjes. Sofie: Moja, daarvoorn is da nie lang genoeg, k weet lik nie. Lente demonstreert met lange benen hoe je 2 stapjes per trede zet: kijk Sofie... mét lange benen. Sofie: Jomoja, toch, da lukt nie wi van ik!
Sofie en de Mevrouw de Kinesist
Mooie wintertaferelen
Sofie tussen de venten :) Feestje in appartement Kalina
Kalina en Lente op het feestje
's Middags tijdens onze wandeling zagen we een man zijn auto van onder de sneeuw halen en Lente vindt dit leuk!
25-02-2011
Donderdag 24 februari 11
TOPDAG voor Lente! De queeste naar het wasrekje is eindelijk volbracht... Na alle tegenslagen en ontgoochelingen krijgen m'n wasspeldjes eindelijk nut! We gingen met de hulp van Kalina (alweer, dank u Kalina !) naar een grote winkel met bus 13 -dit is écht wel mijn geluksgetal!- en daar heb ik mijn wasrekje gevonden. Ik liep er mee door de Bulgaarse straten met een big smile, naar het studentenrestaurant met m'n wasrek, op de bus met wasrek, van de bus met wasrek, trappen op met wasrek... Direct uitgepakt en klaargezet. Een mens kan toch gelukkig zijn met kleine dingen in 't leven. Aangezien we toch onderweg waren, gingen we ondertussen een 2e fitnesscentrum gaan bekijken en daar zal Lente een maandabonnementje aanschaffen. Kalina is van plan om ook naar die fitness te gaan en misschien zal Tina ons ook af en toe vergezellen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Sofie gooit het over een andere boeg en zij zal hier misschien vrijwilligerswerk doen. Er is hier een andere Erasmusstudente die dat doet en Sofie zal één deser dagen eens mee gaan om een kijkje te nemen. Zoals je wel al doorhebt, zijn we hier al bijna 2 weken en hebben we nog geen les gehad, deze starten pas volgende week en sommige pas binnen 2 weken. Alles op 't gemak hier.
's Avonds gingen we met 4 op restaurant en hebben samen voor 13 euro gegeten en gedronken. Het was volgens ons een gepensioneerd koppel die in hun huis een toog en tafels hebben geplaatst, want na de bestelling ging de vrouw door de gang naar een andere kamer. De man sprak wat Engels en ook Duits. Hij heeft 30 jaar in Duitsland gewerkt en z'n vrouw heeft een oom in Finland. Terhi was aangenaam verrast! It's a small world!
Terhi en Lente gingen dan een klein beetje verder naar de Dada Bar, nog een pintje drinken. Er was reggae/dancehall/ska. Er werden ook enkele reggaenummers live gebracht ('zang-rap'). Er was een leuke sfeer en goeie muziek op 't gemak weg. Sofie en Tina gingen na het eten naar de peda om zich klaar te maken om uit te gaan. Ze wisten nog niet waarheen.
Terug op de peda hebben Terhi en Lente nog wat rustig nagepraat en zijn niet te laat gaan slapen. Sofie en Tina hebben we niet horen thuis komen.
Enkele grappige momenten: Het sneeuwde de hele dag en op sommige plaatsen liggen er gladde tegels op de straten. Sofie stond wat wankel op de beentjes en vloekte serieus op de tegels "Als ze weten dat het hier veel sneeuwt, waarom leggen ze hier dan zulke tegels!" - Tina kijkt graag rond en komt dikwijls een beetje achter. We zaten al met 3 in het restaurant en hoorden de 'chef' plots vriendelijk zeggen "this way"... Tina: ja, manne, ik zat dus in de kelder... - Tina zingt te pas en ten onpas voor heel de straat "cucaracha, cucaracha... ta tara tara tata..." Sofie tegen Lente: Kun je lopen? Sofie kwam in Lente haar kamer "weet je wat ik ga doen?" Lente: Neeeeeeeeeeeeeeeeeeee?
24-02-2011
Woensdag 23 februari 11
Vanmorgen werd Lente gewekt door een snel getik/ geklop. Ik vroeg me af of er iemand op m'n deur klopte, maar er volgde geen 'Lente?' dus dat kon het geval niet zijn.. Ik hoorde het opnieuw en dacht, misschien is het wel een verdiep lager - aangezien je hier dikwijls ook gepraat of muziek van andere kamers hoort. Toen ik een beetje frisser was en behoorlijk nerveus kwam van het aanhoudende getik (wat mij uiteindelijk te snel leek te gaan voor mensenhanden die op een deur kloppen) viel m'n frank dat het wel eens een vogel zou kunnen zijn. We hebben hier allemaal een zelfgemaakte frigo, in mijn geval wel beter gekend als de vensterbank. En jawel hoor, de kleine verdomde boefjes hadden m'n verse pak kaas, die helemaal afgesloten is door plastiek doorboord met hun scherpe snavel en er zat een gaatje in! (én minder kaas...) Frigo Lente 0 - 1 De vogels Dat is balen, want eenmaal die beestjes de weg vinden naar de bron, krijg je ze niet meer weg.. De kaas ligt nu weer binnen. Momenteel is het nog altijd koud genoeg. Tussen m'n muur en de rand van het bed is het ook als een frigo, dus we zitten al aan plan B. Veel tijd om te treuzelen hadden we niet, want Lente had een afspraak bij de schoonheidsspecialiste om haar benen te laten waxen. Heel tevreden van het resultaat en de spotgoedkope prijs in vergelijking met België gingen we terug naar het centrum. Tegen de middag gingen we richting peda en in het passeren besliste Lente om een Kebab te proeven die de rest gisteren na de dansles gegeten had. Het is inderdaad heel lekker, zelfs de verse sla met de yoghurtsaus kon mij bekoren. -Jawel, Lente eet hier sla!-
Na de middag had Sofie weer een afspraak bij de kinesist, mensen die al eens naar de kinesist gingen na een ongeval of operatie (zoals wij 2 ) weten dat je je oefeningen telkens 10 keer moet herhalen. Sofie doet dus telkens haar oefeningen én ze kan al tot 10 tellen in het Bulgaars! De kinesiste zegt na elke reeks 'bravo!'. Team België kwam samen aan de post (belangrijk herkenningspunt) om samen boodschappen te doen. Lente is al 2 dagen op zoek naar een wasrek en besloot dus de zoektocht verder te zetten. Ondertussen kochten we wat voorraad, zodat we ook niet iedere dag naar de winkel moeten... Maar alweer geen wasrekje. Wat een ontgoocheling. Morgen gaat Lente haar zoektocht verder zetten (in een koude kamer waar er toch een beetje gesmolten sneeuw op je vensterbank ligt tegen de ochtend, is het onmogelijk je was te drogen).
Terhi vergezelde ons om iets te eten. Zij mist het 'spicy' gedeelte in het eten. Ze bestelde dus een pizza 'hot en spicy'... "Where is the hot and where is the spicy?" Tja, hier is alles zacht van smaak, zelfs met peper er op was het niet veel beter. Haar vriend zal mss een fles chilisaus opsturen van Finland. Na het eten liepen we richting bus. Het was enorm koud en Lente zag in de verte een bus aan de halte en zei (uit gewoonte nu bijna altijd Engels te spreken) shit. Terhi antwoordde op een wel heel vreemde manier 'yeaaah'. *verdacht* Een momentje later, kwam de bus dichter en zei Lente "oh, it's not the bus we need, no problem" waarna Terhi repliceerde "Oooooh that shit! I thought you said 'shit' because there was shit on the street, next to my feet!" Hilarisch momentje! Met de rugzakken vol eten en drinken en een te koude avond, trakteerde Lente op een taxirit in plaats van te wachten op de laatste bus. Het kost nog geen 2 euro en je wordt voor de deur afgezet. (Misschien was de laatste bus zelfs net weg en moesten we na een half uur wachten dan toch de taxi nemen...)
Grappige momentjes: na het eten bestelt Tina een dessert (crème brullé), Terhi drinkt nog een water en Lente een warme chocomelk. Sofie had een koffie besteld, maar die waren ze blijkbaar vergeten. Wat later zit Sofie nog steeds te wachten op haar geliefde koffie. Ze kruist haar armen en zit met een pruillipje "ik wil koffie, ze zijn het zeker vergeten..." Terhi en Lente vonden dit zo grappig dat ze bijna niet meer bijkwamen van het lachen (voor de mensen die Sofie niet kennen, ze drinkt héél graag koffie en heeft het niet graag dat ze lang moet wachten als ze iets besteld heeft ) - Tegen dat onze drankjes en dessert op zijn, komt de serveerster met dé koffie. Het is een héél klein tasje in vergelijking met de chocomelk) wéér veel te grappig op dat moment. Nadat Sofie haar koffie binnen heeft, neemt ze toch een foto van de kopjes. -Tina is een weegschaal (sterrenbeeld) en dat was van het eerste moment al heel duidelijk! Ze kan niet kiezen of het duurt enorm lang. In de winkel stonden Sofie en Lente al aan de kassa. Sofie: Tina nog gezien? Lente: euh nee, niet in de laatste 2'. Sofie: 'Goat doamee no'n oorlog...' Bleek dat Tina aan dezelfde kassa stond, 2 plaatsjes achter ons.
Groetjes vanuit 't Oosten!
23-02-2011
dinsdag 22 februari 11
Het wordt vandaag een witte dag! Ongelooflijk veel gesneeuwd... zelfs 's nachts wakker geworden van de koude. Een wit tapijtje en wij moeten naar de unief om een les Nederlands te gaan observeren. We kwamen toe in een klas waar 3 studenten zaten. Normaal zijn er 5, maar er zijn er 2 op Erasmus naar Brussel! We gingen achteraan in het knusse lokaal zitten. Vandaag ging de leraar een principe van de spreekbeurt uitleggen. Hij deed dat aan de hand van schilderijen van Jan Steen en een PPT met vele schilderijen. Een schilder uit de 16e eeuw, met vooral schilderijen over bacchanalen, hoeren,... en al de symboliek er achter. Zoals daar zijn, de vrouwen met de rode sokken (hoeren), bier en wijn, hond en luit als teken van wellustigheid -voor zover we alles mogen geloven wat hij zegt- en kinderen die een pijp roken... En daar gaan we nu even verder op in! We gingen dus een 75 min van schilderij, naar schilderij... En telkens weer werd de symboliek er over verteld, weer het hondje, weer de rode sokjes, weer de drank, weer de BEdronken man en vrouw en weer het roken. De aandacht begon al te verminderen tot de rector - want zo noemen de hoge pieten zichzelf- een voorwerp op het schilderij toonde (een pijp) en zei "Denk aan het pijpen..." Sofie en Lente mochten niet naar elkaar kijken en moesten zich serieus inhouden. Daarna ging hij verder: "Je weet wel, waar je de tabak uit klopt. De rector Nederlands is een Bulgaar en dus geen native speaker en dat is er ook wel aan te horen, er worden veel fouten gemaakt en dat is wel spijtig. Na de les vroeg hij ons of we al een idee hadden van wat we wilden geven (omdat wij hier les zullen geven aan de studenten). Ik hoopte dat Sofie zich een beetje ging inhouden en wachten met te wijzen op... "Misschien kan ik een les correct taalgebruik geven?!" Ze voelde zichzelf rood komen en ik mocht niet kijken, ze zei al direct dat er fouten in de les zaten en gaf daar dan ook nog eens een voorbeeld bij.. Lente stond er bij en keek er naar... Nou ja, tot daar dan maar (zoals onze Joost Martin het zo mooi zou zeggen!) Volgende week zijn we alvast lesvrij, maar worden we wel verwacht in de Europazaal, want de ambassadeur van België komt en die zal een toespraak geven en de studenten mogen vragen voorbereiden. Zowel Sofie als ik hebben géén idee wie we te zien zullen krijgen. We zullen de naam van de meneer toch eens google vragen en ons wat informeren voor we vertrekken... In de namiddag spraken we af om samen naar een les traditionele Bulgaarse dans te gaan. Team België was voltallig, vergezeld door Tergi -die op haar ééntje team Finland verdedigt-. We spraken om 18.15uur af beneden in de peda, Karla van Amerika was er met Michauw van Polen (zijn vrouwelijke teamgenoten hadden de avond voordien teveel gezopen en voelden zich niet zo lekker en stuurden hun kat) en nog enkele studenten. De les begon om 18.30 uur met een vrij klassieke opwarming, zoals ik mij die levendig herinner uit een ver balletverleden en daarna was 't volle bak gaan. Springen, springen en nog eens springen. Bovenlichaam stil houden, indien mogelijk We hebben veel gelachen en zullen volgende week waarschijnlijk terug gaan. Na de les, waarvoor we één leva betaalden (een halve euro), gingen Sofie, Terhi en Tina nog een Arabic Kebab eten. Zo te horen was 't heel lekker, maar na een uur springen heb ik niet direct een grote eetlust. De kebab kost 2 leva > 1 euro. Voor da geld kan je 't zelf nie maken! 's Avonds was er een Erasmus welcome drink in onze blok. Daar gingen we ook heen en leerden weer wat andere studenten kennen. Er staan ook wat uitstappen gepland, waar we uitgenodigd zijn. Later meer daarover, als we deelnemen of deelgenomen hebben. ... Oh ja, de Poolse die lam nog schaap kende, kwam binnen in de zaal, zag Sofie en zei "mèèèèèh!"
Leuke momentjes: de studenten Nederlands zien 2 kinderen op een schilderij, de rector vraagt: wat doen de kinderen? antwoord: ze spelen met mekaar! - Lente heeft een handtasje gekocht. De verkoper was enorm enthousiast en zei nog: it's super very very!
Enkele fotootjes
Sofie is niet de enige die alcohol drinkt - Lente deed haar een plezier en genoot van een Baileys
Lekker lammetje!
Foto's aan de muur in de Spider Club.
Sofie en Diana (de mentor van Terhi) 2 diehard-partybeasts tope :)
België waagt zich aan een traditioneel Bulgaars Dansuurtje - we hebben ons ziekgelachen!
De man met de geitjes die iedere dag op hetzelfde uur langs de pedablok passeert met z'n kudde (de andere geitjes waren al weg tegen dat ik m'n kodak had) Het spannende avontuur met de wasmachine
Lente en haar Fins buurmeisje Terhi
Een lekkere ovenschotel voor Lente
Maandag 21 februari 11
Hier zijn we weer met nieuws De dag startte mistig, maar vanaf 10u klaarde het op en hebben we eigenlijk een zonnige dag gehad. Heel leuk om in je dikke trui buiten te kunnen lopen. We kwamen tot het besef dat het eens tijd werd om de was te doen. Er staan beneden in onze peda 3 wasmachines. Voor 2 grote wasmachines hebben we jetons nodig van Housemaster de communist, die zelden in z'n bureau zit, dus gingen we voor kleine machine 3, waar we met gewone munten 't spel in gang kunnen krijgen. Het was een fascinerend gebeuren! De uitleg stond zeer uitgebreid in het Bulgaars en we gingen ons delicaat ondergoed wassen, dus was het wel een beetje spannend. Hoe krijgen we 't spel in gang én hoe zal de was er uiteindelijk uitkomen? We stonden met 3 (Terhi, Sofie en Lente) bij de machine en overliepen stap voor stap, wat er waarschijnlijk uitgelegd stond. (Thuis is de was zoveel gemakkelijker!) De machine begon plots serieus te pompen maar er kwam geen water in... Toen we het water dan toch in de machine zagen en er een beetje schuim verscheen van ons waspoeder, waren we opgelucht en verlieten we het waskot voor 40 minuten. Ondertussen zat Kalina op de bus, waar we onze buskaarten aangevraagd hadden (vrijdag), dus moesten we naar de bushalte om de buskaarten in ontvangst te nemen. (Voor 8 euro mogen we de bus in Veliko zoveel gebruiken als we willen). Daarna keerden we met de buskaart terug en haalden de was - proper en in orde- uit de machine. Missie volbracht! Sofie had afspraak met de kinesist om 16.15uur en Lente ging ondertussen naar de fitness. We overtuigden Tina (Belg nr 3) om mee te gaan fitnessen en Terhi ging mee om ondertussen in het winkelcentrum wat rond te lopen. Kalina stond klaar om mee te gaan met Sofie, wij namen een bus met z'n drietjes. Tina doet niet graag sport maar wil wel een beetje aan haar conditie werken, dus ik mocht haar onmiddellijk personal training geven! De fitness was niet zo groot, maar 2 wanden waren voorzien van spiegels,het leek dus wel groter! Het was er enorm warm met als gevolg dat ik na 15' lopen de band al stil mocht leggen en water drinken De fysiek is duidelijk ook dat niet! Dan maar overgeschakeld naar krachtoefeningen en op het einde nog wat cardio-oefeningetjes gedaan Er is werk aan de winkel..Ondertussen waren Kalina en Sofie klaar bij de kinesist en waren ze al achtergekomen naar de Fitness in de big Mall en Terhi had de 3 verdiepen eens doorlopen. Uiteindelijk vertrokken we met de bus weer naar het centrum om samen iets te eten. Kalina ging naar huis. We passeerden een Irish pub waar je ook kon eten en besloten daar binnen te gaan. We vroegen de kaart (die in vgl met andere kaarten heel kort was) en de gast die de pub open hield, zei al direct dat er geen soepen waren en nog iets niet. Ondertussen bestelden we al iets om te drinken terwijl we een keuze maakten. Toen alles genoteerd was, kwam hij even later weer aan onze tafel en zei dat 3/4 van de bestellingen niet te krijgen waren... We hebben het dan maar bij het drankje gehouden en gingen ergens anders eten. In 'Ego' pizza en grill, hadden ze wel wat we wilden eten en 't was enorm lekker! Het vreemde is hier wel, dat je je eten krijgt, als het klaar is -logisch- maar vb. pizza is maar 10' werk, dus na 10' brengen ze dat voor de persoon die het besteld heeft. De rest van de tafel had een ovenschotel besteld dus tegen dat Terhi haar pizza op was, kwam ons eten richting tafel (en dan nog in verschillende fases!) Samen eten is hier zelden het geval, tenzij je allemaal hetzelfde besteld. Na het lekker eten in het warme restaurant, het tjoolen, de kiné voor Sofie en fitness voor Tina en ik waren we allemaal doodop! Er was -zoals bijna elke avond- een feestje voorzien. Deze avond in blok 3 (mede georganiseerd door de mentor van Terhi).We hebben een berichtje gestuurd dat we niet meer naar blok 3 gingen. Want dit ligt aan de andere kant van de stad en dan gingen we nog eind met de taxi moeten doen 's nachts. Dus we keerder terug naar onze blok 2. Sofie ging nog naar de kamer/gang waar Karla verblijft (Ze woont in Dallas maar haar roots liggen in Columbia). Daar waren enkele nieuwe Erasmusstudenten van Polen toegekomen. Sofie vertelde dat we gisteren lam hadden gegeten. De Poolse kende het woord niet. Ook schaap kende ze niet. Aangezien we hier ondertussen al gewoon zijn om dingen aan te wijzen, uit te beelden en geluiden te maken, kun je je wel voorstellen dat dit voor een grappige scène op het toneel zorgde. Een lam was "mèèèèèh" met haar hand een beetje boven de grond (een klein schaapje dus), een schaap was "mèèèèèh" met haar hand hoger boven de grond en de geit met de hoorntjes was "blaaaah". Het was vooral lachen, maar we denken dat ze nu wel snapt wat Sofie getoond heeft. Morgen observeren we een les Nederlands... We zijn benieuwd!