Morgen hebben we examen Bulgaarse taal. Lente ziet dat volledig niet zitten, Sofie heeft daar allemaal geen last van. Ik studeer vandaag, Sofie gaat naar de Central Mall met Anna
dinsdag 3 mei '11
Iedereen in form...
In de zwemles krijgen we zoals gewoonlijk les van een aantal studenten. Ik weet niet of deze geliefd zijn ofzo, maar iedereen in form en doet z'n best om de 2e lengte toch tamelijk snel te zwemmen na de eerste Tussendoor gooiden ze elkaar in het water, sloegen ze op elkaars schouder of achterste,... Losse sfeer als je 't mij vraagt. En als ik dacht dat ik het allemaal gezien had, kwam er toch weer een hilarisch moment in de zwemles. De oefening werd aangekondigd, waar ik natuurlijk niets van begreep en de studenten moesten per 2 gaan staan over de lengte van het zwembad. Eén moest op z'n buik gaan liggen op de boord en dan z'n romp verder schuiven tot hij met bovenlichaam in het water lag. De benen lagen dus nog op de boord en de andere moest de benen vasthouden. Aangezien het water net iets lager komt dan de boord, lag iedereen dus met z'n romp en hoofd al een beetje naar beneden. Voor de oefening moesten ze dus de armbeweging van schoolslag doen en de andere moest ervoor zorgen dat de benen op de boord bleven... NATUURLIJK, wat had je gedacht... 't Was niet te doen: duwen op de kuiten, trekken aan de enkels, de benen niet tegenhouden maar e duwtje geven dat ze helemaal in het water lagen... Als ze wilden ademhalen, moesten ze dus ook met hun rug, heel hun bovenlichaam uit het water trekken, wat volgens mij toch ook wel voor een serieuze belasting van de rug zorgde... Ik ben dus op de boord blijven zitten en heb gesupporterd voor de 2 naast mij Ik had het willen filmen, 't was enorm grappig! 's Avonds dan naar de Tae Bo geweest. Uitgelegd da 'k student sport ben en ik kreeg dan nog korting om de les te volgen. Ze zeiden ook dat het geen enkel probleem was om dingen te filmen. Naast de lesgever waren er 17 vrouwen vandaag en één man... in een vrij kleine ruimte. Enkele filmpjes gemaakt ondertussen. 't Was weer zoals vorige keer, dikwijls buiten het ritme en de oefeningen aan de ene kant meer/minder uitgevoerd dan aan andere kant. De buikspieroefeningen waren ook weer in reeksen van 100 of 50. Ik toonde het filmpje aan Tina op de bus -was Tina en Elif toevallig tegengekomen na de Tae Bo- en ze zei: amai, 't lijkt wel alsof hij z'n nek zal breken! 't Was een leuke en sportieve dag!
maandag 2 mei '11
Na een korte nachtrust van 4,5 uur lig ik klaarwakker in bed! Niet van mijn gewoonte, niets aan te doen. Om 11uur toch zwemles, dus ik sta maar op en geniet van m'n boterhammetjes mét Belgische chocolade. De zwemles was behoorlijk cava, maar 15 min eerder gedaan, wie wilde mocht zelf nog kwartiertje verder zwemmen, dus dat was wel leuk. M'n medestudenten F&W zitten nu op meerdaagse in de Ardennen (wat ik vorig jaar met de derdes heb gevolgd) dus ik stuur ze eens een berichtje. Leuke herinneringen aan! Ik krijg al snel antwoord dat ze 't goed stellen en da 'k veel groetjes terug heb. Het doet me trouwens denken aan de Tae Bo les van vorige week, dus morgen ga ik nog eens zo'n grappige les volgen en stukjes proberen te filmen als dat mag. Rustig dagje voor de rest.
06-05-2011
zondag 1 mei '11
Bezoek aan Odrin en terug... De verliefde taxidriver! (é Sofie... )
Deze voormiddag zijn we nog vrij. Om 11u 15 vertrekken we uit het hotel, richting grens. Daar brengen we nog even een bezoek aan Odrin, waar een MOSKEE staat Het is een heel speciale, want er zijn 999 ruitjes. Er waren er eerst 1000, maar dat getal heeft blijkbaar iets duivels. Ik vind dat 999 meer duivels is dan 1000, maar soit. En zo speciaal vinden Sofie en ik dat ook niet, 't is een moskee als een ander! Lente koopt voor het vertrekken nog wa fruit met de laatste lira's anders is dat toch verloren. Munten kan je niet meer ruilen voor leva of euro... Aan de grens stonden vrouwen met pak en zak om de te voet te 'vluchten', maar ze mochten er natuurlijk niet over.. Spel en miserie. Tegen 20uur hielden we onze laatste stop ergens in Bulgarije en tegen 23uur waren we in Sofia. We gingen onmiddellijk naar het busstation gaan om de bus te nemen.. Maar Szilvia was zo slim geweest om haar bagage in de andere bus te steken, dus moesten we nog ruim half uur staan wachten tegen dat we verder konden! Aangezien je max. met 4 in een taxi mag, ging ik met Sofie mee en gingen Szilvia, Ramintha en Saulé in een andere taxi. Toen Sofie aan de taxichauffeur vroeg of hij ons naar het busstation kon voeren, zag ik al dat die chauffeur de liefde van zn leven zag!!! Ze was een beetje bulgaars aan 't spreken en de meneer de chauffeur was z'n kluts kwijt! Dan heeft ze nog gezegd dat ze niet veel tijd had en is de taximan snel beginnen rijden, zodat we zeker op tijd gingen zijn. Hij keek voortdurend naar Sofie met haar blonde haren! (Voor bulgaren is da blond é ja)Toppunt, de prijs van de rit... 0,0 leva! "Welcome to Bulgaria" waren zijn laatste woorden.. Z'n hart brak waarschijnlijk Sofie: Jah Lente, en nu doen lik ofdaw gepresseerd zin é, we goa zere na bin'! Tegen 3.30 waren we weer in V.T, kwart voor 4 in de kamer... En morgen les!
zaterdag 30 april '11
Sofie is ziek!
Sofie is geveld... Teveel aan de waterpijp gezeten misschien? Nee nee, maar ze is heel mottig en zal dus in haar bed moet blijven. De duts! Vandaag op het programma: bezoek aan Prince Islands. Zoals je wel al kan vermoeden gaat het om eilanden! En wij bezoek de verste, omdat er het meeste te zien is, naar het schijnt. En Prince.. doet denken aan geld, niet? 1,5 uur op de boot. We zijn mooi op tijd -oh mijn god, waar gaan we dat schrijven? ( hier dus) - en moeten een eind wachten voor we kunnen opstappen. De mensen blijven maar toestromen. We betalen 7 lira voor 2 jetons (1 voor 't doorgaan, 1 om terug te geraken). Andere kleine boten vragen al rap zo'n 40 lira of 20 euro. Het is heel raar, want er staan zóveel mensen, het lijkt wel alsof we in een grote kooi staan, met daarnaast nog 2 kooien die langzaam aan ook gevuld geraken... En het moment dat die deur opengaat om naar de boot te gaan, da vergeet ik nooit! Plots staat heel die kooi recht en word je richting deur gedúwd! 't Is lik een hoop wilde beesten die een week geen eten hebben gehad en een gebraden kieken ruiken! Je wordt meegenomen in een brede stroom, richting smalle deur. Bén ik blij dat ik groot ben! Man man man! Dat was niet normaal... Aangezien we zo vroeg waren en vooraan stonden, hadden we plaats om te zitten. Veel mensen moesten staan. Volle boot als je 't mij vraagt! Overval?
Al snel werd de sfeer weer heel rustig! Veel mensen stonden buiten en gooiden af en toe een stukje brood over boord. We hadden dus heel veel gezelschap van die meeuwen naast ons.
Aangekomen op Prince Island! Hier rijden géén auto's. Je kan een fiets huren, of een toer doen met paard en koets.
Sfeerbeeld. Echt leuk eigenlijk zonder auto's... Je kan overal rondlopen, alleen oppassen als je een bel hoort, want dan komt er een paard in sneltempo af!
In de koets
De veel-te-grappige Portugees 'Reis' en de Italiaan 'Edo'.
5 minuutjes pauze om een fotootje te nemen met de paardjes.
Rond 17.30uur ben ik terug in Istanbul en ga met Szilvia nog een toer te voet doen richting spice bazaar. We zijn moe van al de drukte en het lawaai en de overvloed aan winkels en schreeuwende verkopers en auto's die claxonneren, minimum 6 tegelijkertijd. Mo jonges toch, wat een gekte hier... Bedelaars, raar volk, mensen die gehaast zijn, tram op, tram af, oversteken terwijl het rood licht is, iedereen raast maar door! We zijn blij als we op een vrij rustige tram zitten en richting hotel wandelen. Ik plof mij op mn bed en Sofie zegt: oei oei oei Hoe was het? Welja... DRUK! Sofie heeft wat kunnen slapen, maar de hoest komt erger. Dat wordt niet zo leuk morgen op de bus, als je je niet goed voelt... Ik blijf 's avonds bij Sofie om wa te babbelen, Szilvia gaat uit. We spreken af dat ze een gemiste oproep geeft, als ze niet naar het hotel komt 's nachts. Om 3.33uur zie ik mijn horloge, een bende Spanjaarden is in 't hotel gekomen en zingt nog 5 minuten voor heel 't hotel. We zijn klaarwakker! Sofie heeft een gemiste oproep ontvangen van Szilvia. We doen de deur op slot en slapen rustig verder
Vrijdag 29 april '11
Leeg bed 's morgens...
We konden deze trip niet kiezen met wie we een kamer wilden delen. Sofie en ik lagen samen en Szilvia was er ook. Voor we vertrokken had zij nog gezegd dat je NOOIT alleen mag lopen in Istanbul, enz. Gisterenavond bleven Sofie en ik in de kamer na het avondeten. Morgen staat het vertrek om 9u op de planning (ok, het zal later zijn, maar toch) en na onze nachtrit op de bus, hadden we er geen nood aan nog weg te gaan. We vroegen dus met wie ze weg zou gaan en zij liet weten dat ze naar een feestje was met Ramintha en Saulé van Lithouwen (die ook in V.T. studeren). We lieten dus de kamerdeur open tegen dat ze terug zou komen. Rond 8.15uur ging de wekker en stak ik het licht aan. Links van mij Sofie, rechts een leeg bed met al haar zakken en kleren... Nu moet ik toch wel zeggen dat ik ongerust was, want ze had gezegd dat ze heel moe was en dus niet lang ging weg blijven. Ook Sofie had er zowat haar twijfels over. Lente probeerde haar te bellen, maar geen bereik..? We gingen beneden ontbijten, misschien zagen we haar daar? Niets... Ok, dan maar wachten tot we aan het andere hotel zijn (300meter verder) en vragen aan Ramintha en Saulé of ze daar misschien geslapen heeft. Bij de aankomst aan hun hotel, zien we Saulé en zij was ook te moe en is dus ook niet naar het feestje geweest. Ramintha is alleen teruggekomen... Ja, ik was in paniek é, niet te bereiken, niemand die van iets weet, niemand die ze nog gezien heeft... We proberen dus te bellen, maar geen verbinding.. Wat is er gebeurd? Waar is ze? Ook bij de begeleiders van de ESN zagen we rare blikken. Plots krijgt iemand wel een beltoon te horen... Waar ben jij? Iedereen is hier aan het wachten op jou... ('t Was ondertussen al 10.15uur natuurlijk!) Madame was onderweg naar 't hotel met de taxi. Ze was dronke op een feestje -weet ik veel waar- en is meegeweest naar een "vriend" zijn huis en heeft dan daar geslapen. Ik kon haar wel meppen! We moesten dan met 120 man de tram nemen daarvoor heb je jetons nodig. Niemand had dat natuurlijk... Hupla, voor 120 man jetons aan de automaat... Van organisatie hebben ze hier ook nie teveel kaas gegeten, dus daar stonden we... aan de automaat... Sommigen hadden toch het verstand om samen geld in te steken dat het een beetje rapper zou gaan, maar 't was toch een werk van lange adem. Dan met 120 weer naar de andere kant van de straat om de tram te nemen. "Everybody on the tram!!!" Wat hadden ze nu gedacht? Dat je in een grootstad, waar iedereen zowat de tram neemt, je er nog eens met 120 zou bij kunnen? We geraakten er met iets meer dan de helft op, als sardines in een doosje, onderweg naar de voorlaatste tramhalte. Daar aangekomen, wachten op de andere grote groep. Ondertussen waren al 3 trams gepasseerd, nog geen deel 2... Zij hadden blijkbaar een tram gekozen die niet naar deze halte ging, maar één halte minder ver... En toen ging die in de andere richting. Miserie, miserie! Bijna tegen de middag waren we dus aan de boot voor een rondvaart. ESN olé olé...!
Op de boot met een mooie vlag op de achtergrond... Niet te doen hoeveel vlaggen er zijn!
Ik denk dat die panne had Zat als een zot aan de kabel te trekken om de motor van z'n bootje weer in gang te krijgen! Na een heel eind ging hij weer zitten...
Na de boottocht kregen we uitleg van Gorgé. Er waren 3 dingen waar hij een woordje uitleg over gaf. Het nationaal paleis, een ondergronds waterreservoir en de Sint Sophia Kathedraal. Gorgé raadde ons de eerste 2 aan, in de 3e vond je invloeden van zowel de islam als 'k katholiek geloof. Mijn voorkeur ging uit naar wat Gorgé aanraadde, Sofie wilde naar de kathedraal, dus hebben we ons opgesplitst! We hadden al niet zovéél tijd. We spraken af aan centraal punt na bezoek van het paleis voor mij en dat aan de kathedraal voor Sofie. (Foto hierboven van het paleis, heel mooi, toch beetje last van stof blijkbaar )
Meer paleis. Goud en blinkende tegeltjes, overal!
Na ons bezoek zagen we elkaar terug en maakten we plannen voor de 2 resterende uurtjes (dan sluit alles qua bezoeken). Lente was benieuwd wat het reservoir was, Sofie niet geïnteresseerd, wilde liever nog een toertje doen in de Grand Bazaar. Dus, we splitsten weer op en spraken af aan een ander punt! Mijn eerste idee over het reservoir was, dat er waarschijnlijk niet veel te zien is! Ik had het mij wat bunkerachtig voorgesteld, grijs,... Maar Gorgé had het aangeraden, dus waarom niet? Toen ik binnenkwam was ik heel aangenaam verrast! Het was als een ondergrondse kleine wereld. Brede gangen, hoge pilaren, oranje lichtjes van net boven het water die de ruimte een aangename sfeer gaven. Ik was verwonderd en was blij dat ik toch betaald heb om dit te zien. De uitleg van Gorgé was oa dat, in tijden van oorlog - of moest er oorlog zijn - dat er water is voor iedereen. Mooi is dat!
Visjes en héél veel kleingeld... Mensen doen hier wensen...
Op stap met Mitko en Bobi... Die Bulgaren gebruiken hier zeer dikwijls bijnamen. Zo is Alexandra Sacha en Alexander Sacho... Dit even terzijde...
Na de bezoeken zag ik Sofie terug. We zijn iets gaan eten en 's avonds zijn we met 3 Italianen (Alice, Daniele en Fabio) een toertje gaan doen in het centrum, paar km van het hotel. En daar hebben we een waterpijp geprobeerd. Sofie vond het tof! En oh ja, vanacht sliep Szilvia wel in het hotel...
05-05-2011
donderdag 28 april '11
We naderen de grens heel vroeg in de morgen. Onze bus reed als eerste, met heel wat nationaliteiten samen! Natuurlijk moesten we uit de bus stappen en dan gaan betalen om de grens over te mogen. Uiteindelijk ging dit ook allemaal vlotjes... Eerste stop in Turkije was in een winkel waar we geld konden wisselen, hier geen euro, geen leva, maar lira. Qua waarde iets meer dan de leva. We gingen 20 min stoppen, aangezien we de vorige trip naar Vidin/Belogradchik ook mee waren ,wisten we al dat het langer ging duren. En zeker aangezien Gorgé een smsje kreeg dat de Spaanse op de andere bus een te felle bek hadden en dat ze heel de bagage van hun bus gingen doorzoeken... Olé! Het was tegen de ochtend, dus besloten we op het gemak een turks soepje te eten... veel patatten en bonen erin gemixt! njammie... De bus kwam anderhalf uur later ook toe, toen moesten zij hun geld beginnen wisselen, enz. Tegen 12u kwamen we toe in het hotel ipv 11u, dus dat viel in principe wel mee, alleen waren de kamers nog niet allemaal gekuist en was er nogal wat chaos We kregen als één van de laatste onze sleutel en hadden nog 2,5 uur vrije tijd, voor we op pad gingen met gids Gorgé.
Ik dacht bij het begin van de reis, laten we deze fotoreeks beginnen met een moskee! Al heel snel zou al blijken dat er hier meer moskees zijn dan iets anders...
Kledingzaak Desender, leek mij een Vlaamse naam. Ook nog les gegeven aan een meisje in het eerste leerjaar met de familienaam Desender. Ik dacht er terug aan en nam er dus ook een foto van.. Waar een mens aan denkt in Istanbul...
Onze gids Gorgé. Deed veel opzoekingswerk en had altijd een uitgebereide uitleg. Leuk om te horen.
Een gebouw, wie 't kan lezen, mag mij zeggen wat het is. Ik weet alleen dat de universiteit aan de andere kant van de straat was
Hier hoorde een hele uitleg bij van Constantinopel en geschiedenis. Toen geboeid zitten luisteren, maar de informatie is niet blijven hangen. Misschien Sofie vragen om meer uitleg te geven.
Moet er nog een moskee zijn?
En nog ééntje!
We gingen een moskee bezoeken. We moesten ons haar bedekken als vrouw en iedereen moest zijn schoenen uitdoen voor we er in mochten. Het gebouw was héél mooi... De geur van het tapijt kun je je zo voorstellen... Wij waren alleszins in form!
woensdag 27 april '11
Vandaag maken we ons valiesje om naar Istanbul te gaan. Normaalgezien was het een trip voor 50 man, maar er was zodanig veel vraag, dat we met 2 bussen gingen en dat de studenten van Varna (aan de kust) met 20 man op eigen houtje gingen... Dat zorgde voor de mooie som van 120+ We vertrokken met de bus naar Sofia, want daar was de vertrekplaats... Dus meer dan 200 km naar het westen om dan met de bus in het oosten de grens over te steken! Rien à faire, het was zo. Om 23u kwam de bus toe, dan moest heel da nest daar op... En we vertrokken bijna met de koffer van de bus open Bulgaarse bussen en hun chauffeurs... Alles ging vlotjes en rustig...
02-05-2011
Dinsdag 26 april '11
Dagje uitrusten want morgenavond vertrekken we met de ESN naar Istanbul tot maandagochtend! Beetje was doen, beetje opruimen, beetje... Op 't gemak weg! Lente ging 's avonds nog eens naar een fitnesscentrum om een les Taebo te volgen. Tot haar grote verbazing stond er een geblokte man vooraan. De verbazing werd alleen maar groter toen bleek dat hij geen gevoel voor ritme had en niet kan tellen tot 8.. De oefeningen aan de linkerkant werden bv 22 keer gedaan en aan de rechterkant 26 keer en je kan het je niet voorstellen hoe vaak hij buiten het ritme bewoog. 'k Heb me serieus moeten inhouden om niet te lachen. 'k Heb me "verdiept" in de Taebo en zo weinig mogelijk gekeken naar de lesgever als t nie nodig was! Probeer ik volgende week toch een stukje te filmen...
maandag 25 april '11
Laatste dagje kust en terugreis naar V.T.
We vertrokken om 8.30u met de bus naar Burgas. Eergisteren hadden we gezien dat er een park was naast de zee. We gingen een toer wandelen langs de zee en dan door het park. Daarna zelfde toer van gisteren, door het centrum naar het station om de bus terug te nemen naar Veliko Turnovo.
Langs de weg was er een studio waar je je haar kon laten knippen en nee nie gewoon een kapper, maar ook schmink, verzorging,... en dit was een graffiti-kunstwerk op de muur, de ingang was om de hoek.
Laatste keer aan de Zwarte Zee een toertje doen
Spelen in het park!
Wat cultuur bekijken? We begrepen er niets van
Een mens is nooit te oud om te spelen! Leuke afsluiter voor we 4,5 uur de bus op moesten... 's Avonds in VT centrum iets gegeten met Sofie en verslag uitgebracht van onze 24u langer aan de kust.
zondag 24 april '11
Burgas en Sozopol?
Sofie gaat vanmiddag al naar huis met de bus van 13.30uur. We besloten gisteren om een voormiddagje rond te lopen in Burgas en dan ging ik met Ana en Szilvia naar Sozopol. Het is vandaag Pasen en we kregen een superontbijt met gekleurde paaseieren, speciale cake en koekjes,.. Het leek wel eten voor een hele dag Na het ontbijt hebben we blijkbaar de bus gemist, die was 10 minuten vroeger dan het uur dat wij gehoord hadden en hebben hem dus net gemist-aangezien wij ook altijd op tijd of beetje te vroeg zijn-. Er zat niets anders op dan te beginnen stappen! We dachten aan liften, maar er is daar niet zoveel volk... Dus ook hier konden we zeggen: keep on tripping... Wetende dat Burgas 13 km verder is. Als bij wonder passeerden er 2 auto's, de eerst was een koppel en die hadden dus maar 3 vrije plaatsen, maar de Audi er achter, dat was een man alleen. Hij werkt in Burgas maar woont in Kaimorie ofzo, whatever, hij moest dus naar Burgas en heeft ons een lift aangeboden, gratis en voor niets tot op 3 km van het station. Voor ons was dat perfect, want we wilden de stad nog een beetje bekijken voor Sofie vertrok, dus beter kon niet Het grappige was dat de anderen dachten dat ik geen voorstander ging zijn van liften en ze hadden me al Ms. T genoemd, naar de neger van the A-Team die ook nergens in/mee durft BEDANKT! We zijn dan door de straten van Burgas naar het station gewandeld, Sofie was mooi op tijd en wij gingen weer te voet naar de andere kant, om een bus te nemen naar Sozopol. Aangekomen in Sozopol hebben we eerst gegeten. Naast het restaurant startte er muziek en voorbereidingen om te dansen. Na het eten zijn we dus een kijkje gaan nemen. De danseressen hadden traditionele kledij aan. We zijn toch ruim half uur blijven zitten in de zon en uit de wind. Zalig genieten van deze cultuur!
Sozopol: zicht op zee...
De zangeressen van dienst. Ze konden echt niet tippen aan La Esterella... Maar ze deden hun best en waren heel trots.
Een eiland, waarschijnlijk bewoond door monniken, maar dat weten we niet zeker!
Golfjes in het midden van de zee
Mooie kleine bloemetjes in de boom!
Huizen met zicht op zee... Vette auto's hier en daar! Je weet hier ook waar 't geld zit...
Sozopol... I love it!
zaterdag 23 april '11
Dag 2 aan de kust: Nesebar en Sunny Beach
Vandaag tijd voor bezoekjes en beweging. We hebben een bus om kwart voor 11, dus vragen we om te ontbijten om 9u. Er wordt een heerlijk ontbijt aan tafel gebracht: worst, kaas, boter, geleie, tomaat,... en om te drinken koffie of thee... of melk voor Lente! Na het ontbijt pakten we onze rugzak/handtas en gingen we nog eens naar het strand voor we richting bus gingen. Na een eind bus kwamen we toe in Nesebar. Mooie stad, maar o zo toeristisch. Zotjes wi! Maar we hebben ervan genoten. Lente heeft eens zot gedaan en voor 10 euro vis gegeten... Ja, als je dat vergelijkt met de prijs die we normaal betalen voor eten, is da zot doen. Ik vrees al een financiële shock als ik terug ben in België...
Palmboompjes in de wind...
Mooie gebouwtjes
Huizen met hout
Nesebar aan zee! Zalig...
Na Nesebar konden we de bus nemen naar Sunny Beach.. Of stappen langs het strand! Tuurlijk dat we gingen stappen. Alleen Szilvia ging voor de bus gaan, maar aangezien het 3 tegen 1 was bij de stemming, werd het dus strand! Sofie was ook in haar nopjes!
Het strand ligt er verlaten bij. Er is ook veel wind en hier en daar plastiek, vuiligheid en... Ook wel eens een autoband.
Wat we dus niet verwacht hadden, is dat er op een bepaalde plaats een verbinding was tussen zee en land en dat we dus door het water moesten om in Sunny Beach te geraken... Dit bracht alweer hele grappige momenten met zich mee! Vooral als er mensen mee zijn die hun broek wel oprollen maar dan beginnen te lopen en die dan merken dat hun broek nat is - zoals Sofie misschien?- en dat er een Hongaarse en een Spaanse hun kousenbroek aandoen met een rok of legging en rok... ;-)
's Avonds in Burgas gingen we een taartje eten, met fruitsap (Ana - Szilvia) of chocomelk (Sofie) of chocomelk+ baileys (Lente) Ik hou zo van die baileys-momentjes in Westende
Sofie had zin in een salami! Ze wou één die goed droog was... En dat heb je zeker als hij al een maand in de vuilbak moest liggen! We hebben enorm gelachen. (Het kon ook zijn dat dit de eerste avond was, mijn memorie laat me eventjes in de steek... )
vrijdag 22 april '11
Dag 1 aan de kust!
Om 7u moesten we een taxi nemen naar het busstation om naar Burgas te gaan. Het lag wat verder van de peda en op dit uur hadden we nog geen bus. Toen we toekwamen beloofde het al een vol busje te worden, gelukkig hadden Ana en Szilvia de tickets woensdag gaan halen! (Wij konden niet mee en dat was mevrouw Borisova haar schuld! ) Richting de kust werd het al veel vlakker dan in Veliko Turnovo. Niet iedereen gaat met de bus en de auto's in Bulgarije zijn precies dat niet... Wachten tot het groen is en duwen maar!
Ieder half uur rijden, gaf ons een heel ander uitzicht over het landschap.
Sofie en Lente wilden de sfeer er wat inbrengen omdat we een uur op de bus moesten wachten vanuit Burgas om naar de hostel te gaan. We keerden terug naar onze kinderjaren. We zongen kampliedjes en speelden op een grassprietje. De mensen van Burgas bekeken ons raar, maar voor ons was 't vré geestig. Sofie heeft toch weer gezorgd voor het TOPmoment dat ons heel het weekend zou bijblijven! ... Het ging als volgt... We have a nice song and maybe you know it, because it's English. But when I was young I sung: My pony is over the ocean, my pony is over the sea, my pony is over the ocean, o bring back my pony to me! And somebody told me: that's not right, it's buddy... And I thought that it was pony! Szilvia en Lente kijken naar elk en schieten uit van het lachen: it's also not buddy, it's bonny! Sofie viel uit de lucht. Serieus? But I like my pony...
Als we dan de bus vanuit Burgas genomen hadden, kwamen we toen in Kraimorie waar de hostel geboekt was. We vroegen de weg aan de mensen in de buurt. Eén man was zo vriendelijk om met ons mee te stappen naar de juiste straat. We checkten in en betaalden eerst zodat dat toch al geregeld was.
Daarna tijd om naar het strand en de zee te gaan! Eindelijk! Lente was volledig in haar nopjes...
Er was een beetje zon, maar de temperatuur... Dat was toch iets anders me dunkt! Koude wind.. Dus jas, sjaal, dikke trui...
Sofie vond 2 mooie schelpjes en deed er mij ééntje cadeau
Sofie zoekt nog meer schelpjes, tijd om dat toch even vast te leggen op het plaatje.
En Sofie nam ook een foto van Lente op een 'onbewaakt' moment!
We vonden na een eind stappen nog een plek uit de wind en hebben daar toch anderhalf uur genoten van het zonnetje. Daarna tijd om iets te zoeken om te eten... Want als Sofie honger heeft... Iedereen aan de kant wi!
Donderdag 21 april '11
Poging 3 om te melden dat er niets speciaals te melden valt over deze dag... We kijken uit naar ons weekend aan de kust...
woensdag 20 april '11
Laatste les bij de 4e jaars? Vandaag staat onze laatste les Nederlands op het programma bij mevrouw prof. B. Borisova! We zijn alle 2 een beetje moe en zijn blij dat wat dat betreft het einde nu echt wel in zicht is. De les staat gepland om 12.30uur. We gaan rond 12u door naar de unief, we hadden werkblaadjes gemaakt voor de studenten en moesten die nog afdrukken. Tegen 12.15uur was er nog niemand, 12.25 niemand, 12.30 niemand... 12.35 komen er 2 studenten af... 12.42 krijgt één van de studentes telefoon. Mevrouw Borisova om te zeggen dat er niet zal geraken... Ze vraagt of de les volgende week willen geven. Nee dat willen wij niet en dat gaat ook niet, want we gaan naar Istanbul. Bijna een kwartier later bellen, da's toch geen werk é. De studentes hebben in de namiddag een test van een ander vak, dus moeten we om 16u terug om les te geven. Heel onze planning in duigen, want van vrijdag tot dinsdag is het hier "paasvakantie" en gaan we naar de kust en er moet nog vanalles geregeld worden.. Even na 16 uur is ze toegekomen en is Lente al begonnen met PPT op te starten en blaadjes te printen. Sofie kwam uit wraak 10 minuten later, maar dat maakte dus niets uit, want we waren toch nog lang niet begonnen Ze kon er eerder deze middag niet zijn, want ze was op een persconferentie... -Ja, dat wist ze waarschijnlijk ook maar 5 minuten voordien...?-
Ik had het willen filmen, 't was enorm grappig!
't Was een leuke en sportieve dag! 
De zwemles was behoorlijk cava, maar 15 min eerder gedaan, wie wilde mocht zelf nog kwartiertje verder zwemmen, dus dat was wel leuk. M'n medestudenten F&W zitten nu op meerdaagse in de Ardennen (wat ik vorig jaar met de derdes heb gevolgd) dus ik stuur ze eens een berichtje. Leuke herinneringen aan! Ik krijg al snel antwoord dat ze 't goed stellen en da 'k veel groetjes terug heb. Het doet me trouwens denken aan de Tae Bo les van vorige week, dus morgen ga ik nog eens zo'n grappige les volgen en stukjes proberen te filmen als dat mag. Rustig dagje voor de rest.
)
We kijken uit naar ons weekend aan de kust...
