We bleven lang weg, want het is weekend, het is feest en het is leuk! Hoe laat het was? Geen idee, Sofie bleef wel 3uur langer plakken dan Lente :

Groetjes, L & S

Grappige momenten: gezien de mindere weersomstandigheden, brengt de taxi ons naar de achterkant van de peda en moeten we via een trap omhoog. De treden zijn niet even breed en hoog. Sofie zegt dat ze die trap dus niet zo graag doet. Lente: waarom? Sofie: èja, die treden zijn zo smal of te lang voe m'n korte benen... Lente: zet dan 2 staptjes. Sofie: Moja, daarvoorn is da nie lang genoeg, k weet lik nie. Lente demonstreert met lange benen hoe je 2 stapjes per trede zet: kijk Sofie... mét lange benen. Sofie: Jomoja, toch, da lukt nie wi van ik!

's Avonds gingen we met 4 op restaurant en hebben samen voor 13 euro gegeten en gedronken. Het was volgens ons een gepensioneerd koppel die in hun huis een toog en tafels hebben geplaatst, want na de bestelling ging de vrouw door de gang naar een andere kamer. De man sprak wat Engels en ook Duits. Hij heeft 30 jaar in Duitsland gewerkt en z'n vrouw heeft een oom in Finland. Terhi was aangenaam verrast! It's a small world!

Terhi en Lente gingen dan een klein beetje verder naar de Dada Bar, nog een pintje drinken. Er was reggae/dancehall/ska. Er werden ook enkele reggaenummers live gebracht ('zang-rap'). Er was een leuke sfeer en goeie muziek op 't gemak weg. Sofie en Tina gingen na het eten naar de peda om zich klaar te maken om uit te gaan. Ze wisten nog niet waarheen.

Terug op de peda hebben Terhi en Lente nog wat rustig nagepraat en zijn niet te laat gaan slapen. Sofie en Tina hebben we niet horen thuis komen.

Enkele grappige momenten: Het sneeuwde de hele dag en op sommige plaatsen liggen er gladde tegels op de straten. Sofie stond wat wankel op de beentjes en vloekte serieus op de tegels "Als ze weten dat het hier veel sneeuwt, waarom leggen ze hier dan zulke tegels!" - Tina kijkt graag rond en komt dikwijls een beetje achter. We zaten al met 3 in het restaurant en hoorden de 'chef' plots vriendelijk zeggen "this way"... Tina: ja, manne, ik zat dus in de kelder... - Tina zingt te pas en ten onpas voor heel de straat "cucaracha, cucaracha... ta tara tara tata..." Sofie tegen Lente: Kun je lopen? Sofie kwam in Lente haar kamer "weet je wat ik ga doen?" Lente: Neeeeeeeeeeeeeeeeeeee?

Na de middag had Sofie weer een afspraak bij de kinesist, mensen die al eens naar de kinesist gingen na een ongeval of operatie (zoals wij 2 ) weten dat je je oefeningen telkens 10 keer moet herhalen. Sofie doet dus telkens haar oefeningen én ze kan al tot 10 tellen in het Bulgaars! De kinesiste zegt na elke reeks 'bravo!'.
Team België kwam samen aan de post (belangrijk herkenningspunt) om samen boodschappen te doen. Lente is al 2 dagen op zoek naar een wasrek en besloot dus de zoektocht verder te zetten. Ondertussen kochten we wat voorraad, zodat we ook niet iedere dag naar de winkel moeten... Maar alweer geen wasrekje. Wat een ontgoocheling. Morgen gaat Lente haar zoektocht verder zetten (in een koude kamer waar er toch een beetje gesmolten sneeuw op je vensterbank ligt tegen de ochtend, is het onmogelijk je was te drogen).

Terhi vergezelde ons om iets te eten. Zij mist het 'spicy' gedeelte in het eten. Ze bestelde dus een pizza 'hot en spicy'... "Where is the hot and where is the spicy?" Tja, hier is alles zacht van smaak, zelfs met peper er op was het niet veel beter. Haar vriend zal mss een fles chilisaus opsturen van Finland.
Na het eten liepen we richting bus. Het was enorm koud en Lente zag in de verte een bus aan de halte en zei (uit gewoonte nu bijna altijd Engels te spreken) shit. Terhi antwoordde op een wel heel vreemde manier 'yeaaah'. *verdacht* Een momentje later, kwam de bus dichter en zei Lente "oh, it's not the bus we need, no problem" waarna Terhi repliceerde "Oooooh that shit! I thought you said 'shit' because there was shit on the street, next to my feet!" Hilarisch momentje!
Met de rugzakken vol eten en drinken en een te koude avond, trakteerde Lente op een taxirit in plaats van te wachten op de laatste bus. Het kost nog geen 2 euro en je wordt voor de deur afgezet. (Misschien was de laatste bus zelfs net weg en moesten we na een half uur wachten dan toch de taxi nemen...)

Grappige momentjes: na het eten bestelt Tina een dessert (crème brullé), Terhi drinkt nog een water en Lente een warme chocomelk. Sofie had een koffie besteld, maar die waren ze blijkbaar vergeten. Wat later zit Sofie nog steeds te wachten op haar geliefde koffie. Ze kruist haar armen en zit met een pruillipje "ik wil koffie, ze zijn het zeker vergeten..." Terhi en Lente vonden dit zo grappig dat ze bijna niet meer bijkwamen van het lachen (voor de mensen die Sofie niet kennen, ze drinkt héél graag koffie en heeft het niet graag dat ze lang moet wachten als ze iets besteld heeft ) - Tegen dat onze drankjes en dessert op zijn, komt de serveerster met dé koffie. Het is een héél klein tasje in vergelijking met de chocomelk) wéér veel te grappig op dat moment. Nadat Sofie haar koffie binnen heeft, neemt ze toch een foto van de kopjes. -Tina is een weegschaal (sterrenbeeld) en dat was van het eerste moment al heel duidelijk! Ze kan niet kiezen of het duurt enorm lang. In de winkel stonden Sofie en Lente al aan de kassa. Sofie: Tina nog gezien? Lente: euh nee, niet in de laatste 2'. Sofie: 'Goat doamee no'n oorlog...' Bleek dat Tina aan dezelfde kassa stond, 2 plaatsjes achter ons.

Groetjes vanuit 't Oosten!

Leuke momentjes: de studenten Nederlands zien 2 kinderen op een schilderij, de rector vraagt: wat doen de kinderen? antwoord: ze spelen met mekaar! - Lente heeft een handtasje gekocht. De verkoper was enorm enthousiast en zei nog: it's super very very!

Lente en haar Fins buurmeisje Terhi




Een lekkere ovenschotel voor Lente

Hier zijn we weer met nieuws
De dag startte mistig, maar vanaf 10u klaarde het op en hebben we eigenlijk een zonnige dag gehad. Heel leuk om in je dikke trui buiten te kunnen lopen. We kwamen tot het besef dat het eens tijd werd om de was te doen. Er staan beneden in onze peda 3 wasmachines. Voor 2 grote wasmachines hebben we jetons nodig van Housemaster de communist, die zelden in z'n bureau zit, dus gingen we voor kleine machine 3, waar we met gewone munten 't spel in gang kunnen krijgen. Het was een fascinerend gebeuren! De uitleg stond zeer uitgebreid in het Bulgaars en we gingen ons delicaat ondergoed wassen, dus was het wel een beetje spannend. Hoe krijgen we 't spel in gang én hoe zal de was er uiteindelijk uitkomen? We stonden met 3 (Terhi, Sofie en Lente) bij de machine en overliepen stap voor stap, wat er waarschijnlijk uitgelegd stond. (Thuis is de was zoveel gemakkelijker!) De machine begon plots serieus te pompen maar er kwam geen water in... Toen we het water dan toch in de machine zagen en er een beetje schuim verscheen van ons waspoeder, waren we opgelucht en verlieten we het waskot voor 40 minuten. Ondertussen zat Kalina op de bus, waar we onze buskaarten aangevraagd hadden (vrijdag), dus moesten we naar de bushalte om de buskaarten in ontvangst te nemen. (Voor 8 euro mogen we de bus in Veliko zoveel gebruiken als we willen). Daarna keerden we met de buskaart terug en haalden de was - proper en in orde- uit de machine. Missie volbracht!
Sofie had afspraak met de kinesist om 16.15uur en Lente ging ondertussen naar de fitness. We overtuigden Tina (Belg nr 3) om mee te gaan fitnessen en Terhi ging mee om ondertussen in het winkelcentrum wat rond te lopen. Kalina stond klaar om mee te gaan met Sofie, wij namen een bus met z'n drietjes. Tina doet niet graag sport maar wil wel een beetje aan haar conditie werken, dus ik mocht haar onmiddellijk personal training geven! De fitness was niet zo groot, maar 2 wanden waren voorzien van spiegels,het leek dus wel groter! Het was er enorm warm met als gevolg dat ik na 15' lopen de band al stil mocht leggen en water drinken De fysiek is duidelijk ook dat niet! Dan maar overgeschakeld naar krachtoefeningen en op het einde nog wat cardio-oefeningetjes gedaan Er is werk aan de winkel..Ondertussen waren Kalina en Sofie klaar bij de kinesist en waren ze al achtergekomen naar de Fitness in de big Mall en Terhi had de 3 verdiepen eens doorlopen. Uiteindelijk vertrokken we met de bus weer naar het centrum om samen iets te eten. Kalina ging naar huis.
We passeerden een Irish pub waar je ook kon eten en besloten daar binnen te gaan. We vroegen de kaart (die in vgl met andere kaarten heel kort was) en de gast die de pub open hield, zei al direct dat er geen soepen waren en nog iets niet. Ondertussen bestelden we al iets om te drinken terwijl we een keuze maakten. Toen alles genoteerd was, kwam hij even later weer aan onze tafel en zei dat 3/4 van de bestellingen niet te krijgen waren... We hebben het dan maar bij het drankje gehouden en gingen ergens anders eten. In 'Ego' pizza en grill, hadden ze wel wat we wilden eten en 't was enorm lekker! Het vreemde is hier wel, dat je je eten krijgt, als het klaar is -logisch- maar vb. pizza is maar 10' werk, dus na 10' brengen ze dat voor de persoon die het besteld heeft. De rest van de tafel had een ovenschotel besteld dus tegen dat Terhi haar pizza op was, kwam ons eten richting tafel (en dan nog in verschillende fases!) Samen eten is hier zelden het geval, tenzij je allemaal hetzelfde besteld.  Na het lekker eten in het warme restaurant, het tjoolen, de kiné voor Sofie en fitness voor Tina en ik waren we allemaal doodop! Er was -zoals bijna elke avond- een feestje voorzien. Deze avond in blok 3 (mede georganiseerd door de mentor van Terhi).We hebben een berichtje gestuurd dat we niet meer naar blok 3 gingen. Want dit ligt aan de andere kant van de stad en dan gingen we nog eind met de taxi moeten doen 's nachts. Dus we keerder terug naar onze blok 2.
Sofie ging nog naar de kamer/gang waar Karla verblijft (Ze woont in Dallas maar haar roots liggen in Columbia). Daar waren enkele nieuwe Erasmusstudenten van Polen toegekomen. Sofie vertelde dat we gisteren lam hadden gegeten. De Poolse kende het woord niet. Ook schaap kende ze niet. Aangezien we hier ondertussen al gewoon zijn om dingen aan te wijzen, uit te beelden en geluiden te maken, kun je je wel voorstellen dat dit voor een grappige scène op het toneel zorgde. Een lam was "mèèèèèh" met haar hand een beetje boven de grond (een klein schaapje dus), een schaap was "mèèèèèh" met haar hand hoger boven de grond en de geit met de hoorntjes was "blaaaah". Het was vooral lachen, maar we denken dat ze nu wel snapt wat Sofie getoond heeft.
Morgen observeren we een les Nederlands... We zijn benieuwd!

Zonnige groetjes

Na een goede nachtrust heb ik vanmorgen een pistolet gegeten mét Milka chocolade én melk gedronken! De eerste melk sinds de ochtend van 12 februari. Ik heb er zo van genoten, mij dag kon niet meer stuk! Voor de rest hebben we vanmiddag in Sofie haar kamer gezeten met Terhi (De Finse) en later tegen de avond kwam Tina erbij (Belg nummer 3! Ze studeert in Gent). Szilvia is terug naar Hongarije om examens af te leggen en komt binnen een kleine 2 weken terug. Diana (mentor van Terhi) vroeg ons wat we gingen doen, dus besloten we om met 5 iets te gaan eten in het centrum. Een gezellige middag en avond! Ik kreeg ook een mailtje dat ik morgen om 12.30 uur verwacht word in de sportzaal voor m'n programma.. Zowel Sofie als ik weten niet waar de sportzaal is.. Dat wordt zeker weer een zoektocht!

Grappige momenten van de afgelopen dagen: Szilvia vroeg ons in de unief of we de toiletten al zagen, toen we zeiden van niet, moésten we haar volgen naar het dichtsbijzijde toilet... en jawel, t zijn daar Franse toiletten! voor de mensen die het niet kennen: tis een ***gat in de grond! We zullen dus moeten zorgen dat we voordien naar toilet geweest zijn, want ik wil niet eens denken aan de mogelijke gevolgen van het gebruik hiervan... - Kalina heeft moeite met de 'g', dus vroeg ze hoe je het woord 'leerling' uitspreekt. We zeiden dat je bij de 'ee' een brede mond moet maken en de 'g' uitspreken achteraan in je mond. Kalina probeerde iets te hard en plots stonden de tranen in haar ogen.."ik heb m'n kauwgom ingeslikt" -Sofie en Lente lopen door de oude straat en zeggen bijna altijd "hondjeeeuh!" als ze een straathond zien, toen we een huis passeerden zagen we wat verder een zwerfhond en zeiden weer in koor (en behoorlijk luid) "hondjeeeuh!", achter het hek van dat huis zat net een heel groot hondje en die blafte en gromde ook behoorlijk luid We waren enkele seconden stil - Sofie snapt niet wanneer Lente ironie gebruikt. We passeerden een winkel en daar hingen kleedjes die de meisjes van plezier zouden kunnen dragen. Lente zegt "oooh, das bère sexy!!" Sofie draait zich traag om Lente zegt: 't is ironie é, Sofietje! -Terhi haar vriend/verloofde was hier enkele dagen en vanmorgen moest hij weer naar Finland. Ze vertelde met tranen in haar ogen dat ze toen pas besefte dat hij effectief vertrok en dat ze plots enorm moest wenen, Lente en Sofie kregen ook al last van hoog water bij het horen van haar verhaal en het zien van haar traantjes. Toen zei ze dat de mensen naar haar keken en dat ze dus ergens achter een gebouw/muur ging staan, zodat de mensen haar niet meer gingen aanstaren en dat ze probeerde te stoppen met huilen. "En plots kwam er een zwerfhondje van achter de hoek en keek haar met puppyogen aan alsof hij zei: hey, what's wrong? don't cry..." En dat vertelde ze dan zo grappig dat we alle 3 de slappe lach kregen! Because of the dog I started laughing so I could come back without crying... - Aan de overkant zit een Amerikaans meisje. We vroegen aan Szilvia hoe ze heet en zij antwoordde 'Karla'. Lente kreeg de slappe lach omdat ze moest denken aan het fragment van 'Het eiland' waarin Linda haar man haar verlaat (voor Karla) en ze kwaad 'Karla, karla, karla kaka!' zegt.

Groetjes van ons 2!

We gingen dan samen met Kalina verder naar the big mall, waar we weer wat eten en drinken kochten. Ook wat waspoeder, want aangezien we hier een week zijn - jawel, de tijd vliegt!- zullen we eens een machine vullen. Wat we ook meenamen, is Dr. Fresh! tegen schimmels. Heel onze ene kant van de gang is namelijk in schimmel en dat zullen we proberen te verwijderen
We aten lekkere patatjes in een lichte olie met Dille, 't was eens iets anders. En na het eten kocht ik nog teenslippers, altijd handig als je naar de badkamer gaat. Blijkbaar is het een bekend merk, Sofie en Kalina hebben ook zulke sletsen (Havaianas) en ze zijn gemaakt in Brazilië. Sofie en Kalina  waren verrast omdat zijn ze hadden gekregen van iemand die effectief naar Brazilië is geweest.
Ik zag dat er daar een fitnesscentrum is, dus dat zal waarschijnlijk ook één van de activiteiten worden. De komende dagen eens teruggaan en wat inlichtingen vragen.

We gingen weer richting winkelcentrum en dronken daar iets. Kalina bestelde een taartje maar keek heel vreemd toen het geserveerd werd. Het ziet er normaal helemaal anders uit, zei ze. Sofie en ik aten een fruitsalade... met veel slagroom op. Hier is alles zoet en vet, als het gezond is, doen ze er altijd wel iets bij. Blijkbaar is dit een 'overblijfsel' van de Turkse invloeden? Hoe dan ook, 't was lekker en de meeste slagroom lieten we liggen. We liepen verder in één van de oudste straten van Turnovo, leuk om te zien. Ze verkopen hier veel souveniers in de straat.

Verder gingen we ook nog naar een praktijk waar er oa kinesisten zijn. Sofie moet nog wat "gymnastics" doen. We legden de situatie uit met een boek van de kinesist erbij. 't Was grappig om te zien Nu ja, Sofie heeft een afspraak maandag om 16.15 uur. Eens kijken hoe dat zal verlopen. Daarna gingen we terug naar de peda. Hier kwam nog een student reclame maken voor een evenementje op 3 maart. Hij zag Sofie in de gang en Szilvia vertelde dat ze van België was, hij antwoordde met "aaah, new meat!" Ik hoorde dat er een uitleg volgde en ging dus maar kijkje nemen in de gang. Hij keek en zei "oh, more people, hello I'm Stan... -en nog een hele rij namen-!" Hij stak z'n hand uit om goeiedag te zeggen, ik gaf hem een stevige handdruk en zei "more new meat!"  Op 3 maart vieren ze hier de onafhankelijkheid van de Turken, blijkbaar een groot feest. Er worden 3 of 4 bussen ingezet van de unief en dan gaan we naar een dorpje buiten Veliko voor zover ik begrepen heb. Maandag zullen we onze naam op de lijst schrijven zodat we eens kunnen kijken wat die vreemde snuiters allemaal doen.
We hebben dan ook nog de schimmels van de muur afgewassen en Dr. Fresh getest. Tevreden van het resultaat. 1 iemand zei "Oh, what a miracle, we should ask his number!" 

Voor de rest van de avond bleef ik eens rustig op de kamer, Sofie ging uit met Szilvia en Tergi (de Hongaarse en de Finse). Vandaag zal ik wel meer horen over de avond. Het is nu 10.15uur hier en 't is nog muisstil op de gang... Zwaar feestje...?

Het is hier vandaag, net als gisteren, koud en mistig. Het had ook iets te maken met magnetische velden, maar ik begreep de uitleg niet. Mijn training plakte wel aan mn benen alsof die 'elektrisch geladen' was.
Zoals onze Frank zou zeggen: morgen ben ik er weer, met meer weer! Daaag!

Toen we hier toekwamen op de peda was de badkamer enorm vuil. Dit zetten we nog niet op de blog, want onze mama's zouden waarschijnlijk alweer bezorgd zijn Omdat we in het onthaal gemeld hadden dat het heel vuil was en de badkamer onderstond als je 5' douchte, hetzelfde deelden we mee op de unief toen ze vroegen hoe de blok was,... kwam er vanmorgen dan toch een poetsvrouwtje. Hier kennen ze geen dweil en trekker alleen iets zwabberachtigs. Het is bij deze veel properder, maar toch ligt er overal haar te drogen in de gang. We zullen dan nog eens vegen als het droog is. Nu valt het wel mee om een douche te nemen!

Vanmiddag gaan we de fotootjes halen naar het centrum en dan terugkeren naar de unief aangezien Sofietje haar kopie van haar pasport daar ergens heeft laten liggen. Sofie vergeet nooit iets! Haha, gelukkig waren we voordien al een beetje op de hoogte. Voor de rest alles OK!
In onze blok slaapt er ook een meisje van Hongarije? of ergens in de buurt... Sylvia, ze spreken hier alles raar uit, veel nasale klanken en met de tong tegen de tanden geduwd, dus ik heb toch 5 keer moeten vragen hoe ze noemt en goed naar haar tandjes moeten kijken... Aaaaah Sylvia!! -Zeg dat dan toch gewoon-
Vanavond gaan we samen iets drinken ergens in de peda hier en wat socializen. We zagen gisteren ook een Spaanse Erasmusstudent Hector, die zou hier ook ergens slapen in blok 2, maar die hebben we hier nog niet gezien.

Hoe de rest van de dag verloopt -wss heel rustig en niets speciaals- zien we straks wel.

We houden je op de hoogte schattebolletjes!
Lente en Sofie

Dag vriendjes,

alweer met vertraging. 't Is namelijk heel druk, er komt heel wat papierwerk bij kijken. Kalina kwam tegen 11u, dan gingen we samen naar de administratie in blok 1, daar moesten we een formulier kopen - jawel, kopen- om onze gegevens in te vullen.
Deze heeft Kalina weer ingevuld omdat we de letters wel al een beetje kunnen ontcijferen maar zeker nog niet kunnen schrijven, en aangezien ze het hier anders toch niet kunnen lezen... Van blok 1 gingen we weer naar blok 2 (waar wij slapen) en kregen we een hele uitleg van de "housemaster" wat Kalina dan telkens vertaalde in een zinnetje of 2. We moeten een maand waarborg betalen en de eerste maand, voor onze 3 maanden, wil dat dus zeggen dat we volgende maand nog één keer betalen en de 3e maand onze waarborg geldt. We vroegen de housemaster nog of hij een beetje Engels spreekt, maar hij antwoordde in het Bulgaars: nee, ik spreek geen Engels, wij zijn communisten! Meneer is gewoon e leegaard... We slapen hier wel voor heel weinig geld, het komt erop neer dat we iets van 25 euro/maand betalen voor de kamer en gebruik van de badkamer. Eten moeten we zelf voorzien of iets gaan eten voor enkele euro's. Een groot brood kost 40 cent of een halve euro, dus wat dat betreft kunnen we echt niet klagen.

Toen gingen we te voet naar de unief, die hier op 10' stappen is, heel gemakkelijk. We ontmoetten al enkele rectors - proffen. We hebben nu eindelijk ook een idee van wat we hier moeten doen. We zullen nog verder moeten afspreken, want wanneer de lessen zijn of welke dagen dat weten we nog niet. Van Maria kregen we te horen dat we naar de politie moeten om nog wat papieren in orde te brengen, ze kopieerde ons pasport voor het dossier op school en gaf ons een extra kopie mee, wat we moeten afgeven aan de politie als we gaan. Dit zal waarschijnlijk voor vrijdag zijn, want Kalina heeft morgen examen Nederlands (vertalingen en vakliteratuur). Sofie heeft geen pasfoto's mee, dus gingen we terug naar het centrum om pasfoto's te laten nemen. Hier gaat alles veel trager, dus we mogen er morgen om gaan rond 14-15uur. Hier moet een mens zich niet opjagen!
We gingen naar de supermarkt om water, brood en yoghurt (ontbijt compenseert 't vettig eten voor de rest). We passeerden langs een marktje en daar kon je een bekertje met aardbeien kopen voor 1 euro, Lente riep "stop" en kocht eerst een bekertje! Vré lekker!!
Daarna ging Kalina naar huis om verder te studeren en gingen wij iets drinken. Sofie naar goede gewoonte een biertje (halve liter is hier de gewoonte) Stella Artois! Lente zit nog aan de pillen dus moest het bij een non-alcoholic cocktail en water houden. 't Was daarom niet minder lekker. Lente bestelde nog wat olijfjes (5 cent/stuk op de kaart) Heb er dan maar 10 besteld!

Na de deugddoende pauze, was het al kwart voor zes, dus gingen we een pizza eten. Mo lekker die dinges! We namen de bus terug naar de unief en vandaar stapten we verder naar de peda. We waren bijna bovenaan de trappen, tot Sofie het geniale idee kreeg om terug naar beneden te lopen om een foto te trekken van 't centrum (unief ligt in de hoogte). Toen ze terug bij me was, gingen we nog 10 trappen hoger en hadden we panoramisch zicht over de stad... goed bezig Sofie! Dat was weer lachen...
We hebben dan nog wat mails beantwoord. We gingen een vlucht terug boeken, maar we hebben dat fantastisch klein bakje voor homebanking niet mee. Dus heb ik maar gevraagd aan de mama om een vlucht terug te boeken, aangezien het iedere dag duurder wordt- de terugkeer staat dus gepland op 13 mei!

Wat het weer betreft: we hebben hier al vanalles gehad, behalve regen. Zon, wind, bewolking, sneeuw.
Aangezien het gisterenavond hij het aankomen glad was en er sneeuw lag, ging ik vandaag m'n skibroek aandoen... bleek dat 't 8graden en zon was... Het weer, tis toch iets speciaals

Dat was het voor onze eerste volledige dag in Turnovo!

We installeren ons in onze kleine kamertjes, maar ze zijn netjes, dus meer hebben we niet nodig. Enkel de douches zijn hééél vuil, poetsvrouwen kennen ze hier niet en de voorgangers waren blijkbaar echt wel vuile zwijnen. Hoe dan ook, hier blijven we 3 maand en we trekken ons plan

We hebben grote honger want ondertussen is het hier 20u, we gaan met de taxi naar het centrum. Kalina geeft ons al wat uitleg terwijl door het centrum lopen. Hier ziet het er allemaal veel levendiger uit. Minder graffiti, minder duiven, iets minder honden... Kalina neemt ons mee naar een lekker restaurantje. Na het eten zijn we moe van de busrit, het zeulen met de valiezen,... en gaan we naar ons bedje!

Wat wel raar is, na 4dagen samen in de zelfde kamer, hebben we nu elk een eigen kamer... Het is weer een aanpassing.

Leuke momentjes van de dag: Op de bus laat Sofie haar handtas vallen, een sympathieke buur raapt hem op. Sofie zegt thank you en hij zegt bitte. Een beetje later zegt hij you're welcome, I think you are German? No, we're not, but it's no problem. Wir sprechen ein bisschen German! - Na het avondeten stapten we naar de taxi waar Sofie het eerste trapje niet zag en BIJNA een serieuze val maakte, gelukkig was het alleen een showtje met grote armzwaaien! - de uitdrukking 'hoe gaat het?' spreek je in 't Bulgaars uit als 'kaksie?'

Dat was het voor dinsdag!
Groetjes en tot de volgende....

We zaten op een andere lijn, maar die gaat ook naar het centrum. Uiteindelijk hebben we maar ergens afgestapt omdat er een bord stond naar een bekend hotel. Uiteindelijk bleek er iets verder al geen bord meer te staan en moesten we op onze intuïtie verder. Wat verder kwamen we een blonde dame tegen, we vroegen haar of ze Engels sprak en legden uit dat we in de buurt van de kerken moesten geraken. Het bleek een Nederlandse dame te zijn dus hebben we toch enkele zinnetjes Nederlands kunnen spreken, wat we bijzonder leuk vonden. Weer wat verder besloten we de kaart uit te halen die we gekregen hadden, bleek dat die kaart volledig niet klopte en dat er straten niet opstonden! Kaart weg en dan maar rondgekeken of we geen gebouwen herkenden. Na een kwartiertje herkenden we het theater en konden we zo rustig doorstappen.. Wie maakt er nu ook kaarten waar straten te kort op staan? Leve de intuïtie! We zeiden tegelijkertijd "Debiele Bulgaren!" Er wordt hier ook bitterweinig engels gesproken dus we zijn verplicht dingen uit te beelden of enkele woorden Bulgaars uit te spreken. Na het eten van een Subway broodje -njammie!- gingen we verder naar het toerismebureau. We vroegen of er een zwembad in de buurt was voor een plonsje. Bleek dat het dichtstbijzijnde min.40' bus en metro verder was, dus besloten we dat te skippen en iets te drinken op het gemak.

Na de pauze gingen we naar de bank om onze euro's in te wisselen.. Als je een boete moet betalen gaat je geld er rapper door dan verwacht! Ook hier na het het wisselen probeerde Lente de Meneer van de Bank te bedanken met het woord 'Balgodarja'. Opnieuw werd er gelachen. Sofie zegt dat het bijna niet anders kan dan dat 't fout uitgesproken wordt. Lente is ervan overtuigd dat de mensen hier gewoon niet sympathiek zijn en dat ze hier nooit dankjewel zeggen... We konden moeilijk terugkeren dus besloten het later op de middag nog een keer te proberen.

We kochten 2 kaartjes richting Student Grad en ook hier werd er gelachen met Balgodarja. Toch bleven we vasthouden aan onze eigen ideeën. Even later stapte een man met een kindje op. Hij wees met z'n flesje dat ik mijn plaats direct moest afstaan en hij ging naast Sofie zitten. Ja, dankuwel kennen ze hier dus echt niet! 'k Ga nog eens rechtstaan... Na de busrit gingen we naar de winkel om wat yoghurt voor dag 4. Sofie kocht ook een sjaal. Lente vroeg aan de verkoper "how do you say thank you in Bulgarian?" éééén jawel, het is Balgodarja! Ook hij lachte daarmee, het bleek dus inderdaad dat de mensen hier gewoon nooit aub of merci zeggen... Wel wel toch, koude mensen, die Bulgaren!

Later op de avond gingen we iets eten in een restaurant, 1e restaurant (PECTOPAHT), sorry no place. De zaak was leeg... Maar goed, we lachen en vertrekken! Volgende plaats, sorry no place... Hmm, vreemd! 3e plaats, sorry, it's Valentine today, no place. Die Bulgaren gaan wss één keer per jaar op restaurant en tis dan nog op Valentijn... Na 5 of 6 restaurants gaven we het op en vroegen of we iets konden eten in een frituur. Dit bleek geen probleem, alleen spraken ze geen letter Engels of Frans. We zochten ons Bulgaars boekje, wezen een worst aan en zeiden "aardappel" in het Bulgaars en wezen naar de frietpot. Dit duurde toch wel meer dan 10' tegen dat de mannen begrepen hadden wat we bedoelden. Toen ging Lente zitten aan een tafel over een dame. Where are you from? Belgium. Oooh, the man speaks German! Gvd Sofie, ne spreekt duits!! We schoten uit van het lachen. Voor 2.5 euro hadden we eten en drinken. Over de smaak gaan we niets vertellen! Je kon de frietjes zowat uitwringen... En de worst... laat ons hopen dat we geen wormen hebben! De man zei nog vriendelijk, auf wederzien, maar dit zal toch t geval niet zijn. Na ons frietkotbezoek gingen we weer naar de mall. Hier zijn warenhuizen 24/24 open, we kochten elk een banana en hebben hem met veel smaak opgegeten!

We dronken nog iets bij 'Jacobs' tot Nikolai gedaan had met werken en gingen dan samen nog iets drinken met hem en zn 2 kamergenoten. Bij het achterwaarts parkeren voelden we een klein duwtje en Sofie zei "that is a tree!" Nikolai antwoordde "yes, I know!" gelukkig geen schade aan de auto. Om 1u gingen we naar de kamer: moe maar een leuke avond gehad en veel gelachen met al onze stoten die we hen vertelden van de voorbije 3 dagen.

Leuke momentjes: Sofie krijgt een hele uitleg en antwoordt altijd met Da (ja) terwijl Lente maar staart. Na de uitleg zegt Sofie "Gvd, je kan daar toch niets van verstaan é!" Zeg dan toch nje Sofie... - we hebben het nog moeilijk met het feit dat je bij 'ja' van nee moet knikken - we gingen terug naar de vogelboom maar er zat geen mus meer in, ze zaten verstopt tussen de blaadjes op de grond, we stonden als kleine kinderen te wijzen "ey, 't zit daar nog één!" - Lente wilde de stomme kaart weggooien, maar Sofie wilde hem houden als herinnering...

Zo, dit was het kort voor dag 3.
Veel groetjes! En laat ons gerust eens weten als er nieuws is uit België... een regering bv?

4) Na dag slenteren en katholiek gedoe, met de BUS richting Studenten Grat, beetje eerder afgestapt, boodschappen gedaan iets gaan drinken en verder te voet tot in het gebouw waar we overnachten.

Grappige momentjes: Sofie zegt dat ze zich blond voelt. - We hebben een vogelboom gezien! (= boom vol mussen ;) ) - Discussie over een beeld of het een paard of een zebra is? - Sofie heeft teveel energie en maakt een huppeltje terwijl ze iets vertelt. - Sofie is op zoek naar zeep-zonder-water en kocht in de winkel bij nader inzien en na gebruik iets héél anders (meer info mag niet gegeven worden) - de barman spreekt niet zoveel Engels en zegt bij ons vertrekken: Ciao and have a nice!

Zo, dit is in een notendop ons verhaal van daarnet...
Veel groetjes en tot het volgende avontuur!
Lente en Sofie -x-

We zitten eindelijk op het vliegtuig, goed vertrokken! Sofie beslist om wat gerief uit de handbagage te nemen. "Koffer" open, rugzak er uit, wat zoeken en oh ja, ze heeft lekkere muntjes mee. Ze steekt heel voorzichtig een muntje in haar mond, doet de rugzak weer toe en deze moet weer boven haar hoofd geplaatst worden. Hulp nodig? Nee nee, Sofie doet dat wel alleen... 1, 2, 3! De rugzak vliegt omhoog, het muntje vliegt uit de mond! Situatiehumor, maar 't was echt hilarisch!

Bij het landen ging ook alles vlot. 10 min later kwam Nikolay toe en heeft ons helpen zoeken naar een overnachting, hij heeft taxi gespeeld. Sympathieke kerel! De eerste plaats zag er toch wel griezelig uit! We besloten wijselijk om toch een andere kamer te zoeken... Nikolay voerde ons naar een unief waar alleen studenten sport zitten. Hier hebben we beslist te blijven! De prijs valt zeer goed mee en we voelen ons hier ook wel veilig.

We hebben inkopen gedaan: water, brood, choco, kaas en boter... en koekjes voor Sofie. We waren moe gestapt en besloten de eerste vlotte dag toch te vieren met een cocktail. In het Bulgaars kan ik het niet typen, maar je spreekt het uit als "Tzar". Bulgaars is de hel van een taal, geen letters komen overeen en woorden kunnen we ook al niet afleiden. Gelukkig heeft Sofie een Bulgaars woordenboek mee en trekken we zo ons plan. Ook onze gebaren zijn best OK!

Morgen gaan we uitslapen en blijven we nog in Sofia. Dinsdag gaan we verder naar Veliko Turnovo. Daar is de unief waar we dan les zullen volgen en waarschijnlijk ook Nederlands zullen geven aan studenten.

We proberen dikwijls verslag uit te brengen, maar dit zal afhankelijk zijn van 't feit of we internet hebben of niet.

In ieder geval, we stellen 't goed en we zijn mobiel! Smsjes zullen beantwoord worden... Als je niet te veel stuurt tenminste!

Groensels, Lente en Sofie!