dinsdag richting Veliko Turnovo... We kunnen uitslapen en dan de valiezen weer maken voor het vertrek richting verblijfplaats voor zo'n 3 maanden. Nikolai komt ons halen na zijn werk en brengt ons dan met de auto (die hij gisteren tegen een boompje plakte) naar het centraal station om de bus te nemen. We hebben echt veel geluk dat hij zoveel voor ons gedaan heeft deze dagen. Anders was dit echt niet te doen! Aan het centraal station gekomen, is het nog een half uurtje voor de bus vertrekt. Het is een mooie bus, met veel plaats voor je benen... veel luxueuzer dan de bus voor ski- en snowboardstage naar Oostenrijk. Na een busrit van 3uur kwamen we aan in Veliko. Hier stond Kalina ons al op te wachten. Ze spreekt heel goed Nederlands en zo nemen we samen de taxi naar de peda waar we zullen slapen. Ook hier spreken ze geen woord engels, dus Kalina vertaalt alles en vult alles in het Bulgaars in voor ons, wat een geluk!!
We installeren ons in onze kleine kamertjes, maar ze zijn netjes, dus meer hebben we niet nodig. Enkel de douches zijn hééél vuil, poetsvrouwen kennen ze hier niet en de voorgangers waren blijkbaar echt wel vuile zwijnen. Hoe dan ook, hier blijven we 3 maand en we trekken ons plan
We hebben grote honger want ondertussen is het hier 20u, we gaan met de taxi naar het centrum. Kalina geeft ons al wat uitleg terwijl door het centrum lopen. Hier ziet het er allemaal veel levendiger uit. Minder graffiti, minder duiven, iets minder honden... Kalina neemt ons mee naar een lekker restaurantje. Na het eten zijn we moe van de busrit, het zeulen met de valiezen,... en gaan we naar ons bedje!
Wat wel raar is, na 4dagen samen in de zelfde kamer, hebben we nu elk een eigen kamer... Het is weer een aanpassing.
Leuke momentjes van de dag: Op de bus laat Sofie haar handtas vallen, een sympathieke buur raapt hem op. Sofie zegt thank you en hij zegt bitte. Een beetje later zegt hij you're welcome, I think you are German? No, we're not, but it's no problem. Wir sprechen ein bisschen German! - Na het avondeten stapten we naar de taxi waar Sofie het eerste trapje niet zag en BIJNA een serieuze val maakte, gelukkig was het alleen een showtje met grote armzwaaien! - de uitdrukking 'hoe gaat het?' spreek je in 't Bulgaars uit als 'kaksie?'
Dat was het voor dinsdag! Groetjes en tot de volgende....
15-02-2011
DAG 3
Met wat vertraging door problemen met het internet... We doen nu weer een poging om verslag uit te brengen! We vertrokken met de bus, waarvan we nu wel weten dat we gaatjes moeten prikken met een prehistorisch machinetje. We gingen naar de buschauffeur en vroegen vriendelijk 2 buskaartjes. Het antwoord was "nje", wat zoveel betekent als nee. Bulgaren zijn echt niet sympathiek! Om verdere problemen te vermijden, stapten we de eerst volgende stop af, waar een locketje was en vroegen daar heel vriendelijk om ticketjes te kopen en zij wou er ons wel geven. Bij het zeggen van balgodarja, wat zoveel betekent als bedankt, lachte de vrouw. Sofie denkt dat Lente het verkeerd uitspreekt en dat ze daarom met ons lachen... Zullen we dus verder uittesten.
We zaten op een andere lijn, maar die gaat ook naar het centrum. Uiteindelijk hebben we maar ergens afgestapt omdat er een bord stond naar een bekend hotel. Uiteindelijk bleek er iets verder al geen bord meer te staan en moesten we op onze intuïtie verder. Wat verder kwamen we een blonde dame tegen, we vroegen haar of ze Engels sprak en legden uit dat we in de buurt van de kerken moesten geraken. Het bleek een Nederlandse dame te zijn dus hebben we toch enkele zinnetjes Nederlands kunnen spreken, wat we bijzonder leuk vonden. Weer wat verder besloten we de kaart uit te halen die we gekregen hadden, bleek dat die kaart volledig niet klopte en dat er straten niet opstonden! Kaart weg en dan maar rondgekeken of we geen gebouwen herkenden. Na een kwartiertje herkenden we het theater en konden we zo rustig doorstappen.. Wie maakt er nu ook kaarten waar straten te kort op staan? Leve de intuïtie! We zeiden tegelijkertijd "Debiele Bulgaren!" Er wordt hier ook bitterweinig engels gesproken dus we zijn verplicht dingen uit te beelden of enkele woorden Bulgaars uit te spreken. Na het eten van een Subway broodje -njammie!- gingen we verder naar het toerismebureau. We vroegen of er een zwembad in de buurt was voor een plonsje. Bleek dat het dichtstbijzijnde min.40' bus en metro verder was, dus besloten we dat te skippen en iets te drinken op het gemak.
Na de pauze gingen we naar de bank om onze euro's in te wisselen.. Als je een boete moet betalen gaat je geld er rapper door dan verwacht! Ook hier na het het wisselen probeerde Lente de Meneer van de Bank te bedanken met het woord 'Balgodarja'. Opnieuw werd er gelachen. Sofie zegt dat het bijna niet anders kan dan dat 't fout uitgesproken wordt. Lente is ervan overtuigd dat de mensen hier gewoon niet sympathiek zijn en dat ze hier nooit dankjewel zeggen... We konden moeilijk terugkeren dus besloten het later op de middag nog een keer te proberen.
We kochten 2 kaartjes richting Student Grad en ook hier werd er gelachen met Balgodarja. Toch bleven we vasthouden aan onze eigen ideeën. Even later stapte een man met een kindje op. Hij wees met z'n flesje dat ik mijn plaats direct moest afstaan en hij ging naast Sofie zitten. Ja, dankuwel kennen ze hier dus echt niet! 'k Ga nog eens rechtstaan... Na de busrit gingen we naar de winkel om wat yoghurt voor dag 4. Sofie kocht ook een sjaal. Lente vroeg aan de verkoper "how do you say thank you in Bulgarian?" éééén jawel, het is Balgodarja! Ook hij lachte daarmee, het bleek dus inderdaad dat de mensen hier gewoon nooit aub of merci zeggen... Wel wel toch, koude mensen, die Bulgaren!
Later op de avond gingen we iets eten in een restaurant, 1e restaurant (PECTOPAHT), sorry no place. De zaak was leeg... Maar goed, we lachen en vertrekken! Volgende plaats, sorry no place... Hmm, vreemd! 3e plaats, sorry, it's Valentine today, no place. Die Bulgaren gaan wss één keer per jaar op restaurant en tis dan nog op Valentijn... Na 5 of 6 restaurants gaven we het op en vroegen of we iets konden eten in een frituur. Dit bleek geen probleem, alleen spraken ze geen letter Engels of Frans. We zochten ons Bulgaars boekje, wezen een worst aan en zeiden "aardappel" in het Bulgaars en wezen naar de frietpot. Dit duurde toch wel meer dan 10' tegen dat de mannen begrepen hadden wat we bedoelden. Toen ging Lente zitten aan een tafel over een dame. Where are you from? Belgium. Oooh, the man speaks German! Gvd Sofie, ne spreekt duits!! We schoten uit van het lachen. Voor 2.5 euro hadden we eten en drinken. Over de smaak gaan we niets vertellen! Je kon de frietjes zowat uitwringen... En de worst... laat ons hopen dat we geen wormen hebben! De man zei nog vriendelijk, auf wederzien, maar dit zal toch t geval niet zijn. Na ons frietkotbezoek gingen we weer naar de mall. Hier zijn warenhuizen 24/24 open, we kochten elk een banana en hebben hem met veel smaak opgegeten!
We dronken nog iets bij 'Jacobs' tot Nikolai gedaan had met werken en gingen dan samen nog iets drinken met hem en zn 2 kamergenoten. Bij het achterwaarts parkeren voelden we een klein duwtje en Sofie zei "that is a tree!" Nikolai antwoordde "yes, I know!" gelukkig geen schade aan de auto. Om 1u gingen we naar de kamer: moe maar een leuke avond gehad en veel gelachen met al onze stoten die we hen vertelden van de voorbije 3 dagen.
Leuke momentjes: Sofie krijgt een hele uitleg en antwoordt altijd met Da (ja) terwijl Lente maar staart. Na de uitleg zegt Sofie "Gvd, je kan daar toch niets van verstaan é!" Zeg dan toch nje Sofie... - we hebben het nog moeilijk met het feit dat je bij 'ja' van nee moet knikken - we gingen terug naar de vogelboom maar er zat geen mus meer in, ze zaten verstopt tussen de blaadjes op de grond, we stonden als kleine kinderen te wijzen "ey, 't zit daar nog één!" - Lente wilde de stomme kaart weggooien, maar Sofie wilde hem houden als herinnering...
Zo, dit was het kort voor dag 3. Veel groetjes! En laat ons gerust eens weten als er nieuws is uit België... een regering bv?
13-02-2011
DAG 2
Poging 2: Korte versie - door klote internet is heel mn verhaal weg....
1) Vertrek met bus, taalprobleem met chauffeur, controleur, boete of 10x boete en politie erbij, boete betaald, controleur wenst ons nog a nice day... pokkewijf!
2) Culturele uitstap: loopt uit op bekijken van kerken, kathedralen, synagoges en moskee - deze laatste mochten we niet binnen omdat de mannen aan het bidden waren - wij wachten niet voor mannen en zetten ons tocht dus gewoon verder. Een "All bazaar markt" gezien.. speciaal! Alles wat je maar wil met hakenkruis op, prenten van onze Dolf, messen,... 't Is keer iets anders...
3) Eten na het vele stappen. Serveerster: You want dessert? Yes, 2 blonde Leffes please! Vreemde keuze volgens de serveerster aan haar gezicht te zien... Beetje België in de mond! :)
4) Na dag slenteren en katholiek gedoe, met de BUS richting Studenten Grat, beetje eerder afgestapt, boodschappen gedaan iets gaan drinken en verder te voet tot in het gebouw waar we overnachten.
Grappige momentjes: Sofie zegt dat ze zich blond voelt. - We hebben een vogelboom gezien! (= boom vol mussen ;) ) - Discussie over een beeld of het een paard of een zebra is? - Sofie heeft teveel energie en maakt een huppeltje terwijl ze iets vertelt. - Sofie is op zoek naar zeep-zonder-water en kocht in de winkel bij nader inzien en na gebruik iets héél anders (meer info mag niet gegeven worden) - de barman spreekt niet zoveel Engels en zegt bij ons vertrekken: Ciao and have a nice!
Zo, dit is in een notendop ons verhaal van daarnet... Veel groetjes en tot het volgende avontuur! Lente en Sofie -x-
12-02-2011
DAG 1
Hallo België,
Hier het eerste nieuws van Lente en Sofie. Deze ochtend begon het avontuur. We zijn goed toegekomen door de rijkunsten van chauffeur Luc en copiloot Monique. Er stond een lange rij te wachten, veel volk voor Bulgarije dus. Bij de eerste incheck alles ok. Bij de 2e moesten we materiaal op de band leggen. Hierbij werd de valies van Sofie al direct geopend... Ze was in het bezit van een schaartje dat één cm te lang was! Brute pech, geen schaar en Lente kan haar tape voor de knie bij gevolg niet afknippen! Tot daar, volgende check: de controle van de handbagage. Is de zak niet te groot? Net voor ons een Bulgaarse vrouw die beweerde dat haar valies in de bak kon. De controleur kreeg de valies niet in de bak én de valies woog te veel. Ze maakte zich zo kwaad dat ze heel histerisch de valies in de bak begon te kloppen! Haar krullen vlogen in het rond... "I say that it fits!" Wij hebben ons serieus moeten inhouden om niet in de lach te schieten en zagen ze wat later met de security meelopen. Volgende controle: pasport. Lente komt bij de vriendelijke Meneer De Politie. "Tu vas où?" Lente kijkt diep in de ogen van de Meneer De Politie, moet even nadenken en weet dan toch te zeggen dat ze naar Bulgarije gaat!
We zitten eindelijk op het vliegtuig, goed vertrokken! Sofie beslist om wat gerief uit de handbagage te nemen. "Koffer" open, rugzak er uit, wat zoeken en oh ja, ze heeft lekkere muntjes mee. Ze steekt heel voorzichtig een muntje in haar mond, doet de rugzak weer toe en deze moet weer boven haar hoofd geplaatst worden. Hulp nodig? Nee nee, Sofie doet dat wel alleen... 1, 2, 3! De rugzak vliegt omhoog, het muntje vliegt uit de mond! Situatiehumor, maar 't was echt hilarisch!
Bij het landen ging ook alles vlot. 10 min later kwam Nikolay toe en heeft ons helpen zoeken naar een overnachting, hij heeft taxi gespeeld. Sympathieke kerel! De eerste plaats zag er toch wel griezelig uit! We besloten wijselijk om toch een andere kamer te zoeken... Nikolay voerde ons naar een unief waar alleen studenten sport zitten. Hier hebben we beslist te blijven! De prijs valt zeer goed mee en we voelen ons hier ook wel veilig.
We hebben inkopen gedaan: water, brood, choco, kaas en boter... en koekjes voor Sofie. We waren moe gestapt en besloten de eerste vlotte dag toch te vieren met een cocktail. In het Bulgaars kan ik het niet typen, maar je spreekt het uit als "Tzar". Bulgaars is de hel van een taal, geen letters komen overeen en woorden kunnen we ook al niet afleiden. Gelukkig heeft Sofie een Bulgaars woordenboek mee en trekken we zo ons plan. Ook onze gebaren zijn best OK!
Morgen gaan we uitslapen en blijven we nog in Sofia. Dinsdag gaan we verder naar Veliko Turnovo. Daar is de unief waar we dan les zullen volgen en waarschijnlijk ook Nederlands zullen geven aan studenten.
We proberen dikwijls verslag uit te brengen, maar dit zal afhankelijk zijn van 't feit of we internet hebben of niet.
In ieder geval, we stellen 't goed en we zijn mobiel! Smsjes zullen beantwoord worden... Als je niet te veel stuurt tenminste!
Ook hier na het het wisselen probeerde Lente de Meneer van de Bank te bedanken met het woord 'Balgodarja'. Opnieuw werd er gelachen. Sofie zegt dat het bijna niet anders kan dan dat 't fout uitgesproken wordt. Lente is ervan overtuigd dat de mensen hier gewoon niet sympathiek zijn en dat ze hier nooit dankjewel zeggen... We konden moeilijk terugkeren dus besloten het later op de middag nog een keer te proberen.
Na de busrit gingen we naar de winkel om wat yoghurt voor dag 4. Sofie kocht ook een sjaal. Lente vroeg aan de verkoper "how do you say thank you in Bulgarian?" éééén jawel, het is Balgodarja! Ook hij lachte daarmee, het bleek dus inderdaad dat de mensen hier gewoon nooit aub of merci zeggen... Wel wel toch, koude mensen, die Bulgaren!
