We zaten op een andere lijn, maar die gaat ook naar het centrum. Uiteindelijk hebben we maar ergens afgestapt omdat er een bord stond naar een bekend hotel. Uiteindelijk bleek er iets verder al geen bord meer te staan en moesten we op onze intuïtie verder. Wat verder kwamen we een blonde dame tegen, we vroegen haar of ze Engels sprak en legden uit dat we in de buurt van de kerken moesten geraken. Het bleek een Nederlandse dame te zijn dus hebben we toch enkele zinnetjes Nederlands kunnen spreken, wat we bijzonder leuk vonden. Weer wat verder besloten we de kaart uit te halen die we gekregen hadden, bleek dat die kaart volledig niet klopte en dat er straten niet opstonden! Kaart weg en dan maar rondgekeken of we geen gebouwen herkenden. Na een kwartiertje herkenden we het theater en konden we zo rustig doorstappen.. Wie maakt er nu ook kaarten waar straten te kort op staan? Leve de intuïtie! We zeiden tegelijkertijd "Debiele Bulgaren!" Er wordt hier ook bitterweinig engels gesproken dus we zijn verplicht dingen uit te beelden of enkele woorden Bulgaars uit te spreken. Na het eten van een Subway broodje -njammie!- gingen we verder naar het toerismebureau. We vroegen of er een zwembad in de buurt was voor een plonsje. Bleek dat het dichtstbijzijnde min.40' bus en metro verder was, dus besloten we dat te skippen en iets te drinken op het gemak.

Na de pauze gingen we naar de bank om onze euro's in te wisselen.. Als je een boete moet betalen gaat je geld er rapper door dan verwacht! Ook hier na het het wisselen probeerde Lente de Meneer van de Bank te bedanken met het woord 'Balgodarja'. Opnieuw werd er gelachen. Sofie zegt dat het bijna niet anders kan dan dat 't fout uitgesproken wordt. Lente is ervan overtuigd dat de mensen hier gewoon niet sympathiek zijn en dat ze hier nooit dankjewel zeggen... We konden moeilijk terugkeren dus besloten het later op de middag nog een keer te proberen.

We kochten 2 kaartjes richting Student Grad en ook hier werd er gelachen met Balgodarja. Toch bleven we vasthouden aan onze eigen ideeën. Even later stapte een man met een kindje op. Hij wees met z'n flesje dat ik mijn plaats direct moest afstaan en hij ging naast Sofie zitten. Ja, dankuwel kennen ze hier dus echt niet! 'k Ga nog eens rechtstaan... Na de busrit gingen we naar de winkel om wat yoghurt voor dag 4. Sofie kocht ook een sjaal. Lente vroeg aan de verkoper "how do you say thank you in Bulgarian?" éééén jawel, het is Balgodarja! Ook hij lachte daarmee, het bleek dus inderdaad dat de mensen hier gewoon nooit aub of merci zeggen... Wel wel toch, koude mensen, die Bulgaren!

Later op de avond gingen we iets eten in een restaurant, 1e restaurant (PECTOPAHT), sorry no place. De zaak was leeg... Maar goed, we lachen en vertrekken! Volgende plaats, sorry no place... Hmm, vreemd! 3e plaats, sorry, it's Valentine today, no place. Die Bulgaren gaan wss één keer per jaar op restaurant en tis dan nog op Valentijn... Na 5 of 6 restaurants gaven we het op en vroegen of we iets konden eten in een frituur. Dit bleek geen probleem, alleen spraken ze geen letter Engels of Frans. We zochten ons Bulgaars boekje, wezen een worst aan en zeiden "aardappel" in het Bulgaars en wezen naar de frietpot. Dit duurde toch wel meer dan 10' tegen dat de mannen begrepen hadden wat we bedoelden. Toen ging Lente zitten aan een tafel over een dame. Where are you from? Belgium. Oooh, the man speaks German! Gvd Sofie, ne spreekt duits!! We schoten uit van het lachen. Voor 2.5 euro hadden we eten en drinken. Over de smaak gaan we niets vertellen! Je kon de frietjes zowat uitwringen... En de worst... laat ons hopen dat we geen wormen hebben! De man zei nog vriendelijk, auf wederzien, maar dit zal toch t geval niet zijn. Na ons frietkotbezoek gingen we weer naar de mall. Hier zijn warenhuizen 24/24 open, we kochten elk een banana en hebben hem met veel smaak opgegeten!

We dronken nog iets bij 'Jacobs' tot Nikolai gedaan had met werken en gingen dan samen nog iets drinken met hem en zn 2 kamergenoten. Bij het achterwaarts parkeren voelden we een klein duwtje en Sofie zei "that is a tree!" Nikolai antwoordde "yes, I know!" gelukkig geen schade aan de auto. Om 1u gingen we naar de kamer: moe maar een leuke avond gehad en veel gelachen met al onze stoten die we hen vertelden van de voorbije 3 dagen.

Leuke momentjes: Sofie krijgt een hele uitleg en antwoordt altijd met Da (ja) terwijl Lente maar staart. Na de uitleg zegt Sofie "Gvd, je kan daar toch niets van verstaan é!" Zeg dan toch nje Sofie... - we hebben het nog moeilijk met het feit dat je bij 'ja' van nee moet knikken - we gingen terug naar de vogelboom maar er zat geen mus meer in, ze zaten verstopt tussen de blaadjes op de grond, we stonden als kleine kinderen te wijzen "ey, 't zit daar nog één!" - Lente wilde de stomme kaart weggooien, maar Sofie wilde hem houden als herinnering...

Zo, dit was het kort voor dag 3.
Veel groetjes! En laat ons gerust eens weten als er nieuws is uit België... een regering bv?

4) Na dag slenteren en katholiek gedoe, met de BUS richting Studenten Grat, beetje eerder afgestapt, boodschappen gedaan iets gaan drinken en verder te voet tot in het gebouw waar we overnachten.

Grappige momentjes: Sofie zegt dat ze zich blond voelt. - We hebben een vogelboom gezien! (= boom vol mussen ;) ) - Discussie over een beeld of het een paard of een zebra is? - Sofie heeft teveel energie en maakt een huppeltje terwijl ze iets vertelt. - Sofie is op zoek naar zeep-zonder-water en kocht in de winkel bij nader inzien en na gebruik iets héél anders (meer info mag niet gegeven worden) - de barman spreekt niet zoveel Engels en zegt bij ons vertrekken: Ciao and have a nice!

Zo, dit is in een notendop ons verhaal van daarnet...
Veel groetjes en tot het volgende avontuur!
Lente en Sofie -x-

We zitten eindelijk op het vliegtuig, goed vertrokken! Sofie beslist om wat gerief uit de handbagage te nemen. "Koffer" open, rugzak er uit, wat zoeken en oh ja, ze heeft lekkere muntjes mee. Ze steekt heel voorzichtig een muntje in haar mond, doet de rugzak weer toe en deze moet weer boven haar hoofd geplaatst worden. Hulp nodig? Nee nee, Sofie doet dat wel alleen... 1, 2, 3! De rugzak vliegt omhoog, het muntje vliegt uit de mond! Situatiehumor, maar 't was echt hilarisch!

Bij het landen ging ook alles vlot. 10 min later kwam Nikolay toe en heeft ons helpen zoeken naar een overnachting, hij heeft taxi gespeeld. Sympathieke kerel! De eerste plaats zag er toch wel griezelig uit! We besloten wijselijk om toch een andere kamer te zoeken... Nikolay voerde ons naar een unief waar alleen studenten sport zitten. Hier hebben we beslist te blijven! De prijs valt zeer goed mee en we voelen ons hier ook wel veilig.

We hebben inkopen gedaan: water, brood, choco, kaas en boter... en koekjes voor Sofie. We waren moe gestapt en besloten de eerste vlotte dag toch te vieren met een cocktail. In het Bulgaars kan ik het niet typen, maar je spreekt het uit als "Tzar". Bulgaars is de hel van een taal, geen letters komen overeen en woorden kunnen we ook al niet afleiden. Gelukkig heeft Sofie een Bulgaars woordenboek mee en trekken we zo ons plan. Ook onze gebaren zijn best OK!

Morgen gaan we uitslapen en blijven we nog in Sofia. Dinsdag gaan we verder naar Veliko Turnovo. Daar is de unief waar we dan les zullen volgen en waarschijnlijk ook Nederlands zullen geven aan studenten.

We proberen dikwijls verslag uit te brengen, maar dit zal afhankelijk zijn van 't feit of we internet hebben of niet.

In ieder geval, we stellen 't goed en we zijn mobiel! Smsjes zullen beantwoord worden... Als je niet te veel stuurt tenminste!

Groensels, Lente en Sofie!