Ga wandelen, neem een bad, ga slapen,
bak een taart, teken, luister naar muziek, mediteer, doe
lichaamsoefeningen.Wat je ook doet,
blijf niet naar je probleem staren.Maar
bel niet naar iemand, ga niet naar een feestje, want dan vullen andermans
woorden het gat waar die van jou in moeten komen.Maak plaats voor jouw verloren woorden. Heb
geduld.
Ray Bradbury over writers
Block
Heb je een writers Block, dan kun je
die vanavond nog beëindigen door te stoppen waar je mee bezig was en over iets
anders te schrijven.Je koos het
verkeerde onderwerp.
A.S. Byatt in gesprek met
Kathy Mathys
Mijn korte verhalen bevatten flitsen
uit mijn eigen leven, veel meer dan mijn roman.Maar de waanzinnige populariteit van autobiografie dezer dagen
verbijstert me.Misschien heeft het wel
iets te maken met de dood van religie.Vroeger ging je naar de biecht of je bad om met jezelf in het reine te
komen.Mensen zagen zich toen door een
religieuze bril.Nu vertellen ze
zichzelf verhalen over hun eigen leven door te schrijven.
( )
Ik wil in een roman zoveel mogelijk
menselijk leven stoppen.
( )
Passie is de essentie.Ik vind kookkunst of borduurwerk evenwaardig
aan schilderkunst. De energie en passie die je in het werk stopt, de gretigheid
dat is van belang.Ik vind een leven
waarin je je niet kunt overgeven aan die passie, betekenisloos.
Boualem Sansal in een lezing op
Passa Porta Festival 2013
Op lange termijn, daar bestaat geen
twijfel over, wint de verbeelding altijd.Zij wint omdat de droom zand in de ogen strooit, afstompt en ten slotte
het denken stilzet en tenietdoet, terwijl de verbeelding je wakker maakt en
aanspoort, je kennis verrijkt.Alles wat
de verbeelding in de loop van honderdduizenden jaren in petto had, hebben de
mensen verwerkelijkt.Omdat ze zich er
een voorstelling van maakten, wilden ze het en omdat ze het wilden, deden ze
het: ze overschreden alle grenzen, .
Jan Derksen legde uit dat iedereen
risico loopt tot stilstand te komen als hij te weinig in het hier en nu leeft
en dat schrijvers meer risico lopen omdat ze altijd maar bezig zijn met de
toekomst,met het boek dat af moet.En Alice Flaherty gaf inzicht in wat er
breinmatig gebeurt. Ze legt uit dat het falen in het systeem zichtbaar en
aantoonbaar blijkt.Dat troost mij.
Marc Reynebeau in essay: âât Is fictie, schrik nietâ
Marc Reynebeau in essay: t Is
fictie, schrik niet
Want als de literaire fictie een
functie heeft, dan ligt ze, als het goed is, in de andere bredere, alternatieve
waarheden die ze over de wereld verbeeldt.Ze doet twijfelen en nuanceren, ze brengt de menselijke complexiteit en
paradoxen aan het licht, ze doorbreekt valse, zelfgenoegzame zekerheden.
het moet compact zijn, je mag het
niet te veel willen uitleggen. ( )
Discipline heb je nodig om elke dag achter je schrijftafel te gaan zitten. Je
kan ervan genieten natuurlijk, als je een stuk in de vingers hebt, of als je de
juiste woorden vindt. Als iets goed
lukt, dan ben je tevreden en blij, maar het is toch vooral hard werken.
( )
Ik schrijf gedichten toch vooral voor
mezelf. Het zijn niet echt gedichten met
een boodschap, bedoeld om de mensen iets bij te brengen. Dat zou al te vermetel zijn.
Een historische roman moet absoluut een
band met de actualiteit hebben, als ze goedgemaakt wil zijn.
( )
Ik zie geen wezenlijk verschil tussen
fictie en non-fictie.Fictie is afgeleid
van het Latijnse werkwoord voor vormgeven, net als fictie.Er kruipt evenveel verbeelding in het
vertellen van een waar gebeurd verhaal als in het vertellen van een verzonnen
verhaal.
( )
Feiten zijn over het algemeen niet
belangrijk.Het is de textuur die
belangrijk is.
( )
Niets is eenvoudig, zeker eenvoud
niet.Het bereiken van schijnbare eenvoud
is voor mij een doel.Maar je moet je
lezer ook voor een raadsel stellen, zodat hij zich de vraag stelt waarover dit
eigenlijk ging, of er iets in zit waar hij uit kan leren.
( )
Ik vecht voor de literatuur. Ik geloof
in de literatuur.Als er een land is
waarvoor ik ten oorlog zou willen trekken, dan is het voor verhalen
vertellen.Voor het idee dat je als
schrijver lezers in iemand anders zijn lijf of geest of tijd kunt laten wonen.Is dat roekeloos ouderwets?Ja.Maar het is goed zo.
Jussi Adler-Olsen over geloofwaardigheid en veel lezen
Jussi
Adler-Olsen in
gesprek met John Vervoort
Als ik twee tips aan
aspirant-schrijvers mag geven: lees, lees, lees.En daarna: schrijf, schrijf, schrijf
( )
Tegelijk ben ik ambitieus genoeg om
steeds beter te doen.Elke schrijver
hinkelt tussen vertrouwen en twijfel.
( )
Goede fictie begint altijd met
geloofwaardige personages. Het zijn de personages die de lezer in een verhaal
trekken.Een non-fictieschrijver moet
zich aan de feiten houden.Ik heb de
absolute vrijheid.
Bart Moeyaert over het potlood als verlengstuk van de hand
Bart Moeyaert in een lezing
Het potlood schrijft grijs, muisgrijs,
waardoor de indruk wordt gewekt dat zijn gebruiker dat ook is, terwijl wij met
potlood schrijft juist goed beseft dat hij al veel weet, maar ook veel nog
niet.Hij durft zichzelf te
herformuleren, niet één keer, maar voortdurend.Hij houdt van het zoeken naar de juiste lijn, en ervaart het potlood als
een verlengstuk van zijn hand. ( )
De Oostenrijkse schrijver Peter Stamm
geeft in ZEHN GEBOTE DES SCHREIBENS,
een klein vademecum van schrijvers voor schrijvers, opmerkelijke raad: het is
niet je stijl die je moet ontwikkelen, maar wel je persoonlijkheid.Wat er precies opmerkelijk aan die raad is,
wordt u meteen duidelijk als u Peter Stamm zou kennen. Hij is een erg fijn mens.
Er zouden wat meer mensen op hem mogen lijken.
het moet compact zijn, je mag het
niet te veel willen uitleggen.( )
Discipline heb je nodig om elke dag achter je schrijftafel te gaan zitten. Je
kan ervan genieten natuurlijk, als je een stuk in de vingers hebt, of als je de
juiste woorden vindt.Als iets goed
lukt, dan ben je tevreden en blij, maar het is toch vooral hard werken.
( )
Ik schrijf gedichten toch vooral voor
mezelf.Het zijn niet echt gedichten met
een boodschap, bedoeld om de mensen iets bij te brengen.Dat zou al te vermetel zijn.
Een slecht boek is een boek dat muziek
mist: dan zit er geen goed ritme, geen tempo, geen goede melodie in.In alle goede kunst zit er een muzikaliteit.
( )
Ik werk hard.Ik kies heel goed uit wat ik niet doe.Ik kijk nauwelijks televisie.En ik schrijf meestal twee dingen tegelijk.Eén ervan is de hoofdbezigheid.Tegelijk ben ik bezig met een tweede ding, in
de marge.
Joost Vandecasteele over de verovering van het internet
Joost
Vandecasteele in
gesprek met Joost Vandecasteele
We zijn al lang voorbij het debat of
schrijvers moeten bloggen of tweeten; de vraag is wat we te zeggen hebben in
dit landschap van informatie, entertainment en inhoud.Nu is het moment gekomen om het internet in
te palmen en nooit meer los te laten.
Marc Reynebeau over de nuancerende literaire fictie
Marc Reynebeau in essay: t Is
fictie, schrik niet
Want als de literaire fictie een
functie heeft, dan ligt ze, als het goed is, in de andere bredere, alternatieve
waarheden die ze over de wereld verbeeldt.Ze doet twijfelen en nuanceren, ze brengt de menselijke complexiteit en
paradoxen aan het licht, ze doorbreekt valse, zelfgenoegzame zekerheden.
Mijn korte verhalen bevatten flitsen
uit mijn eigen leven, veel meer dan mijn roman.Maar de waanzinnige populariteit van autobiografie dezer dagen
verbijstert me.Misschien heeft het wel
iets te maken met de dood van religie.Vroeger ging je naar de biecht of je bad om met jezelf in het reine te
komen.Mensen zagen zich toen door een
religieuze bril.Nu vertellen ze
zichzelf verhalen over hun eigen leven door te schrijven.
( )
Ik wil in een roman zoveel mogelijk
menselijk leven stoppen.
( )
Passie
is de essentie.Ik vind kookkunst of
borduurwerk evenwaardig aan schilderkunst. De energie en passie die je in het
werk stopt, de gretigheid dat is van belang.Ik vind een leven waarin je je niet kunt overgeven aan die passie,
betekenisloos.
Arnon Grunberg over gelaatsuitdrukkingen in boeken
Arnon Grunberg in gesprek met
Inge Schelstraete
( ) je moet geen gelaatsuitdrukkingen
beschrijven in boeken:hoe meer je
schrijft, hoe meer je verliest.En
slechte dialogen kunnen in een film fantastisch werken, maar te mooie dialogen,
die het goed doen in een roman, werken niet in een film.
Jan Derksen legde uit dat iedereen
risico loopt tot stilstand te komen als hij te weinig in het hier en nu leeft
en dat schrijvers meer risico lopen omdat ze altijd maar bezig zijn met de
toekomst,met het boek dat af moet.En Alice Flaherty gaf inzicht in wat er breinmatig
gebeurt. Ze legt uit dat het falen in het systeem zichtbaar en aantoonbaar
blijkt.Dat troost mij.
Ik heb altijd een heel brede
leesinteresse gehad, van westerns tot Russische klassiekers.De tweedeling in hoge en lage cultuur vind ik
niet zinvol.Volgens mij hongeren mensen
naar verhalen en denken ze niet in termen van hoog en laag.
