Karl van den Broeck. Ik hoorde hem gisterenmiddag op Studio Brussel. Op een bepaald moment had hij het over bloggen. Ondanks het feit dat ik slechts met een half oor luisterde, meende ik toch te kunnen opmaken dat hij pro is. Mijn gedachten dwaalden af. Zowel op mijn linker als op mijn rechter schouder merkte ik de aanwezigheid van een klein mannetje. Het ene zag er niet uit als een duiveltje en het andere al helemaal niet als een engeltje. Nee, links zat een zichtbaar hooghartig en ongeïnteresseerd ventje, wegkijkend, grijs getailleerd maatpak; rechts een overenthousiast adhd-achtig kereltje, roepend, springend, opdringerig, in salopet, The Edge-mutsje op het hoofd. - Ja! Dat is het! Bloggen! Dat moet je doen! Ik zeg het al jaaaaaren! Bloggen is fijn! Tsjoelala! Tsjoelala!, riep het. Iedereen blogt! wil je alleen achterblijven, misschien? De boot missen? Wie niet weg is, is gezien! Het liep zo snel om een denkbeeldig muddelpunt dat het doldraaide en domweg omviel. Beteuterd keek het op. - Stel je niet aan, man, bloggen is alweer voorbij, repliceerde het hooghartige mannetje hooghartig. Bloggen is voor mensen die in hun vrije tijd interieurmagazines lezen, wellness-kranen kopen voor hun bad en het woord 'netwerken' op ernstige toon kunnen uitspreken. - Alles wat je zegt ben je zelf, zei het overenthousiaste ventje, een beetje triest, zichtbaar gefnuikt, mokkend zelfs. - Yep. Klopt. Et alors? Ik luisterde al niet meer. Ik stuurde een mail naar b: "Bloggen - Larsson - wat denk je?"
Vandaar.
Rockbands hebben tegenwoordig zonder uitzondering een eigen website. Alleen valt er voor de surfer op die websites, laat ons eerlijk zijn, geen lor te beleven. Updates zijn zeldzaam. Af en toe een korte mededeling. Hier en daar een nieuwe foto. Een aankondiging voor een paar nieuw vastgelegde shows. De surfer blijft dan ook weg, na verloop van nog niet eens zo veel tijd. Een band hééft ook niet zo vaak echt nieuws dat puur band-gerelateerd is. Dan maar op deze manier, denken wij dan.
Larssonliefhebbers, Larsonnisten, vrienden, Romeinen, landgenoten, lend me your ears!
De Larsson weblog, of kortweg 'blog', is een feit, tot spijt van wie het benijdt en vreugd voor wiens meug 't is ! De komende dagen, weken, maanden, zult u hier het wedervaren van vijf jonge wolven kunnen nalezen, verhalen om de vingers bij af te likken, 'spinal tap'-momenten, eindejaarslijstjes, filmrecensies, gedweep met LOST, trouwplannen, aanbiedingen voor tweedehandsmateriaal, sprookjes, tourverslagen uit het verre Rumbeke, toiletgraffiti, discussies over McDo versus de Quick, poëzie, briefwisseling met het koningshuis, bedenkingen over een Amerikaanse inval in IraN, tankstations waar je de goedkoopste diesel vindt, contentement over een nieuw paar schoenen, verzoeknummers, bloemekes, monsterfiles op de grote buitenring, aankondigingen van rommelmarkten, filosofische traktaten over de tubescreamer en epigonen, plastic zakjes met goudvissen, per paar, groene trabantjes, studioverslagen uit het verre Kortrijk, wie weet wel vanuit Knokke-Heist, one-liners van Geert M., champagne-etiquette met Tom H., dinnerstories met Mike, flarden Gentse Feesten, gesakker over huis-, tuin- en keukenverplichtingen, een brievenstrijd over de nieuwe van Tool, tips voor het strijken van hemden en andere beestig boeiende tekstuele 'dailies' !!!
In de hoop u, beste lezer, hier dra te mogen herontmoeten,
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
