Man man man, wat gister een leuke avond moest worden is echt wel verpest geweest... Ik had na het werk afgesproken om met Ashley wat te gaan eten in de Quick, en daarna gingen we gezellig een filmpje kijken ide bios. Aan de bios sta ik aan de parkeermeter als ik opeens in mijn ooghoeken iemand zag die ik ken. Joost! Joost is een man van ondertussen 30 jaar. Toen ik 16 was, en hij 27 hadden we een relatie. Die heeft maar twee maanden geduurd, en dat is mijn schuld... ergens. Ja, mijn eigen domme schuld! Als ik mij niet na 1 maand had laten ontmaagden door hem, dat had hij vast langer gewacht om bij mij weg te gaan... Net zolang tot hij een onschuldige maagd weer kon ontmaagden. Want zo is hij. Nu weet ik dat, toen was ik verliefd. Hij is militair, nog steeds, en hij heeft echt een dunk van zichzelf. Hij vind zichzelf de knapste, liefste, stoerste en wat nog allemaal, man van de wereld. Eigenlijk, (achteraf gezien als mijn ogen zijn opengegaan) is hij het grootste mietje wat bij het leger rondloopt. Hij is helemaal niet zo knap, en stoer is hij ook al niet. En als ik je vertel dat hij graag rondliep in een string, dan weet je ook wel genoeg. Anyway... ik wilde mij niet laten kennen en riep naar hem: ik: Hey Joost, ge moet ook geen mensen kennen he!! Joost: Goh, ik had je niet herkent! ik: Tjah, ik ben verander he! Joost: Ik kan niet lang blijven staan, moet een film binnendoen, en dan moet ik gaan eten, (op horloge kijkend) binnen tien minuten al! ik: Welke film heb je gezien? Joost: Deze (toont me een oorlogsfilm). Hele goeie film, super gewoon! Ik moet ervandoor! Tot laters!! Tjah, eigenlijk een domme vraag van mij... Hij keek altijd naar oorlogsfilms, wat wel te begrijpen is, gezien zijn job, maar ja, ... Toen ik terugkwam van mijn auto (het ticketje erin gelegd), en terug aan de parkeermeter kwam, passeerde Joost ook weer. Hij zwaaide even en stapte in, in een auto langs de passagierskant. Dat mietje is ondertussen al 30 en heeft nog steeds zijn rijbewijs niet. Toen ik 16 was en hij 27, moesten mijn ouders hem altijd gaan oppikken als hij bij mij kwam logeren, want ja, mijnheer had geen auto, en geen rijbewijs. Mietje! Toen ik een halfuurtje later in de filmzaal zat, en echt fun had met Ashley, voelde ik me opeens misselijk! Niet omdat ik ziek ben ofzo, nee... Wie komt er de zaal binnen? Chris! Met een vrouw bij hem!! Niet dat het pijn deed hem te zien met een andere vrouw, zeker niet, maar wel het feit dat hij gelogen heeft tegen mij:
Voor de moment, blijf ik t moeilijk hebben door jou te missen. Dit blijft voor mij voor de moment nog altijd een beproeving om mijn verdriet te stillen door jouw afwezigheid. Wat ik voor jou voelde en nog altijd voel, zal moeilijk zijn om te vergeten, je hebt nu gekozen voor een ander leven waarin je gelukkiger zal zijn zonder ruzies of opmerkingen in het leven. Dit is een periode die ik alleen moet doorstaan zonder dat jij je erin moeit.Ik moet terug op mijn plooien komen en dat is al moeilijk genoeg voor mij en voor jou.De bewuste keuze om je eventjes niet te zien, horen of voelen is mijn volste recht als ik weer met mijn leven verder wil. De liefde die we hadden , mogen we niet vergeten en eruit leren in ons volgende toekomst; vriendschap zal mssch niet verloren gaan maar wel eventjes uitgesteld worden. De glimlach en je ogen; eveneens je lieve stem en je gevoel voor humor worden vervangen door de tranen die er nu vallen en de eenzaamheid die over mij waakt. De herinneringen blijven bestaan in mijn hart die momenteel gekweld wordt door verscheidene gevoelens die ik als mens moet aanvaarden om terug te kunnen genezen. Idd tijd heelt de wonden maar brengt niet meer de herinneringen terug tot leven. Ik bewandel nu eventjes het pad van verdriet en pijn , om terug te kunnen keren naar de mensen die ik t liefst heb , de mensen die ik bewonderd omwille hun unieke karakter en eigenschappen; de mensen waardoor ik mijn hart en ziel verloren heb. Ik besef dat dit geen gewone en gezonde keuze is dat ik nu maak, maar ik wil alles doen om de pijn te vergeten. Om nietmeer herinnerd te moeten worden aan de fouten die ik of jij maakte. T kon beter gaan mits de juiste inspanningen en respect en harde werk. Er is veel verkeerd gelopen op korte tijd. Uit fouten zullen we leren; als we verder willen in het heden. t Verleden laten we achter ons; en kijken uit naar de toekomst waarin vriendschap en trouw een ander begrip krijgen. Vergeet de pijn en het verdriet, en laten we samen lachen als de tijd er rijp voor is. Tijd heelt de wonden maar neemt de goede herinneringen niet weg. tot later Liefste Larissa; contact komt wel weer in orde/ tegenwoordig heb ik t zo lastig dat ik mijn gevoelens uit via papier of pc; het helpt om ffkes de emoties de vrije loop te laten; achteraf maakt t me beter
Dikke knuffel en kus, Chris xxx
Enkele mails voor ik deze kreeg, wilde hij vrienden blijven, met mij uitgaan, gewoon fun hebben, en toen ineens kreeg ik deze mail. Ik begreep hem ergens wel, ondanks het wel ergens ook pijn deed. Maar nu... Nu ben ik woest!!! Hij heeft helemaal geen pijn! Hij mist me helemaal niet!! Nee, hij heeft een ander dat hij neukt, en ja, schamelijk dat zijn ex voor de deur staat als hij bezig is met zijn nieuwe verovering he???!!! Waarom was hij niet gewoon eerlijk? Hij kent mij al 12 jaar, waarvan hij 2 jaar met mij een relatie heeft gehad! Hij moet nu toch wel al weten dat hij om zoiets niet moet liegen?? Ik heb hem ook verteld dat ik een relatie heb met Ashley! Ik lieg er toch ook niet om? Dus daarom was ik zo kwaad en voelde ik mij misselijk! Maar haar tijd komt wel, en de zijne ook. Ik kan niet wachten om te horen wanneer ze zijn vader ontmoet. De stalker! De rotzak! De vuile verkrachter! Tjah, dat weet ze nog niet he? Dat haar overleden schoonmoeder verkracht is door haar toekomstige schoonvader nadat hij haar bont en blauw sloeg? Dat hij haar zal stalken, waar ze ook gaat, als hij haar niet goed genoeg vind voor zijn zoon? (Niemand is goed genoeg voor zijn zoon trouwens)... Ik kan echt niet wachten. Maar ergens diep vanbinnen weet ik dat Chris andere vrouwen date en neukt, om mij te vergeten, want alleen kan hij het niet! Tjah, hij zou maar eens eerlijk moeten zijn tegen mij, dan zou ik nu hier niet op deze manier mijn hart luchten! Tjah, het is zijn eigen schuld! Het kon een mooie relatie zijn, maar in zijn geval moet hij maar trouwen met zijn werk, en zijn computer, en een lening aangaan voor een maandje eten! Want die gast at niet omdat hij honger had, nee, hij at omdat ik het dan niet zou opeten, of omdat het anders in de vuilbak moest. Ja! Nog liever eten tot hij erbij neerviel dan ook maar iets in de vuilnisbak te moeten gooien! Maar ja, hij is verleden tijd! Ik daarentegen ben aan het uitkijken naar vrijdag. Dan komt Ashley een weekje logeren. Ik wil er echt iets gezelligs van maken! We gaan eens naar de zee, en... Tjah, verder ben ik er nog niet uit In de loop van volgende week komt ook dat Franse koppel, nog iets waar ik enorm naar uitkijk! Maar geef me toch maar Ashley hoor! Ik heb echt het gevoel dat het echt iets serieus kan worden. Ondanks dat het vrouwtje op de parabeurs heeft voorspelt dat ik mijn hart weer zou laten veroveren door een man... Hij zal goed zijn best mogen doen, dan!
